Poezie-Zoekertjes
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Dit is een officiele mededeling:
Vanaf vandaag 1 April 2007 is het mogelijk
om de personen op wiens topic je een posting
doet,ook werkelijk te zien op uw scherm,en vice versa.
Tegelijkertijd wordt hetgeen je schrijft automatisch
omgezet in het streekdialect van uw contactpersoon.
Dit om de verstaanbaarheid te vergemakkelijken.
Uiteraard zijn er aan deze nieuwe bepalingen ook enkele
voorwaarden verbonden.
Je hebt daar hoegenaamd geen camcorder bij nodig,
wel is het aangeraden behoorlijk gekleed en netjes
gecoiffeerd aan je PC te zitten,kwestie van een goede
indruk na te laten.
Het is ten strengste verboden daarbij alcoholische dranken
te nuttigen,dit om uw gesprekspartner niet ongewild
dronken te maken.Dit geldt eveneens voor het gebruik van
soft- of hard-drugs.
Gewoon een sigaretje roken kan wel,met dien verstande
dat je altijd zichtbaar moet blijven doorheen de rookwalm.
Anders valt het beeld uit!
Ook commerciele doeleinden,verkoop van eventuele ouwe
rommel(met inbegrip van lastige huisgenoten)wordt hier
niet getolereerd.
Dat een en ander niet zomaar automatisch gebeurt
is vanzelfsprekend,je moet aan zekere vereisten voldoen.
Er moet zeker een pasfoto ingestuurd worden,om die foto
te maken hebben we Raaike aangesteld,momenteel kan die
enkel op bestelling werken,dus afspraak maken!
Daarom is het noodzakelijk,voor wie hiervoor geinteresseerd
mocht zijn,zich op te geven bij een van onze contactpersonen.
Voor SenNet Forum-Poëzie zijn dat: Jure en Robbe
Bij hen kan je terecht met alle mogelijke vragen hieromtrent,
en ze zullen je bereidwillig te woord staan.
Wel tijdig melden want de aansluitingstermijn voor
bovengenoemde voordelen is beperkt.
P.S. Je kan je ook hier opgeven,wij spelen het dan wel door
aan de bevoegde diensten.
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
wimpie 1 - Lid geworden op: 30 mei 2004, 19:54
- Locatie: Antwerpen
Hallo lieve mensen,kan iemand mij helpen,ik ben op zoek naar het gedicht van Guido Gezelle:"Groeningens grootheid of de slag der guldene sporen".het begint: der zat in 't gers een blommeke zo liefelijk gedoken,het hadde geren luid en lang z'n eigen woord gesproken....
Ik hoop dat er iemand is die het nog in zijn bezit heeft.
Wimpie 1
Ik hoop dat er iemand is die het nog in zijn bezit heeft.
Wimpie 1
mijn vrienden zijn onmisbaar
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Groeninghe's grootheid of de
Slag der Guldene Sporen
I.
Daar zat, in 't gers, een blommeken
zoo liefelijk gedoken;
het hadde geerne, luide en lang,
zijn eigen woord gesproken.
De zonne zei: “Staat op, mijn kind,
ontluikt uwe oogskens, welgezind,
en lach uw' moeder tegen;
noch wind en zal er schade u doen,
noch hagelslag, noch regen!”
't Had wortels in den taaien grond,
dat blommeken verkoren;
en 't bloeide geerne, vrij en blij,
daar 't weunde en was geboren;
't zou menig lente kommen zien
't zou menig meidag omme zien,
en menig najaar sterben,
maar nooit en zou dat blommeken,
ten gronde toe, bederven.
De Leye liep er langs, zoo zoet,
zoo lavend, in heur loopen;
de vogel kwam er drinken bij,
en liederen verkopen;
de meiskens en de mannekens,
de Grietjes en de Jannekens,
ze kwamen en ze zagen
―'t hiet Vlaanderland!― dat blommeken
zoo geerne... in die dagen!
II.
't Is oorloge in de locht en in de boomen;
de wind berent de Leye, en doet ze stroomen
te bergewaard. Den Oest zal, op het veld,
de hagel slaan, en 's hemels wild geweld!
