gedichten - achtergronden- roerselen
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Beste, lieve mensen allemaal,
Jullie ontroeren me fel.
Ik wou gisteravond reageren, doch ik zou dan meer emotioneel
overgekomen zijn, dan ik zelf zou willen. Daarom geef ik nu,
's morgens, een 'beter in de hand gehouden' reactie.
Ik wil hier ook geen bedankformule voor elkeen afzonderlijk
meegeven; het zou toch telkens dezelfde tekst moeten zijn,
als je begrijpt wat ik bedoel.
Misschien kort een uitzondering voor:
- onze moderator Tilly, waarvan ik tot heden alleen maar 'echte'
moderatorteksten las; in de zin van 'deze topic wordt ... afgesloten',
of '... weer heropend', en andere tussenkomsten die dan weer
met een vermanende vinger werden geschreven. Bedankt.
-ria (+anderen misschien): een kleine rechtzetting.
Mijn vrouw stierf in 1973 en sedert december 2006 is er nu
Martha. Al die tijd daartussen was ik niet 'moederziel' alleen;
er waren een paar korte, steunende, helpende relaties,
waarvoor dank M en M.
En nu, mijn echte reactie, zoals ik me voel na jullie tussenkomst.
Hoofdgevoel: beschaamd en 'gegeneerd'.
Alhoewel ik met geen enkel woord heb overdreven, liggen de
meest ondraaglijke perioden wel al achter de rug.
Op dit ogenblik is de situatie houdbaar.
We moeten wel steeds week na week attend opvolgen en evalu-
eren. De schrik en het doodsbang ongerust zijn tijdens het weg-
lopen is er evenwel niet meer.
De eerste keren dat J weg was, zijn we met drie wagens gaan
rondrijden; doch daarna niet meer - we vonden hem toch nooit.
Na maximum drie dagen kwam hij telkens weer boven water,
al of niet met hulp van de politie. J heeft ook een feilloos zesde
zintuig dat hem waarschuwt bij gevaar. Hij heeft ook een ijzer-
sterke fysische gezondheid.
Zo heeft hij eens een nacht (bij -7°) doorgebracht, midden
sneeuw en ijs, onder het afdak van zijn vroegere kleuterschool.
Het was tussen kerst en nieuw, dus was het daar veilig.
Hoewel hij schrik had in het donker, koos hij eens een kerk als
vluchtplaats. Hij liet er zich opsluiten en verbleef op het doksaal,
van Witte donderdag tot Paas-zaterdag. Er is in die periode geen
orgelspel; dus zat hij veilig daarboven. Vooraf deponeerde hij
drank en koeken in een biechtstoel. Achteraf vond de pastoor
er de verpakkingen en een volgeplaste vaas.
Nog een paar merkwardigheden.
- Een paar jaar geleden keek hij op TV naar de wielerwedstrijd
Gent-Wevelgem. Ik kwam binnen en vroeg achteloos: "waar zijn
ze al"? "Bijna aan de kerk van ...". "Hoe"? "En daar slaan ze links
af, en aan de volgende lichten gaan ze naar rechts en dan ...".
"Hoe weet je dat"? "Van vorig jaar".
-Zijn grootmoeder (-nog altijd dezelfde van eergisteren-), die een
grote pianiste was, gaf hem ook pianoles. Hij had volgens haar
goede 'pianohanden' en talent; wat zeker waar was, doch het is
daar bij gebleven. Wanneer hij een nieuw stuk van twee bladzijden
moest studeren, speelde hij heel traag, ogen op het blad en op de toetsen, de twee bladzijden. Daarna moest de techniek en het
tempo er nog in, doch ...het boek mocht weg. De noten zaten
in zijn hoofd. Dat heeft hij zeker niet van mij; ik moet altijd de
partituur vóór mij hebben.
Tot daar.
Nogmaals herhalen dat het thema 'kind' bij robol, me er toe aanzet-
te om er iets over te schrijven. Daar zal het nu wel definitief bij
blijven.
Nog eens 'bedankt aan allen', doch weet ... er zijn nu geen 'grote'
problemen meer.
warme groeten in vriendschap - -denook- -
Oh ja, ik vergat bovenaan:
... 2 dagen en 458 lezers later ...
