Hét duel

[T'Stropke]

Dames en Heren Kolderaars mag ik je als nederig lid vragen even ons tot dusver stil publiek te groeten, die ons tot een elite ras rekent, en gezien onze beperkte behuizing, onze decorloze omgeving is mijn verwondering zeer groot dat de heren al publiek hebben (Grove tekortkoming van ons decor ontwerpster) gelieve deze dienst mededeling enkel voor ingewijden te laten lezen.
Ik ben het inderdaad eens dat onze rekwisieten en decor ontwerpster zich niet van haar taken mag ontdoen. Ik vind het op zich al een mirakel dat de Heren en Dames zich de moeite nemen om ons met hun bezoek te vereren, goed dat ik van de pastoor enkele kerkstoelen mocht lenen, anders mocht ons geacht publiek jullie staande (bewonderen) ?? En koffie morsen op hun avond kledij, nee geen pyjama’s. Oordopjes zijn steeds nog te koop bij de heer Hermano, die naar mijn oordeel gouden zaken doet met de verkoop van deze attributen, nu goed, in geval van nood kunnen we dan nog bij hem te rade gaan om de achterstallige schulden bij de bierhandelaar mede te helpen betalen om het teveel genuttigde aan vloeibare vitamines, welke blijkbaar nodig lijken te zijn om de heren overeind te houden in hun onderlinge strijd, een verwisseling van hun respectievelijke streek bieren lijkt mij althans geen goed idee, je weet maar nooit? Stel je voor dat ze het nog lusten ook? Na en kosten bate analyse is dit onbetaalbaar gebleken en daarom volgens de raad van bestuur afgewezen.

[liesbet]

Ikwou jullie gewoon eens zeggen dat ik hier veel kom lezen en heel veel bewondering heb voor het schrijf- en humor talent dat jullie hebben
Voila nen dikke smak voor al wie hier wat van zich laat horen
Ik kan dat niet en sta in bewondering voor jullie talent't Zit er bij mij wel in ;maar het komt er niet goed uit

SMAK SMAK( dat komt er wel goed uit)

[telloorlekker]

Een "deftig" woordje aan toeschouwster Liesbet : Dame -mag ik veronderstellen- U bevindt zich in deftig gezelschap, gedraag er U naar a.u.b.. Dit ondanks de aantijgingen van ED naar Apolonia toe i.v.m. de (s)exploten. Nee, geen "vrij"-kaartjes aan je adres, daarvoor echter éérst excuses. Ik neem je naam niet op de korrel, hoewel die ook bedenkelijk klinkt. Nee, zelfs op je "smak, smak" neem ik geen aanstoot, dat placht ook Kwezel te doen met ZMj in de buurt. Maar daar deze laatste, naar ik de vorige geschiedenis doorlees, ofwel in Spanje iets heeft opgedaan ofwel nog er nog niet helemaal overheen is dat ie van ons de nodige cesteriën nog niet ontvangen heeft, zijn Ufo's nog steeds achterna holt. Volgens mij is hij nog steeds aan 't doorwieken samen met ene Don Quichote, ofwel ene trek gekregen van ene El Toro in de arena.
Nee, Liesje, ik eis verontschuldiging voor je uitlating " Het zit er bij mij wel in; maar het komt er niet goed uit..." Als men zich verspreekt in mijn gezelschap, laat dan het woordje "HET" niet vallen zoals jij het in je zin gebruikt. Dit lijkt mij de sterk sexistisch in de bedoelingen. Als het erin zit, wat is dan dat "het" vraag ik me af. Nu weet ik wel dat voor ZMj "het" een wensdroom is (hij leeft zoal tussen Jupiter en Mars) met Kwezel en zijn Alfa Sentauri met Juno deelgenoot te spelen. Laat het daar dan bij hé Liesbet. Ene met zo'n neigingen kunnen wij nog dulden, maar als het een orgie moet worden zit je op de verkeerde tribune. Ik weiger me in te laten, om op eender welk instrument, ten behoeve van enkele uitspattende toehoorders de snaren of pijpen glad te strijken met een arrangement op "Je t'aime, moi non plus..."... Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig... en géén oortrechter...
TLL

[ED.]

