DE KOLDERBRIGADE ALS SCHADUWKABINET?

[mira]

Mijn keukenbrigade is samengesteld al verliep dat niet van een leien dakje, ofwel was er een probleem door "al veel klanten geboekt die of die dag".... "één van mijn sous-chefs brak zijn voet toen hij uitgleed op een reepje sla" of door nog andere van die spelbrekers.... ofwel raakten we het niet onmiddelijk eens over de financiële kant van de zaak; boter bij de vis, weet je wel. Ik kon ook moeilijk anders dan mij een meergangen menu te laten serveren, vergezeld van passende wijnen, met de nodige voor- en achterafjes. Vind ik trouwens een rare uitdrukking "vergezeld van", het zal een geroosterd speenvarkentje worst wezen of het al dan niet begeleid achter iemands kiezen verdwijnt.

Drie uitgebreide diners later ben ik toe aan een rustig avondje; een heerlijk naar lavendel geurend bad om te beginnen en vervolgens de rest van de avond doorbrengen in mijn vertrouwde hoekje van de sofa (vind ik een gezelliger woord dan zitbank); de woonkamer enkel verlicht door een schemerlamp en de rode gloed van de open haard; nog een beetje zachtje muziek op de achtergrond... meer moet dat niet zijn. Tussen de zachte muziek door hoor ik af en toe een stille zucht komende uit het leeshoekje waar mijne Juul zoals gewoonlijk indommelde in de zetel. Het leesboek dat openlag op zijn schoot heb ik stilletjes weggenomen; Juul laat ik nog maar een beetje zitten, zijn gelukzalig gezicht doet me vermoeden dat zijn droom niet geïnspireerd is door zijn vroegere minister-carrière maar eerder te maken heeft met een bok die zich het gedartel van één of ander jong groen blaadje laat welgevallen. Zomin als slapende honden maak je beter ook geen slapende bokken wakker.

Mijn dromen vannacht zullen wellicht te maken hebben met de culinaire verwachtingen van het Schaduwkabinet. Aan mijn stevige onkostennota zullen ze zich morgen minder verwachten, aan mijn voorstel voor het organiseren van een reusachtig volksfeest evenmin. Het wordt hoog tijd dat de onbeschaduwden zich eens gaan bezighouden met "Volks" en "Gezondheid" in de ware zin van deze twee woorden want me dunkt dat ze, wat dat tweede woord betreft, vooral bezorgd zijn over de inhoud van hun bankkluizen. Carnavalsgroepen mogen zich al melden. Hun reputatie kennende weet ik nu al dat het hen met pestvarkens, hormonenbillen en andere dioxinekippen niet aan inspiratie zal ontbreken.

De sjoemelaars zullen het geweten hebben.

Mira

[ED.]

Is onze brommende excellentie één van die gelukkige lotto-winnaars geworden? Wie zal het zeggen? Vandaag kreeg ik een aangetekend schrijven van hem met het verzoek, om zijn functie, voor onbepaalde tijd, ter beschikking te stellen. Den bromenden,heeft de komende dagen andere belangrijke opdrachten te vervullen. Volgens mij, zou het ook kunnen, dat hij na zijn, alhoewel korte, maar leerrijke politieke ervaring, reeds een managerpostje heeft gekregen in één of ander groot bedrijf. In ieder geval, beste brommende beer, wanneer het je daar tegensteekt, kom maar terug, om samen met ons, in de schaduw te staan.

[Tillie]

Potdorie, ben ik in één klap werkloos. En ik droomde al van een verwarmd zwembad in mijn tuin. Ah ja, Als er geen minister meer is kan ik moeilijk zijn beleid toelichten en verstoppen achter een rookgordijn. En ik was juist in de leer geweest bij DHL.
Maar zoals alle politiekers heb ik eveneens recht op een uitkering van mijn volledige wedde neem ik aan en dat gedurende twee jaar. Ah ja, het is toch beneden onze waardigheid om aan te schuiven aan het doplokaal. Dat is iets voor de gewone werkende mens.
Ik ben gezien mijn nieuwe status, reeds verplichtingen aangegaan. Dat ga ik dus opnemen in mijn onkostennota. Misschien kan ik mij, gelet op de goeie espresso-koffie die ik ondertussen zet, nog nuttig maken bij Mira. In haar team is vast nog een plaatsje voor mij. Kan ik mooi een cumulletje organiseren.

[mira]

Waarschijnlijk ligt het aan mijn eigen fantasie maar ik ben eerder geneigd te denken dat Brombeer ergens verdoken zijn wonden zit te likken. Welke wonden? Toch niet moeilijk, herinner je één van zijn eerste, zelfs allereerste voorstellen : een fietsend departement. Hij zag er muziek in, letterlijk en figuurlijk. Alleen, Brombeer is ook niet meer van de jongsten en vermits hij bovendien voorop zou rijden en geen mal figuur wil slaan, was hij al stiekem ergens gaan oefenen, op één of andere verscholen boswegel, kwestie van niet op te vallen. Alhoewel ik daar zelf nooit enig bewijs van zag, zou ik zijn beruchte trapperskwaliteiten niet in twijfel durven trekken, maar zelf heeft hij waarschijnlijk al een licht vermoeden dat er tussen die nieuwe lading jeugdige politiekers wel wat steviger trappers kunnen zitten.