Jullie ontroeren me fel.
Ik wou gisteravond reageren, doch ik zou dan meer emotioneel
overgekomen zijn, dan ik zelf zou willen. Daarom geef ik nu,
's morgens, een 'beter in de hand gehouden' reactie.
Ik wil hier ook geen bedankformule voor elkeen afzonderlijk
meegeven; het zou toch telkens dezelfde tekst moeten zijn,
als je begrijpt wat ik bedoel.
Misschien kort een uitzondering voor:
- onze moderator Tilly, waarvan ik tot heden alleen maar 'echte'
moderatorteksten las; in de zin van 'deze topic wordt ... afgesloten',
of '... weer heropend', en andere tussenkomsten die dan weer
met een vermanende vinger werden geschreven. Bedankt.
-ria (+anderen misschien): een kleine rechtzetting.
Mijn vrouw stierf in 1973 en sedert december 2006 is er nu
Martha. Al die tijd daartussen was ik niet 'moederziel' alleen;
er waren een paar korte, steunende, helpende relaties,
waarvoor dank M en M.
En nu, mijn echte reactie, zoals ik me voel na jullie tussenkomst.
Hoofdgevoel: beschaamd en 'gegeneerd'.
Alhoewel ik met geen enkel woord heb overdreven, liggen de
meest ondraaglijke perioden wel al achter de rug.
Op dit ogenblik is de situatie houdbaar.
We moeten wel steeds week na week attend opvolgen en evalu-
eren. De schrik en het doodsbang ongerust zijn tijdens het weg-
lopen is er evenwel niet meer.
De eerste keren dat J weg was, zijn we met drie wagens gaan
rondrijden; doch daarna niet meer - we vonden hem toch nooit.
Na maximum drie dagen kwam hij telkens weer boven water,
al of niet met hulp van de politie. J heeft ook een feilloos zesde
zintuig dat hem waarschuwt bij gevaar. Hij heeft ook een ijzer-
sterke fysische gezondheid.
Zo heeft hij eens een nacht (bij -7°) doorgebracht, midden
sneeuw en ijs, onder het afdak van zijn vroegere kleuterschool.
Het was tussen kerst en nieuw, dus was het daar veilig.
Hoewel hij schrik had in het donker, koos hij eens een kerk als
vluchtplaats. Hij liet er zich opsluiten en verbleef op het doksaal,
van Witte donderdag tot Paas-zaterdag. Er is in die periode geen
orgelspel; dus zat hij veilig daarboven. Vooraf deponeerde hij
drank en koeken in een biechtstoel. Achteraf vond de pastoor
er de verpakkingen en een volgeplaste vaas.
Nog een paar merkwardigheden.
- Een paar jaar geleden keek hij op TV naar de wielerwedstrijd
Gent-Wevelgem. Ik kwam binnen en vroeg achteloos: "waar zijn
ze al"? "Bijna aan de kerk van ...". "Hoe"? "En daar slaan ze links
af, en aan de volgende lichten gaan ze naar rechts en dan ...".
"Hoe weet je dat"? "Van vorig jaar".
-Zijn grootmoeder (-nog altijd dezelfde van eergisteren-), die een
grote pianiste was, gaf hem ook pianoles. Hij had volgens haar
goede 'pianohanden' en talent; wat zeker waar was, doch het is
daar bij gebleven. Wanneer hij een nieuw stuk van twee bladzijden
moest studeren, speelde hij heel traag, ogen op het blad en op de toetsen, de twee bladzijden. Daarna moest de techniek en het
tempo er nog in, doch ...het boek mocht weg. De noten zaten
in zijn hoofd. Dat heeft hij zeker niet van mij; ik moet altijd de
partituur vóór mij hebben.
Tot daar.
Nogmaals herhalen dat het thema 'kind' bij robol, me er toe aanzet-
te om er iets over te schrijven. Daar zal het nu wel definitief bij
blijven.
Nog eens 'bedankt aan allen', doch weet ... er zijn nu geen 'grote'
problemen meer.
warme groeten in vriendschap - -denook- -
Oh ja, ik vergat bovenaan:
... 2 dagen en 458 lezers later ...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste denook,
Deze morgen heb ik je geantwoord op "Samen
dichten"...... maar ik wil het nog hier bij jou nu
plaatsen.