't Is hooimaand. In de meersch is man en vrouwe
den arrebeid, om God en land, getrouwe:
eenieder, haastig, henenvint en vorkt...
Naar huis! De donder dreunde daar al! Horkt!
't Is heet, De zonne duikt heur in de wolken.
“Te wapen!” roept er een: “Waar zijn de dolken?
De vijand is in 't land! 't Zij waar hij zit,
bereidt den goedendag, en - elk in 't lid!”
III.
Het Vlaamse heer staat immer pal,
daar 't winnen of daar 't sterven zal;
alhier, aldaar, aan lange lansen,
de leeuwen dansen.
De winden schudden met geweld,
de zwarte blomme in 't geluw veld,
de kwaden zien, beneen de transen,
de leeuwen dansen.
Met bezemen, zoo komen ze af,
om 't Vlaamsche Volk, als ijdel kaf,
dat 't zwaard onweerd is, af te ransen,
De leeuwen dansen!
Harop! Harop! De trompe steekt:
de boeien los, de banden breekt!
Ten vijand in! Dat op z'n schansen
de leeuwen dansen!
Sta vuist en voet de vane omtrent!
En, gij die God noch eere en kent,
ruimt bane, eer, op uw veege bansen,
de leeuwen dansen!
IV.
De peerdenhoeven staan in 't zand,
bij duizenden gedreven;
geen hooi is meer in het land
geen haver schier gebleven:
't is al gestolen, al geweerd,
voor vee en volk, voor man en peerd!
Waar gaat gij, edel died, naartoe:
gaan strijden op de heiden?
gaan straffen, met de geselroe,
die U dn vrede ontzeiden?
“Geen heidenen”, zoo roepen ze al;
“De Vlaming is 't, die boeten zal!”
Daar groeit en bloeit, te landewaard
der Vlamingen, een blomme,
die honing druipt, die boter baart
en goud: daar gaan wij omme!
't Is munte slaan, dat wij gaan doen,
terwijl de Vlaamsche bargen bloen!”
O Sigis, van Majorken, gij
die Koning zijt geboren,
wat hebt gij, man van 't zuiden, bij
den noorderling verloren?
Verliezen zult ge er... Winnen, neen,
't en zij, voor 't graf, 'nen tichelsteen!
En Robbert, op uw ros, Morel,
―pekzwart is het― gezeten,
gij zult uw' hoogen hals, in 't spel,
uw ros Morel vergeten;
Jan Breydel zal, in 't riet gevaân,
ten tweede male, u ridder slaan!...
Die heeren hunne rossen 't staal
nu stooten in de lenden;
verjagen zullen ze, allemaal,
en slaan die boersche benden!
Harop! De storme is los, en 't gaat
om dood! De goedendag slaat! slaat!
V.
Harop! De goedendag
slaat! slaat!
Harop! Den goeden slag
slaat! slaat!
Ruimt bane, eer, op
uw' vuile schansen,
den dodendan
de leeuwen dansen!
Harop! Den goeden slag
slaat! slaat!
Harop! De goedendag
slaat! slaat!
Door hooge en leege
en liên en lansen,
den zegedans, den zegedans
de leeuwen dansen!
Harop!
Den ― goeden ― dag!..
De peerdehoeven staan in 't zand,
te Leyewaard gedreven;
maar keerwijs om, naar 't zuiderland,
geen twee, geen een op zeven;
ter Vlamingwaard, zoo wilde elkeen;
ze gingen al, 't en keerde geen!..
Onze Vrouwe, Onze Vrouwe,
wij dragen ze u op,
de spooren der schoone gevelden;
de blinkende spooren,
gevonden ―harop!―
op Groeninge's guldene velden.
't Zijn de guldene spooren
van menigen man,
die, gister nog, gekte in zijn tale:
“Wie is er zoo dapper
van u, die mij kan
doen ruimen de rompvaste zale?”
Hij verzuimde te keeren
terug; in den meersch
daar blonken zijn dappere hielen;
gebluscht was de woede, en
daar lag, overdweers,
het ros, op den ridder, te ontzielen.