De wonderen zijn de wereld nog niet uit! De inkt is nog niet droog van mijn Hp-letterjes waarmee ik schreef "dat ze vandaag nog aan de Mi gingen beginnen" en dat orkest slaagt er warempel al in om een volledige toonladder te spelen. Straffer nog! ze kunnen al liedjes ten gehore brengen. Zou die muziekles van Kwezel dan toch vruchten hebben afgeworpen? Men kan er ook niet naast kijken, dat onze schare van bewonderaars groeit. Met Katana en Liesbeth erbij, hebben wij nu al een publiek van vier mensen. Help! de zaal wordt té klein!

Ik vroeg aan mijn voorzitter -jurylid, den Hermano, of het niet te overwegen valt om aan een inkomprijs te gaan denken. Zo zouden wij onze schulden misschien kunnen aflossen. Jullie weten intussen wel, dat Hermano en ikzelf al meermaals met elkaar overhoop hebben gelegen. Dus, ik vroeg het hem héél voorzichtig én op een diplomatische manier. De blik die hij mij toewierp was er ene die kon tellen. Ik dacht er even aan om een blik terug te gooien, maar ik had geen blikken. Al ons bier is namelijk op flessen getrokken!

Ik had wel direct begrepen, dat mijn voorstel niet aanvaard werd.

"Maar die schulden moeten aangezuiverd worden", zei ik hem nog "en wie weet, komt er straks nog iemand af met een rekeningsken voor het decor,en aangezien het een hollandse rekening zou kunnen zijn, zal deze niet van de poes zijn"

Het moet toch zijn, dat op een of andere manier mijn argumentatie was doorgedrongen tot de grijze hersenmassa van Hermano. Hij begon iets binnensmonds te prevelen over, optredens; dat zij toch goed beginnen spelen; dat het duel toch méér publiek aantrok dan hij dacht en, dat er toch, vroeg of laat, een finale zou moeten plaatsvinden. Goed begrepen, heb ik het allemaal niet. Maar dat Hermano met plannen rondloopt om onze bankrekening veilig te stellen, daar twijfel ik niet aan.

[zandmannetje]

Nu ben ik me terdege bewust van het feit, dat er zekere reputatie van ongeloofwaardigheid, van kolderachtigheid als het ware, aan mij kleeft.
Maar goedzak (geen lamme) dat ik ben, ga ik hier een hint geven die kan tellen, en het is deze maal geen grap!
Omdat immers niet alle kijkers en/of toehoorders van het duel niet zomaar eventjes de nodige euro's kunnen op de toonbank kwakken om de aankoop van een piano (al dan niet met vleugel) te realiseren, ga ik hier een adres opgeven, waar je volledig gratis een programmatje kan downloaden. Na installatie van dat progje zal je tot jouw opperste verbazing ontdekken, dat je gewoon piano (zelfs hammondorgel en nog andere muziekinstrumenten) kunt spelen op jouw eigen toetsenbord, en zodoende de vaardigheden een beetje opkrikken.
Ikzelf speel al op behoorlijke wijze "Broeder Jacob" op deze wijze...
Vergeet natuurlijk niet om de luidsprekertjes aan te zetten, anders ga je moeilijk iets horen. Als je beginneling bent, is een hoofdtelefoon ten zeerste aan te raden!
Hier is het adres:
http://www.gfsoftware.com
en download de laatste versie 1.2.2
En nu hoop ik dat het muzikale niveau binnen de kortste keren enkele graden zal stijgen!
Bedanken hoeft niet, geldelijke schenkingen zijn steeds welkom op het gekende banknummer ten name van zandmannetje.
PS. Je kan zelfs jouw eigen composities registreren op de harde schijf, en later met een verrukt gevoel achterover leunen en naar een meesterwerk luisteren!

[hermano]

Het loopt inderdaad goed, Ed, en waarom wij altijd ambras hebben begrijp ik ook niet, ik wil het hier nog eens duidelijk stellen dat ik hem eigenlijk een toffe vent vind en nu we samen al die bierwapens hebben geproefd en daarbij aan een zeel trokken, zal het misschien beteren. Die Scotch van TLL was geen slecht gedacht, maar de juiste glazen ontbraken en dat is spijtig. In Ninove is er een café waar ze dat schenken in tinnen kroezen met een oor, vroeger moest je daar zelfs een waarborg voor betalen die je terugkreeg als je die kroes terug inleverde, maar nu is dat niet meer. Ofwel zijn de Ninovieters veel eerlijker geworden, ofwel hebben ze voordien al het nodige gerief bijeengepikt. Soit, wij moeten maar uit het flesje drinken.

