Verdriet slijt nooit volgens mij.

[socrates]

Goed toch dat het zich zo mooi op tijd aankondigt, zo krijg je nog de kans om het nog wat te relativeren.

[Nunc aut nunquam]

9921.jpg (42.14 KiB) 1219 keer bekeken

Vandaag droevige verjaardag van het heengaan mijn vriendin 48 jaar geleden maar nooit vergeten

[socrates]

9921.jpg



Vandaag droevige verjaardag van het heengaan mijn vriendin 48 jaar geleden maar nooit vergeten.

Als ik U was zou ik die notitie toch uit mijn agenda's wissen.

[Nunc aut nunquam]

..

[Nunc aut nunquam]

Zijn er nog mensen die in een soortgelijke situatie zitten en erover willen praten eventueel?

[socrates]

Van die taart zou ik wel een stukje lusten.
Ik zit niet in die situatie omdat ik, alles wat toch niet meer bereikbaar is, heb los gelaten en uit mijn agenda gewist. Omdat ik geen masochist ben.

[Hobo]

Zijn er nog mensen die in een soortgelijke situatie zitten en erover willen praten eventueel?

Erover praten of zelfs schrijven is een nogal persoonlijke zaak.
Maar ikzelf heb ervaren dat een partner verliezen en zelf alleen achterblijven
= kinderloos en zonder enige andere familie
resulteerde in een stortvloed aan condoleances die vaak plichtsmatig en routineus zijn opgesteld
waarna men dan de rest van de lege dagen, enkel met de muren kan praten...

[Nunc aut nunquam]

Erover praten of zelfs schrijven is een nogal persoonlijke zaak.
Maar ikzelf heb ervaren dat een partner verliezen en zelf alleen achterblijven
= kinderloos en zonder enige andere familie
resulteerde in een stortvloed aan condoleances die vaak plichtsmatig en routineus zijn opgesteld
waarna men dan de rest van de lege dagen, enkel met de muren kan praten...


Inderdaad Hobo de eerste dagen wordt je overstelpt met vragen hoe is het enz enz en met goede raad u sterk te houden. Daarna komt de stilte. De meeste mensen doorbreken die stilte wel op een of ander moment. Anderen niet of niet in die mate dat ze het verleden achter zich laten. De meeste mensen denken steeds dat overkomt een ander maar niet mij. Tot het zo ver is natuurlijk. Je kan voor de buitenwereld een zo normaal mogelijk leven leiden maar het gemis blijft diep van binnen zitten. Een enkeling zal het nooit vergeten maar kan daarom toch nog functioneren in de maatschappij. Het is niet omdat je ergens om treurt dat je een mislukkeling bent. In tegendeel, ik heb mijn vriendin nooit vergeten maar heb wel een verder leven gehad. Niet zoals sommige het zouden willen zien maar het was en is mijn leven en mijn beslissing. Ik ben alleen door het leven gegaan, gevolg bijna geen familie. Heb ik dat gemist???? Ik denk het niet. Iets wat je nooit gehad hebt kan je in mijn ogen ook maar moeilijk missen. Ik heb me steeds opgetrokken aan de mooie momenten die we samen hadden. Helaas waren dat er niet zoveel. Maar het lot kan je niet omzeilen jammer genoeg.

[Hobo]

Van die taart zou ik wel een stukje lusten.
Ik zit niet in die situatie omdat ik, alles wat toch niet meer bereikbaar is, heb los gelaten en uit mijn agenda gewist. Omdat ik geen masochist ben.

Klinkt erg simpel, maar in praktisch elk huis waar ik binnen ga,
zie ik altijd foto's staan van mensen die al (lang) zijn heen gegaan.
Waarom al die ceremonie rond de graven in Vlaanderen!?
De last post in Ieper bij de Menenpoort elke dag opnieuw.

Blijkbaar mag het éne wel in de herinnering blijven en het ander zou men moeten wissen!?

Ps.: Mijn moeder zaliger die 5 jaar na haar echtgenoot overleden is,
had altijd zijn fotootje in haar portefeuille bij zich.
En op heel wat kerkhoven waar graven of urnen 20 of 25 jaar blijven,
komen bezoekers om al dan niet nog bloemen te leggen.

H.

[socrates]

Mensen die 'jarenlang" rouwen, zouden moeten beseffen dat zij rouwen om zichzelf, de overledene weet daar niets van en heeft daar ook niets aan. Rouwen is, zoals de meeste attitudes van mensen, een egocentrisch gedrag. Enkel wie gelooft -zoals sommige primitieve volkeren- in het aanwezig blijven van hun dierbaren in "heilige" grond, kunnen rouwen om die nog aanwezige doden zelf.

