De ogen die ons hart zich heeft gekozen...
-
Philo - Lid geworden op: 28 aug 2004, 00:40
- Locatie: Net naast de rijke mensen
Ik herinner mij dit gedicht :
De ogen die ons hart zich heeft gekozen
zijn zorgeloos en diep en donker als de rozen
en 's morgens als de nacht hen heeft bemind
vochtig en wild, als rozen in de wind.
Vochtig en bleek, als roze na de regen
is het gelaat dat om hen heeft gezwegen
en huiverend in de morgenwind
droefenis naast zich op de peluw vindt.
Ik ben vergeten wie de schrijver is en ik vind het nergens terug.
Ik zou heel blij zijn als iemand mij kon helpen!
Iedereen hartelijk bedankt voor de interesse en hopelijk voor de juiste inlichting.
De ogen die ons hart zich heeft gekozen
zijn zorgeloos en diep en donker als de rozen
en 's morgens als de nacht hen heeft bemind
vochtig en wild, als rozen in de wind.
Vochtig en bleek, als roze na de regen
is het gelaat dat om hen heeft gezwegen
en huiverend in de morgenwind
droefenis naast zich op de peluw vindt.
Ik ben vergeten wie de schrijver is en ik vind het nergens terug.
Ik zou heel blij zijn als iemand mij kon helpen!
Iedereen hartelijk bedankt voor de interesse en hopelijk voor de juiste inlichting.
ik erken maar éen wet : léven. (H. Marsman)
-
Philo - Lid geworden op: 28 aug 2004, 00:40
- Locatie: Net naast de rijke mensen
Jij kan veel beter zoeken dan ik! Ik had ook "gegoogled" en ik vond het niet!ria schreef:Heel mooi gedicht Philo,
ik heb even gegoogeld, of is het gegoocheld?
schrijver is J.W.F. Werumeus Buning
groetjes
ria
Heel hartelijk bedankt!
ik erken maar éen wet : léven. (H. Marsman)