Ons orkest kan werkelijk al de volledige notenbalk spelen, 7 noten en dat heeft precies 70 bakken bier gekost om zover te geraken. Nu hoop ik dat ze voor de halve noten ook maar halve bakken nodig hebben, anders is het niet meer te betalen. Die vooruitgang is er ook gekomen omdat aan al hun wensen werd voldaan: iedereen heeft nu een individuele kaars om zijn partituur bij te lichten, er is voldoende drank, op verzoek van TLL die kloeg over koude werd er een duveltje geïnstalleerd, muziekstukken die ze niet aankunnen worden daarin verbrand dus er is nog genoeg voorraad tot na de winter, de stoelen van de pastoor en die 294 cinemastoelen van Kwezel staan te wachten op toehoorders en als het nodig is kunnen ze nog dienen als brandhout. De belichting en de geluidsversterking zijn ook in orde, er was weeral ambras tussen Telloorlekker en Brombeer over de plaatsing van hun microfoons, beiden wilden natuurlijk dat zij er best uitkwamen dus hebben we hen elk twee micro's gegeven, de klankbalans is geregeld en Ed draait aan de knopjes. Als er ene durft vals spelen wordt hij tijdelijk uitgeschakeld.

Minpunten zijn er natuurlijk ook nog, dat is een feit. Ik heb 9 oordopjes aan de man/vrouw gebracht, alle toehoorders hebben er nu twee gekocht behalve die ene halve dove van gisteren, die moest er maar 1 hebben. De financiële toestand van ons orkest is dus catastrofaal aan het worden, daar moeten we dringend iets aan doen. Mira heeft zich wel kandidaat gesteld om manager te worden, maar na voorafbetaling van haar eerste wedde horen we niets meer van haar. Zandman, onze dirigent: zelfde verhaal, hij heeft zijn 250 € op zak, in plaats van nu te dirigeren plaatst hij daar met de rapte een link naar een doe-het-zelf zaak. De laatste keer dat ik hem gezien heb had hij het altijd maar over UFO's en een optreden voor Frans I in het Orionstelsel, hij amuseert zich blijkbaar goed. Het decor is ook nog altijd niet in orde, Apolonia laat het ferm afweten, een lap stof van 3 meter op 5 met alle ronde vrouwelijke vormen die ze kan bedenken, van contrabas over viool en de rondingen van de vleugelpiano; gewoon om die lelijke afgebrokkelde muur achter het orkest te bedekken, dat kan nu toch zo moeilijk niet zijn? Het decor moet wel degelijk die muur afdekken, niet het orkest want daar leek ze nog aan te twijfelen.

Onze financiële toestand dus. Ed had mij al op het idee gebracht om toch maar een optreden te versieren toen hij daar zat te praatpalen met zijn VTMmer, maar die laat niets meer van zich horen. Wij zitten hier toch met een hoop Pajottenlanders, dus heb ik Urbanus maar gecontacteerd om eens te horen of hij het voorprogramma zou willen verzorgen, liefst iets ernstig, maar hij is al volgeboekt tot volgend jaar en daar kunnen we niet op wachten. Rimpelrock is ook al voorbij, trouwens ze zouden dat beter "paraplurock" kunnen noemen, maar dat is ook nog bijna een jaartje wachten en zolang gaat de bieruitzetter geen geduld hebben, nu ja, er zijn er nog natuurlijk. Een telefoontje naar Karl, en hij ging direct akkoord om Il Novecento en Robert Groslot op de Proms te vervangen door het kolderorkest met Zandman vanaf het jaar 2015, dat ligt dus al vast, maar ze wilden geen voorschot betalen. Nu, we komen er wel uit, Ed en ik moeten nog wat rondbellen en onze collega's hebben ons al enkele ideeën aan de hand gedaan.

PS: Wout, door die problemen te regelen vergeet ik jou nog. Misschien hoor je op je PC ons fantastisch orkest niet dat al een volledige solfège aankan omdat je iets in je oren hebt laten zitten. Sito presto daaruit halen, die oordopjes!

[Tillie]

Een TV-zender lokken met de belofte van een halve blote borst, met of zonder piercing?
Een bepaalde dierenorganisatie vertellen over die Beer die kunstjes vertoont?
De brandweer en het Rode Kruis met het bericht dat er wordt geschoten. Met spek maar dat vertellen we er niet bij.
Dan komen ze zeker met heel de ploeg.
Enkele lagere scholen met een didactische opvoering van het Duel in de Middeleeuwen.
Een politieker laten vallen, zodat heel het circus van de Wetstraat zich naar jullie concertzaal verplaatst. Met in hun zog de Tv, de Radio, Internet-nieuws. T R I Tragische Repetitie Initiatie.