Onze Vrouwe, Onze Vrouwe,
de zege is aan ons;
een riet heeft den reuze gedwongen;
tot 't einde der eeuwen
vertelle nu 't brons
van 't Vlaamsch gespuis en hun jongen!
Keizer Boudewijn's kerke is,
van beuken, te nauw,
om Groeninge's grootheid te hooren:
te Kortrijk vereeuwige
een beeldengebouw
DEN SLAG DER GULDENE SPOOREN!
Kortrijk, 15/4/1897 Guido Gezelle.
Slag der Guldene Sporen
I.
Daar zat, in 't gers, een blommeken
zoo liefelijk gedoken;
het hadde geerne, luide en lang,
zijn eigen woord gesproken.
De zonne zei: “Staat op, mijn kind,
ontluikt uwe oogskens, welgezind,
en lach uw' moeder tegen;
noch wind en zal er schade u doen,
noch hagelslag, noch regen!”
't Had wortels in den taaien grond,
dat blommeken verkoren;
en 't bloeide geerne, vrij en blij,
daar 't weunde en was geboren;
't zou menig lente kommen zien
't zou menig meidag omme zien,
en menig najaar sterben,
maar nooit en zou dat blommeken,
ten gronde toe, bederven.
De Leye liep er langs, zoo zoet,
zoo lavend, in heur loopen;
de vogel kwam er drinken bij,
en liederen verkopen;
de meiskens en de mannekens,
de Grietjes en de Jannekens,
ze kwamen en ze zagen
―'t hiet Vlaanderland!― dat blommeken
zoo geerne... in die dagen!
II.
't Is oorloge in de locht en in de boomen;
de wind berent de Leye, en doet ze stroomen
te bergewaard. Den Oest zal, op het veld,
de hagel slaan, en 's hemels wild geweld!
't Is hooimaand. In de meersch is man en vrouwe
den arrebeid, om God en land, getrouwe:
eenieder, haastig, henenvint en vorkt...
Naar huis! De donder dreunde daar al! Horkt!
't Is heet, De zonne duikt heur in de wolken.
“Te wapen!” roept er een: “Waar zijn de dolken?
De vijand is in 't land! 't Zij waar hij zit,
bereidt den goedendag, en - elk in 't lid!”
III.
Het Vlaamse heer staat immer pal,
daar 't winnen of daar 't sterven zal;
alhier, aldaar, aan lange lansen,
de leeuwen dansen.
De winden schudden met geweld,
de zwarte blomme in 't geluw veld,
de kwaden zien, beneen de transen,
de leeuwen dansen.
Met bezemen, zoo komen ze af,
om 't Vlaamsche Volk, als ijdel kaf,
dat 't zwaard onweerd is, af te ransen,
De leeuwen dansen!
Harop! Harop! De trompe steekt:
de boeien los, de banden breekt!
Ten vijand in! Dat op z'n schansen
de leeuwen dansen!
Sta vuist en voet de vane omtrent!
En, gij die God noch eere en kent,
ruimt bane, eer, op uw veege bansen,
de leeuwen dansen!
IV.
De peerdenhoeven staan in 't zand,
bij duizenden gedreven;
geen hooi is meer in het land
geen haver schier gebleven:
't is al gestolen, al geweerd,
voor vee en volk, voor man en peerd!
Waar gaat gij, edel died, naartoe:
gaan strijden op de heiden?
gaan straffen, met de geselroe,
die U dn vrede ontzeiden?
“Geen heidenen”, zoo roepen ze al;
“De Vlaming is 't, die boeten zal!”
Daar groeit en bloeit, te landewaard
der Vlamingen, een blomme,
die honing druipt, die boter baart
en goud: daar gaan wij omme!
't Is munte slaan, dat wij gaan doen,
terwijl de Vlaamsche bargen bloen!”
O Sigis, van Majorken, gij
die Koning zijt geboren,
wat hebt gij, man van 't zuiden, bij
den noorderling verloren?
Verliezen zult ge er... Winnen, neen,
't en zij, voor 't graf, 'nen tichelsteen!
