"IN DE OCHTENDSCHEMERING MET JOHANAMARIA"
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
NAAR HET LAND VAN HET KIND
Kom en huil niet meer
zei iemand en
nam mij zacht in zijn armen.
Hij droeg me naar een land,
het land van het kind,
Blij , zonnig en zonder zorgen ,
zo is dat land van het kind,
waar men kan lachen en zingen.
Zingen , dansen en lachen onbevangen,
tot het hart barst van vreugde,
in dat land van het kind .
Ik opende de ogen en
huilde niet meer!
Ik kon weer zingen en lachen.
En blij zijn en gelukkig
als een kind,
in het land van het kind .
Johana-Maria
maart 2003
Vanuit het land van het kind
aan allen een goede avond en
morgen een warme zonnige dag!
johanamaria
Kom en huil niet meer
zei iemand en
nam mij zacht in zijn armen.
Hij droeg me naar een land,
het land van het kind,
Blij , zonnig en zonder zorgen ,
zo is dat land van het kind,
waar men kan lachen en zingen.
Zingen , dansen en lachen onbevangen,
tot het hart barst van vreugde,
in dat land van het kind .
Ik opende de ogen en
huilde niet meer!
Ik kon weer zingen en lachen.
En blij zijn en gelukkig
als een kind,
in het land van het kind .
Johana-Maria
maart 2003
Vanuit het land van het kind
aan allen een goede avond en
morgen een warme zonnige dag!
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Te lang was ik er - wegens omstandigheden - niet. Nu wel weer even dus *glimlacht*.
ik wil jou vinden
bij lauwwarme zomerlucht
hitte van ‘t asfalt
onder schaduwrijke bomen
aan oevers van stromen
zoek ik op toppen van bergen
waar wegen zich splitsen
in ‘t land van de glimlach
en in sprookjes van jeugd
wil ik jou vinden.
sunset 16-07-2007
http://sunset.deds.nl
Liefs en een heel fijne dag, sunset
ik wil jou vinden
bij lauwwarme zomerlucht
hitte van ‘t asfalt
onder schaduwrijke bomen
aan oevers van stromen
zoek ik op toppen van bergen
waar wegen zich splitsen
in ‘t land van de glimlach
en in sprookjes van jeugd
wil ik jou vinden.
sunset 16-07-2007
http://sunset.deds.nl
Liefs en een heel fijne dag, sunset
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Sunset,
het was inderdaad een beetje geleden....
Trouwe bezoeker, we missen je als je niet opduikt!
Jou gedicht is ietsje verwant met mij vorige tekst:
"Naar het land van het kind."
Bij jou gaan we naar "land van de glimlach en
sprookjes van jeugd'
Mooi sunset en
dankje-dankjewel!
Het allerbeste voor jou,
nog een mooie dag,
johanamaria
het was inderdaad een beetje geleden....
Trouwe bezoeker, we missen je als je niet opduikt!
Jou gedicht is ietsje verwant met mij vorige tekst:
"Naar het land van het kind."
Bij jou gaan we naar "land van de glimlach en
sprookjes van jeugd'
Mooi sunset en
dankje-dankjewel!
Het allerbeste voor jou,
nog een mooie dag,
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Niet schrikken, ik wil niet triestig of
depressief overkomen.
Integendeel!
Gisteravond dacht ik:
"Het zou goed zijn moest ik een klein schriftje
beginnen met daarin:
"MIJN LAATSTE WENSEN"
Dan zou ik iets willen schrijven voor mijn
herdenkingsprentje dat hierop lijkt:
“Kind is ze geweest en gebleven ,
met dromen en verwachtingen ….
Nog altijd , na zoveel jaren ,
droomde zij en verwachtte ze door alles heen ,
trouw gebleven aan het kind dat ze éénmaal was .”
Mijn grootste wens is echter dat DIT ook WAAR zou zijn!
johanamaria
depressief overkomen.
Integendeel!
Gisteravond dacht ik:
"Het zou goed zijn moest ik een klein schriftje
beginnen met daarin:
"MIJN LAATSTE WENSEN"
Dan zou ik iets willen schrijven voor mijn
herdenkingsprentje dat hierop lijkt:
“Kind is ze geweest en gebleven ,
met dromen en verwachtingen ….