[liesbet]

Jawadde,Telloorlekker,als HET niet goed is,zal dat smakske een knipoog worden,maar daar kan ook een orgie van komen.Sexsistisch,wat is dat,bedoel je misschien seKSistisch?
Ed,ba ,bier in blik,geef mij maar liever uit een flesje
Nigt of the proms,dat ga je toch niet doen zeker,hoor je daar muziek?Dat is toch nen echte volkskermis hé Hermano
Zandmannetje,mijn muzikaal niveau gaat tot aan de hoge mi,dus een echt sopraantje
Eigenlijk ben ik uitgebabbeld ;Ik lees liever jullie plezante kolder,heb HET talent niet zoals jullie om te schrijven
En mag ik hier nu nog komen om te lezen???

[Gast]

Kwezel vroeg zich al af, of ze niet beter thuis had kunnen blijven, maar neen, alles liever dan dat. Ze kijkt naar Zandman en Brombeer, die gelaten wachten tot TLL en Ed klaar zijn met hun ruzie. Apolinaris een volstrekt talentvolle deerne met een gezicht als een bord yoghurt met müsli, plukt lusteloos aan haar haar, terwijl Ed zich vol laat lopen en af en toe een klap op zijn drumstel geeft om niet het gevoel te krijgen dat dit weer zo’n verspilde avond wordt. Iedereen zou het liefst met anderen ergens anders zijn maar waar en met wie? Het is niet goed wat hier gebeurt maar er gebeurt tenminste iets of liever gezegd, er zou iets kunnen gebeuren, iets moois, iets creatiefs.
Het gaat net even lekker als er opeens twee politieagenten binnenkomen. De ene doet het woord, terwijl de andere achterdochtig rondkijkt alsof hij zoekt naar bewijzen van staatsgevaarlijke activiteiten. “Wat jullie voor muziek maken, dat is jullie zaak, maar dit kan natuurlijk niet. Dat beseffen jullie zelf toch ook wel.” Vervolgens demonstreert hij het hele assortiment van gepatenteerde bezweringen waarmee de politie het Recht op Rust handhaaft. Dat zij het ook vervelend vinden om de feestvreugde te verstoren maar dat je de herrie aan de andere kant van de stad kan horen en dat ze uit de hele buurt klachten hebben gekregen van mensen, werkende mensen, die morgen weer vroeg op moeten en die door de geluidsoverlast geen oog dicht kunnen doen en of de heren musici wel weten hoe laat het is?
TLL speelt een glansrol als berouwvolle zondaar, geschrokken van het feit dat hij zonder het zelf door te hebben zoveel overlast veroorzaakt en beschaamd omdat de politie hem daar opmerkzaam op moet maken. De agenten weten ook wel dat dit allemaal gehuichel is, maar ja, daar kan je iemand niet voor oppakken. Ze zijn allang blij dat iemand de moeite neemt om te doen alsof hij ze serieus neemt. Nadat Ed heeft beloofd dat het niet weer zal gebeuren en ze toch even zijn naam genoteerd hebben, vertrekken de agenten in de hoop dat ze niet terug hoeven te komen. “…want dan zouden we alle apparatuur in beslag moeten nemen en dat doen we liever niet. Trouwens, als ik jou was, zou ik zorgen dat die deur beneden op slot is. Kleine moeite maar je kan er een hoop narigheid mee voorkomen.” Brombeer bedankt ze voor de goede raad en loopt even mee naar beneden om ze uit te laten en de deur op slot te doen. Als ze weg zijn, is het even stil, een bedrukte stilte. Dan barst iedereen in lachen uit, een opgelucht lachen, gemaskeerd als anarchisme. “De apparatuur in beslag nemen? Welnee, dat doen ze echt niet. Dat zeggen ze alleen maar om ons bang te maken, zegt TLL.”
Alle bandleden zijn het er echter over eens dat het voor vandaag genoeg is geweest. “Bovendien ben ik er nou helemaal uit,” zucht Brombeer, dankbaar bijgevallen door de anderen.

[ED.]

Even een rechtzetting: ik heb geen klap op dat drumstel gegeven. Ik ben stomweg in die grote trom gevallen,na het zoveelste pintje bier dat Hermano mij deed drinken, omdat dat zogezegd goed is voor de conditie en voor de stembanden.

