Gedichtenhoekje van Nienka.(TE BEWAREN!!)
-
nienka. - Lid geworden op: 15 dec 2004, 18:38
Hallo lieve mensen,
Allereerst alweer allemaal heel erg bedankt voor jullie wensen
en onvergetelijke steun, het is zo hartverwarmend, dank jullie.
Gisteren tegen de avond mocht ik het thuis weer gaan proberen, er zijn gewoon nog een paar kritieke dagen maar ik sta heel erg goed onder controle en thuis is er minder kans op een
eventuele besmetting van buitenaf, mocht het nu deze dagen niet gaan dan volgt er direkt weer
een opname.
Maar ja, deze dagen zijn we doorgekabbeld, eigenlijk van zo goed als uitzichtsloos naar dit nu
dat je weer even thuis bent in je eigen omgeving en toch de nodige medische hulp hebt.
Langs deze weg wil ik ook graag Tilly, die de meest kritieke dagen vanaf voor de opname tot nu net hier aanwezig was en Shania
bedanken voor hun aanwezigheid en persoonlijke steun in het ziekenhuis, en het overbrengen van jullie wensen zodat de contacten onderling door konden blijven gaan wanneer het mogelijk was.
Berichten schrijven gaat nog een beetje moeizaam maar zal vanzelf wel beter worden, alles
heeft tijd nodig, een volgende keer hoop ik met positiever nieuws te kunnen komen, daar moeten
we van uit blijven gaan.
Maar k wou jullie toch even persoonlijk bedanken voor het meegaan, meeleven, begeleiden
van dit alles, dat maakt zo'n enorme indruk dat is echt haast niet te verwoorden, het geeft zoveel steun.
Dank jullie, groetjes, Nienka
Allereerst alweer allemaal heel erg bedankt voor jullie wensen
en onvergetelijke steun, het is zo hartverwarmend, dank jullie.
Gisteren tegen de avond mocht ik het thuis weer gaan proberen, er zijn gewoon nog een paar kritieke dagen maar ik sta heel erg goed onder controle en thuis is er minder kans op een
eventuele besmetting van buitenaf, mocht het nu deze dagen niet gaan dan volgt er direkt weer
een opname.
Maar ja, deze dagen zijn we doorgekabbeld, eigenlijk van zo goed als uitzichtsloos naar dit nu
dat je weer even thuis bent in je eigen omgeving en toch de nodige medische hulp hebt.
Langs deze weg wil ik ook graag Tilly, die de meest kritieke dagen vanaf voor de opname tot nu net hier aanwezig was en Shania
bedanken voor hun aanwezigheid en persoonlijke steun in het ziekenhuis, en het overbrengen van jullie wensen zodat de contacten onderling door konden blijven gaan wanneer het mogelijk was.
Berichten schrijven gaat nog een beetje moeizaam maar zal vanzelf wel beter worden, alles
heeft tijd nodig, een volgende keer hoop ik met positiever nieuws te kunnen komen, daar moeten
we van uit blijven gaan.
Maar k wou jullie toch even persoonlijk bedanken voor het meegaan, meeleven, begeleiden
van dit alles, dat maakt zo'n enorme indruk dat is echt haast niet te verwoorden, het geeft zoveel steun.
Dank jullie, groetjes, Nienka
Geef nooit iets op, voordat je definitief verloren hebt, en zelfs dan nog...
-
shania - Lid geworden op: 04 mei 2005, 23:15
- Locatie: nederland provinchie drenthe
Hey hallo Nienka
Ik zat eens even in je gedichten hoekje te lezen en dacht wat is dat toch een positief mens .Nooit hoor je je klagen of zeuren en je blijft maar positief .Maar ja niet iedereen is zo als jij je .Zoals jij zijn er niet veel want er zijn mensen die bij de kleinste kleinigheid het hoofd al laten zakken .En echte zieke mensen hoor je niet maar ja zo is het leven .Nienka ik hoop nog veel van je te lezen hier en voor nu
doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii groetjes shania
Ik zat eens even in je gedichten hoekje te lezen en dacht wat is dat toch een positief mens .Nooit hoor je je klagen of zeuren en je blijft maar positief .Maar ja niet iedereen is zo als jij je .Zoals jij zijn er niet veel want er zijn mensen die bij de kleinste kleinigheid het hoofd al laten zakken .En echte zieke mensen hoor je niet maar ja zo is het leven .Nienka ik hoop nog veel van je te lezen hier en voor nu
doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii groetjes shania
vrienden brengen vreugde in je leven
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Beste Nienka,
Ik wil me aansluiten bij de hoofdgedachte uit het schrijven
van Shania: sommige mensen schreeuwen moord en brand
bij het kleinst lichamelijk ongemak. Dit terwijl anderen veel
meer aankunnen en doorstaan.
Ik wil daar een persoonlijke ervaring bijstellen.
Als vrijwilliger op de geriatrieafdeling in een kliniek maak ik
ook alle toestanden mee.
Zo krijg ik ook levensverhalen en allerlei pijnen te horen
en te zien.
Welnu, ik ben persoonlijk tot een ongewone conclusie gekomen;
namelijk dat mensen die meer aankunnen ook meer te verwerken
krijgen. Het zijn inderdaad de mensen die al veel hebben meegmaakt,
een nieuwe 'laag' pijn en verdriet er nog maar eens zullen bijnemen.