Nog altijd , na zoveel jaren ,
droomde zij en verwachtte ze door alles heen ,
trouw gebleven aan het kind dat ze éénmaal was .”
Mijn grootste wens is echter dat DIT ook WAAR zou zijn!
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Beste Johana Maria
voorwaar een fidele gedachte,
maar onze wens is, dat je hier nog heel lang
mag schrijven
Het kind in ons is onsterfelijk, het is de onschuld...
groetjes
Robbe
voorwaar een fidele gedachte,
maar onze wens is, dat je hier nog heel lang
mag schrijven
Het kind in ons is onsterfelijk, het is de onschuld...
groetjes
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
[
Lieve Johana-maria,
Ooit had ik enkele mooie engelenprentjes
gevonden op Google terwijl ik iets anders
aan 't zoeken was en dacht, ik ga die op-
slaan, men weet nooit......
Toen ik je tekstje las dacht ik direct aan
deze......
Tot straks misschien en nog een prettige
avond.
Veel liefs van ons beiden
Lieve Johana-maria,
Ooit had ik enkele mooie engelenprentjes
gevonden op Google terwijl ik iets anders
aan 't zoeken was en dacht, ik ga die op-
slaan, men weet nooit......
Toen ik je tekstje las dacht ik direct aan
deze......
Tot straks misschien en nog een prettige
avond.
Veel liefs van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
HERINNERING UIT M'N KINDERJAREN
Ik was ook bang , maar …
Luid loeiden de sirenes,
We moesten gaan
de schuilplaats in,
naar beneden.
Moeder nam mijn kleine broertje,
goed in een roze dekentje gewikkeld,
in haar armen,
zo warm.
Zij ging als eerste de trap naar beneden.
Dan volgde ik,
helemaal alleen de trap af,
in het donker,
naar beneden.
Achter mij kwam vader,
met mijn zusje op de arm,
haar armen rond zijn hals
zo stevig vast en warm
want ze was bang,
heel bang .
Ik was ook bang,
o zo bang,
maar..
ik moest steeds weer
alleen naar beneden,
in het donker,
o zo bang!
Johana-Maria
(oorlogsherinnering opgetekend in 1954 )
Ik was ook bang , maar …
Luid loeiden de sirenes,
We moesten gaan
de schuilplaats in,
naar beneden.
Moeder nam mijn kleine broertje,
goed in een roze dekentje gewikkeld,
in haar armen,
zo warm.
Zij ging als eerste de trap naar beneden.
Dan volgde ik,
helemaal alleen de trap af,
in het donker,
naar beneden.
Achter mij kwam vader,
met mijn zusje op de arm,
haar armen rond zijn hals
zo stevig vast en warm
want ze was bang,
heel bang .
Ik was ook bang,
o zo bang,
maar..
ik moest steeds weer
alleen naar beneden,
in het donker,
o zo bang!
Johana-Maria
(oorlogsherinnering opgetekend in 1954 )
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Mijn lieve Johana-maria,
Spijtig dat ik je gedicht niet vroeger
heb gelezen want nu ben je al gaan
slapen zeker ? Ik was zelf druk bezig
met mijn drie laatste gedichtjes over
de Bachbloesems te plaatsen.....
Je spreekt over je angst en gelijkertijd,
schrijf ik over de eerste groep, die van
de angst, en zijn vijf bloesems........
Nogmaals, Johana-maria, toeval bestaat
niet !!
Je hebt mij zo geraakt, ontroerd met je
beschrijving dat ik alles met je meevoelde.
Je angst, je twijfels, je stille vragen, je
wanhoop en dat gevoel van eenzaamheid.....
Weet je, ik voelde hoe je bibberde van de kou
letterlijk en figuurlijk omdat je alles alleen moest
beleven, zonder steun, zonder armen of deken
rond jou...... en het was nog moeilijker te verdragen
omdat je broertje en je zusje wel beschermd, gerust-
gesteld en getroost waren ! Maar je was wel TUSSEN
je ouders en niet achter !
Jij was waarschijnlijk de "grootste" en zeker al heel
plichtsbewust en altijd klaar om te helpen..........
Dus jij was een steun voor je ouders die voor de
kleinsten moesten zorgen....een probleem minder
voor hen. Zij beseften zeker niet hoe bang je was !
