"Een oude grompot..."
-
Passant46 - Lid geworden op: 30 dec 2007, 15:18
- Locatie: Zemst
Blijkbaar houdt voor sommige mensen oud worden in, dat ze meer en meer weerstand ontwikkelen tegen wat men "de veranderende tijd" noemt.
Men zegt dat je moet "meegaan" met de tijd. Wat als je dat niet wil, omdat je niet gelooft in bepaalde evoluties, of omdat ze je niet liggen, niet passen in het toekomstbeeld dat jou voor ogen staat?
Daarvan concrete voorbeelden geven is onbegonnen werk: mode en kledij, omgangsvormen, amusement, taalgebruik,...de lijst is eindeloos.
In feite komt het erop neer dat je de keuze hebt: een onbegonnen en onmogelijke strijd voeren, die hoe dan ook je krachten te boven gaat, of je erbij neerleggen, je erin schikken, aanvaarden of minstens verdragen, je eigen opvattingen en dus je persoonlijkheid verloochenen.
Zo word je dan wat heet een oude knorpot, een brombeer, een misnoegde, bittere, recalcitrante oudere - een allerminst sympathiek personage.
Natuurlijk zijn er nuances en tussenwegen tussen die twee uitersten, maar die tussenwegen blijken in de praktijk moeilijk te vinden en oncomfortabel te zijn.
Graag hoor ik wat jullie hierover denken, en hoe je er in de praktijk mee omgaat.
Men zegt dat je moet "meegaan" met de tijd. Wat als je dat niet wil, omdat je niet gelooft in bepaalde evoluties, of omdat ze je niet liggen, niet passen in het toekomstbeeld dat jou voor ogen staat?
Daarvan concrete voorbeelden geven is onbegonnen werk: mode en kledij, omgangsvormen, amusement, taalgebruik,...de lijst is eindeloos.
In feite komt het erop neer dat je de keuze hebt: een onbegonnen en onmogelijke strijd voeren, die hoe dan ook je krachten te boven gaat, of je erbij neerleggen, je erin schikken, aanvaarden of minstens verdragen, je eigen opvattingen en dus je persoonlijkheid verloochenen.
Zo word je dan wat heet een oude knorpot, een brombeer, een misnoegde, bittere, recalcitrante oudere - een allerminst sympathiek personage.
Natuurlijk zijn er nuances en tussenwegen tussen die twee uitersten, maar die tussenwegen blijken in de praktijk moeilijk te vinden en oncomfortabel te zijn.
Graag hoor ik wat jullie hierover denken, en hoe je er in de praktijk mee omgaat.
-
MichelN - Lid geworden op: 16 nov 2008, 17:44
- Locatie: Groot-Leuven
Op deze manier: the one and only -"I don't believe it" - Victor Meldrew, al gaat dat iets verder dan "nen dagschotel veur mij"
https://www.youtube.com/watch?v=Cfg7aQMowVE
De schattigste grumpy old man die ik mij kan inbeelden.
https://www.youtube.com/watch?v=46flaThCYhE
"Les socialistes aiment tellement les pauvres qu'ils en fabriquent" (Jacques Godfrain)
-
Hobo - Lid geworden op: 05 mar 2019, 06:40
Toen mijn generatie dweepte met o.a. The Beatles, Rolling Stones...
gromden de "ouderen" van toen ook.
Mijn ouders lepelden me zelfs nog de miserie van de oorlogsjaren in...
Nu neem ik een houding aan van: 't zal mijnen tijd nog wel duren....
En zou het als een anachronisme beschouwen,
indien ik de hedendaagse trends achterna zou lopen.
Kuddegedrag is trouwens nooit mijn stijl geweest
En één van mijn vroegere leraars zei vaak in zijn lessen;
"Apen, apen apen na"
H.
gromden de "ouderen" van toen ook.
Mijn ouders lepelden me zelfs nog de miserie van de oorlogsjaren in...
Nu neem ik een houding aan van: 't zal mijnen tijd nog wel duren....
En zou het als een anachronisme beschouwen,
indien ik de hedendaagse trends achterna zou lopen.
Kuddegedrag is trouwens nooit mijn stijl geweest
En één van mijn vroegere leraars zei vaak in zijn lessen;
"Apen, apen apen na"
H.