Dit is geen wetenschappelijke vaststelling, doch een ervaring, gesteund
op vele contacten en gesprekken.
Een tweede, nog meer persoonlijk iets.
Ik heb zelf al een paar keren zeer hevige pijnen moeten doorstaan.
Zo kreeg ik eens negen dagen na elkaar, om de zes uur, een morfine
spuit, om de pijn enigszins draaglijk te maken.
Ik lag gefixeerd op de 'wekker' om toch geen vijf minuten te laat de
spuit te krijgen; zo heilzaam was deze spuit voor een korte tijd.
Wat deed ik tussendoor om het enigszins draaglijk te houden?
Ik keek rondom mij, in de wereld, en zag dat er nog zoveel meer
ellende en miserie was. God of geen God, ik trachtte de pijn te
aanvaarden als een soort boetedoening voor alle onrecht en pijn
hier op aarde.
De pijn verdween er niet door, doch kreeg er een dimensie bij.
Beste nienka, ik moet je geen lessen leren op welk gebied ook.
Ik wil je wel een duwtje in de rug geven - vandaar dit schrijven.
Veel moed nog en ... doorzettingsvermogen,
groeten in vriendschap - -denook - -
Ik wil me aansluiten bij de hoofdgedachte uit het schrijven
van Shania: sommige mensen schreeuwen moord en brand
bij het kleinst lichamelijk ongemak. Dit terwijl anderen veel
meer aankunnen en doorstaan.
Ik wil daar een persoonlijke ervaring bijstellen.
Als vrijwilliger op de geriatrieafdeling in een kliniek maak ik
ook alle toestanden mee.
Zo krijg ik ook levensverhalen en allerlei pijnen te horen
en te zien.
Welnu, ik ben persoonlijk tot een ongewone conclusie gekomen;
namelijk dat mensen die meer aankunnen ook meer te verwerken
krijgen. Het zijn inderdaad de mensen die al veel hebben meegmaakt,
een nieuwe 'laag' pijn en verdriet er nog maar eens zullen bijnemen.
Dit is geen wetenschappelijke vaststelling, doch een ervaring, gesteund
op vele contacten en gesprekken.
Een tweede, nog meer persoonlijk iets.
Ik heb zelf al een paar keren zeer hevige pijnen moeten doorstaan.
Zo kreeg ik eens negen dagen na elkaar, om de zes uur, een morfine
spuit, om de pijn enigszins draaglijk te maken.
Ik lag gefixeerd op de 'wekker' om toch geen vijf minuten te laat de
spuit te krijgen; zo heilzaam was deze spuit voor een korte tijd.
Wat deed ik tussendoor om het enigszins draaglijk te houden?
Ik keek rondom mij, in de wereld, en zag dat er nog zoveel meer
ellende en miserie was. God of geen God, ik trachtte de pijn te
aanvaarden als een soort boetedoening voor alle onrecht en pijn
hier op aarde.
De pijn verdween er niet door, doch kreeg er een dimensie bij.
Beste nienka, ik moet je geen lessen leren op welk gebied ook.
Ik wil je wel een duwtje in de rug geven - vandaar dit schrijven.
Veel moed nog en ... doorzettingsvermogen,
groeten in vriendschap - -denook - -
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Nienka, ik hoop dat het intussen weer beter gaat
en dat je nog altijd thuis bent
in je vertrouwde omgeving.
Samen met jouw vele vrienden
denk ik aan je
en wens je een spoedig en goed herstel toe.
Liefs,
ria
en dat je nog altijd thuis bent
in je vertrouwde omgeving.
Samen met jouw vele vrienden
denk ik aan je
en wens je een spoedig en goed herstel toe.
Liefs,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Lieve Nienka,
We hopen dat deze prent je even kan
doen genieten,'t is niet veel,maar toch
voldoende om te zeggen dat we hier op
Forum aan je denken.
We wensen je nog veel sterkte en hopelijk
ook beterschap.
Een lieve groet en knuffel van,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Bij deze en met het onderstaande wil ik je ook een hart onder de riem steken.
toegift
ik schenk je viooltjes
een tuil rode rozen
bloemen van krokussen
orchideeën in dozen
ik wil je nog geven
wat woordjes heel teer
de maan en de sterren
het zand en het meer
mijn liederen die geef ik
ook al mijn tijd
Venus en Mars
een stuk eeuwigheid
de geur van de weiden
de koelte van steen
het lispelen van winden
en ‘t regengeween
je hoeft niet te danken
ik geef alles graag
zo schenk ik je d’ aarde
zijn korst en zijn kraag
en voor ik ‘t vergeet
geef ik je erbij
de engelen en hemel
en als toegift nog mij.
**********
sunset 24-07-2007
**********
Liefs en nog een prettige dag, sunset
toegift
ik schenk je viooltjes
een tuil rode rozen
bloemen van krokussen
orchideeën in dozen
ik wil je nog geven
wat woordjes heel teer
de maan en de sterren
het zand en het meer
mijn liederen die geef ik
ook al mijn tijd
Venus en Mars
een stuk eeuwigheid
de geur van de weiden
de koelte van steen
het lispelen van winden
en ‘t regengeween
je hoeft niet te danken
ik geef alles graag
zo schenk ik je d’ aarde
zijn korst en zijn kraag
en voor ik ‘t vergeet
geef ik je erbij
de engelen en hemel
en als toegift nog mij.
**********
sunset 24-07-2007
**********
Liefs en nog een prettige dag, sunset