Azië > Libanon > Bezienswaardigheden

Promoties & reserveren Bezienswaardigheden Belangrijke informatie Reisverhalen

Beiroet

Beiroet, de hoofdstad van Libanon , is een stad waar men onmiddellijk voelt dat er energie in de lucht hangt. Ook het decor van de stad is opvallend : Beiroet ligt op een landsgedeelte dat in de blauwe zee vooruitsteekt terwijl een imposante bergketen achter de stad oprijst. De stad heeft een eerbiedwaardige geschiedenis, 5000 jaar geleden was Beiroet reeds een welvarende haven aan de Canaänse en Fenische kust.

De naam werd trouwens door de Feniciërs gegeven : "Beroth" betekent "stad van de bronnen". Het is trouwens een van de oudste door mensen bewoonde gebieden, zoals duidelijk blijkt uit overblijfselen van pre-historische bewoningskernen.

De gouden tijd voor het Beiroet van de Oudheid, was de tijd toen de stad door de Romeinen was bezet en geregeerd werd door Keizer Pompeus in 64 voor Christus. In het jaar 15 voor Christus kreeg de stad een andere naam : Colonia. Nog later werd dat Julia, Augusta, Felix en dan Berythus. Beiroet kreeg dan ook de status van Romeinse stadstaat. Het was echter de "School van de Rechtsgeleerdheid" die het meest bijdroeg tot de naam en faam van de oude stad. Deze school was, tijdens de regeerperiode van Septimus Severus (192-212 na Christus) zelfs belangrijker dan de gelijkaardige scholen van Constantinopel, Athene en zelfs Rome. Uit de school van Beiroet kwamen de rechtsgeleerden die meehielpen de beroemde Code van Justinianus op te stellen.

Beiroet werd vernietigd door een hevig aardbeving in 551 na Christus. Een eeuw later veroverden de Moslim Arabieren de stad, en in 1109 werd ze ingenomen door de kruisvaarders. Beiroet bleef in hun handen tot 1291, tot de Mammelukken de heerschappij overnamen.

Vandaag is Beiroet nog steeds het cultureel en commercieel centrum van Libanon . De stad werd door de oorlog van de jaren 1970 erg geschonden. Een 25 jaar durend renovatieproject moet Beiroet opnieuw in een moderne stad veranderen, een moderne stad die toch haar bekende Oosterse aantrekkingskracht zal behouden.

Tripoli

Tripoli ligt op 85 kilometer ten noorden van Beiroet, en is een stad met een heel eigen karakter dankzij de historische rijkdom, de ontspannen levensfeer en het welvarende zakenleven. Het is een stad waar moderne en middeleeuwse elementen vlot in elkaar overlopen met een gastvrije metropool als resultaat. Tripoli is de hoofdstad van het noorden en de tweede grootste stad van Libanon.

Tripoli werd, zoals vele Libanese steden, gesticht door de Feniciërs in 800 voor Christus. De stad heette toen "Athar" en tijdens het Perzische rijk werd ze het centrum van de confederatie met Sidon, Tyrus en het Arados eiland. De Feniciërs hielden hier hun vergaderingen over belangrijke zaken en daardoor werd de plaats bekend onder de naam "Tripoli" of "de drie steden".

Tijdens de moslimoverheersing ging het de stad voor de wind. Getuige daarvan zijn de belangrijkste monumenten van de stad die allemaal tot die tijd teruggaan : de grote moskee, de Taynal moskee (die gebouwd werd met bouwelementen van constructies uit de oudheid en uit de tijd der kruisvaarders), madrassas (theologische scholen), khans (caravanserai), souks en de beroemde Assiba Toren die door de Mammelukkers gebouwd werd in de 15de eeuw.

Tripoli bezit een totaal van 45 gebouwen, de meeste daterend uit de 14de eeuw, die officieel als historisch erfgoed worden beschouwd . Twaalf moskeeën uit de tijd der Mammelukkers en de Ottomanen hebben de eeuwen getroseerd, samen met een even groot aantal madrasses. Belangrijke historische burgerlijke gebouwen zijn : hammams (publieke baden, gebouwd volgens het klassieke patroon van de Romeins-Byzantijnse badhuizen), en khans. De souks, samen met de khans, vormen een soort van agglomeratie binnen de stad waar verschillende ambachtslieden zoals kleermakers, juweliers, parfumiers, zeepmakers en dergelijke samenwerken in een omgeving die in de laatste 500 jaar nauwelijks veranderd is.

