Bosrankje's Laar

[sunset]

Troost is de ander laten voelen dat je er bent en meeleeft, ook als men je niet ziet. En de wetenschap dat de ander én het leven er altijd is.
Onderstaande schreef ik voor een jonge dchteres - vriendin. Maar het had ook voor eender wie kunnen zijn die ik liefdevol in mijn hart meedraag. Dus ook en zeker voor jou.

Heel licht zweeft mijn geest

Ik neem mij wat linnen
en kleuren, penselen
schilder de zonneschijn
palmen en strand
ik teken mijn wensen
en dicht mij mijn leven
want dagelijkse waarheid
heb ‘k niet in de hand

Dus leef ik in ‘t harte
een veelvoud van dromen
en laat me dan vullen
met liefde, geluk
heel licht zweeft mijn geest
door tijd en door ruimte
mijn lijf echter laat ik
mijn benen zijn stuk.
**********
sunset 09-05-2007
**********

Liefs en mijn oprechte warme genegenheid, sunset

http://sunset.deds.nl

[Morgenstern]

Lief Bosrankje
Blij jullie terug te mogen lezen.

Veel liefs Morgenstern
Herman

[Robol]

Even rondgezworven in Bosrankjes laar
tussen de bloemen lag Alter te slapen
als een baby, in zijn eerste levensjaar
ik hoorde hem ronken, of telde hij schapen?

Op mijn tenen ben ik weggegaan
ik dacht, ik laat hem maar in zijn rust
ik hoop nu maar, dat hij 't zal verstaan
dat ik zijn Rankje "goodbye" heb gekust...

R bbe

[Bosrankje]

Beste Robbe,

Hierbij een foto van de echte clematis vitalba
wit, zuiver, wild ( niet gecultiveerd) en ook, in
't nederlands, bosrank genoemd.......

Alter lag misschien te slapen tussen de bloemen
maar die ronkt niet hoor ! wat een geluk voor mij
he, Robbe

En, niet bang zijn, zolang dat het een vriendschap-
pelijke kus is (en niemand twijfelt eraan !) is Alter
vol begrip hoor

Veel liefs van B srankje en groetjes van
Alterego

[iris]

lieve bosrankje

veel woorden hoeven niet , begrijp je best ...


liefs voor jullie beiden,
iris

[Bibi]

Lief Bosrankje en beste Alterego,
... we wensen jullie een fijn weekend ...
liefs en een vriendelijke groet van Stew.
XXX *BiBi*

[hilde m]

lief, mooi, rankje
blij je terug te vinden
met woorden die blij klinken.
't Is heerlijk je terug te lezen
je beter te weten.
Liefs Hilde m.

[Gast]

...................................

Bosrankje en alter,
ik wens jullie een prettig weekend.
Liefs, knuf.

[Bosrankje]

Moederdag

Sinds ik
in Antwerpen woon
word ik
twee maal per jaar
gevierd...
In mei
en in augustus......

mijn moeder
en mijn dochter
eveneens natuurlijk.

Feesten
is leuk, gezellig....
maar
dagelijkse tekenen
van liefde
zijn belangrijker !

Ik herinner mij
of het gisteren was
het moment waarop
ik moeder werd.....

Een en veertig
jaar geleden en toch,
ik beleef alles terug
en voel mijn geluk
om haar glibberig en
warm lichaampje
tegen mij te houden....

Nog even van mij...
met de navelstreng
die ons bindt....

Na negen maanden
echte blijde verwachting
zonder misselijkheid
vol nieuwsgierigheid
mocht ik haar
eindelijk ontdekken
mijn kleine tanagrabeeldje..

Toen zij nog tegen mijn hart
leefde............ beschermd,
door mijn bewegingen
gewiegd, zong ik voor haar,
streelde ik haar en voelde
met zoveel emotie
hoe zij zich omdraaide
als een poesje dat men aait.

Nu, kon ik haar echt voelen,
ruiken, bewonderen, horen...
ik kuste haar donszachte wang
en proefde haar.....
mijn kind......een wonder !

En..... toen ik haar
voor de eerste keer
voedde, wist ik
dat er niets mooiers bestaat
dan gewenst moederschap......
Ineens
werd ik een beetje triest
want ik dacht
aan alle vrouwen
die nooit moeder konden zijn
of die hun kindje hadden verloren.

Ik heb altijd beseft
dat ik veel geluk had

Een half uur geleden
wist ik helemaal niet
dat ik dit gedichtje
nu zou schrijven.

Het is spontaan ontstaan
dus.......

Veel liefs voor iedereen
die het leest... het maakt deel
uit van mijn moederschap.