Dat kwezel dat niet gezien heeft komt waarschijnlijk ,omdat zij drukdoende was om die mand te legen, waar alle valse noten in terecht komen. Dat die van de andere kant van de stad de politie opgebeld hebben, zal ook wel met die val in dat drumgedoe te maken hebben gehad. Het lawaai van een zwaarbewapende F16 had er niks aan. Zeker wanneer ik onderweg al die cimbalen meenam op mijn korte, maar muzikale reis.

Dat de flikken, alleen maar mijn naam hebben opgeschreven en niet die van de rest van de bende, is waarschijnlijk een wraakoefening van de ene of de andere, die het niet kon verdragen dat de jury, ik en de Hermano dus,hem een punt hebben afgetrokken.

Het zal wel zoiets geweest zijn van: "mijnheer de politieagent, kijk eens naar die smalle daar. Die met zijn grijze snor en zijn korte beentjes. Staat die niet geseind bij de CIA en bij de Gentse Flikken? Dat ziet er toch enen uit die kan ontploffen,denkt U ook niet?

Ontploffen! Dat zal ik zeker, wanneer ik weet, wie mij dat gelapt heeft!

[hermano]

Awel Ed, wie dat het ook geweest is die gaat er niet goed van zijn als we hem vinden. Intimidatie van de jury, schandalig gewoon. Deze keer komt de dader er niet meer van af met een molentje, we lappen hem een koka. Nee, deze keer niet die van de judo maar een echte, en zonder whisky, wat zeg ik, hij krijgt niets anders meer dan koka, zolang het verhaal duurt. Wedden dat hij er nu rap een einde gaat aan maken (en dan kennen we meteen ook de dader)?

Nog één ding: ik doe je niet drinken, ik probeer je er van af te houden!

[mira]

Dat is toch wel straf, ik bied mij onbaatzuchtig en met een voor mij naturelle grootmoedigheid aan als medewerker of ik krijg meteen al een berisping van TLL die mijn goede bedoelingen in twijfel trekt en meent het recht te hebben mij achterwerk, sorry -grond als hersatz te bestempelen. Met een kleine list wil Hermano persé weten of ik al dan niet getrouwd ben met Philemon, alsof hij niet weet dat de uitverkorene van deze laatste Mireille heet.
Ik heb verdorie tijdens het weekend mijn vrije tijd opgeofferd, de laatste druppel benzine uit mijn auto geperst en mijn telefoonfaktuur tot een voor mij ongebruikelijke hoogte laten oplopen teneinde een financiële katastrofe te vermijden en nu word ik als klap op een scherpe vuurpijl nog door Hermano beschuldigd van vluchtmisdrijf!

Dat sommigen door de belabberde toestand van deze locatie de eerste tekenen van neerslachtigheid vertonen, daar heb ik begrip voor; dat de belabberde toestand van sommige medewerkers echter enkel te wijten zou zijn aan de locatie, daar heb ik mijn twijfels over, desalniettemin zal ik deze absurde verdachtmakingen voor één keer met de mantel mijner muziekliefde bedekken.

Inmiddels stapelen de schulden zich op en daar er momenteel, buiten de schamele opbrengst van oordopjes, geen andere inkomsten te rapen vielen, zag ik maar één mogelijkheid om ons van de totale ondergang te redden, namelijk sponsoring. De vraag was natuurlijk : door wie? De zakelijke nuchterheid van enkele persoonlijke relaties kennende zou dat niet zo eenvoudig zijn. De groeiende paniek, veroorzaakt door het dreigement van de brouwer die enkel nog tegen betaling zou leveren, bracht me op een idee : daar eens gaan polsen, niet dat ik de werkomgeving van een brouwer in verband zou durven brengen met een gebrek aan nuchterheid.

Aan brouwerijen geen gebrek maar vermits de tijd dringt heb ik mij gewend tot de favoriete producenten van de medewerkers. Voor wat hoort wat natuurlijk en na urenlang palaveren deden ze een voorstel dat me nogal evident lijkt : er moet voor hen publiciteit gemaakt worden. Nu moet ik er wel bij vertellen dat ik mijn nek heb uitgestoken en hen stoutmoedig een zeer succesrijke afloop van Hét Duel heb gegarandeerd (ik hoop dat mijn nek op enige waardering van de medewerkers zal kunnen rekenen). Geïnspireerd door de huidige Pfaff-manie zit er volgens hen niets anders op dan hun voorstel te overwegen, namelijk het aanbrengen van hun brouwerijnaam op de hemdkragen van de heren en voor de dames zijn er in die zin aangepaste sjaaltjes voorhanden. Het zal dus kiezen worden tussen Moortgat (Duvel), Corsendonck en John-Martin (Gordon).