Hoog boven de Abu-Ali rivier staat het Sint-Gilles fort (Sinjil), gebouwd door Raymond de St. Gilles op de Pelerin berg in de vroege 12de eeuw. Het fort werd later door de Mammelukkers en de Ottomanen verbouwd en vergroot.

Sidon

Sidon ligt op 43 kilometer ten zuiden van Beiroet. Het was de derde grootste Fenicische stadstaat wiens gouden tijdperk plaatsvond tussen het einde van de 6de eeuw v.C. en het midden van de 4de eeuw v.C. De stad heette vroeger Sidouna en was in de oudheid heel bekend. Het was een open stad die verschillende invloeden onderging, vooral van de Egyptische Farao's en van de Grieken. Tijdens de Perzische tijd droegen Egeïsche beeldhouwers hun steentje bij tot het bouwen van de vlakbij gelegen tempel van Eshmoun, de god van de stad Sidon. Eshmoun werd geassocieerd met Aesculapius, de Griekse god van de geneeskunde.

De tijd van de kruistochten (1110 - 1291) bracht nieuw prestige voor de stad Sidon, die uitgeroepen werd tot een van de vier baronieën van het koninkrijk Jeruzalem. Vandaag kan men nog steeds de ruïnes bewonderen van de kerk van "het kasteel bij de zee" , een fort dat werd opgericht door de Kruisridders van Sint Jan. Een andere ruïne is die van het "kasteel van de heilige Lodewijk", het "landkasteel" dat bovenop de Fenicische acropolis troont, vlakbij de Murex heuvel. Murex was de naam van de schelp waaruit de Feniciërs hun beroemde purpere kleurpigment haalden.

In de oude stad zijn er recentere gebouwen te bezichtigen uit de tijd van de Mammelukkers en de Ottomanen : de zeep-caravanserai (Khan Assabun), de caravanserai van de Franken (Khan El-Franj) gebouwd door de Emir Fakhreddine II, en de grote moskee boven de haven van de Egyptische Farao waar nog altijd de 13de eeuwse muren van het Kasteel bij de Zee te zien zijn.

Baalbeck

De belangrijkste Romeinse schat in Libanon is de stad Baalbeck, op 85 kilometer ten noordoosten van Beiroet. De archeologische site behoort tot de wonderen van de antieke wereld.Je kan alleen in superlatieven over Baalbeck spreken. Hier bevindt zich het grootste en best bewaarde Romeinse monumentenpark in de wereld : hier staan de meest gigantische en de meest verheven Romeinse tempels die ooit gebouwd werden. De zuilen van deze tempels zijn de grootste die ooit gebouwd werden en de stenen zijn de grootste die ooit gebruikt werden.

Hoog boven de Beqaa vallei gelegen, toont deze stad met zijn monumentale proporties de macht en rijkdom van het keizerlijke Rome. De goden werden aanbeden in de Acropolis die opgericht werd tussen de 1ste en de 3de eeuw. De Romeinse triade van goden (Jupiter, Venus en Bacchus) vervingen de oorspronkelijke goden Hadad, Atargatis en een jonge mannelijke vruchtbaarheidsgod. Hoewel de opzet ontegensprekelijk Romeins is, ziet men hier toch af en toe lokale invloeden in de planning en het ontwerp van de tempels, zodat die enigzins afwijken van het klassieke Romeinse patroon.

In de tempel van Jupiter zijn er slechts zes van de 54 oorspronkelijke monumentale zuilen overgebleven. Het gebouw heeft een indrukwekkend podium en een uitgestrekte rechthoekige binnenhof waar offerandes werden gebracht. Om in het heiligdom te komen moet men door een Propylea (monumentale ingang) en een zeshoekige voorhof. In de stad Baalbeck staan verder ook nog belangrijke overblijfselen uit de Islamitische tijd, waaronder de Grote Moskee, gebouwd door Omayyad Caliphs met materiaal van de antieke monumenten, en een andere moskee die door de Mammelukkers werd opgericht vlakbij de Ras El-Ain bron.

