Gewoon, gedichten

[sunset]

liefde

‘k wil met jou lachen lieven leven
mij helemaal aan liefde geven

en in jouw schoenen dansend wiegen
op honingwolken naar de sterren vliegen
met jou op ’t strand één ligstoel delen
in bomen klimmen zoete kersen stelen

met jou steeds lachen lieven leven
en mij totaal aan onze liefde overgeven

de wilde sprinkhanen wil ik dresseren
jouw donkere momenten wegmasseren
en nooit iets moeten nimmer hoeven
gewoon steeds simpel van jou proeven

’k wil met jou lachen lieven leven
en mij volledig aan jouw liefde geven.
**********
sunset 13-05-2007
**********

[denook]

liefste sunset,

Hartelijk dank voor het gedicht
dat je op mijn topic achterliet.

Ik weet dat je een groot dichter zijt;
en toch heeft ieder nog een gradatie
in de beoordeling van de werken.

Wat je vandaag bij mij neerschreef
vind ik oh zo mooi.

groeten in vriendschap - -denook - -

[Johana-Maria]

sunset,
bedankt voor de mooiste bloem die iemand geven kan:
en gedicht over liefde!
En die bloem geurt nu door m'n topic,
DANKJEWEL!


Nog een heel fijne week
met wat zon en
vele groetjes
johanamaria

[sunset]

denook,

dank je voor jouw bezoekje en meer nog voor jouw mij verlegen makende woorden.
Ik wens je een stralend weekbegin en wandel in licht en genegenheid.
Met oprecht vriendschappelijke groeten,
sunset

[sunset]

johanamaria,

wat in liefde en vrijwillig gegeven, behoeft nimmer een dank.
Fijn dat je weer langs kwam en lieve woorden achterliet. Wandel in liefde, licht en oprechte genegenheid.
Ook jou een heerlijke week gewenst,
sunset

[sunset]

onafwendbaar

een nieuwe dag breekt aan
onafwendbaar

geluidloos stil vervliegt de tijd

morgenlicht gepaard met nog jouw geur
dringt heel diep koel in mij
omvat en streelt mijn hart
benevelt mijn verstand en neemt bezit

draait cijfers van de klok
tot dagen die verdwijnen in de horizon

onafwendbaar en geluidloos-stil

een zachte greep omvat mijn zijn
en armen om me heen
ben ik gevangen weerloos
kan ik jou nooit ontkomen

stom mijn geschreeuw
verlangend door de ruimte, tijd
naar hete kussen op mijn huid
en uit een eenzaamheid bevrijd

ga jij met ‘t licht van dag
onafwendbaar

en kijkt niet om

stil, zonder traan noch lach.
**********
sunset 13-05-2007
**********

[sunset]

morgen in het gisteren wenen

als Orpheus speel ik
op snaren van ‘t leven de dood
in de schoonheid van aarde
en die van ogen die hemel gelijken
weet ik slechts stamelend te praten

vergeet niet dat ook wij eens
op een morgen als onze legerstee
nog nat van dauw en liefde
aan ons hart slaapt
de Styx aan ons voorbij zien stromen

en op snaren van stilte
gespannen op golven warm bloed
grijp ik jouw hart en lokken
verander het in schaduwhaar van nacht
zwarte vlokken besneeuwen het gelaat

en nimmer zal je mij behoren
- klagen wij beiden -
maar als Orpheus weet ik
op de snaren van dood het leven
al verscheurt het mij nu reeds
jouw morgen voor altijd gesloten ogen.
**********
sunset 15-05-2007
**********

[ria]

Sunset,

De weg die wij moeten gaan
is ons meestal onbekend,
maar zolang de Liefde
met ons meegaat,
verliezen wij de juiste richting
niet uit het oog.

Dank voor je bezoekjes
en mooie gedichten,
ria

[sunset]

ria,

heerlijk het door jou achtergelatene hier. Dank je wel. En een heel fijne woensdag wens ik je.
Liefs, sunset

[sunset]

hier vind ik vrede

hoe rijk de dag die mij beschenkt
geurend de bloemen die hem kleuren
naar huis begeleidt mij stille bries
als goud in rood de zon zich drenkt
de groene akkers nimmer treuren

diep in het woud waar ‘k werkelijk leef
op ‘t zachte mos onder de bomen
een zweem van nevelfrisse kus
van liefde die het leven schreef
voor mij als wondermooie dromen

die mij beschermen als was ‘k een kind
dat danst in laatste zonnestralen
en ‘k weet dat ‘k mijn vrede vind
in schemering van avondland
heling voor zielekwalen.
**********
sunset 16-05-2007
**********

[sunset]

uiteindelijk toch

ooit at ik pizza vongole met een bekende dichter-
collega en moest toen doen alsof mij al zijn verzen
heel goed smaakten en ‘k beet met appetijt
want mij beviel het deftige als ‘t deftig werd
ik loofde het kruidige het zout dat zich fel weerde
en toch niet opgaan wou in een beheerste smaak
ook zelfs wanneer één plaats de rand bijvoorbeeld
of de bodem een zwart verbrande korst vertoonde
prees ik ‘t geheel wel wetend van de lettergrepen
die vervormden of elk gehemelte schuurden
en dat deed pijn al was het meer een smart
die op het eind toch het betere regenereerde.
**********
sunset 16-05-2007
**********

[sunset]

lentemorgen

nog zwijgt de lucht tot aan de koele beek
die ‘t waagt de stilte schuw te storen
en verder laat zich werkelijk niets horen
heel langzaam wordt het nachtelijke duister bleek

een dunne nevel als een zijdedoek
bedekt alsof het wil verstikken
de koude weiden die in verten blikken
en hongerig wachten op wat zonbezoek

aan horizon verft ’t zich reeds blauw
en vogels zingen van dauw nog nat
de reigers hebben al ontbijt gehad
een zon verwarmt dag nu gauw

het leven tovert regenbogen
een kleurenspel op het behang
ik luister ‘t vroege vogelzang
en droom de laatste slaap uit ogen.
**********
sunset 17-05-2007
**********

[sunset]

inter - net

vingers glijden
over ‘t toetsenbord
en ik ga door
in schrijverstrots
leg ‘k lussen
bindt met verlangen
bytes tot realiteit
en

’k gooi mijn hoofd in nek
verdroom mij
tussen enter en alt delete
het virtuele lachen
maakt mij gek
en

dan is het stil
tot plots de bel
het echte leven
als tussenlijnen
uitgomt
hoont
ik zoeken moet
naar ‘t paswoord
om in te loggen

omdat de vraagtekens
in mijn dagboek
mij niet meer koud laten.
**********
sunset 17-05-2007
**********

[denook]

van harte

een zalige


HOOGDAG


gewenst. - - -denook - - -

[sunset]

denook,
dank je voor je mooie wens. En ik had een heerlijke kleinkinderendag gisteren.
Liefs, sunset