En Robbert, op uw ros, Morel,
―pekzwart is het― gezeten,
gij zult uw' hoogen hals, in 't spel,
uw ros Morel vergeten;
Jan Breydel zal, in 't riet gevaân,
ten tweede male, u ridder slaan!...
Die heeren hunne rossen 't staal
nu stooten in de lenden;
verjagen zullen ze, allemaal,
en slaan die boersche benden!
Harop! De storme is los, en 't gaat
om dood! De goedendag slaat! slaat!
V.
Harop! De goedendag
slaat! slaat!
Harop! Den goeden slag
slaat! slaat!
Ruimt bane, eer, op
uw' vuile schansen,
den dodendan
de leeuwen dansen!
Harop! Den goeden slag
slaat! slaat!
Harop! De goedendag
slaat! slaat!
Door hooge en leege
en liên en lansen,
den zegedans, den zegedans
de leeuwen dansen!
Harop!
Den ― goeden ― dag!..
De peerdehoeven staan in 't zand,
te Leyewaard gedreven;
maar keerwijs om, naar 't zuiderland,
geen twee, geen een op zeven;
ter Vlamingwaard, zoo wilde elkeen;
ze gingen al, 't en keerde geen!..
Onze Vrouwe, Onze Vrouwe,
wij dragen ze u op,
de spooren der schoone gevelden;
de blinkende spooren,
gevonden ―harop!―
op Groeninge's guldene velden.
't Zijn de guldene spooren
van menigen man,
die, gister nog, gekte in zijn tale:
“Wie is er zoo dapper
van u, die mij kan
doen ruimen de rompvaste zale?”
Hij verzuimde te keeren
terug; in den meersch
daar blonken zijn dappere hielen;
gebluscht was de woede, en
daar lag, overdweers,
het ros, op den ridder, te ontzielen.
Onze Vrouwe, Onze Vrouwe,
de zege is aan ons;
een riet heeft den reuze gedwongen;
tot 't einde der eeuwen
vertelle nu 't brons
van 't Vlaamsch gespuis en hun jongen!
Keizer Boudewijn's kerke is,
van beuken, te nauw,
om Groeninge's grootheid te hooren:
te Kortrijk vereeuwige
een beeldengebouw
DEN SLAG DER GULDENE SPOOREN!
Kortrijk, 15/4/1897 Guido Gezelle.
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
even piepen
met mijn trucen-doosje
tot bij de overburen,
waar de zon zich
weldra in het westen
ter ruste zal leggen.
een lieve groet, Alter
het ga ja goed!
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
De tempel der driften
van Victor Horta en Jef Lambeaux
Een omstreden werk uit 1889, dat eindelijk weer in zijn pure ontvankelijke vorm zal hersteld worden. Vele bezoekers die voor het verwaarloosde monument van Victor Horta staan, zijn verplicht door het sleutelgat te kijken naar het monumentale witmarmeren reliëf dat de menselijke driften van Jef Lambeaux (1852-1908) voorstelt. Dit was trouwens Jef's grootste realisatie in zijn carrière.
Het omstreden werk zit verborgen achter gesloten deuren omdat er veel tegenkanting kwam door de voorstelling die de menselijke lusten onverbloemd weergeeft, en ook door de centrale plaats van de dood in plaats van een Goddelijke macht.
Het geheel valt onder het culturele erfgoed, is Victor Horta's (1861-1947) eerste werk hier. Het is gelegen op het einde van de lange dreef, in de noordwestelijke hoek van het Jubelpark te Brussel, naast het Palais Moresque (moskee).
Dit werk kwam tot stand na een zoektocht naar vernieuwing, waardoor zowel in de beeldhouwkunst als in de architectuur op het einde van de 19de eeuw Eclectisme de boventoon voerde. Daarom ziet het gebouw er antiek uit maar met typische Art-Nouveau kenmerken. In deze vernieuwing bekleedden zowel de architect V.Horta als de beeldhouwer Lambeaux een vooraanstaande plaats.