" Ik zou je graag iets willen zeggen : wees zeker
niet 'gegeneerd' of beschaamd want soms doet
het goed om onze zorgen en pijnen met anderen
te delen. Hier mag dat allemaal want er is veel
begrip, medeleven en vooral Vriendschap op
het Forum - zelfs ontstaan soms misverstanden;
we zijn ook alleen maar mensen niet waar -
Het is mij ook al gebeurd en ik begrijp wat je nu
voelt maar het belangrijkst is toch de spontane en
gevoelsvolle reacties van de poëzievrienden die
ook niet meer twintig zijn en een leven vol mooie
maar ook heel moeilijke momenten gekend hebben"
"La vie continue et à chaque jour sa peine mais aussi
ses joies........."
Lieve groeten in vrede en vriendschap van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Beste denook
Aan de late kant ( ik geraak tegenwoordig niet meer bij )
maar niet minder gemeend !!
Mag ik toch mijn waardering en bewondering uitspreken voor
de vader Denook .
Ik ben heel blij te lezen , dat het zwaarste voorbij is , zoals de ongerustheid vroeger als hij verdween
Ik begrijp best je gene nu .
Ik denk ook dikwijls , verdorie ik heb weer te veel geschreven , van mezelf prijsgegeven of gevoelens laten blijken .
Ik hoop dat het je in ieder geval goed heeft gedaan het allemaal eens op te schrijven , zoniet kun je het altijd wissen , indien dat beter voelt ,
maar het maakt de wiskunde leraar Denook zo menselijk !
En je hebt er zo hard aan gewerkt het op te schrijven voor ons .
Laat ik je dit zeggen Denook ,
mijn hele hart gaat naar je uit en ik wou dat ik jou als vader had
Veel liefs Fernanda
Aan de late kant ( ik geraak tegenwoordig niet meer bij )
maar niet minder gemeend !!
Mag ik toch mijn waardering en bewondering uitspreken voor
de vader Denook .
Ik ben heel blij te lezen , dat het zwaarste voorbij is , zoals de ongerustheid vroeger als hij verdween
Ik begrijp best je gene nu .
Ik denk ook dikwijls , verdorie ik heb weer te veel geschreven , van mezelf prijsgegeven of gevoelens laten blijken .
Ik hoop dat het je in ieder geval goed heeft gedaan het allemaal eens op te schrijven , zoniet kun je het altijd wissen , indien dat beter voelt ,
maar het maakt de wiskunde leraar Denook zo menselijk !
En je hebt er zo hard aan gewerkt het op te schrijven voor ons .
Laat ik je dit zeggen Denook ,
mijn hele hart gaat naar je uit en ik wou dat ik jou als vader had
Veel liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Goedemorgen (nog),
Ik ga er anuit dat de bundel aangekomen is. Maar dat is toch wel zo (niets meer gehoord hebbende)?
En nu ik toch weer even hier ben ...
liefdevol gebijt
als eerste nevels vallen
jonge verliefden weg zijn
is het mijn beurt
om door mossige wouden te trekken
onder te duiken in schaduwdalen
bramen laat ik mijn mond kussen
zelfs wanneer hun ranken mijn huid scheuren
tot zij liefdesgewond gloeit
op leeg geoogste velden ga ik in discussie met raven
koeien lees ik mijn gedichten voor
en in de avond wil ik mijn gezicht gespiegeld zien
in een glas dieprode wijn
op de terugweg trek ik mijn jas uit
in afwachting van innige beten vorst
van een late winterliefde.
**********
sunset 14-12-2007
**********
Groetjes en een fijne vrijdag, sunset
Ik ga er anuit dat de bundel aangekomen is. Maar dat is toch wel zo (niets meer gehoord hebbende)?
