Race om Afrika

Het hoogtepunt kwam er tijdens de memorabele ‘Race om Afrika’ waar de Europese grootmachten met mekaar wedijverden om hun stuk Afrika op te eisen. Om de één of andere reden kwam het meest begeerde stuk naar België. De toenmalige koning Leopold II slaagde erin om Congo voor zich te winnen. Vanaf de jaren 1870 tot 1960 wordt Congo zo een Belgische kolonie. Het land spreekt dan ook tot de verbeelding van heel wat landgenoten.

De natuurlijke rijkdom aan mineralen is ons wel bekend en de rijke fauna en flora blijven ons verbazen. Maar toch zijn er nog steeds mysteries in het land aanwezig die nog niet zijn opgelost. Waaronder de mogelijke aanwezigheid van twee legendarische wezens. De vraag is of die ook werkelijk zouden kunnen bestaan.

1. Het rijke Congobekken

Dwars door het land stroomt de gigantische Congostroom. Dit is de tweede grootste rivier van Afrika na de Nijl. Rond deze kolkende watermassa vormde zich in de loop der tijden een heel ecosysteem van bossen tot savannes en moerasgebieden. Je vindt er onder meer het tweede grootste regenwoud ter wereld. Enkel het Amazoneregenwoud in Zuid-Amerika is nog groter.

In deze gebieden rond de Kongostroom vind je allerlei diersoorten die uniek zijn op deze planeet zoals bosolifanten, franjeapen en ook mensapen als de bonobo, de chimpansee en de Westelijke laaglandgorilla.

Er lopen ook wezens rond die lange tijd tot de rijke fantasie van de inheemse bevolking werden gerekend.

Al deze dieren spreken tot de verbeelding van velen. Er zijn heel weinig mensen die ooit in het echt een okapi of een bonobo hebben gezien. Al deze wezens maken van het Congobekken en het daar omheen liggende woud een rijk land.

Maar er zouden ook nog andere mythische wezens zich diep in de Congolese jungle schuilhouden. Zo hadden we het al eens over de Mokele-Mbembe, zeg maar het Loch Ness monster van Afrika. Maar er zijn zo nog voorbeelden van dergelijke wezens. Zo zou er een groot dier zijn dat het vooral op olifanten heeft gemunt. Volgens beschrijvingen van lokale getuigen zou dit wezen nogal wat trekken hebben van een triceratops.

Nog een ander dier is de Kongamato, wat letterlijk “breker van boten” betekent. Dit wezen is voor enkele stammen die vlakbij de Congostroom wonen de schrik van elke dag. Hij zou geen indringers in zijn gebied dulden en iedere boot aanvallen die zich te dicht in de buurt van zijn nest waagt.

Voor velen is dit slechts een fabeltje. Het wezen wordt immers beschreven als zijnde een soort vliegende dinosaurus, een pteranodon. Zulke wezens werden of worden ook op andere plaatsen in de wereld gezien en in één van onze vorige mysteries toonden we reeds een foto van enkele soldaten uit de Amerikaanse Burgeroorlog die fier poseerden bij een neergeschoten pteranodon. Trucage volgens sommige experts, maar is het niet te toevallig dat er op zoveel plekken in de wereld eenzelfde dier wordt gezien? Of het nu gaat om wat de Congolezen de Kongamato noemen of wat de Indianen de Dondervogel noemen: het kan erop wijzen dat er nog overlevers van deze soort zich op aarde hebben weten te handhaven. Of het kan gaan om een nog onbekende soort kraanvogel die nog niet door de wetenschap werd ontdekt. 

2. Monsterspin

Het meest schrikwekkende monster leeft echter diep weggeborgen in het woud. Daar zou er namelijk een wezen huizen die door de lokale bevolking J’ba Fofi wordt genoemd wat zoveel betekent als reusachtige spin. Die zou zich verstoppen in een smalle trechter nabij een grote boom of een rots en zijn hol bedekken met bladeren. Van daaruit bouwt hij aan een quasi onzichtbaar web tussen zijn hol en een nabijgelegen boom. Wanneer een prooi verstrikt raakt in het web wordt de spin gealarmeerd door de beweging van de draden en komt tevoorschijn. Dit is typisch gedrag voor de bekende tunnelspin.  

De eerste keer dat de monsterspin werd genoemd, was in een verslag uit de jaren 1890. Het was de Britse missionaris Arthur John Simes die met enkele mannen op pad was in de Congolese jungle toen opeens enkele mannen verstrengd raakten in een gigantisch web. Simes en de anderen trachtten hen te bevrijden, maar werden dan zelf aangevallen door twee reusachtige spinnen. Simes werd gebeten, maar overleefde de aanval. Ook de anderen wisten op het nippertje te ontkomen, maar later werd Simes ziek en stierf hij alsnog.

De meest uitgebreide beschrijving van de reuzenspin kwam in een boek van George Eberhart. Die beschreef op pagina 204 de schrikwekkende ontmoeting van een koppel met een gigantische spin. Dat gebeurde in 1938. Een zekere R.K. Loyd reed toen samen met zijn vrouw in een jeep door Belgisch-Congo. Opeens zagen beiden op een pad voor hen een groot wezen lopen. Ze dachten eerst dat het een aap of een kat was, maar zagen toen dat het een reusachtige spin was met poten van bijna 90 cm lang!

Cryptozoöloog William Gibbons was in Congo op zoek naar een ander mythisch wezen, de Mokele Mbembe, maar besteedde ook aandacht aan het geval van de reuzenspin. Zo vertelde Gibbons bij zijn terugkeer in Canada dat hij tijdens zijn derde expeditie in contact was gekomen met lokale pygmeeën die hem vertelden over hun ervaring met de gigantische spinnen.

Volgens de inheemse bevolking zouden de spinnen bruin van kleur zijn met een purperen vlek op hun buik. Hun poten moeten enorm lang zijn en hun spanwijdte kan tot 150 cm zijn. Hun schuilhol ligt onder een hoop bladeren en ze bouwen een rond web van zeer sterk spinrag ergens midden op een jaagpad tussen twee tot drie bomen in.

De spinnen zouden een grote variëteit aan prooien in het vizier hebben: van vogels en knaagdieren tot zelfs bosantilopen. Hun beet zou erg giftig zijn. Hun eieren zouden volledig wit zijn van kleur en de vorm hebben van een pinda. Wanneer ze weet hebben van een dergelijk nest, lopen de Pygmeeën er in een wijde boog langs. De spinnen kwamen vroeger vaak voor, maar zouden naarmate de tijd vorderde steeds zeldzamer gezien worden.

In maart 2013 circuleerde er op YouTube nog een korte video waarop een reuzenspin heel kort te zien zou zijn. De spin kwam tevoorschijn uit het duister en liep snel uit het beeld.