Dit samenwerkingsverband is een meesterlijk voorbeeld van symbiose in kunst hoewel de samenwerking tussen de twee meesters uitmondde in een onoverkomelijk meningsverschil, (ja kunstenaars zijn nu eenmaal exentriek he).
Nu enkel nog hopen dat de vrijgemaakte euro’s om het geheel in zijn oorspronkelijke vorm te renoveren niet overschaduwd worden.
Beschrijving van de figuren:
De tempel:
Als men zich aan een hoek opstelt en aandachtig kijkt ziet men een kromming in de gevel die de organische verbinding benadrukt van een boom met de grond.
Links en rechts van het driehoekig fronton zie je knop-vormige items die de link zijn naar rozenknoppen, typisch voor Art-Nouveau
Het reliëf der menselijke driften:
Geven voorstelling van:
Alle menselijke gevoelens,emoties en toestanden zoals:
Blijdschap
Geluk
Verliefdheid
Jeugd
Ouderdom
Moederschap
Zonden
Kwellingen
en andere zielstoestanden van de menselijkheid
De triomftocht van Pietje de dood, die centraal staat in plaats van een Goddelijke macht, en zo het geloof in een hiernamaals in vraag stelt. Dit is ook de reden waarom de verontwaardiging toesloeg bij vooral Christelijke bezoekers, met het gevolg dat er een muur voor het kunstwerk gemetst werd om dit reliëf aan het menselijke oog te ontnemen, dit tegen de zin van Horta en Lambeaux natuurlijk.
Weetje:
Lambeaux heeft de tempel nooit in zijn huidige vorm gekend. Pas na zijn dood werd de muur opgetrokken om het relëf aan het menselijke oog te onttrekken.
In november 2006 werd er een budget vrijgemaakt om de renovaties te bekostigen.
als toetje een limerick hierover:
De tempel der driften die zwichtte
voor 't geld en voor kultuurgewichtte
want zonde en dood
ofschoon god ’t verbood
heeft hel door mijn hemel doen lichtte
Jef Lambeaux is ook de kunstenaar die de Brabo-fontein
op de Antwerpse Grote Markt realiseerde.
van Victor Horta en Jef Lambeaux
Een omstreden werk uit 1889, dat eindelijk weer in zijn pure ontvankelijke vorm zal hersteld worden. Vele bezoekers die voor het verwaarloosde monument van Victor Horta staan, zijn verplicht door het sleutelgat te kijken naar het monumentale witmarmeren reliëf dat de menselijke driften van Jef Lambeaux (1852-1908) voorstelt. Dit was trouwens Jef's grootste realisatie in zijn carrière.
Het omstreden werk zit verborgen achter gesloten deuren omdat er veel tegenkanting kwam door de voorstelling die de menselijke lusten onverbloemd weergeeft, en ook door de centrale plaats van de dood in plaats van een Goddelijke macht.
Het geheel valt onder het culturele erfgoed, is Victor Horta's (1861-1947) eerste werk hier. Het is gelegen op het einde van de lange dreef, in de noordwestelijke hoek van het Jubelpark te Brussel, naast het Palais Moresque (moskee).
Dit werk kwam tot stand na een zoektocht naar vernieuwing, waardoor zowel in de beeldhouwkunst als in de architectuur op het einde van de 19de eeuw Eclectisme de boventoon voerde. Daarom ziet het gebouw er antiek uit maar met typische Art-Nouveau kenmerken. In deze vernieuwing bekleedden zowel de architect V.Horta als de beeldhouwer Lambeaux een vooraanstaande plaats.
Dit samenwerkingsverband is een meesterlijk voorbeeld van symbiose in kunst hoewel de samenwerking tussen de twee meesters uitmondde in een onoverkomelijk meningsverschil, (ja kunstenaars zijn nu eenmaal exentriek he).
Nu enkel nog hopen dat de vrijgemaakte euro’s om het geheel in zijn oorspronkelijke vorm te renoveren niet overschaduwd worden.
Beschrijving van de figuren:
De tempel:
Als men zich aan een hoek opstelt en aandachtig kijkt ziet men een kromming in de gevel die de organische verbinding benadrukt van een boom met de grond.