Jij had al wat ik in alles bij jou merk : terughoudend-
heid. Want, had jij je angst laten zien en gehuild, was
het waarschijnlijk helemaal anders geweest !
MAAR VERGEET NIET DAT AL DIE BELEVENISSEN JE
HEEL STERK HEBBEN GEMAAKT !
Ik ben van 1944 dus, wat jij vertelt, heb ik wel beleefd
maar in de baarmoeder..... daarom was ik een bange
baby die heel weinig sliep.......(zeggen ze)
Mijn ouders hebben mij dikwijls verteld over de schuil-
kelder die ons gered heeft !
Nu moet ik echt gaan slapen !!!
Johana-maria, ik wens je een rustige nacht en tot.......
Veel liefs van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
uvi - Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16
Uit 'La chanson des vieux amants'
Jacques Brel.
Il nous fallut bien du talent
Pour être vieux sans être adultes
Uit het voorwoord van Le petit Prince :
Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants.
(Mais peu d'entre elles s'en souviennent.)
Een goedenmorgen J-M!
Uvi
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Bosrankje,
je hebt het heel goed beschreven en ontleed ,
beter dan ikzelf had kunnen doen.
Ik heb het alleen zo gevoeld en
het moet wel heel sterk geweest zijn,
vermits ik het nu nog voel.
Maar mijn ouders treft natuurlijk geen schuld,
het was al erg genoeg met drie kleine kindjes
altijd weer opnieuw moeten vluchten voor
het naderend gevaar= de dood.
En ja ik ben er sterker , onafhankelijker en
zelfstandiger door geworden, Bosrankje.
Zal je Bachbloemsens zeker gaan lezen
DANKJEWEL
Mooi , zonnig weekend
johanamaria
je hebt het heel goed beschreven en ontleed ,
beter dan ikzelf had kunnen doen.
Ik heb het alleen zo gevoeld en
het moet wel heel sterk geweest zijn,
vermits ik het nu nog voel.
Maar mijn ouders treft natuurlijk geen schuld,
het was al erg genoeg met drie kleine kindjes
altijd weer opnieuw moeten vluchten voor
het naderend gevaar= de dood.
En ja ik ben er sterker , onafhankelijker en
zelfstandiger door geworden, Bosrankje.
Zal je Bachbloemsens zeker gaan lezen
DANKJEWEL
Mooi , zonnig weekend
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Johana-maria,
Geniet van een mooie zomerdag
langs de vaart en misschien kom
je Stella tegen.....
Tot vanavond
Veel liefs van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
HET KIND MET DE POP
Prutske kwam langs 'n wegje gelopen,
smal was dat wegje en geel van het zand.
Haar haartjes waren met zon overgoten,
een pop zo vast in haar hand.
He Prutske! waar wil je toch henen?
Groot open gaan d'ogen zo blauw.
Niet vlug zal je die blik weer vergeten
Hoe gek klonk die vraag en zo eng.
Klein Prutske gaat immers op reis voor heel lang.
Waarheen? Och dat heeft geen belang
Dromenland ligt toch voor ons allemaal
waar mensen in wondren geloven eenmaal.
Zou Prutske eens , veel later, haar pop kunnen vergeten
en gaan gans alleen dat wegje van 't heet gele zand?
Zou bleek worden dat haar en die lach en die ogen?
Omdat grote mensen niet geloofden in wonderland.
Johana-Maria
Herinneringen- 1954
Prutske kwam langs 'n wegje gelopen,
smal was dat wegje en geel van het zand.
Haar haartjes waren met zon overgoten,
een pop zo vast in haar hand.
He Prutske! waar wil je toch henen?
Groot open gaan d'ogen zo blauw.
Niet vlug zal je die blik weer vergeten
Hoe gek klonk die vraag en zo eng.
Klein Prutske gaat immers op reis voor heel lang.
Waarheen? Och dat heeft geen belang
Dromenland ligt toch voor ons allemaal
waar mensen in wondren geloven eenmaal.
Zou Prutske eens , veel later, haar pop kunnen vergeten
en gaan gans alleen dat wegje van 't heet gele zand?
Zou bleek worden dat haar en die lach en die ogen?
Omdat grote mensen niet geloofden in wonderland.
Johana-Maria
Herinneringen- 1954
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."