Verdriet slijt nooit volgens mij.

[Hobo]

Er is inderdaad niks mis mee...Ik haalde enkel een voorbeeld aan.

Trouwens toen ik tijdens de "Bayreuther Festspiele" in een nabij gelegen hotel logeerde
en er een wandeling maakte, zag ik een kerkhof voor huisdieren...
Nadien vertelde me een bezoeker aan dat kerkhof dat er ook mensen waren die hun huisdier lieten cremeren
en de urne thuis bewaarden of (duurdere oplossing) door een taxidermist hun huisdier lieten opzetten.

En zo staat er op de "Mont Ventoux" een gedenksteen voor Tom Simpson.

Om af te sluiten nog dit...
Eens bij de Menenpoort staan waar de brandweerlieden op hun klaroen blazen...

H.

[socrates]

Zoals praktisch alle menselijke uitingen, verdriet inbegrepen, zijn eigenlijk toch maar vromen van egoïsme. Een dode kan nooit verdriet hebben, noch beseffen dat een ander om hem verdrietig zou zijn. Men kan enkel treuren om wat men zelf niet meer heeft. Daar is moreel gezien, zeker niets mis mee, men moet zich er wel van bewust zijn dat men het altijd over zichzelf heeft.

[Nunc aut nunquam]

Recent zag ik een aflevering van het tv-programma De Verwondering. Daarin was schrijver en filosoof Hein Stufkens te gast. In die aflevering bespreekt hij de vraag of er leven na de dood is. Wat hij zei raakte me. Zijn antwoord is namelijk letterlijk: ik weet het niet. Hij vertelt dat hij eens aan een stervende vriendin vroeg: ‘Wil je me zo meteen vertellen wat er na de dood is?’ Een paar weken na het overlijden verschijnt ze in zijn droom en zegt ze dat ze er niets over mag vertellen. De les die Stufkens eruit trok is dat hij zich moest overgeven aan het niet-weten. Het mysterie van wat er na dit leven komt, moest het mysterie blijven.

De Chinese filosoof Confucius zei al: ‘Leren sterven is werkelijk leren leven’. Leven heeft voor mij te maken met vertrouwen. Vertrouwen dat mijn leven in Gods hand ligt, inclusief de bijbehorende mysteries. Dat vertrouwen wordt ultiem getest als je je ogen moet sluiten zonder precies te weten wat er gaat komen. Hopelijk heb ik nog een leven lang om daarin te oefenen.

Het Aardse kennen we de rest zullen we moeten afwachten. Doch klakkeloos besluiten dat er niets is lijkt me een voorbeeld van stompzinnigheid. Kijk gewoon naar het universum en besef dat het een en al mysteries zijn. Ooit zullen we het misschien ervaren. Wie weet??????

[Hobo]

Wat die droom betreft
De pijnappelklier zorgt ervoor, dat we onder invloed van daglicht serotonine aanmaken.
's Avonds is dat dan melatonine waarvan men slaperig wordt

"DROMEN zijn bedrog" wordt al eens gezegd.
Men kan het juister uitleggen als men het brein vergelijkt met een computer...
Er is het werkgeheugen en daarnaast ook de opslagcapaciteit.
Op sommige laptops staat dat aangegeven
Overdag is ons werkgeheugen actief en 's nachts
als we slapen wordt er gedownload naar het opslaggeheugen.

Wie over de R.E.M. slaap meer wil lezen
https://slaaponline.nl/slapen/rem-slaap

[Nunc aut nunquam]

Schermafbeelding 2022-09-04 173139.jpg (75.66 KiB) 330 keer bekeken

Vandaag is het de 49e droeve verjaardag van uw heengaan. Ik ben je niet vergeten liefste................nimmer.


ik kijk
maar ik zie niks
ik ben in gedachten
maar ik denk niks
ik loop
maar in gedachten sta ik stil
ik word geroepen
maar ik hoor niks
ik leef
maar vanbinnen ben ik dood
de tijd gaat door
maar voor mij staat de tijd stil
de wereld leeft door
maar voor mij is alles vergaan
ik moet verder
maar ik kan niet verder
jij bent weg
maar in gedachten ben je altijd dichtbij

[Jockey]

Schermafbeelding 2022-09-04 173139.jpg




Vandaag is het de 49e droeve verjaardag van uw heengaan. Ik ben je niet vergeten liefste................nimmer.


ik kijk
maar ik zie niks
ik ben in gedachten
maar ik denk niks
ik loop
maar in gedachten sta ik stil
ik word geroepen
maar ik hoor niks
ik leef
maar vanbinnen ben ik dood
de tijd gaat door
maar voor mij staat de tijd stil
de wereld leeft door
maar voor mij is alles vergaan
ik moet verder
maar ik kan niet verder
jij bent weg
maar in gedachten ben je altijd dichtbij

Sterkte man. Enkele jaren terug is onze zoon van 47 jaar schielijk overleden, kort daarvoor moest ik men echtgenote 'bijna' afgeven wegens darmkanker, ik an me een heel klein beetje inbeelden wat jij moet voelen... Mag ik vragen, hoe oud was je vriendin bij haar overlijden?

[Nunc aut nunquam]

We waren indertijd nog zeer jong. het is ondertussen al meer dan 49 jaar geleden. We waren beide 18 jaar en hadden veel toekomst plannen. Helaas............. Men zegt soms dat het onwerkelijk is na zoveel jaren, maar ik heb het nooit vergeten. Het heeft mijn verdere leven bepaald.

[Jockey]

We waren indertijd nog zeer jong. het is ondertussen al meer dan 49 jaar geleden. We waren beide 18 jaar en hadden veel toekomst plannen. Helaas............. Men zegt soms dat het onwerkelijk is na zoveel jaren, maar ik heb het nooit vergeten. Het heeft mijn verdere leven bepaald.

Sterkte man,
Hoogtijd dat je hulp zoekt, dit houd geen mens vol...

[Nunc aut nunquam]

Ik heb het al 49 jaar vol gehouden dus die enkele jaren die me misschien hier nog resten zal ook nog wel lukken. Ik heb mijn leven geleid op mijn manier, niemand heeft er last van gehad. Er zijn nog mensen die hetzelfde zeggen tegen mij. Maar ik heb daar geen behoefte aan, iedereen verwerkt het op zijn wijze. Ik heb ervoor gekozen om alleen te blijven en dat is aardig gelukt. Maar toch bedankt hoor voor de raad. GRTS......