God en Denken

Pela · 10 mar 2012, 10:33

Ik begrijp het topic niet, maar dat ligt aan mij, misschien zal ik het andere topic moeten gaan zoeken of komt u nog met een voor mij begrijpbare versie?

Clausewitz · 10 mar 2012, 10:41

Pela schreef:Ik begrijp het topic niet, maar dat ligt aan mij, misschien zal ik het andere topic moeten gaan zoeken of komt u nog met een voor mij begrijpbare versie?

Niet aantrekken Pela Hier zijn er nog (ik onder andere) die niks begrijpen van die parabelen.Er zijn ook gereïncarneerden bij en die spreken altijd in boekdelen.

cappa · 10 mar 2012, 12:59

Henriette 2 schreef:
cappa schreef: Verduidelijk voor alle zekerheid eens wat jij juist benoemend denken noemt.
Met benoemend denken bedoel ik: Naam geven aan zaken die zich in het leven voordoen. Zoals objecten, situaties, gebeurtenissen, tijd.
Maar die naam geven aan wat zich in het leven voordoet is gelegen in de éérste naamgeving: 'IK.' Wanneer IK ontsta ontstaan ook alles buiten mij terwijl er niets buiten mij bestaat.
Om dat in te zien moet er geen denken plaatsvinden want het denken verdeelt onherroepelijk in 2 wat feitenlijk 1 is.
IK en de rest.

Naam geven aan zaken onderstelt taal. Taal onderstelt inderdaad een ik (wat op zijn beurt bewustzijn onderstelt). En dat ik kan zich maar ervaren als het een scheiding maakt tussen ik en niet-ik (was een van mijn eerste postings jaren geleden

). Zo gezien creëert ik dus afgescheidenheid, voorwaarde tot individuele evolutie en kennen.

Dat er "niets buiten mij bestaat" is een conclusie van jou, waar ik niet zo maar achter kan staan. Verdwijnt alles dan als jij sterft?
Zonder ik is er geen (bewust) denken, geen kennen/herkenning, geen enkele mogelijkheid tot ervaren wat er al dan niet (één) is. In meditatie kan men er in slagen het bewuste denken ongeveer stil te leggen, maar er is geen aanwijzing dat alle innerlijke denkprocessen niet gewoon verder gaan. Men mag zelfs heel gerust stellen dàt ze verder gaan, getuige de hersengolven die men meet bij ervaren mediteerders. Nu is het aannemelijk dat zonder het bewuste denken men rust, vrede, enz ervaart (hoe dit komt wordt door neurologie reeds verklaard), maar dat wordt nog altijd ervaren door IK. Wie of wat zou het anders ervaren?

""Om dat in te zien moet er geen denken plaatsvinden"" is dus een vrij warrig statement.

Henriette 2 schreef:
cappa schreef:Voor mij vinden benoemend en zelfbeschermend denken hun oorsprong in het onbewuste breindenken. Daar worden de verbindingspatronen / associaties beïnvloed door aanwezige patronen - uit het verleden, positief en negatief - en door andere factoren uit het verleden en het heden.
Sommige van deze beïnvloedende patronen kunnen op termijn in zekere mate bijgestuurd worden door bewust ingrijpen (één voorbeeld zijn therapieën).
Ook dat benoemend en zelfbeschermend denken (e.a.) zijn volledig normaal - zij het soms beperkend - in het geheel van het functionerend wezen.
Wanneer dit zo is dan lijkt het toch logisch dat alles gebeurt en dat er dus idd geen IK is die het leven kan leven maar dat het Leven 'mij' leeft.
Die IK doe dit en IK doe dat moet dan ook 'n verzinsel van het denken zijn, toch?
Want die IK doet hoegenaamd niks omdat er helemaal geen IK bestaat die iets kan doen.

In hoeverre iets gebeurt of dat we (het ik) zelf kiezen/beslissen, daar zal m.i. in de toekomst nog wel een en ander aan veranderen t.o.v. onze huidige visie. Er is op dit forum al over gepraat en veel valt er niet aan toe te voegen op het ogenblik.

