Het leven zoals het is...(vervolg)
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Schrijven
woorden aan-een rijgen,
tot een harmonieus gedicht.
Gevoelens afschuimen
die komen bovendrijven,
gevoed door onze ogen
in een impregnerend ogenblik.
Emoties,
die diep van binnen,
borrelen en gisten,
vormen woorden en zinnen,
zich hortend en stotend,
naar boven ritsen.
Schrijven,
een onbedwingbare behoefte,
een levensdrang,
het besef,
dat je niet zonder kan.
woorden aan-een rijgen,
tot een harmonieus gedicht.
Gevoelens afschuimen
die komen bovendrijven,
gevoed door onze ogen
in een impregnerend ogenblik.
Emoties,
die diep van binnen,
borrelen en gisten,
vormen woorden en zinnen,
zich hortend en stotend,
naar boven ritsen.
Schrijven,
een onbedwingbare behoefte,
een levensdrang,
het besef,
dat je niet zonder kan.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Hilde,
Blij je terug te zien met je tweede topic waar je schitterend
begint met jouw gedicht "Schrijven" !
We zullen zeker trouwe lezers blijven
Lieve lentegroetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
lieve Hilde
Proficiat met het knappe begin " Schrijven " van je 2de topic !!
het spreekwoord zegt - goed begonnen is half gewonnen -
en dat heb je net gedaan !!
Ik kan nog geen mooie ppsen maken maar ik vond
een knappe doordenker in mijn ogen , ik plaatste hem bij Boke
en nu ook bij jou !!
nog veel schrijfplezier ! Liefs Fernanda
Proficiat met het knappe begin " Schrijven " van je 2de topic !!
het spreekwoord zegt - goed begonnen is half gewonnen -
en dat heb je net gedaan !!
Ik kan nog geen mooie ppsen maken maar ik vond
een knappe doordenker in mijn ogen , ik plaatste hem bij Boke
en nu ook bij jou !!
nog veel schrijfplezier ! Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Deze lente is aan mij
voorbij gegaan.
We waren te intens
met jouw lot begaan.
Nu kijk ik
door het ziekenhuisraam.
De zon schijnt,
de natuur gedijd.
Fris, jeugdig groen
kleurrijke bloesems
geurige bloemen
al het moois
dat opvrolijkt een mensenleven.
Wat zou ik er veel voor geven
daar samen met jou te wandelen,
zoals we vroeger wel vaker deden.
Stilzwijgend, genietend
van elkaars gezeldschap.
Gelijke tred, gelijke pas.
voorbij gegaan.
We waren te intens
met jouw lot begaan.
Nu kijk ik
door het ziekenhuisraam.
De zon schijnt,
de natuur gedijd.
Fris, jeugdig groen
kleurrijke bloesems
geurige bloemen
al het moois
dat opvrolijkt een mensenleven.
Wat zou ik er veel voor geven
daar samen met jou te wandelen,
zoals we vroeger wel vaker deden.
Stilzwijgend, genietend
van elkaars gezeldschap.
Gelijke tred, gelijke pas.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Hoe laat is het?
Welke dag?
De uren verglijden
van de dag in de nacht,
terwijl ik op je verlossing wacht.
De pijn is niet te harden.
Morfine dompelt je
in een rusteloze,
onechte slaap.
Ik hou je hand vast
en streel je haren.
Onwillig om je te laten gaan,
biddend dat ze je vlug komen halen.
Welke dag?
De uren verglijden
van de dag in de nacht,
terwijl ik op je verlossing wacht.
De pijn is niet te harden.
Morfine dompelt je
in een rusteloze,
onechte slaap.
Ik hou je hand vast
en streel je haren.
Onwillig om je te laten gaan,
biddend dat ze je vlug komen halen.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
En hier zit ik dan...
naast je ziekenhuisbed.
Gekoppeld aan slangetjes
en buisjes,
verward en slaperig
voer je een hopeloos gevecht.
In stervensweeën verlaat
je dit tranendal.
Je longen verwoest door asbest
zwoegen voor nog een greintje lucht...
met een kreunende zucht,
laat je me weten,
Hilde,
laat me gaan,
het is genoeg.
Slaap zacht pa,
neem een knuffel van me mee
voor ons ma.
(om 23 u 05 stierf mijn pa ).
naast je ziekenhuisbed.
Gekoppeld aan slangetjes
en buisjes,
verward en slaperig
voer je een hopeloos gevecht.
In stervensweeën verlaat
je dit tranendal.
Je longen verwoest door asbest
zwoegen voor nog een greintje lucht...
met een kreunende zucht,
laat je me weten,
Hilde,
laat me gaan,
het is genoeg.
Slaap zacht pa,
neem een knuffel van me mee
voor ons ma.
(om 23 u 05 stierf mijn pa ).
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Hilde,
Verdriet is te voelen tot hier
in een woonkamer, bij een mens
die jou niet kent.
Maar mijn innige deelneming komt
altijd vanuit het hart.
bo
Verdriet is te voelen tot hier
in een woonkamer, bij een mens
die jou niet kent.
Maar mijn innige deelneming komt
altijd vanuit het hart.
bo
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
lieve Hilde
een zware droevige tijd
en alhoewel je weet dat het komt
dat het toch nog zo pijnlijk is ....
mag ik je mijn innige deelneming aanbieden met je grote verlies
met slechts magere woorden van troost
voor zover het in groot verdriet mogelijk is
heb ik dit altijd een heel mooi gevonden
"De kunst van het afscheid nemen "
Kom maar
en ween, vecht en huil
ga je gang, doe je ding
wees niet bang
en ween, ween ,ween
maak je ziel maar schoon
Het is de liefde
die zoiets met je doet
soms is ze bikkelhard
de liefde die je voelt
ze ontbloot het gemis dat je versmacht
Kom maar
kruip tegen me aan
huil en schreeuw
de wereld mag vergaan
Niets wil verborgen blijven
ween maar door
schreeuw
kijk door je tranen heen
op een dag zul je zien
daar in de verte
is een mens
die waakt en wacht
aan de einder
leeft een van de liefste die je kent
Claire Van den Abbeele
Liefs Fernanda
een zware droevige tijd
en alhoewel je weet dat het komt
dat het toch nog zo pijnlijk is ....
mag ik je mijn innige deelneming aanbieden met je grote verlies
met slechts magere woorden van troost
voor zover het in groot verdriet mogelijk is
heb ik dit altijd een heel mooi gevonden
"De kunst van het afscheid nemen "
Kom maar
en ween, vecht en huil
ga je gang, doe je ding
wees niet bang
en ween, ween ,ween
maak je ziel maar schoon
Het is de liefde
die zoiets met je doet
soms is ze bikkelhard
de liefde die je voelt
ze ontbloot het gemis dat je versmacht
Kom maar
kruip tegen me aan
huil en schreeuw
de wereld mag vergaan
Niets wil verborgen blijven
ween maar door
schreeuw
kijk door je tranen heen
op een dag zul je zien
daar in de verte
is een mens
die waakt en wacht
aan de einder
leeft een van de liefste die je kent
Claire Van den Abbeele
Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Liefste Hilde,
Niets en niemand kan je nu troosten
geen woord, geen gebaar kan je verdriet verzachten....
We kunnen je alleen zeggen dat we
met jou echt meeleven en je veel sterkte en moed wensen.
Innige deelneming en zachte groetjes
van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....