[Hobo]

Eind vorig jaar was er een overlijden in mijn directe omgeving.
En bevreemdend misschien, maar zowel de jongste kleinkinderen
15 & 12 jaar en de oudere 22 en 25 jaar deden extra moeite
om een, beetje as van hun gecremeerde oma in een of ander juweeltje gestopt,
bij zich te kunnen houden...
Het zal (figuurlijk) wel tussen de oren zitten,
maar dat geldt dan ook voor allen die
in een kerk zitten en daar een ceremonie horen & zien van een priester,
die wijn drinkt, van ongedesemd brood (hostie) eet met dan nog bangelijke woorden
als "eet van mijn vlees drink van mijn bloed of zoiets...!?"
In dat circus dealt men ook in aflaten en nog zoveel meer...
En in elke vorm van religie bestaan dergelijke rites.

[Nunc aut nunquam]

Het is zo dat iedereen dit voor zichzelf moet uitmaken of men lang rouwt of niet. Je doet er niemand kwaad mee. En of de overledene er nog iets aan heeft of niet??????? Niemand die het echt weet (voorlopig althans) Klakkeloos besluiten dat er na de dood niets meer is zal ik nooit doen. Heel die rimram van religies is natuurlijk een ander gegeven. Maar een ding staat vast dat het universum voor de mens nog onbekend is. We hebben hoop en al eens even onder het tipje van de sluier ervan gekeken. Dat er nog zeer vele geheimen en dingen zijn waarvan de mens niet eens een benul heeft of het ooit zou bestaan of kunnen is een feit. Vandaar ook de religies de mens probeert hetgeen hij niet begrijpt toch uit te leggen of verstaanbaar te maken voor iedereen. Dat daardoor ook zaken gebeurd zijn en nog gebeuren die niet koosjer zijn is ook een feit. Ik zeg nogmaals niemand weet momenteel wat er nog allemaal gaande is in het universum. Dus zo maar vertellen dat de overledene er niets aan heeft of niets van weet zou wel eens kunnen een grote missing zijn in het denken van de mens. Ik val in herhaling niemand weet wat er allemaal bestaat en kan. laat dus iedereen doen waar hij of zij zin in heeft zolang het de anderen geen schade toebrengt. En doe met uzelf wat je zelf wil onder de zelfde voorwaarden natuurlijk. Alles rondom ons is een groot mysterie. Zal het ooit opgelost geraken????? Wie zal het zeggen. Tot nu toe nog geen enkele wijsgeer die het kon.

[Hobo]

Om 's avonds de tijd te doden bekijk ik al eens een natuurfilm op TV.
En als men dan in de close up opnames ziet, wat er aan schepsels buiten de mens bestaat,
zijn wij als "naakte aap" (zoals Desmond Morris ooit schreef) maar een klein schakeltje
tussen al wat leeft en beweegt...
En ook de studie van DARWIN past in dat verhaal.

In het heelal betekenen we nog minder dan op onze planeet aarde
waar we als mensen het klimaat om zeep hebben geholpen.

Maar ja, op een gloeiend hete bol rondlopen, waar vulkanen uitbarsten en aardbevingen voorkomen,
terwijl tektonische platen buiten onze controle bewegen,
zijn we zoals in een song voorkomt slechts "Dust in the wind".

H.

[Hobo]

Gisteren op TV gezien in de uitzending over "Orthodoxe Joden" dat ze begraafplaatsen hebben over de grens.
Putte ligt deels in de Nederlandse provincie Noord-Brabant en deels in de Vlaamse provincie Antwerpen.
De drie Joodse begraafplaatsen zijn genoemd naar de drie Joodse gemeenschappen in Antwerpen.

Blijkbaar wensen die mensen levenslang te kunnen rouwen bij de graven van hun overleden dierbaren.

H.

[Nunc aut nunquam]

Ja inderdaad. En er is niks mis mee. Als dat bij deze mensen gemoedsrust creëert, en zij willen of beleven dat zo, dan heeft een buitenstaander er geen zaken mee. Ik zie niet in waarom ge daarvoor een ongelukkiger leven zou kunnen hebben omdat je dikwijls aan uw geliefde denkt en dikwijls erover nadenkt van Hoe zou het geweest zijn als....... Ik heb mijn leven geleid zoals ik dat gekozen heb, en denk bijgevolg heel veel om niet te zeggen dagelijks aan mijn vriendin, ook al is het meer dan 48 jaar geleden nu dat ik haar verloor.