Dat we 'ik doe dit, ik doe dat' ervaren lijkt me overigens geen verzinsel van het denken - je moet ons denken niet altijd demoniseren, zei ik reeds - maar eerder een heel normale hersenfunctie, gekoppeld aan de ik-ervaring, met een zeer specifiek doel. Evolutie heeft niet zoveel (of geen) nutteloze functies gecreëerd, laat staan functies die de mens compleet op het verkeerde been zouden zetten. Integendeel, het lijkt er zo op dat alles razend efficiënt verloopt, en de enkele zaken die ons minder efficiënt lijken vinden hun efficiëntie in de eigenaardigheid van evolutie iets bij voorkeur met reeds bestaande processen uit te werken i.p.v. er nieuwe te ontwikkelen als het niet echt noodzakelijk is. Efficiëntie dus.

cappa · 10 mar 2012, 13:15

Henriette 2 schreef:Het kleuren van de werkelijkheid met je persoonlijke kleurdoos.
Wanneer deze kleuring heeft plaatsgevonden is er geen enkele sprake meer van werkelijkheid maar heb je enkel jezelf getoond aan de wereld. (jouw eigen kleur bekend). Het zegt nl. niets over het door jou gekleurde maar alles over jouw inkleuring. IK vind zus en IK vind zo.

Al dat denken geeft (je) 'n beeld van jezelf als losstaand, controlerend levend wezen.
Terwijl dat 'levend' dan in feite meer denkbeeldig is dan werkelijk levend.

Helaas is er geen enkele manier om de 'werkelijkheid' te kennen. De grootste filosofen hebben dit uitvoerig aangehaald.
Wat wij de werkelijkheid noemen zal nooit verder gaan dan ons 'werkelijkheidsmodel', een model dat we in ons brein opbouwen op basis van een selectie van inkomende prikkels. En die inkomende prikkels worden dan nog eens uitgebreid afgewogen tegen de in ons brein reeds aanwezige inhoud. Vergeet dus maar elke objectiviteit.
Kleur bestaat mogelijk zelfs niet in 'de werkelijkheid'. Het is een zuivere interpretatie van de hersenen. Daar werd hier ook reeds over gesproken.

Volledig akkoord dus met je posting. Behalve dan dat je 'denken' weer de zwarte piet toespeelt.
Het onderscheid tussen wat je noemt het denkbeeldige leven en het werkelijke leven zul je toch wat anders moeten uitdrukken. Zo gaat men er niks van snappen.
Allee, terug naar af.

Henriette 2 · 10 mar 2012, 17:25

cappa schreef:
Naam geven aan zaken onderstelt taal. Taal onderstelt inderdaad een ik (wat op zijn beurt bewustzijn onderstelt). En dat ik kan zich maar ervaren als het een scheiding maakt tussen ik en niet-ik (was een van mijn eerste postings jaren geleden ). Zo gezien creëert ik dus afgescheidenheid, voorwaarde tot individuele evolutie en kennen.

O.K.

Dat er "niets buiten mij bestaat" is een conclusie van jou, waar ik niet zo maar achter kan staan. Verdwijnt alles dan als jij sterft?

Ja, hier zal geen normaal denkend mens 'ja' op zeggen.
Natuurlijk denkt ieder normaal denkend mens dat alles door zal bestaan wanneer hij er niet meer is.
Hij denkt ook dat alles er al was voordat hij bestond.
En omdat het tóch over denken gaat zou ik toch zeggen: 'Think again.'
Stel dat je nooit zou hebben bestaan en dat je ook nooit zou gáán bestaan.
Je zou simpelweg nooit bestaan.
Wat zou er dan bestaan (hebben)?

Zonder ik is er geen (bewust) denken, geen kennen/herkenning, geen enkele mogelijkheid tot ervaren wat er al dan niet (één) is. In meditatie kan men er in slagen het bewuste denken ongeveer stil te leggen, maar er is geen aanwijzing dat alle innerlijke denkprocessen niet gewoon verder gaan. Men mag zelfs heel gerust stellen dàt ze verder gaan, getuige de hersengolven die men meet bij ervaren mediteerders. Nu is het aannemelijk dat zonder het bewuste denken men rust, vrede, enz ervaart (hoe dit komt wordt door neurologie reeds verklaard), maar dat wordt nog altijd ervaren door IK. Wie of wat zou het anders ervaren?

