Het Geheugen in Actie

[Reini]

En ik koos eieren voor mijn geld (sic), want mijn brein wou perse zanger worden.
Ik volgde de cursus en leerde wat "anti-zwaartekracht-reflexen" in het lichaam zijn, hoe je die bewust kunt maken en bewust gebruiken.



Vesselin bewijst hier wat u schreef Socrates.
Het vooruitzicht op beloning kan het brein inventief maken en bereid tot iets nieuws aanleren.

[Vesselin]

En... gelukkig voor je echtgenoot, mijn beste Reini, is jouw brein vastgemaakt aan al dat lekkers, waar mannen dan weer verslingerd op zijn. (En... ahum... ahum... waar ze zich op passende wijze mee... euh... "belonen"!)

[Vesselin]

Kan dat een breinkarrespoor worden?

Hangt er vanaf of die kar een lading bloemen vervoert, of een beerkuip!

[socrates]

Taal is volgens u dus een essentieel gegeven voor de werking van het geheugen. Hoe werkt dat dan bij stomdoof geborenen, of bij kinderen die door dieren zijn grootgebracht en nooit een mens hebben gehoord of gezien ? Hebben dieren dan uberhaupt wel een geheugen en hoe kan dat werken zonder "taal" ? Taal abstaheert wat we waarnemen, heeft het brein dat soort abstracte begrippen nodig om te kunnen opslaan wat het nodig acht ?
Zelf hanteert u bijna meer beelden dan woorden.

[Vesselin]

Lees de biografie van Helen Keller en veel zal u duidelijk worden!

[Vesselin]

Vesselin bewijst hier wat u schreef Socrates.
Het vooruitzicht op beloning kan het brein inventief maken en bereid tot iets nieuws aanleren.

Beste brein, vrouwelijk conglomeraat van vurende neuronen, bijgenaamd Reini:

Je herleidt dit (op typische vrouwelijke wijze?!... ) tot iets zeer triviaals.

Waar het hier over gaat is niet zo eenvoudig als: het verlekkerd uitzien naar een beloning!

Het gaat hier om een ware revolutie!

Als iemand, bij de informatie, die hij/zij opdoet tijdens zijn/haar bestaan, verneemt dat er zoiets mogelijk is als: "constructieve bewuste controle van het gebruik van jezelf" - en dat dát mogelijkheden biedt voor een hogere levenskwaliteit -, is het nog helemaal niet zeker dat hij/zij dat in de praktijk gaat toepassen.

Het vraagt namelijk een volgehouden inspanning die maar weinig mensen bereid zijn om te leveren.

Je moet namelijk de "automatische piloot", die we zonder nadenken voor lief nemen, af zetten.

Een minderheid is daar, omwille van de logische argumenten, toe bereid.

Een meerderheid kiest maar voor verandering als de pijn van het zijn te groot wordt!

[socrates]

Het woord beloning is in deze context duidelijk te zeer cultureel gebonden. Ik ging ervan uit, dat menselijk gedrag altijd een oorzaak heeft. Met beloning bedoel ik, dat door het ontwikkelen van een bepaald gedrag, bepaalde onderdelen van ons brein specifieke hormonen gaan produceren. Sommige daarvan hebben een invloed op het "genotscentrum" in ons brein. Het is dat genot dat ons aanspoort om hetzelfde gedrag te herhalen teneinde hetzelfde "genot te kunnen ervaren. Dit kan seksueel zijn, zoals u impliciet schijnt te suggereren, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn. Stoffen zoals nicotine kunnen bijvoorbeeld de trigger zijn die de bedoelde hormonen gaan activeren. Ook sommige smaken en of geuren kunnen dat gevolg hebben. De kunst bestaat er dan in om het "gevoel" dat wordt opgewekt door het tot zich nemen van bv. nicotine, te laten ontstaan na opname van bv. een biologisch geteelde appel. In uw voorbeeld van een verkeerde houding bestaat het genot, (de beloning) opgewekt door uw veranderde gedrag, uit het kunnen zingen zoals u dat betrachtte. Het is waarschijnlijk wel waar dat het afleren van ongewenst gedrag vaak moeilijker is dan het aanleren van een nieuw. Soms is het evenwel aangewezen om het "oude" automatisme toch te laten bestaan naast het nieuw aangeleerde. Voobeeld in het verkeer: bij dreigende aanrijding is het wenselijk zo snel mogelijk het rempedaal in te drukken, bij ijzel op de weg is het net nodig niet te remmen, dus de remreflex te leren onderdrukken. Als het nieuw aangeleerde automatisme het oude volledig zou vervangen, zou er in veel gevallen ongewenst gedrag ontstaan met alle gevaarlijke gevolgen vandien.