En nu ik toch weer even hier ben ...
liefdevol gebijt
als eerste nevels vallen
jonge verliefden weg zijn
is het mijn beurt
om door mossige wouden te trekken
onder te duiken in schaduwdalen
bramen laat ik mijn mond kussen
zelfs wanneer hun ranken mijn huid scheuren
tot zij liefdesgewond gloeit
op leeg geoogste velden ga ik in discussie met raven
koeien lees ik mijn gedichten voor
en in de avond wil ik mijn gezicht gespiegeld zien
in een glas dieprode wijn
op de terugweg trek ik mijn jas uit
in afwachting van innige beten vorst
van een late winterliefde.
**********
sunset 14-12-2007
**********
Groetjes en een fijne vrijdag, sunset
Ik denk niet, ik voel. Want ik prefereer het hart boven het verstand.
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... 473 lezers later ...
met dank aan
- piepje: ik geef de pluim meteen door aan Tilly
- bosrankje: ik las je schrijven inderdaad ook al bij 'Samen dichten'.
Nogmaals: ik was niet beschaamd om wat ik schreef; wel om de
vele reacties van meevoelen, terwijl de zwaarste problemen nu
toch al wat achter de rug liggen...
- ferry: ik had net de reactie verwacht die jij gaf; ons kennen ons
- sunset: je bundel is inderdaad al toegekomen en is fraai uitgege-
ven. (de inhoud kenden we wel hé). Dank.
En nu ... mag het nog wat poëzie zijn?
Van drie nog vrij jonge dichters, telkens één werkje.
Ook al zijn het eigentijdse dichters: iedere regel is leesbaar.
Geen ingewikkelde zinsbouw; integendeel - toegankelijke
poëzie met warme thema's, mooie beeldspraak ... gewoon
poëzie die om herlezen en stil genieten vraagt.
1) Fernand Florizoone,
West-Vlaams dichter, die in 1987 de vijf-jaarlijkse Guido-Gezelle-
prijs kreeg voor zijn bundel 'Op de bermen van de tijd'.
(mooie titel vind ik)
STRAND
De morgen
surft
naar land.
De zee spreidt haar sluier
over schelpen
om wit te huwen,
het bruiloftskleed
ruist
in een kinkhoorn.
Zeevogels
joelen
over dansklaar strand.
De zee laat zich halen
in het emmertje
van een kind.
Jo Govaerts (1972)
Tot op heden nog steeds de jongste debutant met een
bundel bij een officiële uitgeverij.
( op 14-jarige leeftijd, bij Kritak Leuven)
WAAR IK NAAR VERLANG
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.
(ik ben geen kenner, doch mij valt hier op dat iedere
strofe korter is dan de voorgaande, kernachtiger en
voor de dichter belangrijker van inhoud - of ben ik verkeerd?)
Marc Tritsmans (1959)
In 1995 kreeg hij voor de tweede keer de
P.-G. buckIngx prijs.
BRIL
In dit bruin en onopvallens doosje
zit het raam waardoor ze haar leven
heeft voorbij zien gaan. Werkelijkheid
vergrotend en vervormend zodat die
tenminste scherp het netvlies raakte.
Hoe ik kijkend door datzelfde glas geen
seconde weer tot leven wek. Geen liefde
of haat. Geen oorlog en vrede. De krasjes
voor mijn ogen tonen enkel hoe ook zij
zich aan de hardheid van de wereld kwetste.
(als dat niet mooi is ... ook als 'moedergedicht')
groeten in vriendschap - -denook- -
met dank aan
- piepje: ik geef de pluim meteen door aan Tilly
- bosrankje: ik las je schrijven inderdaad ook al bij 'Samen dichten'.
Nogmaals: ik was niet beschaamd om wat ik schreef; wel om de
vele reacties van meevoelen, terwijl de zwaarste problemen nu
toch al wat achter de rug liggen...
- ferry: ik had net de reactie verwacht die jij gaf; ons kennen ons
- sunset: je bundel is inderdaad al toegekomen en is fraai uitgege-
ven. (de inhoud kenden we wel hé). Dank.
En nu ... mag het nog wat poëzie zijn?
Van drie nog vrij jonge dichters, telkens één werkje.
Ook al zijn het eigentijdse dichters: iedere regel is leesbaar.
Geen ingewikkelde zinsbouw; integendeel - toegankelijke
poëzie met warme thema's, mooie beeldspraak ... gewoon
poëzie die om herlezen en stil genieten vraagt.