Met dat IK wordt bedoeld degene die denkt zijn (eigen) leven te moeten beschermen.
Degene die denkt een zelfstandig wezen met een vrije wil en keuze te zijn.
Degene die door dat geloof anderen als 'anderen' ziet en niet als zichzelf.
Want het afgescheiden denken is niet meer dan 'n geloof omdat je zo geprogrammeerd bent (het is je vanaf dag 1 zo voorgehouden)

Om dat in te zien moet er geen denken plaatsvinden"" is dus een vrij warrig statement.

Ja, wanneer je het niet zelf (in)ziet dan lijkt dat 'n warrig statement.
Meer kan ik hier niet verduidelijken omdat dit 'n begeleiding nodig heeft om te kunnen zien hoe dat nu werkelijk zit.

In hoeverre iets gebeurt of dat we (het ik) zelf kiezen/beslissen, daar zal m.i. in de toekomst nog wel een en ander aan veranderen t.o.v. onze huidige visie. Er is op dit forum al over gepraat en veel valt er niet aan toe te voegen op het ogenblik.

O.K. ik vermoed 't ook.

quote]Dat we 'ik doe dit, ik doe dat' ervaren lijkt me overigens geen verzinsel van het denken - je moet ons denken niet altijd demoniseren,[/quote]
Nou, dat demoniseren van het denken is anders zeer zeker 'n verzinsel van het denken.
Want er wordt helemaal niets gedemoniseerd, er worden zaken vermeld over het denken.
Wel is het opvallend dat het denken zoiets niet graag 'hoort.'
E. Tolle noemt 't b.v. 'n "afwijking."

zei ik reeds - maar eerder een heel normale hersenfunctie, gekoppeld aan de ik-ervaring, met een zeer specifiek doel. Evolutie heeft niet zoveel (of geen) nutteloze functies gecreëerd, laat staan functies die de mens compleet op het verkeerde been zouden zetten. Integendeel, het lijkt er zo op dat alles razend efficiënt verloopt, en de enkele zaken die ons minder efficiënt lijken vinden hun efficiëntie in de eigenaardigheid van evolutie iets bij voorkeur met reeds bestaande processen uit te werken i.p.v. er nieuwe te ontwikkelen als het niet echt noodzakelijk is. Efficiëntie dus.

Zeker, het leven (God) is uiterst efficiënt.
Al lijkt dat een IK vaak helemaal niet zo.

En zoals je eerder al zei denk ik dat evolutie ons mettertijd zal openbaren dat het ons compleet op het verkeerde been heeft gezet.

Maar wel efficiënt noodzakelijk.

Wil. · 10 mar 2012, 18:04

Allemaal goed en wel, he, Henriette, maar wat zijn we nu met een visie als die van jou?
Vooreerst: je geeft de naam 'God' aan iets dat door een ander mens "alles" zal genoemd worden.
Ten tweede: wat nu met de feiten die ons dagelijks overkomen? Stel dat de dochter van je buurman verkracht werd. Dat meisje ervaart een 'ik' en een 'hij'. De zekerheid dat alles 'God' is, wordt compleet nutteloos en irrelevant.
Moet het meisje aangifte doen omdat "hij" haar "persoonlijke integriteit" heeft aangetast? Waar komt het denken hier in het plaatje voor? En wat met de rol van "God" (in jouw betekenis) in deze zaak?

Clausewitz · 10 mar 2012, 18:16

Ik heb mij ooit afgevraagd wat het geslacht van de engelen was.Sommige lijken mannelijke attributen te hebben.Anderen hebben vleugels.Weer andere overschaduwen vrouwen. En sommigen zijn vallende of gevallen.Misschien zijn ze wel meesters in de scholastiek en kunnen ze hier wat verlichting brengen.

