voor kinderen van 6-66plus

[Janina]

Goede avond Joy, Claudio en iedereen die langs komt.... Voor velen kan de avond niet meer stuk!
Ik ken niks van voetbal maar ik heb toch in mijn eentje een groot gedeelte van de match gevolgd. Wie weet word ik nog een grote fan met duivelshorens en een outfit in de kleuren zwart, geel, rood. Geen Vlaamse vlaggen nu, wij zijn weer Belgen!
En ik kijk met lede ogen naar de uitwassen van de voorbije dagen want voetbal moet een feest zijn...soms lijkt het wel een mini oorlog. Ik begrijp dat niet.

*************

Mijn krentenboompje heeft ondanks de zware regenval dit jaar nog geen meeldauw maar rijpende bessen. Het wordt druk bezocht door vogels en een koppeltje bosduiven. Poes ziet het met lede ogen aan, zit op de uitkijk , de oogjes gefixeerd en de oortjes gespitst alsof ze zeggen wil:" Waar jullie maar willen maar niet in mijn tuin...en als ik kan pak ik jullie".
Maar als ze plots naar binnen wil weten wij niet wat er zich afspeelde in de tuin. Ze sluipt naar binnen, haar lijfje laag tegen de grond, de staart niet als een kwispelend vaandel in de hoogte.
De lucht wordt loodgrijs en voor dat wij het eerste dreunende gedonder horen is ze zoek...en zo gaat dat nu dag na dag.
En toen dacht ik aan dat gedicht van Vasalis




Groetjes,
Janina

[*Joy*]

Mooi gedicht
Maar mijn oogjes vallen dicht.

Rustige nacht Janina.

*Joy*

[ria]

Ook wij hebben een krentenboompje Janina.
Dat staat nu vol bessen, groene en al rode
maar de merels houden er festijn.
Graag een paar foto's voor jou.


in de lente.

groetjes,
ria

[Janina]

Ria, mijn krentenboompje, het heerlijkste uit mijn tuintje! en in alle seizoenen even mooi.

Vandaag kreeg ik beelden van de ravage hier in onze fruisector.

't Is om te huilen maar huilen helpt niet
huilen ontlaadt
en dan toch weer
met nieuwe moed
opnieuw beginnen
puin ruimen
en hopen
hopen
op betergezinde weergoden...

Janina

[Janina]

Verslagen, want niets blijft duren
en alles is onzeker.
Statige kersenbomen
die in de lente nog pronkten
liggen tegen de grond
geknakt
of zo maar uit de grond geheven
met wortels die ze jaren vast geankerd hadden in de aarde.
Een enorme kurkentrekker
onttrok ze uit hun bodem....

[ria]

Er is maar één woord voor, Janina.
VRESELIJK.
Soms kan de natuur zo wreed zijn.

sterkte,
ria

[Janina]

.

[Janina]

Ria,

Onze wandeling vandaag gewandeld. Wij doen dat onbezoldigd wel te verstaan.
Onvoorstelbaar!
Ongezien!
Ik heb me weer eens heel klein gevoeld tegenover zoveel natuurgeweld.
Canadabomen gebroken alsof ze lucifersstokjes waren,
de hoogstam kersen die ik ieder jaar weer bewonderde
net als het gedicht op dat paaltje
ooit daar ingeplant...
het kreeg betekenis
meer dan ooit!
Daar een aanplant die volledig tegen de grond lag
even verder alles gewoon
alsof er geen tempeest voorbij raasde.

Mijn meevoelen gaat naar onze fruitboeren
die het al zo moeilijk hebben.

************

Zelfs de oude grootsten en de besten sneuvelen
ruimen plaats
voor jong en nieuw leven
zo was het
en zo zal het
altijd wel zijn....

************

Kushandje naar de zon!
Janina

[Janina]

Wie kan die terreur nog begrijpen? Ik niet!

[*Joy*]

Janina,



Het is moeilijk te begrijpen janina...maar het is er wèl.
Ik vrees ervoor dat "geweld" en "terreur" het hier niet zullen bij laten.
Maar net als jou, denk ik aan de vele onschuldige slachtoffers en hun families.

Lieve groet,
*Joy*

[Janina]

Soms valt er niet te vegen Joy!

Een troostrijk gedicht dat ik al lang koester....

H. Marsman
'Paradise regained'

De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van de morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.

zwervende tussen fonteinen van licht
en langs de stralende pleinen van 't water
voer ik een blonde vrouw aan mijn zij,
die zorgloos zingt langs het eeuwige water

een held're, verruk-lijk-meeslepende wijs:

'Het schip van de wind ligt gereed voor de reis,
de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen,
de morgen en nacht twee blauwe matrozen
wij gaan terug naar 't Paradijs'.