Links en rechts van het driehoekig fronton zie je knop-vormige items die de link zijn naar rozenknoppen, typisch voor Art-Nouveau
Het reliëf der menselijke driften:
Geven voorstelling van:
Alle menselijke gevoelens,emoties en toestanden zoals:
Blijdschap
Geluk
Verliefdheid
Jeugd
Ouderdom
Moederschap
Zonden
Kwellingen
en andere zielstoestanden van de menselijkheid
De triomftocht van Pietje de dood, die centraal staat in plaats van een Goddelijke macht, en zo het geloof in een hiernamaals in vraag stelt. Dit is ook de reden waarom de verontwaardiging toesloeg bij vooral Christelijke bezoekers, met het gevolg dat er een muur voor het kunstwerk gemetst werd om dit reliëf aan het menselijke oog te ontnemen, dit tegen de zin van Horta en Lambeaux natuurlijk.
Weetje:
Lambeaux heeft de tempel nooit in zijn huidige vorm gekend. Pas na zijn dood werd de muur opgetrokken om het relëf aan het menselijke oog te onttrekken.
In november 2006 werd er een budget vrijgemaakt om de renovaties te bekostigen.
als toetje een limerick hierover:
De tempel der driften die zwichtte
voor 't geld en voor kultuurgewichtte
want zonde en dood
ofschoon god ’t verbood
heeft hel door mijn hemel doen lichtte
Jef Lambeaux is ook de kunstenaar die de Brabo-fontein
op de Antwerpse Grote Markt realiseerde.
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
wimpie 1 - Lid geworden op: 30 mei 2004, 19:54
- Locatie: Antwerpen
Beste poezievrienden,
hier heb ik weer een vraagje ,en omdat Alteregio mij zo geholpen heeft met een gedicht,wil ik vragen of iemand het gedicht' Gebed van tijl ' van Albrecht Rodenbach nog in zijn bezit heeft?
Lieve groetjes
Wimpie 1
hier heb ik weer een vraagje ,en omdat Alteregio mij zo geholpen heeft met een gedicht,wil ik vragen of iemand het gedicht' Gebed van tijl ' van Albrecht Rodenbach nog in zijn bezit heeft?
Lieve groetjes
Wimpie 1
mijn vrienden zijn onmisbaar
-
Gast
ik wil wel helpen renoveren
ook helpen de muur afbreken
doch als het budjet het niet vermag
leg ik het tekort bij met een lach.
eerst de poort openmaken
wie zal de sleutel maken,
renoveren en laatst de muur
nu,of is het weer nog te guur?
maar laat ons eerst bewonderen
genieten van verborgen kunst
muziek en een fontein doen wonderen
samenwerken een grote gunst.
Groetjes Alterego
sjarel
ook helpen de muur afbreken
doch als het budjet het niet vermag
leg ik het tekort bij met een lach.
eerst de poort openmaken
wie zal de sleutel maken,
renoveren en laatst de muur
nu,of is het weer nog te guur?
maar laat ons eerst bewonderen
genieten van verborgen kunst
muziek en een fontein doen wonderen
samenwerken een grote gunst.
Groetjes Alterego
sjarel
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Wimpie 1,
Het door u gevraagde gedicht van Rodenbach
heb ik nergens gevonden.
Ter compensatie biedt ik u hier één van zijn,
althans volgens mij,mooiste gedichten aan.
Klokke Roeland
Boven Gent rijst,
Eenzaam vergrijsd,
’t Oud Belfort, zinbeeld van ’t verleden;
Somber en grootsch,
Steeds stom en doodsch,
Treurt de oude held op ’t Gent van heden;
Maar soms hij rilt,
En eensklaps gilt
Zijn bronzen stemme door de stede.
.
Trilt in uw graf, trilt, Gentse helden,
Gij, Jan Hyoens, gij, Artevelden;
Mijn naam is Roeland, ’k kleppe brand,
En luide storm in Vlaanderland.
Een bont verschiet
Schept ’t bronzen lied,
Prachtig weêr toovrend mij voor de oogen;
Mijn ziel erkent
Het oude Gent;
’t Volk komt gewapend toegevlogen.