Reini · 11 mar 2012, 00:42

verkeerde topic

Henriette 2 · 11 mar 2012, 09:14

Wil. schreef:Allemaal goed en wel, he, Henriette, maar wat zijn we nu met een visie als die van jou?
Vooreerst: je geeft de naam 'God' aan iets dat door een ander mens "alles" zal genoemd worden.
Ten tweede: wat nu met de feiten die ons dagelijks overkomen? Stel dat de dochter van je buurman verkracht werd. Dat meisje ervaart een 'ik' en een 'hij'. De zekerheid dat alles 'God' is, wordt compleet nutteloos en irrelevant.
Moet het meisje aangifte doen omdat "hij" haar "persoonlijke integriteit" heeft aangetast? Waar komt het denken hier in het plaatje voor? En wat met de rol van "God" (in jouw betekenis) in deze zaak?

Wil,

Dit zijn situaties waar het verstand regeert.
En het is het verstand (denken/hoofd) dat de verkrachter tot 'verkrachter' maakt en de 'hij' tot 'hij.'

Zolang het God/Zijn niet is gerealiseerd is de be-leving zo, zoals je schrijft en is de zekerheid dat alles 'God' is idd compleet nutteloos en irrelevant.

Gast · 11 mar 2012, 09:46

Henriette 2 schreef: Dit zijn situaties waar het verstand regeert.
En het is het verstand (denken/hoofd) dat de verkrachter tot 'verkrachter' maakt en de 'hij' tot 'hij.'

Zolang het God/Zijn niet is gerealiseerd is de be-leving zo, zoals je schrijft en is de zekerheid dat alles 'God' is idd compleet nutteloos en irrelevant.

Sprak het orakel van Sennet.

En de onbestaande goden dachten te zien dat er was wat was.

Eu... je geeft wat je wil hoor. ... achteraan in het mandje, dank u.

Wil. · 11 mar 2012, 11:04

Henriette 2 schreef:
Wil. schreef:Allemaal goed en wel, he, Henriette, maar wat zijn we nu met een visie als die van jou?
Vooreerst: je geeft de naam 'God' aan iets dat door een ander mens "alles" zal genoemd worden.
Ten tweede: wat nu met de feiten die ons dagelijks overkomen? Stel dat de dochter van je buurman verkracht werd. Dat meisje ervaart een 'ik' en een 'hij'. De zekerheid dat alles 'God' is, wordt compleet nutteloos en irrelevant.
Moet het meisje aangifte doen omdat "hij" haar "persoonlijke integriteit" heeft aangetast? Waar komt het denken hier in het plaatje voor? En wat met de rol van "God" (in jouw betekenis) in deze zaak?
Wil,

Dit zijn situaties waar het verstand regeert.
En het is het verstand (denken/hoofd) dat de verkrachter tot 'verkrachter' maakt en de 'hij' tot 'hij.'

Zolang het God/Zijn niet is gerealiseerd is de be-leving zo, zoals je schrijft en is de zekerheid dat alles 'God' is idd compleet nutteloos en irrelevant.

Goed, dan heb ik de neiging om te zeggen: Laat dat concept van "God" zoals je het hier hebt uitgetekend maar achterwege, want behalve in puur theoretische zin helpt het ons geen stap verder.

Wat me verder intrigeert is deze zin:

Zolang het God/Zijn niet is gerealiseerd is de be-leving zo, zoals je schrijft en is de zekerheid dat alles 'God' is idd compleet nutteloos en irrelevant.

Is er een beweging in de richting van dat "Zijn/God" bezig of op gang gebracht? Is dat iets dat door elk van de 7 miljard mensen moet tot stand worden gebracht?