LG,
Janina

[Janina]

Vraag aan jou

Is het haat
tegen een cultuur
die jij verkoos
voor dat je hier
belandde?
Is het haat
die jou is ingepraat
ingedramd...
Wij zullen het niet weten.
Wat we wel weten
is dat eeuwenoude verzen
als een dogma gelden
en dat sommigen geloven
dat daar niet aan geraakt mag worden
en ze misbruiken.
Kijk naar de wereld, kijk naar jezelf,
wie ben jij, wie was jij?
Een wereldvreemde?
Straks ligt je lichaam
net als de zovele lichamen
van je slachtoffers
onder de aarde te vergaan
of hun assen bewaard in een urne...
Zij zullen blijvend geëerd worden,
jij, verguisd!
De hemel zal je vergeten
die weent om mensen zoals jij!
J.S.

[Janina]

Verbijsterd en verdrietig om zovele doden, machtsvertoon, wreedheden, onwil en vernieling...overal in onze wereld...Ze leren het nooit!

https://www.youtube.com/watch?v=tatx5-Eskc4

Janina

[Janina]

Gebedje van Anna en Aisha


Anna

"Lieve God,
de wereld is
zo mooi
en ik kan niet begrijpen hoe
dood en vernieling gezaaid worden
in Uw naam?
Gij zijt toch almachtig!
Waarom grijpt U dan niet in?
U hebt mensen geschapen naar uw evenbeeld?
Zo wreed kan ik U mij niet indenken,
geen vader doet dat!"

Aisha

"Allah
de wereld is
zo mooi
en ik begrijp niet
hoe dood en vernieling gezaaid worden
in Uw naam. De wereld zou zoveel beter worden
als wij elkaar begrijpen".

Ze zaten samen op een bankje, Anna en Aisha,
ze troostten elkaar en keken naar de zon
die onder dreigende wolken aan de kim
verdween...

[Janina]

Die kat!

Soms wil ze absoluut niet buiten, soms niet binnen. "Waar is de kat?"
Wie ze al dan niet buiten of binnen liet bleef een punt van discussies
totdat we afspraken maakten.
Als ze buiten was, moest de klink van onze verandadeur op
kwart voor het uur staan, was ze binnen naar beneden.
Dat werkte in zoverre dat we niet met wat anders druk bezig waren.
Gisteren ging het weer eens mis. Na een korte plensbui kwam ze kletsnat binnen.
Toen het opklaarde wou ze weer buiten ook al ik wist wel wat nog komen zou.
Ik deed verder waar ik mee bezig was, mijn man ook en dan zijn er dingen
die je bewust en niet bewust doet wat die kat aangaat als ze klaaglijk miauwt want eerljk gezegd, ik kan dat niet hebben.

De klink stond op kwart voor het uur, Poes is dus buiten!
Het regende pijpenstelen, ons geroep om ze naar binnen te lokken had geen succes.
"Dan moet ze het zelf maar weten, het zal haar eindelijk eens leren ... ik ga slapen!"

En wie lag daar op ons bed wellustig te miauwen en te kronkelen?
Zij!
En wat doe je dan?
Hoe heerlijk ze het ook vond, ( ergens moest ik van mijn hart een steen maken, geen kat in mijn bed!)


Als kind vond ik dat dat wel kon en liet ik stiekem de slaapkamerdeur op een kier voor onze Pirette.
Dat wist die kat en ze heeft er dikwijls van genoten.
Mijn moeder vermoedde iets en als ze de knop van het licht aanklikte, hield die kat op met spinnen.
Iedereen sliep....
Maar op een dag kroop ze bij me, ze stonk. Naast ons huis was er een boerderij en ik denk dat ze uren de mesthoop inspecteerde ....
Gedaan met haar stiekeme bezoekjes onder de lakens.!

Wat doet onze Poes nu? Uren maantjegluren en ze wil niet binnen...soms niet buiten...
's Morgens liggen met de regelmaat van een klok de lijkjes van pijlstaartvlinders of spitsmuisjes aan de verandadeur.
."Kijk,eens wat een goede kat ik ben, dat deed ik voor jullie!"
"Stoute Poes, dat mag niet!" zal haar een zorg zijn. Zij doet wat ze niet laten kan...
Dat heb je dan als je je over een zwerfkatje met een eigen willetje ontfermt.
En toch als we weg geweest zijn en weer thuis komen strekt ze zich op haar rugje,
laat zich de streeltjes welgevallen tot je de pootjes met ingetrokken nageltjes om je pols voelt.
"Tot hier en niet verder" betekent dat. We kennen ze intussen wel, onze getraumatiseerde minituintijger...
Het is een haat-liefdeverhouding....wederzijds....
J.S.


Nog even juligroetjes en dan op naar augustus!

Janina