De trage minnaar

[Dtm]

Zonder begin

Ik ben niet meer dan een illusie. Besta niet.
Tenzij in uw hoofd.
Hier is het zoals elders. Un plat pays.

De herhaling van het ik. Nooit het meervoud.
Wij. Hoelang nog betreden wij de paden
van de taal. De virtuele verlatenheid.

Het verlangen. En het gemis met de wortel uitgerukt.

[denook]

Als 'startnummer' kan dit tellen.
Hopen op meer van deze nieuwe kracht.
Het poëzieteam kan er alleen door versterkt worden.

Welkom,
denook

[Gast]

fijn !!!

[Robol]

Een stijl die niet liegt...

geboren uit de pen der ervaring
op een bedje van blauw

Wees welgekomen !


Robbe

[denook]

ik dacht net als jij, robol;
zo zijn we al minstens met twee.
En nu maar hopen dat hij langer blijft.

denook

[Dtm]

De dichter

is een zandkorrel
die meent dat hij hard vliegt
terwijl de wind
hem opjaagt over het strand.

[Bosrankje]

Gejaagd door de wind...
Wat een belevenis voor een zandkorrel !
Wij zijn blij dat U hier gestrand bent en hopen
dat het toch meer mag zijn ... dan een illusie.
De paden van 'un plat pays' zijn ondoorgrondelijk...

Welkom

Alterego en Bosrankje

[Alterego1]

Ontluikende jeugdige schoonheid
in lentefrisse bloei,
hart vol blije verwachting
naar de trage minnaar

Bosrankje en Alterego

[Dtm]

De parasangen van de poëzie

U kijkt als een te wrede veldheer
over het slagveld van mijn lettergrepen,
telt mijn dode woorden
en monstert het gewonde wit.

U bent steeds de overwinnaar.
De lezer is een 'god in het diepst van zijn gedachten'.

[Bosrankje]

Is dichten al even vermoeiend
als een mars van vijf parasangen ?

En voelt een dichter zich soms
als een Persische of Griekse infanterist
uit Xenophon's Anabasis ?

[Dtm]

De kleren van de lezer.

U kent het sprookje wel: de kleren van de keizer.
Ook de lezer is van adel.
En de schrijver wordt belazerd door zijn vazal:
de onverbiddellijke teller.

Deze hofnar is nieuwsgierig, lacht binnenkamers
en drijft de spot. Ongemerkt en ongestraft.
Hij poedert de ijdelheid van zijn meester,
plagieert de wierook uit het woud.

Doch de keizerlijke schrijver deelt de blootheid van zijn kont.

[Bosrankje]

Goede morgen Dtm,
enfin ik hoop het voor U.

Men zegt het dagelijks,
meerdere keren,
zonder na te denken

automatisme van gewoonten
ons leven zit er vol van.

Maar... ik meende het nu.

[Dtm]

Ook als het voorbij gaat


Vannacht werd zij een ander
tussen de lakens
ongemerkt maar hoorbaar

hoe haar adem sprak
over voorbije jaren
en rimpels neerstreken

op verlangen
dat als een late zwaluw vertrok
naar gemis

dat elders lag.

[ria]

Getooid in wit en hemelsblauw
is hij hier neergestreken,
de vogel
die het niet laten kan
zijn mooiste lied te zingen.

WELKOM (again)
ria

[Dtm]

Hotel der herinneringen


Ik bouw eraan. Een nest voor later.
Later als ik oud ben.
Zeventig is de jeugd van hoog bejaarden.

Knoestige bomen
die zich nog altijd tooien.
Voor de lente als ze langskomt.

De bloesem van de liefde.
Stuifmeel en stamper.
De bijtjes en de bloemen.

En jij en ik.