[Reini]

Vesselin schreef :[b/]

Je moet namelijk de "automatische piloot", die we zonder nadenken voor lief nemen, af zetten.

Een minderheid is daar, omwille van de logische argumenten, toe bereid.

Een meerderheid kiest maar voor verandering als de pijn van het zijn te groot wordt!

Vergeet niet dat AMBITIE ook een enorme trigger kan zijn om mensen extra inspanning te laten leveren.
Maar wat heeft dit eigenlijk nog met het geheugen te maken ? Natuurlijk is dat er nodig om alles aangeleerd te krijgen, maar we schrijven hier dan wel over 2 verschillende zaken, die nauw bij elkaar aansluiten.

[Vesselin]

NB: Ik heb de titel aangepast: "Het Mysterieuze Geheugen in Actie".

Je moet schrijven: [quote="Vesselin"]tekst[/quote]

Eerst en vooral werd hier de stelling geponeerd:
Het is dank zij het geheugen dat we beseffen dat we bestaan!

Bij het doorbreken van een ingesleten gewoonte (wat een pleonasme is) speelt het geheugen een kapitale rol...
Je moet je namelijk voortdurend in herinnering brengen wat er nodig is om de gewoonte te kunnen te doorbreken (wat meestal als zeer lastig ervaren wordt).

Wat het geheugen is of waar het wordt opgeslagen, is een vraag, waarvan ik in het begin al gezegd heb dat dit mijn bekommernis niet is.

Daar kunnen de hier aanwezige sciënti... euh... wetenschappelijk beslagen bollebozen zich over uitlaten. Ik zal dat met (geamuseerde) belangstelling volgen.
Het enige wat ik daar over kwijt wil (en met mijn ironisch bedoelde - als iemand dat al door had - vetjes gedrukte omschrijvingen illustreer) is: dat je, verbaal, altijd in de paradox van het dualisme terecht komt.

(En voor socrates: Ik gebruik veel beelden ja! Maar dat is het dan ook het laatste hulpmiddel om de kinderlijke geesten hier te instrueren! )

[socrates]

Bedankt dat je de geesten hier nog kinderlijk vindt, niet kinderachtig. Wat mijzelf betreft maar misschien ban ik wel een uitzondering, zijn die beelden nog moeilijker te decoderen dan jouw woorden. Ik ben totaal niet visueel ingesteld, ik "luister" naar tekst. Muziek raakt mijn blootliggende snaren, visuele plastische kunst doet dat niet. Ik hou van koormuziek en vooral van Gregoriaans door paterkoren gezongen. Die muziek uit mijn jeugd heeft mijn geheugen voor mij bewaard, de muziek was waarschijnlijk de daartoe nodige taal;

[Vesselin]

Ik ben zelf ook in de eerste plaats auditief ingesteld.

Maar als ik mij een "voorstelling" maak van wat ik ga doen - dat kan iets heel eenvoudig zijn, zoals een maaltijd klaarmaken - komen er wel beelden.

Maar ik heb zeker geen goed visueel geheugen.
Mijn zus bvb, kon vanuit haar geheugen een gezicht tekenen.

Ik vermoed dat er in het geheugen "plaats" is voor herinneringen aan alle zintuiglijke indrukken. In de eerste plaats het visuele en het auditieve. Maar ook indrukken van geuren, smaken, ervaringen van het tastzintuig.

Taal is iets anders. Het hoeft niet afhankelijk te zijn van geluid.

Dat heeft Helen Keller bewezen, die blind en doof was, maar toch in staat was om boeken te schrijven.

Waste not fresh tears over old griefs.
-- Euripides

Grappig! Als ik de terminal op mijn ubuntu-pc open, verschijnen tegenwoordig citaten die te maken hebben met het geheugen!

Jung's synchroniciteit?!... Oppassen om niet in magisch denken terecht te komen!

