SeniorenNet

Ja pastoor, spijtige zaak zoiets natuurlijk. Maar toch een bizar verhaal.
Enerzijds vindt de politie je op straat wartaal uitkramend en anderzijds zou je een kok geslagen hebben.

Voor een gewoon "gevecht" zal men je heus geen week den bak insteken.
Ik vermoed dan ook dat er "iets" méér aan de hand is, in woorden of daden dan.

Feit is dat er een stuk van je "tijdlijn" verdwenen is, en daarin kan zich veel voorgedaan hebben. Dit met een samenloop van omstandigheden kan soms rare kronkels maken.
Hopelijk voor u is het alléén de medicatie dat dit aangericht heeft en is er niets méér aan de hand.

In alle geval, beterschap toegewenst.

Vreemd???? bijna niet te geloven. !

Ik hoop van harte dat we straks te lezen krijgen dat je veilig en wel op je vertrouwde stek bent aangekomen.
Ik hoop ook dat je met de nodige zorg omringd wordt.
Stel het wel Pastoor

Senioren, ik ben terug thuis, vandaag om 19u15.
Heb een brief van de politie voor mij liggen van 30/03/2018.
-> Er is een referentie naar een geneeskundig verslag van 30.03.2018 van een dokter in Kuringen ( toch zo een 20 km te noorden van Hoeselt, en geen referentie van tijd), terwijl ik uit de bewusteloosheid terugkeerde  in Hospitaal Vezalius in Tongeren ( op 5 km ten zuiden van waar ik woonde, waar ik ook onderzocht ben en heel normaal was). Ik was een geesteszieke en moest naar Rekem.
-> Deze morgen om 9 uur was er een gesprek met pro deo advocaat ongeveer 10 minuten.
Om 9.30 uur bij de vrederechter. Men had me gezegd dat de vrederechter 1 vraag stelde en men 5 minuten mocht spreken. Hij vroeg me " wat is living people " en wat denk je ervan.

Dat is iets wat ik op maandag 19 februari 22 uur tot dinsdag 20 februari 2 uur en nog eens rond het middagmaal op dinsdag 20 februari. Ik heb in 2-3 minuten het principe voorgelegd en dan hetgeen ik gezien heb in die tijd. Ik begon het te vertellen en de vrederechter was een en al oor over de inhoud van het gebeuren en ik zag opeens dat ik meer dan 12 minuten aan het praten was en zei: sorry, ik stop er mee, ik kan nog lang verder gaan maar ik pak uw tijd en dat wat ik vertel toont de macht van het menselijk brein dat in de realiteit NIET KAN gebeuren en toch ziet men het, ik stop. Meneer Pastoor zei de vrederechter, ik sta 100 % achter hetgeen je verteld hebt en je bent de eerste die ik met 100 % overtuiging straks naar huis stuur. Ik gaf hem mijn hand, keek in zijn ogen en zei: jij hebt het begrepen , de meeste dokters weten het zelfs niet, bedankt. ( Dat verhaal komt morgen, en niemand zal dat geloven, men ziet het en het bestaat niet ).
  

Welkom terug Pastoor !!
Wat een opluchting ...

Hey pastoor, welcome home. !

welkom terug pastoor. ik begrijp er al langer hoe minder van...

Welkom terug onder ons pastoor.

Het lijkt wel een thriller je verhaal.

Pastoor

Welkom terug en een spoedig herstel van je belevenissen

Pastoor,

een zonderling verhaal

Hou je sterk.

Ik heb vandaag geen tijd gehad om die ervaring uit te schrijven. 

* * * * * * * * * *

Ik heb een 1ste normale brief gekregen van de pensioendienst. Datum 24/03/2018. Na het overlijden van mijn echtgenote had ik aangevraagd of ik een hoger pensioen krijg. Antwoord: niets. Ik heb een 2de rare brief gekregen van de pensioendienst. Datum 24/03/2018. "Na het overlijden van uw echtgenote zijn uw pensioenrechten (her)berekend van maart 2008 tot maart 2018, en u hebt recht op achterstallige betalingen voor een totaal van € 8.450". Er staat een gedetailleerde lijst van de achterstallen.
Het bedrag staat op de bankrekening. Ik begrijp er geen barst van.



 

Da kan ni.! seffens word ik nog debiel.
Wat maak jij allemaal mee.
In alle geval geen slechte berekening. !

Aanpakken pastoor, of effe op een spaarboekje parkeren, voor je weet maar nooit dat ze het komen terugvragen volgend jaar van de belastingen.

En wat een mens met de administratie van gelijk welke dienst kan meemaken na het overlijden van een partner, daar kan je boeken mee volschrijven

DEEL 1.
Wat er gebeurd is fantastisch mooi, kan niet bestaan en is toch zichtbaar. Het gaat over een vorm van hallucinaties. Hallucinaties zijn dingen die gebeuren met de zintuigen ( horen, zien, ruiken, smaken en voelen).
Voorbeeld, men wandelt in een straat en hoort zijn eigen naam, keert zich om en ziet niets.
* * * * * * 

Er zijn er voor psychisch gestoorden ( Alzheimer, Parkingson, en zo voort ), deze zien bijna altijd mooie figuren en kleuren.
Er zijn er voor gewone mensen. Die zien identieke zaken.
Er zijn er voor gewone mensen. Die zien levende mensen ( living people ). Dit heb ik gehad. 

1. Het begon met de muziek het "slavenkoor" Verdi.  Ik ben door heel het huis gegaan. In alle kamers het hetzelfde. Dat is onmogelijk en toch is het er. Er is maar een onmogelijkheid, het draait rond in mijn hoofd.
2. Het huis is volledig afgesloten met elektrische rolluiken met uitzondering van de voordeur. Niemand kan erin. Ik zit in de living achter de PC en plots staat er een moslim achter mij, volledig in het wit gekleed met een rood lint aan de hals.  Die gaat op de grond zitten achter de toren van de poes. Die kijkt naar mij en ik lach naar hem. Dan kruipen er 2 moslimas over de vloer naar hem en o' jeetje, het spel begint  

DEEL 2

3. Achter mij staat een man modern gekleed met een vijfhoekig masker voor het aangezicht met 4 gele plekken ogen, neus en mond. Al die spoken die hier binnen komen hebben de afmetingen van gewone mensen, ze gaan zonder de vloer te raken en zeggen niets. Ik wil die man aanraken en als mijn hand op ongeveer 20 cm van hem is ontploft die, men ziet een vuurwerkvlammetje van een vierde vierkante centimeter en dan niets meer.

4. Dan komt er een Turk naast mij met een gouden dienblad en daarop een gouden tas met koffie en een gouden pot met boudoir koekjes. Ik wil een koekje pakken maar op 20 cm daar vandaan ontploft. deze ook.

5. Weer een andere, ik draai me om en kijk in zijn ogen en hij ontploft.

6. Hups en daar komen 40 - 50 - 60 - 70 soldaten, een om de minuut. Volgens hun kledij allemaal van een ander land, allemaal met een ander type geweer een voor een op mij gericht. ik ben niet bang en duw een soldaat weg via zijn geweer en die ontploft.

7. En nog en nog en nog, er komt geen einde aan. En dan zie ik dat de deur van de keuken achter mij  een soort filmscherm. Ik zie Bokrijk en  veel mensen wandelend op de paden en plots staat mijn moeder daar en mijn ex-vrouw en mijn tante ( gestorven in 1983 ).