Mijn persoonlijke charmes tot de bodem aanwendend heb ik niet alleen betalingsuitstel gekregen voor de openstaande schuld maar tevens de belofte van een bijkomende levering; brouwers weten nu eenmaal op welke brandstof de motor van muzikanten en hun gevolg draait en ze hebben er geen belang bij Hét Duel te dwarsbomen.

[Opa Brombeer]

Op straffe van verdacht te worden van hoogverraad, (verdorie Ed, laat diegenen drinken die er iets van kennen, een jurylid moet bij de pinken blijven) het wordt stilaan tijd dat het duel in zijn beslissende fase treed. Liesbeth, ik aanvaard jouw Smak Smak wel(tenzij je dat lelijk gebouw daar in het Gentse Citadelpark bedoeld) een lieftallige sopraan er bij, laat maar komen. Wat er in zit haal ik er wel uit. En nog mogen lezen, waarom niet, er zijn er wel die het in het geniep doen.

Maar als Kwezel denkt zich rond te kunnen eten aan die mand met valse noten, dan is ze aan het verkeerde adres. Kokosnoten kan ze nog krijgen, ik heb er nog enkele over van een vroeger avontuur. En waar ik me een beetje ongerust begin over te maken is het feit dat Hermano geen gat blijkt te hebben, ik bedoel geen gat in zijn Cultuur, dat andere zal hij wel hebben zeker.

Zandmannetje, gene zever hé, computergestuurde instrumenten zijn niet toegelaten vanwege jouw alomgekende hackerskwaliteiten, het moet pure naturel blijven. En prijs je gelukkig dat Kwezel toch nog gekomen is, je zou straks na de generale repetitie wel eens vervoer kunnen nodig hebben om je naar je Piet te voeren(of hoe heette die zieleknijper ook al weer)

Mira, blij te horen dat er eens een verstandige vrouw(die bestaan dan toch, ik hoop maar dat je geen blondje bent) zich met de ernstige zaken gaat bemoeien. Dat je muziekliefde bezit is mooi meegenomen. Van TLL moet je je niet te veel aan trekken. Hij stempelt inderdaad graag op achterwerken, liefst van al dat van Kwezel, (wielrensters hebben inderdaad mooie achterwerken) en meestal krijg ik dan de klappen en dan heeft Tillie natuurlijk overschot van gelijk als ze de Michel wil oproepen aanwezig te zijn met verborgen camera's.

Tillie, opgepast met jouw uitnodigingen hoor, ik weet niet of de grootste club van Nederland nog bestaat, en zo ja zitten we dan ook opgescheept met Wendy en haar gevolg? Niet mis de Koninklijke familie vertegenwoordigt. De Michel die moet dus zeker komen want ik betrouw Kwezel voor geen haar meer, zeker niet nu de vrouwelijke inbreng alsmaar groter wordt. En die lagere scholen, mogen die hun lunchpakket meebrengen?
Maar het belangrijkste probleem heb jij toch opgelost, ere wie ere toekomt, vraag aan Liesbeth maar een SMAK. De locatie. Het Koninklijk Circus in Brussel, kunnen die gevallen of verongelukte politici te voet komen, voelt de Michel zich direct thuis, is het zitprobleem meteen opgelost. Voila, nog en verstandige vrouw, jij bent zeker ook niet blond. Mocht je ooit kandidaat zijn als voorzitster van de Raad van Bestuur, ik sta achter je.

En dan ga ik nu om wat te bekomen van dat gezever van die twee overijverige dienstkloppers met hun lange arm, een verslag maken van onze generale repetitie en dat voorleggen ter goedkeuring aan Philemon Persez.

Brombeer

[Gast]