De monumenten van Baalbeck hebben in de loop der tijden te lijden gehad van diefstal, oorlog en aardbevingen, alsook van talrijke middelleeuwse verbouwingen. Gelukkig kan de moderne bezoeker de site min of meer in zijn oorspronkelijke vorm aanschouwen dank zij het werk dat Duitse, Franse en Libanese archeologen in de laatste honderd jaar hebben gepresteerd.

Anjar

Anjar ligt op 58 kilometer ten oosten van Beiroet en is helemaal anders dan de rest van de archeologisch belangrijke steden in Libanon. Op andere plaatsen in het land vind men steeds overblijfselen uit verschillende periodes boven op elkaar. Hier in Anjar is er maar een archeologisch belangrijke periode : de Omayyad.

De stad werd gebouwd in de buurt van een oude vesting (de "Gerrha") door Omayyad Caliph Al-Walid Ibn Abdel Malek in de vroege 8ste eeuw. Vroeger was Anjar een handelscentrum op de route van de karavanen en tegelijkertijd ook het zomer- en jachtverblijf voor de Omayyad dynastie. In de stad zelf zijn er nog stevige vestingsmuren, oude straten, drie paleizen, souks, twee hammams (publieke badhuizen) en een moskee aanwezig.

De muren van het Grote Paleis van de Kalief zijn nog bijna helemaal intact, en men kan nog goed zien dat er vroeger veertig torens waren. Ook zijn er enkele aanwijzingen voor het feit dat er vroeger op de heuvel een Romeins kasteel moet gestaan hebben, omdat men nog sporen vindt van oude zuilen waartussen zich nissen bevonden om standbeelden in te zetten.

Tyrus

De Fenicische stad Tyrus was de "Koningin van de Zee" , een eiland-stad met een weergaloze pracht. De stad werd rijk en welvarend door de verre kolonies en de industrie van purpergeverfde textielproducten. Geen wonder dat veroveraars zoals de Babylonische koning Nebukadnezar en Alexander de Grote er hun jaloerse oog op lieten vallen.

Tyrus werd gesticht in het derde millennium voor Christus . Oorspronkelijk was het een kleine nederzetting op het vasteland en een bescheiden stadje op een eiland iets buiten de kust. Pas in het 1ste millennium voor Christus beleefde de stad een gouden tijdperk. In de 10de eeuw v.C. verbond Ahiram, toen koning van Tyrus, twee eilandjes met elkaar en later breidde hij die kern verder uit door meer land te winnen op de zee. Hij liet twee havens bouwen en een tempel voor Melkart, de god van de stad Tyrus. De Fenicische expansie begon pas echt goed toen de handelaars van Tyrus de stad Carthago stichten in Noord-Afrika. Later verbreidden de Tyreense kolonies zich over het gehele gebied van de Middellandse Zee. Het ging Tyrus voor de wind !

Recente opgravingen hebben overblijfselen blootgelegd uit de tijd van de kruisvaarders, de Arabieren, de Byzantijnen, de Grieken en de Romeinen maar de oude stad die nu nog te bezichtigen valt stamt grotendeels uit de Romeins-Byzantijnse periode.

Het mooiste monument is de Triomfboog . Ook impressionant is de Necropolis, die zich aan beide zijden van een lange laan bevindt, alsook de Grote Hippodroom die gebruikt werd voor wagenwedrennen. Opmerkelijk : dit laatste gebouw werd in steen gebouwd, de andere met bakstenen. In Tyrus ligt het graf van Koning Ahiram (970-936 v.C.), een tijdsgenoot van Koning David. Ahiram stuurde cederhout en ambachtslieden om de Tempel van Koning Solomon te helpen bouwen in Jeruzalem.

De ceders

De Libanezen noemen het "Arz Arrab", wat "de ceders van de Heer" betekent. Het gebied ligt 120 km ten noorden van Beiroet. De cederbomen zijn tussen de laatste overlevenden van het immense woud dat vroeger de Libanon berg bedekte.

