20 mei 2021

[deklusser]

Reeds 2 jaar is mijn echtgenote heen , 2 december 2020 binnendoen , het was toen Covid-19 pandemie, binnen op AZ ST Jan Brugge , het verdickt was heel schokkend voor Anita en Mij Mervrouw , wij kunnen voor jou niks meer doen. De wereld draait door en door , ge weet niet welke kant uit, de specialisten hebben nog voor leuke dagen gezorgd waarvoor dank , meer kon niet , tot 20 mei 2021 , dag voor onze 56ste huwelijksverjaardag , smorgens om 01h27 , is Anita gestorven in AZ Alma te Eeklo. ik hield haar hand vast tot ik geen hartklop meer voelde .


Schat je nu rust gevonden , rust maar naar een jarenlange op fabriek te hebben gewerkt , 35 jaren lang.weet , ik sta er nu heel alleen voor , zoon en kleindochter doen anders dan beloofd bij jou dienst ,

[Hobo]

Tja, helaas nogal herkenbaar

Intussen 7 maanden verder...

Heel de aanloop naar wat uiteindelijk hopeloos was geworden en eindigde in
elkaars hand vasthouden tot ge 't leven uit uw levenspartner voelt wegglijden...

Maar sedert de brievenbus alle condoleances heeft verteerd is een akelige STILTE gekomen.
Nog pijnlijker, omdat ikzelf geen nabestaanden heb.
Soms lijkt het erop, dat wie solitair achterblijft gemeden wordt!?

Maar ik moet wel vooruit elke lege dag opnieuw...

Beste "deklusser" veel moed gewenst en omhels het positieve van al wat geweest is!

H.

[Nunc aut nunquam]

Lang nadat je iemands stem bent vergeten, kun je je nog steeds het geluid van hun geluk of hun verdriet herinneren. Je kunt het in je lichaam voelen.

[socrates]

Lang nadat je iemands stem bent vergeten, kun je je nog steeds het geluid van hun geluk of hun verdriet herinneren. Je kunt het in je lichaam voelen.

Efficiënt middel tegen loerende dementie

[Nunc aut nunquam]

Wat attent van u Socrates, daar had ik nog niet bij stil gestaan

Onbeschoft gedrag en pesterijen komen steeds vaker voor. Op zowel hoog als laag niveau. De slechte manieren die inmiddels bijna 'normaal' zijn in het dagelijkse leven, lijken langzamerhand ook gemeengoed te worden op dit topic. Niet alleen gedragen mensen zich zelf steeds onbeschofter en worden ze vaker met onbeschoft gedrag geconfronteerd; dergelijk gedrag lijkt bovendien stilzwijgend getolereerd te worden door het management en de andere gesprekspartners.