Fout van slachtoffer bij hondenbeet!

Juridisch advies

< Vorige	Archief	Volgende >

Onlangs was ik op bezoek bij een vriendin die ook een hond heeft. Ik speelde al geruime tijd met de hond, maar op een gegeven ogenblik beet hij mij in het gezicht.

De verwondingen waren vrij ernstig en toen ik aan mijn vriendin vroeg om deze te vergoeden, begon het fout te lopen! Zij vond dat ik alleen aansprakelijk was voor deze schade en ik mijn aangezicht maar niet zo dicht naar haar hond had moeten richten.

Ik weet niet meer wat ik er moet van denken en stel mij de vraag of ik kans zou maken om mijn schade via de rechtbank terug te eisen. Wat denkt u?

 

De fout van het slachtoffer

 

De aansprakelijkheid voor dieren is gebaseerd op een vermoedelijke fout in de bewaking van het dier. In eerdere juridische bijdragen hebben we het al gehad over de "bewaking" van de hond. Het is diegene die de bewaking over de hond heeft, die ten tijde van een ongeval, kan aanzien worden als de aansprakelijke. Maar men mag echter niet uit het oog verliezen dat ook het slachtoffer zelf een fout kan begaan, of ook een derde,  waardoor er schade kan ontstaan.

Zo kan het slachtoffer onverantwoorde risico's nemen of een grote fout begaan in het bijzijn van de hond.

 

Onder deze omstandigheden moet eveneens gezocht worden naar de aansprakelijke van het schadegeval. Doch, hier is de rechtspraak soms nogal verdeeld.

In principe sluit de rechtspraak de aansprakelijkheid van de bewaarder uit indien het slachtoffer zelf een fout heeft gemaakt, of wordt er geopteerd voor een gedeelde aansprakelijkheid.

De redenering van de rechtspraak is dat indien het slachtoffer door zijn fout een bepaald gedrag bij het dier uitlokt welke niet abnormaal of onvoorzienbaar is, de bewaarder van het dier niet aansprakelijk kan zijn. Reageert het dier op een onvoorspelbare manier op het gedrag van het slachtoffer, dan kan deze de bewaarder blijven aanspreken.

Wij illustreren dit alles aan de hand van een recent praktijkgeval.

 

De rechter beoordeelt de fout van het slachtoffer!

 

Francine bezoekt haar vriendin Sonia. Francine speelt al geruime tijd met de hond van Sonia, maar op een gegeven moment bijt de hond Francine in het aangezicht. De medische kosten lopen op tot bijna 11.000 euro en Francine vordert deze kosten terug bij haar vriendin. Zij baseert zich hiervoor op artikel 1385 van ons Burgerlijk Wetboek. Dit artikel stelt duidelijk dat de eigenaar van een dier, of diegene  die er zich van bedient, aansprakelijk is voor de schade die door het dier is veroorzaakt.

 

Deze aansprakelijkheid op basis van artikel 1385 BW is een "objectieve aansprakelijkheid". Dit houdt in dat de bewaarder van het dier zich enkel van zijn aansprakelijkheid kan ontdoen indien hij "een vreemde oorzaak" voor de schade kan aantonen. Het is dan ook aan de eigenaar van de hond om deze vreemde oorzaak te bewijzen. In deze zaak meent Francine dat haar vriendin Sonia zich foutief heeft gedragen. Uit het strafdossier bleek namelijk dat Sonia (het slachtoffer) ongevraagd met deze voor haar vreemde hond speelde en hierbij gehurkt bij het dier neerzat.

Hierdoor bevond Sonia zich met haar gezicht ter hoogte van de muil van de hond.

Hieruit leidt de rechter af dat Sonia inderdaad een overtreding heeft begaan van de algemene zorgvuldigheidsnorm. Dit houdt dus concreet in dat Sonia een fout maakte. De rechter oordeelt hier dat het feit dat Francine haar hond niet heeft weggetrokken en haar vriendin niet heeft gewaarschuwd voor het angstige karakter van haar hond, dit geen afbreuk doet aan het feit dat Sonia de algemene zorgvuldigheidsnorm heeft geschonden. Deze schending staat hier volgens de rechter in oorzakelijk verband met de schade die Sonia opliep. Dit betekent concreet dat de schade zich niet zou voorgedaan hebben indien Sonia de algemene zorgvuldigheidsnorm niet zou geschonden hebben.

 

Anderzijds meent de rechter hier ook dat Francine niet bewijst dat het gebeuren alleen maar werd veroorzaakt door de onvoorzichtigheid van Sonia. Hij meent dan ook dat de schade ontstaan is zowel door de fout van Sonia als door de daad van de hond. Om deze reden verdeelt de rechter dan ook de aansprakelijkheid bij helften tussen de eigenares van de hond Francine en het slachtoffer Sonia.

 

Besluit

 

In bovenvermelde zaak verdeelt de rechter de aansprakelijkheid tussen beide betrokken partijen. Laten we hier echter nogmaals opmerken dat bij dergelijke rechtzaken de precieze feiten en omstandigheden moeten nagegaan worden en dat daarna de rechter zijn oordeel zal vellen.
Het is dus een feit dat de rechtspraak terzake niet unaniem is!

 

 

Solange Tastenoye

 

 

Vrijdag 24 Augustus 2012