Ik sloof me uit om me op mijn beste te vertonen, tevreden kijk ik in de spiegel in de schminkkamer. Ik voel me fijn, een beetje onwennig maar toch prettig, het is net alsof ik weer 16 ben, zenuwachtig voor wat er gaat komen vanavond.
Vanavond zou dan onze première doorgaan in een locatie waar duizenden mensen ons konden bewonderen. Het Koninklijk Circus in Brussel, wordt gebruikt om iets klassiekere projecten naar voren te brengen. Aangezien de dans, de alom gekende oude Tango, die Zandmannetje en ik willen ten toon spreiden, zitten we hier op onze plaats. Nu ben ik wel veel publiek gewend omdat ik vroeger met het Antwerpse Volkskunstgroepje ‘De Elckerlyk’ nog op tournee ben geweest. Maar dit hier tart alle zinnen.
Bij de Tango ligt de nadruk meer op het bewegen van het gehele lichaam. Ritme, timing en dynamische bewegingen op opzwepende muziek. Deze dans brengt je in vervoering en sleept je mee naar een explosieve passie waar het leiden en volgen, uitdaging en imponeren, ocho's en gaucho's, ritme en melodie, man en vrouw tezamen komen in een harmonieus geheel.
Mijn outfit bestond uit een lang zwart kleed met een split aan de linkerkant tot aan mijn zwarte tanga. De linker schouder was bloot en over mijn rechterschouder was alleen een spagettiedun bandje. Boven aan mijn dij werd mijn gebloemde netkous afgeboord door een rode kousenband met een geurende roos op.
Zandman zag er netjes en verzorgd uit, glad geschoren, zwarte zwaluwvest aan en zijn toebehorende strikje was keurig in een lus geknoopt. Een pracht van een droompartner was hij.
Ik doe mijn ogen dicht en voel de wind zachtjes waaiend door mijn handpalmen en ruik de zoete geur van Malibu-jus. Deze Tango is hot. Pas maar op dat je je niet verbrandt.
Ik loop de dansruimte weer in en daar gebeurt het! Ik hoor het al aan de eerste klanken, ‘ons’ liedje word gedraaid, plotseling voel ik me ineenkrimpen maar ik hoefde me geen zorgen te maken. Mijn partner boezemde me zelfvertrouwen in en begeleide me met zijn rechterhand naar me toe strekkend, waarin ik mijn linkerhand legde alsof ik met hem de wereld aan kon op dit ogenblik. Ik doe een poging om mijn lichaam aan het dansen te krijgen maar het enige dat ik lijk te doen is mijn gewicht van mijn linkervoet naar mijn rechtervoet (en andersom) te verplaatsen. Plots neem hij mijn vrije hand en sleurt me mee. Zijn hand voelt warm in de mijne en ik laat me leiden door hem.
Er kriebelen haren over mijn gezicht en met een ietwat frons, open ik bruusk mijn ogen. Ik zie nog net hoe mijn lange blonde haren in een zwaai rond mijn gezicht dwarrelen. Ze vallen over mijn schouders en ik zie twee diepbruine ogen vragend naar me kijken.
Onze eerste danspasjes zetten we in met een hoofdknik naar elkander en op de tonen van Milado gaven we ons over aan de passie in onze harten.
Ik snuif door mijn neus de geur van zijn haren naar binnen. De frons op zijn gezicht maakt plaats voor een glimlach en zijn ogen beginnen me doordringend en plagerig aan te kijken.
Hopeloos passioneel en verliefd dansen we samen op de muziek, eindeloos improviseren we onze passen. De achterwaartse wulpse bewegingen die ik maak met mijn uitgestrekte been deed eventjes Zandman wankelen maar in zijn armen liggen dat is een droom die je alleen kan waarmaken hier op dit moment.
Ik voel de muziek dreunen in mijn borstkas. De lucht in de overvolle keet trilt mee op de tonen van zuiderse loungy muziek. Ik sluit mijn ogen en probeer me in te beelden dat ik op een zonovergoten strand sta. Een mengelmoes van geuren prikkelt mijn neus. Cocktails, zweet, parfum, vaal bier, ... Zijn handen glijden tot achter mijn rug en trekken me op terwijl ik mijn hoofd naar achteren werp.
Bij tango, neemt de man dominant de leiding. Toch vind ik als vrouw binnen dat machopatroon de vrijheid om heel vrouwelijk met mijn benen en bovenlichaam obstakels te plaatsen, zo weet ik heel speels mijn eigen verhaal te vertellen van aantrekken en afstoten.

Wat heerlijk dat deze man mij in zijn armen nam en mij de weg wees, wat bijzonder dat we zomaar samen dansten op de muziek terwijl onze harten klopten als leken ze wel bezeten. Wat leuk om verrast te worden door allerlei passen en te merken dat mijn lijf al reageerde voordat ik met mijn hoofd kon bedenken dat ik het niet zou kunnen…
De betovering maakt zich langzaam meester van ons, hier in dat tot aan de nok gevuld Koninklijk Circus.

