Bosrankje's Laar 6

[Assa]

Goeie avond Rankje en Alter

Mooie tekst, de creatie van Alter zo prachtig..

Ik wil niet triestig zijn,heb al veel familie,ex collega's en vrienden dat overleden zijn,maar kan en wil er niet over praten, doet te veel pijn.

Een plaatje voor jou te troosten Rankje!


Groetjes van assa

[YNA]

Lieve Rankje,

Alles doorgelezen, mooi maar triestige dagen die voor de meeste mensen herinneringen oproepen van vroeger met hu geliefden die er nu niet meer zijn. Zoals gezegd, we dragen ze steeds in ons hart, dat kan het verlies wat verzachten.
Morgen weeral een gewone dag want het leven gaat verder.
Ik wens jullie nog een fijne avond en een prettig weekend.
groetjes
Yna

[neske]

Rankje en Alter

Het zijn trieste dagen hè, je hebt dat zo mooi bewerkt en zoals gezegd het leven gaat verder met ups en downs. Morgen zal het misschien alweer wat beter gaan.

groetjes ook voor je Alterke
Neske

[Bosrankje]

Lieve vriendinnen,

Assa,wat een elegante, fijne compositie heb je meegebracht
om mij te troosten en... het is je gelukt, bedankt hoor

Yna,wat een mooie, leuke tekst en een prachtige illustratie,
jouw 'Vieze Madam', heel goed verwoord !:D


Neske,bedankt voor je complimentje en de bijzondere compositie
met vogel

Bedankt voor jullie aanwezigheid in ons Laar en tot schrijfs

Alter en Rankje

[Bosrankje]

En nu ?



Er zijn zo van die dagen...

als men niet meer weet
hoe het nog verder kan of zal gaan...

Ineens is er iets gebroken
heel diep
en het doet pijn, veel pijn !
Precies of niets of niemand
die onverwachte wonde kan helen...

Men voelt zich zo eenzaam
vertwijfeld, zonder hoop
alles lijkt grijs
en dat is heel erg...
want zolang er kleur is,
is er nog een beetje licht
maar grijs is geen kleur...

Wit en zwart vullen zich aan
als yin en yang
en dan is alles nog mogelijk
maar een keer dat er grijs
je ziel heeft geraakt...
wat blijft er nog over
om verder te leven ?



En toch als men goed nadenkt,
is grijs een mengeling
van wit en zwart
dus...
is er misschien toch nog hoop ?



Bosrankje

[krakje]

een fijne regenzaterdag, gisteren te moe om iets te doen,
mee geweest met kleinkids naar ziekenhuis Leuven,
samen met de mama, eentje moest testen doen,
voor autistme, denk eerder hyperactief,
en ander om op te letten dus maar meegeweest,
vandaag naar boekenbeurs hier in ons dorp,
vanwege Davidsvonds, misschien weer kaarten kopen,
en zeker een gedichtenboek van iemand hier uit de streek,
deze avond kinderoppas terwijl de ouders feesten zijn,
maar dan wel bij hen thuis, zo dat ik ze slapen kan doen,
als ze willen, want zeg nu zelf is plezant voor de kids als moe daar is.
waar dienen anders de grootouders voor?
rankje en laar groetjes van krakje
treuren om een lief triestig past voor heden ten dagen

[_Nele_]

Rankje,

Yoran was ook aan zee,
dat viel wel mee!

"En nu"

mooi,Rankje,stel me ook de vraag,

de levenden eisen me op,hoelang nog?

Heb hartepijn om wie ik verloor,

even staan we stil,gaan weer verder.

Draag allen mee in mijn mijn hart,

ze zijn mijn voeten,mijn benen,

mijn wezen,mijn zijn

veel liefs

Nel

[Alterego1]

Hartepijn

Al zien we het
ook altijd niet
wat er roert
daar diep
in 's mensen hart
soms toch
zo'n schrijnend
stil verdriet
tot 't diepste toe
innerlijk bewogen
verscheurd door
grote smart
doet van pijn
zilte tranen
over wangen
vloeien

Alterego

[neske]

Rankje, een knuffeltje om je wat beter te voelen




groetjes
neske

[Bosrankje]

[Bosrankje]

Lieve vriendinnen,

Krakje, bedankt voor je fleurig mandje
Jij hebt drukke dagen achter de rug maar ook veel deugd gehad met
je kleinkinderen... dan voelt men zich goed als oma, nietwaar ?

Nele, Een heel schattig ventje je Yoran en wat je schreef vind
ik heel mooi :

'De levenden eisen me op,hoelang nog?
Heb hartepijn om wie ik verloor,
even staan we stil,gaan weer verder.
Draag allen mee in mijn mijn hart,
ze zijn mijn voeten,mijn benen,
mijn wezen,mijn zijn.'

Neske, voor jou een dikke knuffel terug hoor en... ik voel
me al veel beter, bedankt x

Lieve groetjes van Alter en Rankje

[Bosrankje]

Titels van gedichten voor november
aan elkaar gelinkt :


Op dagen als Allerheiligen en Allerzielen, wordt het dragen van
al die doden in mijn hart soms heel zwaar !
Ik wil en kan niet praten met stenen op een kerkhof.

