Bosrankje's Laar

Bibi · 27 mar 2006, 19:08

Beste bosrankje
Ook ik was zo vrij
om even hier bij jou te komen lezen!
Je woont in dezelfde gemeente als ik
Soms is de wereld zo klein
Je schrijft met veel gevoel
en warmte
Het witte blad en de pen in jouw hand
ik denk...ook je "uitlaatklep"
voor gedachten en herinneringen.
We vallen er niemand lastig mee
en zijn blij met de lezers
die ons verhaal begrijpen.
Maar vooral blijft het spannend en interessant
om mensen te leren kennen...
mensen die zo voelen
als jij en ik
maar ook de anderen.

Ik kom zekers nog eens terug
en zou willen vragen:
blijf schrijven

Liefs
xxx *BiBi*

Afbeelding

Bosrankje · 30 mar 2006, 04:16

Beste Bibi,

Beste buurvrouw zou ik moeten zeggen....
Inderdaad, de wereld is klein en met
Internet nog meer, niet waar ?

Ben blij dat je even langs kwam en
hoop je nog terug te zien hier, op je
blog of wie weet ?.......

veel liefs, Bosrankje ......

Alterego1 · 31 mar 2006, 16:53

Sprookjes..........

Goudharig zusje met haar rode wangen
staat,om verhaaltjes beedlend,aan mijn schoot,
de guitige oogjes glinsterend van verlangen.
'k Vertel haar dan van reuzen wondergroot,
die zich van bloesembomen ruikers rapen,
van dansende elfen,die bij zomernacht
stil in de kelk der witte leliën slapen,
van lichtpaleizen vol van dromenpracht.

Maar strakjes klaagt ze,dat ze al die dingen
graag wou bekijken en toch nimmer ziet,
en 'k zeg haar lachend als ze door blijft dwingen,
-"Och lief kind,'t zijn maar sprookjes,anders niet!"

Wij ook,wij luisteren stil en opgetogen
naar al wat de verbeelding ons verhaalt;
met bonzend hart,met vochtig glanzende ogen
hebben we vaak in 't wonderland gedwaald;
als kleine kinderen dwingen we van 't leven
om 't fraaie speelgoed,dat "illusie" heet
en schreien als het ons niet wordt gegeven;
"Het zijn maar sprookjes" klinkt het koud en wreed.

Goddank! daar zijn nog wondere verhalen,
zo oud,zo schoon,zo vol van zonneschijn,
die 't onbekende verre land ons malen
't Land van Geluk ---- en die geen sprookjes zijn!

Albertine Steenhoff-Smulders

Bosrankje · 04 apr 2006, 02:59

Omdat ik momenteel een beetje moeilijk heb,
Pasen is er bijna en die zaterdag is voor mij
zo penibel, kan ik niet goed dichten........

Dus, ben ik weer naar mijn schatkaft gegaan.......
ik heb dit gevonden en wil het met jullie delen......

Een legende uit de goddelijke vrouw, van M.Mascetti :

....er bestaat een oude Sanskriet legende volgens welke
de Schepper, na de man te hebben geschapen, de rondheid
van de maan, de kronkelingen van de slang, de lichtheid der
bladeren, het wenen der wolken, de wreedheid van de tijger,
de zachte gloed van vuur, de koude van sneeuw en het
gebabbel van de gaaien nam en daaruit de vrouw schiep en
haar aan de man schonk.

Na drie dagen kwam de man en zei tegen de Almachtige :
"Die vrouw die U mij gegeven hebt praat aan een stuk door,
laat mij nooit met rust, vraagt almaar aandacht, neemt al mijn
tijd in beslag, huilt om niets en voert geen klap uit. Ik wil dat U
haar terugneemt". En dus.... nam de Almachtige haar terug.

Maar al gauw kwam de man terug en zei : "ze danste en zong
vaak en ze keek naar mij uit haar ooghoek en speelde graag
spelletjes ; ze klampte zich aan mij vast als ze bang was, haar
lach klonk als muziek en ze was mooi om naar te kijken. Geef
me haar terug !".

Maar drie dagen later, bracht hij haar weer terug en vroeg de
Almachtige haar te houden !
"Nee, zei de Heer, je wilt niet met haar en kunt niet zonder haar.
Jullie zoeken het maar uit...........

mooi verhaal he ?
liefs van bosrankje

Alterego1 · 04 apr 2006, 13:41

Bosrankje,

Een mooi moraliserend verhaal.
Het heeft volgens mij veel gelijkenis met het verhaal van
"De Japanse Steenhouwer" van Multatuli,dat is van hetzelfde genre.
Bedankt voor de steunende woordjes die je op mijn topic plaatste.

Een vriend is iemand die steeds op je wacht,
bij wie je altijd welkom bent
met je vreugde en je pijn.
Een vriend is trouw,
tekorten doen hem pijn,
maar hij veroordeelt niet.
Hij gelooft dat de vriendschap
het laatste woord heeft.
Vriendschap
opent voortdurend nieuwe horizonten.
Ze ontspringt als een bron,
ze groeit tot een stroom
en haar golven zijn als de golven van de zee:
ze overleven zichzelf.
Vriendschap maakt je groter dan jezelf.
Het is een kracht
warm als vuur,
schoon als een bloem,
teder als een zoen.

Erik Stijnen

Bosrankje · 05 apr 2006, 00:29

Kom, leef met mij en wees mijn lief......

en we zullen nieuwe genoegens smaken

van goudgeel zand en kristallen beken

met zijden lijnen en zilveren haken......