De beroemdste ceders zijn te zien in de Bsharreh-streek. Ongeveer 375 bomen, waarvan sommige tussen 1200 en 2000 jaar oud, staan op heuvels van 1950 meter hoog in de schaduw van de 3088 meter hoge bergtop van de Qornet Essawda (de hoogste berg in Libanon).

De vroegere bewoners van de steden Byblos, Tyrus en Sidon gebruiken de "cedrus libani" (Libanese ceder) om huizen en masten voor hun schepen te bouwen. Er werd ook Libanees cederhout gebruikt voor de tempel en het paleis van Koning Salomon in Jeruzalem, terwijl de Egyptische farao's het gebruikten om er hun sarcofagen en hun zonneschepen uit te laten vervaardigen. Ook de Feniciërs en de Grieken maakten gretig gebruik van het kostbare hout om er eeuwenlang hun huizen, tempels, sarcofagen en galleiën mee te bouwen.

Het dorp van De Ceders ligt op 2000 meter hoogte en is een heel pitoresk ski-oord met hotels, chalets en skiliften. Het hele gebied rond het dorp is van een ongewone natuurlijke pracht en historisch belang. In ongeveer 30 minuten kan men met de auto van de top van de berg naar de bodem van de lager gelegen Qadisha grot rijden. Dit is een natuurlijke bergholte met stalagtieten en stalagmieten op minder dan 1000 meter hoogte. In deze streek vindt men ook talloze rivieren, bronnen, watervallen, grotten en andere natuurformaties. Men kan er kerken bezoeken die uit de rotsen gehouwen zijn, kloosters en andere interessante dorpjes.

Vandaag is de majestueuze en onverwoestbare ceder het embleem van Libanon en de Libanese vlag.

Byblos

Byblos kan dingen naar de titel van " oudste ononderbroken bewoonde stad ", en ligt op 37 kilometer ten noorden van Beiroet. Volgens de Fenicische overlevering werd de stad gesticht door de God El. Hoewel met niets met zekerheid weet, gaan archeologen er van uit dat de bewoning van dit gebied al 7000 jaar geleden een aanvang nam.

Lang voor het hoogtepunt van het Griekse en Romeinse rijk, was Byblos een machtige en onafhankelijke stadstaat met zijn eigen koningen, cultuur en welvarende economie. Duizenden jaren lang werd de stad "Gubla" en later "Gebal" genoemd. De term "Canaan" werd gebruikt voor de gehele kust. Kort na 1200 v.C. gaven de Grieken de naam "Fenicië" aan het kustgebied. Zij gaven ook de naam "Byblos" aan de stad omdat dit een belangrijk handelscentrum was voor de handel in papyrus ( het Griekse "biblos" betekent "boek"). De opkomst en verval van ongeveer twee dozijn op elkaar volgende lagen van menselijke bewoning zorgen er voor dat Byblos een van de rijkste archeologische sites in heel Libanon is. Tijdens de overheersing van de Egyptische Farao's in het derde en het tweede millennium v.C. was Byblos de religieuze en commerciële hoofdstad van de Fenicische kust.

Ongeveer in deze tijd ontwikkelden de geleerden van Byblos een phonetisch alfabet, de voorloper van ons modern alfabet. Tegen 800 v.C. was deze uitvinding tot in Griekenland geraakt en daarmee werd de menselijke communicatie voor altijd veranderd. De oudste Fenicische alfabetversie werd gevonden in een inscriptie op de sarcofaag van Koning Ahiram van Byblos, een sarcofaag die nu te bezichtigen is in het Libanese Nationaal Museum.

Byblos was ook het centrum van de cultus van Adonis , de god van de vegetatie die in de winter afsterft en opnieuw tot bloei komt in de lente. De belangrijkste bezienswaardigheden in Byblos zijn het kasteel en de kerk, gebouwd door de kruisridders in de 12de en 13de eeuw, en de Egyptische tempels. De oudste hiervan gaat terug tot het 4de millennium v.C. Ook belangrijk zijn de Koninklijke Fenicische Necropool en het Romeinse amfitheater.

Promoties & reserveren Bezienswaardigheden Belangrijke informatie Reisverhalen

Bron tekst: Arakea