[socrates]

Waarom oppassen, moet het denken dan niet onbegrensd kunnen floreren ? Het is voorlopig de enige vrijheid die nog niet wettelijk is geregeld, waarop nog geen heffingen worden geheven en waarvoor nog geen gedachtenpolitie werd uitgestuurd.
Veel te lang heeft het katholicisme in Vlaanderen het denken, ook van wetenschappers, aan strikte banden gelegd. Herinner u dat zelfs twijfelen aan geloofspunten al een zonde was.
De catechismus was anders wel een probaat middel om ons geheugen tot actie aan te zetten, ons brein werd ermee gewassen indertijd.

[Vesselin]

De catechismus... de "kleine lettertjes", die niet verplicht waren. Tenminste niet in mijn tijd.

Ik ben hem vergeten!

Ik ben opgegroeid in een echt boerendorp.
Ik herinner mij nog een boerenzoon in het derde leerjaar lager onderwijs.
"God is overal" legde de meester uit. "Bij ons ook in de beerput?" vroeg het ventje (volgens mij echt in alle onschuld).
Kreeg natuurlijk een flinke oorvijg!

[socrates]

De catechismus... de "kleine lettertjes", die niet verplicht waren. Tenminste niet in mijn tijd.

Ik ben hem vergeten!

Ik ben opgegroeid in een echt boerendorp.
Ik herinner mij nog een boerenzoon in het derde leerjaar lager onderwijs.
"God is overal" legde de meester uit. "Bij ons ook in de beerput?" vroeg het ventje (volgens mij echt in alle onschuld).
Kreeg natuurlijk een flinke oorvijg!

Is duidelijk off topic hier maar toch te mooi om het te laten liggen.
Er staat: "Ten gebruike VAN al de bisdommen VAN België. Ik lees dat dan als: het zijn de kerkelijke hiërarchische oversten die deze "middelen" aanwenden. De tweede VAN impliceert de niet-scheiding van Kerk en Staat, het zijn immers de bisdommen VAN België.
Heeft dat woordgebruik te maken met taalonkunde of met de uitgangspunten die ik er achter vermoed? Men zou die catechismus kunnen beschouwen als de voorloper van een toekomstig sharia wetboek van de kalifaten van België.

[Vesselin]

Hahahahahaha!

We kunnen dat onderwerp misschien "uitbenen" op het religieforum: "Theocratie in Vlaanderen"!

Back to topic.

De Amerikaanse psychiater, (wijlen) Thomas Szasz - door wiens denken ik sterk beïnvloed ben - heeft, in zijn boek over Karl Kraus, de volgende term bedacht: "De mens is het "Zoön Phonanata, het "Taaldier"!

Dat maakt het verschil tussen ons, en - laten we zeggen - een koe, onoverbrugbaar groot, zeker wat betreft de werking van het geheugen.

Als een koe ontwaakt, herkent ze ongetwijfeld haar omgeving, maar gaat ze waarschijnlijk niet nadenken over wat ze de vorige dag gedaan heeft, en wat ze "vandaag" allemaal gaat doen.
Wellicht wordt ze gewaar dat ze honger heeft en begint dadelijk te grazen.
Een stier zal wellicht na een tijdje uitproberen of er een "tochtig" wijfje tussen loopt. (Venten hé!.. ze kunnen maar aan één ding "denken"! )

Als ik ontwaak, herken ik ook mijn omgeving, maar is daar ook onmiddellijk de "gedachtestroom" die gaat over de dingen die mij bezighouden. Ik word me hiervan bewust en probeer daar orde in te scheppen.

Als ik uit bed stap doe ik dat heel bewust, omdat ik me herinner dat het verstandig is eerst de paar handelingen, die ik in mijn cursus Alexander-techniek geleerd heb, uit te voeren, om de "anti-gravitatie-reflexen" te activeren. Ik wil namelijk "mooi" oud worden en niet als een "slunse" altijd maar dieper in elkaar zakken!

Dan denk ik rustig na over wat ik het eerst ga doen. Ik noem dat "voor-denken". Een term die de heer cappa belachelijk vindt. Maar dat is omdat de heer cappa niet weet dat het een term is die ook in de psychologie gebruikt wordt. Ik heb hem dus niet uit mijn duim gezogen! "Voor-denken" wordt in de psychotherapie vooral gebruikt bij het behandelen van mensen die last hebben van impulsiviteit.

Ik denk dat we inderdaad onder ogen moeten zien dat we een "zoön phonanata" zijn, en zoveel mogelijk constructieve, creatieve manieren moeten ontwikkelen om daar bewust mee om te gaan. Wat alleen maar kan leiden tot een intensere en boeiendere beleving van ons bestaan!