Bosrankje[/b

PS. ik had vergeten de naam van de dichter te vermelden :
John Donne (1573-1631)

Bosrankje · 05 apr 2006, 04:04

Beste Alter,

Het is de tweede tekst over vriendschap

dat je bij mij schrijft en ik wil je bedanken

voor je keuze. Niets kon mij gelukkiger

maken !

Pasen nadert mij onvermijdelijk met de pijnlijke

herinneringen........ het heengaan van mijn vader.

Jij wacht af met angst wat er met Liske gaat gebeuren,

hopend op een genezing met al je krachten.......

Beiden kunnen elkaar steunen en troosten door de

magie van de echte vriendschap !

En, vrienden, hebben wij genoeg, he Alter ! ! !

Liefs van Bosrankje

Muiske · 05 apr 2006, 08:14

BOSRANKJE

ik vind het fijn
om even in jou hoekje te zijn
kom met heel veel plezier
zeker nog eens terug naar hier

LIEFS MUISKE

herman1944 · 07 apr 2006, 03:14

bosrankje

herringer je vader hoe hij was, je vriend je steun en toe verlaat.
blijf daar aan denken al krijg je het er mee kwaad.
je lieve vader in gedachten
geven je veel kracht om de pijn te verzachten
om deze pasen door te komen
hou hem gerust in hart en je stille dromen

dat wilde ik je even zeggen

herman

Bosrankje · 07 apr 2006, 03:41

Beste Herman,

Hoe lief van jou !

Je woorden

zullen mij helpen om

met minder verdriet aan

mijn vader te denken !

Ik wens je het allerbeste

Veel liefs van bosrankje

Bosrankje · 07 apr 2006, 03:48

Lieve Bibi,

Wat een mooie verrassing

in de nacht.............

Kom wanneer je wilt, altijd

welkom !

Een van de dagen of nachten,

kom ik ook even dag zeggen

bij jou

Veel liefs van Bosrankje

Bosrankje · 07 apr 2006, 17:11

Brief aan mijn vader :
Negen jaar later, loslaten.......

'k wil eindelijk eens wakker worden
uit mijn angstige nachtmerrie komen
me terug met vreugde omgorden.....
echt leven en niet meer zo dromen...

'k moet opnieuw Pasen kunnen vieren
zoals vroeger,papa,toen jij er nog was
mijn huis daarvoor vrolijk versieren
chocolade eitjes verstoppen in 't gras.

'k hoop te lachen.., zingen ...leven
niet eeuwig somber blijven treuren
mijn verdriet soms wat overdreven
'k weet...... je hield niet van zeuren.

'k ben toch nog eens langs gegaan
je weet.....naar ons zo geliefde bos
daar waar jij van ons bent heengegaan
zo vredig rustend op een bed van mos.

'k wil vooral altijd blijven gedenken
je sereen gelaat,je glimlach zo zacht...
misschien wou je mij dat nog schenken
maar...... toen werd het ineens nacht...

'k zal je altijd erg blijven missen......
niemand die jouw plaats kan innemen
't valt me toch zo moeilijk te beslissen
om hier,papa,verder zonder jou te leven

'k laat je dan toch nu eindelijk los
'k had het al lang moeten doen...
vandaag in ons mooi dennenbos
in de Lente, ons lievelingsseizoen

Pasen 2006

Bosrankje

Johana-Maria · 07 apr 2006, 23:45

2 ) (vervolg)en een warm en goed gevoel in je hart
dat niemand of niets je ooit nog ontnemen kan.

Proficiat Bosrankje,
nu kan je vader thuiskomen en
jij met hem.

Hele lieve groeten

johana-maria

-----------------------------------------------------------------
1 )

Bosrankje, fantastisch zeg!!

Ik luister sprakeloos naar dat wonder,

vol bewondering en verwondering!

Je laat je Vader los , schrijf je,
weet dat hij dan op een heel andere wijze
naar je wederkeert:

met voor eeuwig die vriendelijke, vredige glimlach
op zijn gelaat[/i]
(naar boven naar 2)

Sorry er is iets mis gegaan Bosrankje
lees eerst 1) ajb en dan 2)

Bosrankje · 08 apr 2006, 00:35

Lieve johana-maria,

bedankt voor je reactie......
je weet hoe het moeilijk was!
dank zij je steun, je begrip en
je vriendelijkheid, zelfs kennen
wij elkaar nog niet, heb ik eindelijk
de moed gehad om mijn vader los
te laten en Pasen terug te vieren !
Alles wat je mij tot nu toe gezegd
hebt en ook jouw tekst en die van
Ria op "Pasen" hebben mij ook
geholpen om die moeilijke stap te
zetten!

Nog bedankt en veel liefs van je

Bosrankje

Johana-Maria · 08 apr 2006, 10:58

Bosrankje,
Zopas schreef ik een mooi gedicht over van
Marinus Van den Berg op topic "Heelheid".

Maar toen ik klaar was dacht ik: dit had ik op Bosrankjes Laar
moeten intikken!!!

Want ik dacht de hele tijd aan jou toen ik het overschreef.

Toch weet je dat ik aan je dacht en wens je nog
veel moed en sterkte "om verder te gaan, te groeien
en krachtig te worden met je Vader onzichtbaar bij jou."

Veel liefs
johana-maria