1) Fernand Florizoone,
West-Vlaams dichter, die in 1987 de vijf-jaarlijkse Guido-Gezelle-
prijs kreeg voor zijn bundel 'Op de bermen van de tijd'.
(mooie titel vind ik)
STRAND
De morgen
surft
naar land.
De zee spreidt haar sluier
over schelpen
om wit te huwen,
het bruiloftskleed
ruist
in een kinkhoorn.
Zeevogels
joelen
over dansklaar strand.
De zee laat zich halen
in het emmertje
van een kind.
Jo Govaerts (1972)
Tot op heden nog steeds de jongste debutant met een
bundel bij een officiële uitgeverij.
( op 14-jarige leeftijd, bij Kritak Leuven)
WAAR IK NAAR VERLANG
Waar ik naar verlang vandaag
een frisse zomerjurk te dragen
met blote schouders, een uitgesneden
hals en rug en vooral goed
los om de heupen
waarmee ik dan de tuin in loop
de zon schijnt warm, maar de wind
houdt het draaglijk en brengt
de jurk in beweging en dan
ben jij er natuurlijk ook die
de jurk al even mooi vindt en samen
trekken we hem uit en hangen hem
aan een tak
en liggen te kijken in het gras naar
zo'n frisse zomerjurk in een boom, daar
verlang ik het meest naar vandaag.
(ik ben geen kenner, doch mij valt hier op dat iedere
strofe korter is dan de voorgaande, kernachtiger en
voor de dichter belangrijker van inhoud - of ben ik verkeerd?)
Marc Tritsmans (1959)
In 1995 kreeg hij voor de tweede keer de
P.-G. buckIngx prijs.
BRIL
In dit bruin en onopvallens doosje
zit het raam waardoor ze haar leven
heeft voorbij zien gaan. Werkelijkheid
vergrotend en vervormend zodat die
tenminste scherp het netvlies raakte.
Hoe ik kijkend door datzelfde glas geen
seconde weer tot leven wek. Geen liefde
of haat. Geen oorlog en vrede. De krasjes
voor mijn ogen tonen enkel hoe ook zij
zich aan de hardheid van de wereld kwetste.
(als dat niet mooi is ... ook als 'moedergedicht')
groeten in vriendschap - -denook- -
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Beste Denook,
Fernand Florizoone
Jo Govaerts
Marc Tristmans
Ik zal het niet kunnen laten om er meer van op te sporen nu ik hier enkele gedichten mocht lezen.
merci
De bundel 'De wetten van de zwaartekracht' heb ik gelezen. (Marc Tristmans is van mijn geboortejaar - misschien daardoor)
Fernand Florizoone
Jo Govaerts
Marc Tristmans
Ik zal het niet kunnen laten om er meer van op te sporen nu ik hier enkele gedichten mocht lezen.
merci
De bundel 'De wetten van de zwaartekracht' heb ik gelezen. (Marc Tristmans is van mijn geboortejaar - misschien daardoor)
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
DENOOK,
dit schreef ik op topic"SAMEN DICHTEN....."
als antwoord op je bericht van 17 december.
Ik had het beter van de eerste keer hier kunnen plaatsen,
Ik breng hier één van m'n eerste versjes van Prutske.
En zoals je ziet ik probeerde nog te "rijmen",
want dan was het toch pas een echt gedicht,
zo dacht ik toen.....
Daarna lukte mij dat niet meer, ik kan niet rijmen,
en werden het dus vrije verzen,
gewoon gevoelens op papier.
En dan werd die eerste schrift,
een doodgewone met een zwart kaft,
een dierbaar bezit vol mooie en pijnlijke herinneringen.......
DROMENLAND
Prutske kwam langs ’n wegje gelopen,
smal was dat wegje en geel van het zand.
haar haartjes waren met zon overgoten
een pop zat zo vast in haar hand.
He Prutske! Waar wil je toch henen?
Groot open gaan d’ogen en blauw.
Niet vlug zal je die blik weer vergeten,
hoe gek klonk die vraag en zo nauw.
Klein Prutske gaat immers op reis voor heel lang.