[Opa Brombeer]

En toen zaten we klaar, na onze perikelen met die twee agenten iets voorzichtiger geworden. Drumstel en cymbalen terug op zijn plaats gezet, alles goed in de grond verankerd, er moest weer eens iemand aan het verkeerde touwtje trekken. Instrumenten gestemd en het bisnummer(geef het orkest nog een pint bier) ingestudeerd. Rustig wachtend op onze dirigent de heer Lorenzo Don Quiche Lorraine e El Toro. Onthoud deze naam goed want hier waag ik me geen tweede maal aan, heb een uur werk gehad om mijn toetsenbord terug uit de knoop te halen.

Maar wat een vent zeg. Hij komt binnen en nog voor hij bewezen heeft wat hij in zijn mars(nee geen reep, dat is met een hoofdletter) heeft eist hij al dat we ten teken van groet en respect, gaan rechtstaan en wachten op zijn teken om te gaan zitten. Verdomme wat een dikke nek mompelt TLL binnensmonds en ik antwoord, we zullen dat varkentje eens vlug wassen, of beter gezegd, we gaan hem eens een poepje laten ruiken.

Laten we beginnen met het begin zegt hij in een op het Spaans lijkend dieventaaltje. Precies alsof wij zouden beginnen met te eindigen, al waren er wel die hier zin in hadden. Maar wat was nu eigenlijk het begin, er waren er die het bisnummer nog eens speelden, anderen dachten dat ze in München zaten, afin het werd één grote kakafonie. Dat beloofde. Dan maar onze managerster ingeschakeld om als tolk te fungeren want hier was waarschijnlijk een misverstand in het spel en die van de andere kant van 't stad zouden de lange arm nog wel eens kunnen bellen. Dus na ruggespraak met onze tolk(nee Mira, deze man is geen achterwerkknijper maar heeft gestudeerd voor zieleknijper) legden we allen dezelfde partituur onder onze kaarsen. Natuurlijk was alles niet van de eerste keer goed, onze heer.... Moest toch gewichtig overkomen en deed ons weer stoppen en legde uit aan de tolk dat hij graag wou herbeginnen aan de letter F. Ik kon het natuurlijk niet laten en vroeg, is dat de letter F van foefelaar? TLL zijn enkelsnarig stemband orgaan treed in werking en een bulderend gelach schalt door de repetitieruimte. Mira moest natuurlijk uitleggen wat de reden hiervoor was en er volgde weer een ruggespraak van een tiental minuten, tijd die we nuttig gebruikten om onze sponsors te eren. De bruine gelaatskleur van onze heer.... begint zo stilaan te neigen naar grijs. Waarschijnlijk heeft Mira hem verteld wat die dansende circusbeer daar allemaal uitspookte. Terug begonnen waagde hij het niet meer om nog enige letter van het alfabet te citeren, alhoewel er aan de letters K, P en B toch nog knelpunten waren. Maar toen op een moment van onachtzaamheid van mijnentwege mijn contrabas onderuitschoof en midden tussen de bakken bier terechtkwam(was ik nu in slaap gevallen, of hadden ze hem niet goed verankerd zodat ik moet gaan denken aan sabotage of wraak vanwege de jury) kreeg zijn gezicht alle kleuren van de regenboog zoals die te zien is in het logo van Seniorennet. Mira schiet recht, denkende hier is weer ruggespraak nodig maar gelukkig stond onze heer..... op een schavotje dat TLL hier aan het begin van het verhaal had neergezet. Hij breekt zijn dirigeerstok in stukken en werpt het in mijn richting(zie je nu wel dat ik altijd in de klappen deel) maar daar ik ondertussen zeer handig geworden ben in het ontwijken van klappen, nietwaar Kwezel, miste zijn projectiel natuurlijk het beoogde doel en kwam pardoes in TLL zijn wijdopengesperde mond terecht. Natuurlijk werkte hierdoor zijn enkelsnarig stembandorgaan niet meer en kon hij ook niet meer bulderend lachen, al was voor dit laatste natuurlijk geen reden meer. Hij bekijkt mij met vragende ogen zo van, hewel waar is nu dat poepje dat je die vent ging laten ruiken? Ik vond er dan maar niets beter op dan met mijn contrabas een paar maal in het rond te zwieren en hem op het juiste moment los te laten zoals een volleerd hamerslingeraar. Het enige wat onze heer.... op zijn vlucht voor mijn projectiel dat hierdoor ook zijn doel miste(gelukkig maar, anders moeten we nog een andere heer. zoeken) nog kon uitbrengen was;

Hasta Mañana

Brombeer