Wordt het dan niet zoiets als de Messias die zal komen - volgens vrome joden - wanneer alle joden eens één dag geen enkele zonde doen? M.a.w. nooit. ?

janx · 12 mar 2012, 00:48

God en denken? De betekenis van het woordje ‘God’ is niet te verklaren enkel zwak te benaderen omdat de mens gewoonweg geen weet heeft wie of wat deze is buiten het zichtbare van het heden. Die benaming is enkel een aanduiding van het onbekende wat alles doet zijn en leven. Dat is wat het denken kan doen. Maar naast het denken is er volgens mij ook iets wat ik nog niet ben tegen gekomen binnen dit topic en dat is ‘gevoel’. Jij zegt, als ik het goed heb, denken is gelijk aan je taal die je spreekt. En taal is volgens mij niets anders dan het uitdrukken ( het naar buiten brengen) van je gevoel die veroorzaakt wordt door gevoels afwegingen van een verlangen of willen ten opzichte van de reeds aanwezige ervaringen of op genomen wetenschap ten opzichte van het nieuwere, wat zich voordoet of zal voor kunnen doen vanuit het momentele gezien. Mediteren bijvoorbeeld, zoals ik zie , is een poging om je gevoel in rust te brengen waardoor ook het denken zal afnemen wat ruimte kan maken in je gevoel voor andere informatie, anders dan met je lichamelijke zintuigelijk sensoren mogelijk is. En zoals ik het zie en denk, is al het huidige buiten je gevoel om, enkel om juist je gevoel te kunnen ontwikkelen en te verruimen en daarvoor is alles wat er omheen is aan het zichtbare een hulp tot het verkrijgen van en zal als de mens dit niet meer nodig heeft wegens een gevorderde staat van bewustzijn al het andere oplossen en geen bestaansfunctie meer hebben. In dat opzicht heb je gelijk, zoals je vaak zegt, dat alles een illusie ( oplosbaar) is. En alles wat de aarde betreft, zal eens verdwijnen en daarmee ook alle aardse woorden zullen niet meer bestaan. En wat is dan je taal? Geen denk ik, enkel gevoel tot gevoel zal de overbrenging zijn. Maar omdat de meesten nog niet hun onverwoestbaarheid als levensdeeltje kunnen aanvoelen zal vanuit die standpunt bezien, veel ontkenning en afwijzingen zijn en kunnen enkel leven in en met het tijdelijke wat uiteindelijk oplost terug naar de oorspronkelijke wat je dan ook als God kan benoemen. Dit gewoon even zoals ik het aanvoel via de taal naar het toetsenbord gebracht die het verwerkt via de computer in signalen, een digi-taal, wat uiteindelijk via het internet naar jouw computer en beeldscherm omgezet wordt in tekens, die als een taal in je gevoel wordt opgenomen waarna een actie wel of niet zal volgen vanuit je jouw gevoel.

Reini · 12 mar 2012, 10:35

Janx, als ik jou was, zou ik toch geen literaire aspiraties koesteren hoor.
Ik was gewoon moe van je posting te lezen.

Het was een fantastische uitleg.
En vermits je een gevoelsmens bent, schrijf je er ook graag over.
Gevoelens komen inderdaad overal aan te pas.
Maakt deel uit van de menselijke natuur; zelfs een hoop dieren hebben
er.
Stukje evolutie , verder niks achter zoeken, verdwijnt volledig als we doodgaan; ook dat nog !

cappa · 12 mar 2012, 10:40

Henriette 2 schreef:
cappa schreef:Dat er "niets buiten mij bestaat" is een conclusie van jou, waar ik niet zo maar achter kan staan. Verdwijnt alles dan als jij sterft?
Ja, hier zal geen normaal denkend mens 'ja' op zeggen.

Jij wel dus?

cappa · 12 mar 2012, 10:45

Henriette 2 schreef:
cappa schreef:Dat er "niets buiten mij bestaat" is een conclusie van jou, waar ik niet zo maar achter kan staan. Verdwijnt alles dan als jij sterft?
Ja, hier zal geen normaal denkend mens 'ja' op zeggen.
Natuurlijk denkt ieder normaal denkend mens dat alles door zal bestaan wanneer hij er niet meer is.
Hij denkt ook dat alles er al was voordat hij bestond.
En omdat het tóch over denken gaat zou ik toch zeggen: 'Think again.'
Stel dat je nooit zou hebben bestaan en dat je ook nooit zou gáán bestaan.
Je zou simpelweg nooit bestaan.
Wat zou er dan bestaan (hebben)?

En als ons kat een koe was, dan kon ik ze onder de stoof melken.

Blijf toch eens wat realistisch.