Bij het laatste afscheid dat ik moest beleven, het heengaan
van mijn moeder in de lente, kon ik even bezinnen tijdens
en na haar as uitstrooiing op de groene wei vol bloemen...
Ik volgde haar in gedachten op de weg naar 'Schaduwland'.
Voor immer vaarwel zeggen is een heel pijnlijk gebeuren
dat men moeilijk kan aanvaarden ! Een verscheurende breuk, een
open wonde in de ziel die soms fysisch voelbaar wordt !

Nu leef ik in een soort Herfstblues waaraan ik zo graag Adieu
zou willen zeggen maar het lukt me niet ! Ik denk al enkele dagen
aan mijn grootvader die mij dikwijls meenam, met
een onbeantwoorde vraag, naar het kerkhof van Elsene in
een klein 'Erepark', naar het graf van zijn beste vriend,naast
hem gesneuveld aan de IJzer.
Vol emotie, keek hij naar de foto van Pierre en fluisterde : 'Blijf,
blijf mijn vriend ! Waarom heb je mij verlaten ?'. Na zoveel jaren
miste hij hem nog altijd en herbeleefde dikwijls dezelfde scène !
Ik was nog heel jong en kon niet lang blijven zitten maar hij pro-
beerde mij nog even daar bij hem te houden want hij hoopte dat
er misschien nog andere overlevenden zouden ooit daar naartoe
komen. Hij zei dan :'kom, laat ons wachten, nog een beetje' en
om hem te plezieren, bleef ik nog een tijdje bij hem en zijn verdriet...

De tijd van kortere dagen is aangekomen en, tot in de late herfst en
gedurende de hele winter, zal het vroeg donker zijn wat ook soms
een goede kant heeft... Ik kan me herinneren hoe blij ik was als
kind, om 's avonds thuis te zijn, samen met mijn ouders...Ik luisterde
zo graag naar de boeiende en mysterieuze vertellingen van mijn vader
die fantastische werelden voor mij opende !
Zo is waarschijnlijk mijn liefde voor de herfst ontstaan !

Op eerste, tweede en elfde november worden doden herdacht en
' Meneer de leegte' zou zich moeten schamen voor het verdriet dat
hij veroorzaakt rondom hem !

Ooit, na de dood van mijn vader, was ik met enkele vrienden die mij
wilden verstrooien, naar een vernissage geweest en liep als verloren
door de zaal nog overmand van leed, toen ik tussen al die schilderijen,
een kamperfoelie ontdekte die mij alles deed vergeten !
Een prachtige aquarel van een plant die voor mij veel betekent door
haar levenswijze, haar bedwelmende geur in de avondschemering en
haar veranderlijke kleur alnaargelang het schijnsel van zon of maan...
Ik was even bijna terug gelukkig maar ineens voelde ik die leegte in mij,
het gemis van de aanwezigheid van mijn vader aan mijn zij en ik wist dat
ik hem moest leren loslaten !
Ik dacht, ik laat je gaan eender waar je wil of moet, tussen de donzige
wolken of boven de wilde golven van de zee, tot in de hoogste bergen
of met de kronkelende rivieren en zelfs in moddervelden, als je maar
jouw eigen weg volgt...
Want de tijd verstrijkt en wat blijft nog over van mijn leven zonder jou,
sinds je in het' Land van Vergeten' belanden bent ?

Bij dit herfstweer denk ik dikwijls aan de vergankelijkheid van ons
lichaam maar ook aan die van de ziel en dat maakt me soms een beetje
bang !
In mijn nachtelijke mijmeringen is de herfst de weerspiegeling van mijn
onherroepelijke aftakeling... de winter staat bijna voor mijn deur en ik
weet wat het betekent !
Het maakt me soms wel een beetje bang...


Bosrankje

[jadi]

Lief Rankje ik heb nu opeens zo'n goesting om dit eens
in het laar te plaatsen...
Het is sterker dan mezelf...
het is verdorie dan ook zo mooi

http://www.youtube.com/watch?v=dlL9OtP1Z_s

Avondliedeke
Alice Nahon

't Is goed in 't eigen hert te kijken
Nog even vóór het slapen gaan
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hert heb zeer gedaan;


Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei;
Of ik aan liefdeloze mensen
Een woordeke van liefde zei.


En vind ik in het huis mijns herten,
Dat ik één droefenis genas,
Dat ik mijn armen heb gewonden
Rondom één hoofd dat eenzaam was,
Dan voel ik, op mijn jonge lippen,


Die goedheid lijk een avond-zoen.
't Is goed in 't eigen hert te kijken
En zó z'n ogen toe te doen.

[Bosrankje]

Lieve Jadi,

We willen jou van harte bedanken voor je spontaan bezoek
en vooral voor wat je meegebracht hebt !
Je weet hoe wij Alice Nahon bewonderen en haar gedichten
zijn inderdaad zo mooi ! Er naar luisteren geeft ook een
andere dimensie aan haar woorden ! Je bent een schat en
ik wou je antwoorden met een foto van dat mooi bloempje
'Vergeet-me-nietje" dat je ook gisteren hier plaatste.
En, je mag zeker zijn dat wij je nooit zullen vergeten, zelfs
hebben wij elkaar nog nooit ontmoet

Alter en Rankje

Sweet dreams en veel liefs van ons beiden

[Alterego1]