Waarheen? Och dat heeft geen belang.
Dromenland ligt toch voor ons allemaal,
waar mensen in wonderen geloven, eenmaal!
Zou Prutske haar pop niet meenemen mogen?
En alleen gaan dat wegje van ’t heet gele zand,
Zou bleek worden dat haar, die lach en die ogen?
Omdat grote mensen niet geloven in Dromenland?
Johana-Maria
1954
Kijk Denook zo ben ik begonnen,
toen was het nog niet zó persoonlijk.
Daarna werden de verzen meer autobiographisch
en als een soort DAGBOEK .
Dat is belangrijk om weten,
want welke tiener toont er nu graag z'n DAGBOEK ???
Zó bleven al deze verzen verborgen tot op vandaag.
Ik breng ze hier VOOR HET EERST op dit Forum!
Niemand weet er van!
Dus ja......
Misschien heb ik de moed ze later aan anderen te tonen?!
BEDANKT DENOOK!
Jou berichtjes hebben mij zeer ontroerd!
Nogmaals DANK en het ga je goed.
johanamaria
dit schreef ik op topic"SAMEN DICHTEN....."
als antwoord op je bericht van 17 december.
Ik had het beter van de eerste keer hier kunnen plaatsen,
Ik breng hier één van m'n eerste versjes van Prutske.
En zoals je ziet ik probeerde nog te "rijmen",
want dan was het toch pas een echt gedicht,
zo dacht ik toen.....
Daarna lukte mij dat niet meer, ik kan niet rijmen,
en werden het dus vrije verzen,
gewoon gevoelens op papier.
En dan werd die eerste schrift,
een doodgewone met een zwart kaft,
een dierbaar bezit vol mooie en pijnlijke herinneringen.......
DROMENLAND
Prutske kwam langs ’n wegje gelopen,
smal was dat wegje en geel van het zand.
haar haartjes waren met zon overgoten
een pop zat zo vast in haar hand.
He Prutske! Waar wil je toch henen?
Groot open gaan d’ogen en blauw.
Niet vlug zal je die blik weer vergeten,
hoe gek klonk die vraag en zo nauw.
Klein Prutske gaat immers op reis voor heel lang.
Waarheen? Och dat heeft geen belang.
Dromenland ligt toch voor ons allemaal,
waar mensen in wonderen geloven, eenmaal!
Zou Prutske haar pop niet meenemen mogen?
En alleen gaan dat wegje van ’t heet gele zand,
Zou bleek worden dat haar, die lach en die ogen?
Omdat grote mensen niet geloven in Dromenland?
Johana-Maria
1954
Kijk Denook zo ben ik begonnen,
toen was het nog niet zó persoonlijk.
Daarna werden de verzen meer autobiographisch
en als een soort DAGBOEK .
Dat is belangrijk om weten,
want welke tiener toont er nu graag z'n DAGBOEK ???
Zó bleven al deze verzen verborgen tot op vandaag.
Ik breng ze hier VOOR HET EERST op dit Forum!
Niemand weet er van!
Dus ja......
Misschien heb ik de moed ze later aan anderen te tonen?!
BEDANKT DENOOK!
Jou berichtjes hebben mij zeer ontroerd!
Nogmaals DANK en het ga je goed.
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Denook :
dat zijn mooie poetische gedichten ( mijn bescheiden mening hé ))
" Waar ik naar verlang vandaag " zit in een gedichten kaft die ik in de loop van jaren bijeensprokkelde en het vermeld
Jo Govaerts uit de bundel " Waar je naar zit te kijken " Kritak 1994
"De bril " vind ik heel knap !!! Liefs Fernanda
dat zijn mooie poetische gedichten ( mijn bescheiden mening hé ))
" Waar ik naar verlang vandaag " zit in een gedichten kaft die ik in de loop van jaren bijeensprokkelde en het vermeld
Jo Govaerts uit de bundel " Waar je naar zit te kijken " Kritak 1994
"De bril " vind ik heel knap !!! Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
... 786 lezers later ...
Wat mooie wenskaarten, en dito wensen.
Met dank hiervoor aan
- alterego,
- ria,
- gustilpe,
- robol.