Bosrankje

[sunset]

Ik las het heel graag. Dank je voor het spontane delen.
Ik wens je een heerlijke moederdag-zondag.

liefde

‘k wil met jou lachen lieven leven
mij helemaal aan liefde geven

en in jouw schoenen dansend wiegen
op honingwolken naar de sterren vliegen
met jou op ’t strand één ligstoel delen
in bomen klimmen zoete kersen stelen

met jou steeds lachen lieven leven
en mij totaal aan onze liefde overgeven

de wilde sprinkhanen wil ik dresseren
jouw donkere momenten wegmasseren
en nooit iets moeten nimmer hoeven
gewoon steeds simpel van jou proeven

’k wil met jou lachen lieven leven
en mij volledig aan jouw liefde geven.
**********
sunset 13-05-2007
**********


Liefs en mijn genegenheid, sunset

[Alterego1]

[piepje]

Bosrankje


piepje

[Alterego1]

Een Japans gedicht;

"Kono hana wa
Kataku oru-na! to
Iu tate-fuda mo,
Yomenu kaze ni wa
Zehi mo nashi."

Vrij vertaald;

Ofschoon er geschreven staat
"Raak deze bloesems niet aan"
heeft dit geen zin,
want de wind kan niet lezen........

[Alterego1]

Moederdag

Vandaag,op deze Moederdag,gaan onze gedachten vooral ook
uit naar de moeders die,in welke omstandigheden ook,kinderen verloren.
Die kinderen die er,gewild of ongewild,niet meer zijn om hun moeder op
deze dag te eren,en dat is wel zeer schrijnend.
Eén van die moeders is deze van Annick Van Uytsel uit Kaggevinne,
een vrouw die momenteel enorm diep verdriet moet verwerken,omwille
van het smartelijk tragische verlies van haar dochter op 28 April 2007



Altijd iemands kind....

Totaal onverwacht
wordt in één nacht
met 'n brute macht
jonge levenskracht
de kiem versmacht

Nog maar eens,
telkens een keer te veel,
wordt een mooie jonge
fleurige bloem,pas uit
de knop ontloken,
in volle ontplooing
genadeloos afgeknakt.
't Leven bruusk ontnomen
in een nieuwe Lente
die haar normaal gezien
tot volle bloei diende
te laten komen.

'n Frisse vrolijke
verstandige jonge meid
amper achttien lente's,
opgegroeid en gelukkig
in die nestwarmte binnen
de schoot van 't gezin,
met papa,mama en broer,
met 'n uitgebreide schare
echte vrienden in Diest en
omstreken,'t leven leek
zo veel te beloven voor
Annick uit Kaggevinne.

Een jong meisje,
bruisend van vitaliteit
dat 'n mooie toekomst
tegemoet zag,overtuigd
om door gedane studies
haar weg in 't leven
wel te zullen vinden.
Hoopvol ook de ouders,
die gedurende al die jaren
hun dochter alle kansen
gaven om zich volwaardig
te kunnen ontplooien,
haar ook de nodige
ontspanning gunden.

Een jongerenfuif
in 't vertrouwde jeugdhuis,
was haar laatste genoegen.
Nimmer weergekeerd
naar 't ouderlijke huis.
Bij nacht op weg daarheen,
in onmacht ten prooi
gevallen aan de laffe
laaghartige bedoelingen
van 'n gewetenloos belager.
Gevonden...,dagen later
drijvend op het water.
Annick zal nooit meer
papa of mama zeggen!

Requiescat in pace

Alterego 10/05/07

[Bosrankje]

Beste "proëzievrienden",

Met verbazing heb ik mij afgevraagd de laatste dagen,
waarom hier op forum, zo weinig geschreven is geweest
over wat er gebeurde met Annick ?

Wij zijn feitelijk bijna allemaal ouders of grootouders dus
kunnen wij ons voorstellen wat een leed die zwaar getroffen
familie momenteel te verwerken krijgt.

Iemand verliezen doet altijd pijn maar hier in dit geval is
het nog schrijnender wanneer je dochter gezond, vrolijk en
welgezind naar een fuif trekt,en nooit meer weerkeert door de
schuld van een onverlaat.

Maar misschien denk ik verkeerd en is droeve actualiteit geen
reden meer om van op te kijken.
Nochtans had ik het wel anders verwacht omdat ik er van uitging
dat hier een grote menslievendheid heerste.

Daarom wou ik speciaal vandaag, op Moederdag, de emotionele
tekst van Alterego op mijn topic plaatsen,als sobere blijk van
medevoelen met de getroffen familie,vooral met de moeder dan.

Misschien zijn wij, Alter en ik, wat te gevoelig in die zaken maar
dat is nu eenmaal een karaktertrek van ons waarover we ons zeker
niet hoeven te schamen.

Ik zou graag hierbij nog een tekstje willen plaatsen dat ik van echte
en hechte vrienden gekregen heb bij het overlijden van mijn vader.

De leegte

Als je van iemand houdt
en je bent van hem gescheiden,
kan niets de leegte van zijn afwezigheid vullen.
Je moet dat niet proberen,
je moet eenvoudig aanvaarden en volharden.
Dat klinkt hard maar het is een grote troost
want zolang de leegte leeg blijft
blijf je aldoor met elkaar verbonden.

Het is fout te zeggen : God vult die leegte.
Hij vult haar helemaal niet - integendeel,
Hij houdt die leegte leeg en helpt ons zo
de vroegere gemeenschap met elkaar te bewaren,
zij het dan ook met pijn.

Liefs van Bosrankje en Alterego