Standaard Volbloedvlaem gestigmatiseerd te H.
-
MichelN - Lid geworden op: 16 nov 2008, 17:44
- Locatie: Groot-Leuven
Toegegeven, het is een klote(n)job: je rijdt daar met je protserig blinkend
vehikel langs een gewestweg - de obligate Quattro Stagioni uit Alle Dertien
Goed, dertienvijfennegentig in de winkel - kermt amechtig uit de poenige
car stereo en plotsklaps staat daar toch wel een mobiel verkeerslicht zeker!
Je denkt, gatverdorie, dat sprong daar wel al een tijdje geleden op rood
maar laat ik nog even een stootje gas geven, dat loopt wel los zo laat op
de avond.
Helaas, driewerf helaas, komt daar net een reusachtig machien in beweging
waarmee wegenwerkers betonplaten plegen vast te trillen en glad te
strijken, op zoek naar een parkeerplaats voor de nacht. Die mannen
herstellen momenteel het wegdek zodat Duitse luxewagens naadloos, en
doorgaans een stuk boven de toegelaten maximumsnelheid, over de rijksweg
kunnen zoeven.
Nu is onze zakenpief pas echt boos, denken die plebejers nu dat ik voor dat
stom gedoe ga uitwijken of stoppen? No way, Jose!
Raampje schuift geluidloos naar beneden en de eerste de beste in rood fluo
gestoken stratenmaker wordt luid gesommeerd sofort dat ding aan de kant te
zetten of anders...de Ipod ligt al bellensklaar op de 101 ingesteld.
De kat springt pas goed op de koord als Stratenmaker geen Nederlands
schijnt te verstaan. Een tirade volgt en Stratenmaker laat het nogal
stoïcijns over zich heen gaan tot hij er op een bepaald moment genoeg van
heeft en met zeemzoet stemgeluid repliceert "Monsieur, nous sommes des
ouvriers wallons qui viennent réparer vos routes en Flandre, si ça vous
gêne tellement vous n'avez qu'a les réparer vous-mêmes!"
Bij deze doet hij een paar passen naar voren waarbij in het oranjegele
straatlicht een paar bovenarmen onder het mouwloze fleece zichtbaar worden
waar een gezonde eik vijftig jaar over doet om een dergelijke omvang te
bereiken, of een gemiddelde bodybuilder dertig eierdooiers daags voor
verorbert.
Nooit geweten dat die Duitse bakken uitgerust waren met een turboknop op de
schakelaar van de elektrische ruiten.
vehikel langs een gewestweg - de obligate Quattro Stagioni uit Alle Dertien
Goed, dertienvijfennegentig in de winkel - kermt amechtig uit de poenige
car stereo en plotsklaps staat daar toch wel een mobiel verkeerslicht zeker!
Je denkt, gatverdorie, dat sprong daar wel al een tijdje geleden op rood
maar laat ik nog even een stootje gas geven, dat loopt wel los zo laat op
de avond.
Helaas, driewerf helaas, komt daar net een reusachtig machien in beweging
waarmee wegenwerkers betonplaten plegen vast te trillen en glad te
strijken, op zoek naar een parkeerplaats voor de nacht. Die mannen
herstellen momenteel het wegdek zodat Duitse luxewagens naadloos, en
doorgaans een stuk boven de toegelaten maximumsnelheid, over de rijksweg
kunnen zoeven.
Nu is onze zakenpief pas echt boos, denken die plebejers nu dat ik voor dat
stom gedoe ga uitwijken of stoppen? No way, Jose!
Raampje schuift geluidloos naar beneden en de eerste de beste in rood fluo
gestoken stratenmaker wordt luid gesommeerd sofort dat ding aan de kant te
zetten of anders...de Ipod ligt al bellensklaar op de 101 ingesteld.
De kat springt pas goed op de koord als Stratenmaker geen Nederlands
schijnt te verstaan. Een tirade volgt en Stratenmaker laat het nogal
stoïcijns over zich heen gaan tot hij er op een bepaald moment genoeg van
heeft en met zeemzoet stemgeluid repliceert "Monsieur, nous sommes des
ouvriers wallons qui viennent réparer vos routes en Flandre, si ça vous
gêne tellement vous n'avez qu'a les réparer vous-mêmes!"
Bij deze doet hij een paar passen naar voren waarbij in het oranjegele
straatlicht een paar bovenarmen onder het mouwloze fleece zichtbaar worden
waar een gezonde eik vijftig jaar over doet om een dergelijke omvang te
bereiken, of een gemiddelde bodybuilder dertig eierdooiers daags voor
verorbert.
Nooit geweten dat die Duitse bakken uitgerust waren met een turboknop op de
schakelaar van de elektrische ruiten.
"Les socialistes aiment tellement les pauvres qu'ils en fabriquent" (Jacques Godfrain)