- BOVR59: waar haal jij nog de tijd om tussen
al je werk er nog zoveel bij te kunnen nemen?
Jij wordt een wandelend vat vol kennis en wijsheid.
(dat 'vat' is natuurlijk figuurlijk bedoeld)
- Johana-Maria. Ik las je reeds bij 'samen dichten'.
Wat een rijk gevuld leven heb je al achter de rug!
En nog altijd loop je over van energie, meevoelen
en een steunend vermogen. Als er een hemel
bestaat, krijg je zeker een plaats vooraan. Jij mag
dat zelf niet zeggen - wij wel.
- ferry. Als jij schrijft over 'jouw bescheiden mening',
dan zet ik daar direct tegenover dat die van mij,
wat poëzie betreft, zeker bescheidener is.
Ik ben hier louter toevallig terecht gekomen met een
onschuldig vraagje over E.E. Schmitt.
Van die vraag maakte de moderator meteen een topic
en alles was vertrokken. Het is pas dan dat mijn
interesse voor poëzie is beginnen groeien, tot mijn
eigen voldoening ook.
Aan allen
Ik ben dezer dagen verdiept in een dik boek, met alleen
maar gedichten, waar de 'liefde' de kern van uitmaakt.
Mensen toch, daar is al wat over geschreven.
Ik zoek er drie uit die mij meest aanspreken en breng
ze hier zondag.
Want ... of het nu Kerst of Pasen of ieder ander feest
is, alles wordt toch gedragen en gesteund door de ...
LIEFDE.
Ik kan geen kaarten, foto's, tekeningen op dit forum
krijgen. Mijn technische kennis is daarvoor te beperkt
Ik kan ook geen tekst op meerdere topics terzelfdertijd
plaatsen.
Daarom, hier mijn enige wenskaart aan alle lezers.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Beste wensen voor 2 0 0 8
met heel veel
Lente 'hoop'
Zomerse 'warmte'
Herfst 'geluk'
Winterse 'geborgenheid'
- - - -denook - - - - martha
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Wat mooie wenskaarten, en dito wensen.
Met dank hiervoor aan
- alterego,
- ria,
- gustilpe,
- robol.
- BOVR59: waar haal jij nog de tijd om tussen
al je werk er nog zoveel bij te kunnen nemen?
Jij wordt een wandelend vat vol kennis en wijsheid.
(dat 'vat' is natuurlijk figuurlijk bedoeld)
- Johana-Maria. Ik las je reeds bij 'samen dichten'.
Wat een rijk gevuld leven heb je al achter de rug!
En nog altijd loop je over van energie, meevoelen
en een steunend vermogen. Als er een hemel
bestaat, krijg je zeker een plaats vooraan. Jij mag
dat zelf niet zeggen - wij wel.
- ferry. Als jij schrijft over 'jouw bescheiden mening',
dan zet ik daar direct tegenover dat die van mij,
wat poëzie betreft, zeker bescheidener is.
Ik ben hier louter toevallig terecht gekomen met een
onschuldig vraagje over E.E. Schmitt.
Van die vraag maakte de moderator meteen een topic
en alles was vertrokken. Het is pas dan dat mijn
interesse voor poëzie is beginnen groeien, tot mijn
eigen voldoening ook.
Aan allen
Ik ben dezer dagen verdiept in een dik boek, met alleen
maar gedichten, waar de 'liefde' de kern van uitmaakt.
Mensen toch, daar is al wat over geschreven.
Ik zoek er drie uit die mij meest aanspreken en breng
ze hier zondag.
Want ... of het nu Kerst of Pasen of ieder ander feest
is, alles wordt toch gedragen en gesteund door de ...
LIEFDE.
Ik kan geen kaarten, foto's, tekeningen op dit forum
krijgen. Mijn technische kennis is daarvoor te beperkt
Ik kan ook geen tekst op meerdere topics terzelfdertijd
plaatsen.
Daarom, hier mijn enige wenskaart aan alle lezers.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Beste wensen voor 2 0 0 8
met heel veel
Lente 'hoop'
Zomerse 'warmte'
Herfst 'geluk'
Winterse 'geborgenheid'
- - - -denook - - - - martha
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
