Gedichtendag 26 januari 2012

Dit is de rubriek die volledig voor poëzie en proza is voorbehouden.

Alterego1
Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
Locatie: Antwerpen

25 jan 2012, 15:22

Donderdag 26 januari 2012 is het weer 'Gedichtendag'

Daarom openen we deze occasionele topic.

Met de bedoeling dat eenieder hier een gedicht
kan plaatsen,van zichzelf of een ander,waarvan
hij/zij oordeelt dat het,om welke reden ook,hier
verdient opgenomen te worden ter gelegenheid
van 'Gedichtendag 2012'.

Een gedicht,oud of nieuw,mooi,uniek of origineel
bevonden?
Plaats het hier,verantwoording hoeft niet.

Zal ik meteen maar de aanzet geven?

Tralala

Alle overbodige tralala,
al het onbenullige klatergoud,
al de poeha en de humbug,
waarmee we het leven versieren,
zijn het doodsimpele gevolg,
van de waarachtige waarheid
niet te kennen.

Toon Hermans
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht

Alterego1
Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
Locatie: Antwerpen

25 jan 2012, 16:36

Afbeelding
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

25 jan 2012, 19:44

Afbeelding


Verlangen


Ik zegen u, verlangen,
Nu diep mijn blik begrijpt
Hoe rozenknop door zonne
tot roze rijpt.

Dat leerde ik uit uw ogen:
Die deden stil-spontaan
Bloesems van jong begeren
Wijd open gaan.

Zó hebt ge, zonder woorden,
Aan mij 't geheim verteld
Hoe de ene mensenziele
In de andere smelt.

Want als ik, schoon van liefde,
U lang in de ogen schouw,
Voel ik mezelve worden
van kind tot vrouw.

Alice Nahon
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

25 jan 2012, 19:55

Afbeelding


Moeder



Ze zou nu helemaal oud zijn,
een stille, bestaande vrouw
met de sleet in de vingers.

Op zondag zou ze nagaan
hoe ik slapeloos overblijf
met iemand die zij herkende.

In de laatste verwarring zou ze
een moederorde bewaren
op mijn weerspannige tafel.

Tussen mijn dringende leven,
tussen haar hese regels
zou ze mijn hele hart ondervragen.

Ik zou volbracht en verloren zijn,
zij zou haar geschiedenis verlaten
en weer mijn vader ontmoeten.

In mijn andere dagen zou zij
gelukkig afwezig zijn. Maar dat
zou ik kunnen verdragen.

Bernard Dewulf
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....

Robol
Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
Locatie: Beringen

25 jan 2012, 20:35

Aan een vlinder


Die bloem en jij in evenwicht,
daarop hou ik mijn blik gericht,
en, kleine stille vlinder weet
ik veel of jij nu slaapt of eet.
Hoe roerloos! Geen bevroren stromen
Even roerloos! Welke vreugde roert
je als de bries gaat komen,
je vindt tussen de bomen
en jou nog verder roept!

De tuin mag ik de onze noemen,
mijn bomen en mijn zusters bloemen;
Rust hier als jij je hebt vermoeid,
als in een tempel, ongemoeid!
Kom vaak bij ons, wees maar niet bang;
Blijf bij ons op een tak gezeten!
Dan praten wij van zon en zang,
en zomertijd van lang geleden,
een zoete dag was toen zo lang
als twintig dagen heden!


William Wordsworth
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...

ferry
Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
Locatie: brasschaat

25 jan 2012, 21:47

Afbeelding

IK HEB DE HELE WINTER NIET GEWETEN.


Ik heb de hele winter niet geweten
dat er van U,
diep in dit dode woud,
ergens wat goud
bedolven lag.

Met lege hart en hand
en tot geen offerande klaar
trad ik in 't bos en vond
uw eerste krokus in de zon.

Hij stond zo schitterend
op het donker groene mos,
zo enig licht
tussen het naakte hout, en iets
wat ik de ganse winter was vergeten
ging weer aan 't smeulen
met een teedre gloed.

Zo stond ik lang
gelukkig en verenigd
met die kleine krokus in de zon,
en wist opeens
hoe diep de kleinste dingen leven
en zei heel simpel: God, hoe mooi.

Paul Verbruggen
Een glimlach keert steeds naar u terug

denook
Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
Locatie: Vlaams-Brabant

26 jan 2012, 19:16

het thema dit jaar is 'stromen'


Stromen stromen verder,
bomen trillen staande.
Konden wij maar stromen,
dromen bomen.
We worden moe,
zuchten stromen
en lozen zichzelf in zee.

denook

ria
Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
Locatie: waar het goed is om wonen...

26 jan 2012, 20:08

Buiten dwalen restanten
van een grillige nacht,
regendruppels aan de ruiten.
geen vogel die durft te fluiten.

De luchten zijn asgrauw,
een hemel vol van droefenis,
van alle vreugde beroofd en
op aarde, oorlog en ergernis.

Takken tekenen grillige figuren,
verstoken van zon en licht.
Crisissen alom, die blijven duren.
wereldleiders zijn er voor gezwicht.

Zelfs als het lente wordt
en bloemen weer gaan bloeien,
blijft toch de chaos en de macht,
en ‘n mensheid die naar vrede smacht.

Vrede is het sleutelwoord,
twee eeuwen geleden reeds gehoord,
bij de geboorte van een Kind,
in wie de wereld vrede vindt.

Komt, laten wij aanbidden, onze Heer
dan daalt de vrede op aarde weer;
de woestijn zal bloeien als een roos
en het lam slaapt naast de leeuw.

ria - Gedichtendag 26.01.2012
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.

Bosrankje
Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
Locatie: Antwerpen

26 jan 2012, 23:23

Afbeelding

Mijn kleindochter van 10 had vandaag als schoolopdracht,
een gedicht maken over een bekend sprookje, en ze koos
voor de wolf en de 7 geitjes :



Er waren eens... 7 geiten
en een wolf die wou ontbijten.

Moeder geit die hout moest gaan kopen
zei : als iemand aanklopt doe maar niet open !

De moeder ging...
en de geitjes hoorden 'triiiiiiiiiiing'

Iemand zei : mag ik binnen in het huis ?
maar de geitjes dachten : er is hier iets niet pluis...

En ze riepen allemaal in koor :
neen, we laten je niet door !

De wolf ging een plannetje smeden
en dacht, ik ga me verkleden

Meel zal ik vinden bij de bakker die maakt brood
voor het vermommen van mijn poot !

Nadien zag de wolf zijn poot net zo uit als die van moeder geit
hij geraakte dan toch binnen en riep : ik bijt !

Zes geitjes hadden pech
maar eentje zat verder weg

Het kleinste geitje zat in de klok
en hoorde opeens 'tok-tok'

Moeder geit kwam binnen
en zei : we moeten snel een plan verzinnen

De wolf was al lang in slaap gevallen
ze liepen naar hem toe en riepen 'aanvallen' !

Met een grote schaar knipten ze hem open
en alle geitjes zetten het op een lopen

We vullen hem met een grote steen
want hij is toch zo gemeen !

En ze waren weer in veiligheid
De 7 geitjes en de moedergeit...

Alix

Ps. De leestekens heb ik er wel bijgezet.
Wij hebben smakelijk met dit gedichtje gelachen
:lol:
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....