oud gedicht

[Juliend]

Wie kent het oude gedichtje van het luie Jantje, dat minstens dateert van de jaren dertig en waarvan ik enkel nog wat flarden ken:
Ze zaten samen in de klas met vijf maal zeven man
En bij die vijf en dertig was er één met name Jan
Die d'andere jongens leren liet
En steeds maar zei: Ik kan het niet.
?????
Toe laat eens kijken Jaap of Piet
Want ik, ik kan die sommen niet
????
Toen ging de hele klas omhoog en allen waren blij
Maar 't luie, luie Jantje, och
Die bleef het volgend jaartje nog.
Wie kent dit nog?

[ria]

voor mij niet bekend, sorry,
ria

[Robol]

Ik heb ook reeds gezocht, maar is me onbekend...

Toen was het luie Jan
maar tegenwoordig zou het een jongentje kunnen zijn met leermoeilijkheden....
Gelukkig zijn de tijden in dat opzicht verbeterd !

mvg

Robbe

[Juliend]

Wie kent dit gedichtje dat ergens verscheen ter gelegenheid van het overlijden van Koningin Astrid:
Eén prinsesje en twee prinsjes hebben thans geen moeder meer
Geen verzuchten, gene tranen brengen ooit die schat hun weer
...............................
....van de dood ,die zegt men, blind is en zijn scherpe zeise zwaait
Zonder rang of stand te sparen en wat rijp is ook afmaait
................................
... naar de hemel kleine weesjes is uw moeder heengegaan
waar de stille sterren staan aan de blauw azuren trans
daar verbeidt U uwe moeder
en daar leeft zij thans.

Wij kregen het voorgeschoteld in het vijfde studiejaar... Dus: long, long ago!!!!
Heel erg bedankt als iemand het zou vinden!

[ria]

zelfs nooit gehoord of gelezen, spijtig.
ria

[Robol]

Als je "wreed & plezant" intikt op google, dan kom je op de site van een zanggroep, zij hebben enkele liedjes over de dood van koningin Astrid op hun repertoire


Robbe