’t Land is in nood,
,,Vrijheid of dood!”
De gilden komen aangetogen.
’k Zie Jan Hyoens, ’k zie de Artevelden,
En stormend roept Roeland den helden:
Mijn name is Roeland, ’k kleppe brand
En luide storm in Vlaanderland.
O heldentolk,
O reuzenvolk
O pracht en macht van vroeger dagen!
O bronzen lied,
’k Wete uw bedied,
En ik versta ’t verwijtend klagen;
Doch wees getroost:
Zie ’t Oosten bloost
En Vlaandrens zonne gaat aan ’t dagen.
Vlaanderen den Leeuw! Trilt oude toren.
En paart het lied met onze koren:
Zingt: Ik ben Roeland, ’k kleppe brand,
Luide triomfe in Vlaanderland.
Albrecht Rodenbach
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Gast
Wimpie, nog ééntje van Rodenbach.
Als de kerels tegare zijn,
doedle, bomle rom dom dom,
wat liedje moet er gezongen zijn,
doedle rom dom dom.
't Kerelslied, 't kerelslied
doedle, bomle rom dom dom
't kerelslied, 't kerelslied
doedle rom dom dom.
Zij renden met zessen langs de baan,
zij hadden stalen kleeren aan
Isegrims.
Zij hadden waaiend helmen aan,
zij renden zingend langs de baan,
Wat zongen zij?
Van edele ridders en heeren groot,
van nijdige kerels en galgedood,
Isegrims.
De kerels kennen een schoonren zang,
de zang der kerels en is niet lang,
maar zegt veel.
Vliegt de blauwvoet? Storm op zee,
vliegt de blauwvoet? Storm op zee,
storm op zee
Als de kerels tegare zijn,
doedle, bomle rom dom dom,
wat liedje moet er gezongen zijn,
doedle rom dom dom.
't Kerelslied, 't kerelslied
doedle, bomle rom dom dom
't kerelslied, 't kerelslied
doedle rom dom dom.
Zij renden met zessen langs de baan,
zij hadden stalen kleeren aan
Isegrims.
Zij hadden waaiend helmen aan,
zij renden zingend langs de baan,
Wat zongen zij?
Van edele ridders en heeren groot,
van nijdige kerels en galgedood,
Isegrims.
De kerels kennen een schoonren zang,
de zang der kerels en is niet lang,
maar zegt veel.
Vliegt de blauwvoet? Storm op zee,
vliegt de blauwvoet? Storm op zee,
storm op zee
-
Gast
Nog ééntje u waarschijnlijk wel bekend.
De trommel slaat,
de fluiter gaat
de wind ontvouwt de vane,
en flink op stap de knapenschap
komt zingend langs de bane.
Hoezee, hoezee, hoezee, hoezee
en vliegt de blauwvoet?
vliegt de blauwvoet?
Storm op zee.
Ei ruimt de baan
alwaar wij gaan
wij zonen van de helden,
die helden vrij van slavernij,
hun veie Vlaamsche velden.
Zijt welgezind,
die Vlaandren mint,
de toekomst hoort ons, knapen:
wij ook, wij gaan den vijand slaan,
en gulden sporen rapen.
De trommel slaat,
de fluite gaat,
de wind ontvouwt de vane,
en in 't verschiet nog dreunt het lied,
der knapen langs de bane.
De trommel slaat,
de fluiter gaat
de wind ontvouwt de vane,
en flink op stap de knapenschap
komt zingend langs de bane.
Hoezee, hoezee, hoezee, hoezee
en vliegt de blauwvoet?
vliegt de blauwvoet?
Storm op zee.
Ei ruimt de baan
alwaar wij gaan
wij zonen van de helden,
die helden vrij van slavernij,
hun veie Vlaamsche velden.
Zijt welgezind,
die Vlaandren mint,
de toekomst hoort ons, knapen:
wij ook, wij gaan den vijand slaan,
en gulden sporen rapen.
De trommel slaat,
de fluite gaat,
de wind ontvouwt de vane,
en in 't verschiet nog dreunt het lied,
der knapen langs de bane.