Hij heeft er echter geen rekening mee gehouden dat er op boswegels obstakels zijn die je normalerwijze niet tegenkomt op asfalt of beton. Hij heeft dan ook te laat de boomwortel gezien die zich door de grond heen omhoog had gekronkeld, met als gevolg dat hij zich nu ergens tijdelijk verstopt zodat men zijn gekloven bovenlip, zijn gezwollen rechteroor en andere resultaten niet zou zien. Dat hij, net als het echte opperhoofd na diens caramboles, het mikpunt van televisiecamera's en cartoonisten zou worden, dat ziet hij niet zitten. Zijn PR wil hij ook niet aan het schrikken brengen zodanig dat deze zich nadien niet meer in zijn buurt zou wagen.

Nogmaals, waarschijnlijk mijn eigen fantasie, maar het zou kunnen.

Trouwens, die suggestie van Tillie vind ik niet eens zo slecht, voor dat volksfeest moet er nog één en ander geregeld worden met het stadsbestuur en met andere organisaties en gezien haar inmiddels bekende PR-kwaliteiten zal dat best van pas komen. Een uitstekende espresso weiger ik trouwens ook nooit.

[telloorlekker]

Nee, Tillie, jij bent nog niet werkloos, niet omdat Brombeer op zijn fiets gestapt is dat jij al moet denken ervan af te zijn. Zo gaat dat niet tussen schaduwen hoor. Normaliter vult de ene schaduw de andere aan, dus "tu quoque..." Mijn departement kan nu wel enige hulp gebruiken; maar van een PR is bij ons geen sprake. Wij zijn al gekend genoeg; menige huiskamer verwenst het al dat, zonder dat wij het willen, die bruine enveloppes voor datzelfde werk zorgen. Je mag je kennis even omscholen om getallekens te beheren. En bij ons word daarbij koffie vergoten waar Mira deugd aan zou beleven; de ene kop is nog niet leeg of moet alweer gevuld worden. Toegegeven, er zitten hier ook een aantal met lege koppen, maar die hebben ze voordien al gehad. Die zijn hier ook maar aangeworven omdat ze elders niets goeds konden uitwreten. Die lege koppen kunnen hier envelopkes plakken en papiertjes vouwen.
Maar wij kunnen, zoals gezegd, nog een aantal arbeidskrachten gebruiken. De besparingen hebben ons ook getroffen en daarom is elke meegepikte werkkracht een bonus op onze begroting.
Als iedereen hier nu zijn schup gaat afkuisen, zal de algemene begroting van ons schaduwkabinet al vlug met een overschot te kampen krijgen. Geen zin om daar een graantje van mee te pikken Tillie ?
TLL

[ED.]

Zoals verwacht is "het "DHL-dossierke" slecht afgelopen.De zwarte Pieten vliegen van Zaventem naar Brussel én omgekeerd. Ons schaduwkabinet heeft er, spijtig genoeg, niets kunnen aan veranderen. Erger nog, door de toenemende (bloed) druk van sommigen onder ons, is ons kabinet aan het afbrokkelen. Gelukkig hebben wij onze begrotingsminister nog die regelmatig met, al dan niet goede, voorstellen voor de dag komt en kunnen wij rekenen, op de ,onmisbare steun, van onze vrouwelijke schoonheden

En, ja! Onze geldbeheerder, zit met een hemelgroot luxeprobleem: zijn centen raken niet op en hij vertikt het om zijn schatkist over te hevelen naar het zuiden van ons land! Onze eerste, die is ook al niet meer te vinden! Die is toch niet meegegaan met die van buitenlandse zaken zeker?Gevaarlijk land voor een schaduw, dat congo! Téveel zon, kan uw gezondheid schaden! Als schaduw kan men daar ook vlug verdwalen,nietwaar? Het zou de eerste niet zijn, die men daar nooit meer heeft teruggevonden!

Wij zitten dus met een schaduwkabinet waar steeds meer de zon de bovenhand neemt.

Wij mogen verwachten dat er serieuze ruzies zullen ontstaan i.v.m. het beroemde politiek communautaire forum (niet dat van het seniorennet, alhoewel dit even wereldberoemd is in Vlaanderen en omstreken).

Het feit,dat wij als volwassen, intelligente, met wijsheid gespeende burgers,( ) weinig zinnigs kunnen gaan vertellen tussen al die andere onzinnige palavers van onze verkozenen, geeft mij het gevoelen, dat wij de eer aan onszelf moeten houden. Met andere woorden: ik vraag mij af, of wij er niet beter aan doen, om het zelf af te bollen, vooraleer wij meegesleurd worden in een, mogelijke en te verwachten, vrije val van onze regeerders.

Tenandere, het is geen zicht, al die blauwe en paarse val-plekken op je gezicht! Sommigen houden er, na zo een val, ernstige bijwerkingen aan over: slaan zwart uit, beginnen wartaal te verkopen en zetten zich, bij de eerste beste gelegenheid terug op een, al dan niet sterk geretoucheerde, verkiezingsaffiche.

Zou het dan niet beter zijn, om onze ideeën, verwachtingen, eisen of kritiek, al dan niet omfloerst met de nodige ironie, verder te blijven uiten via dit kanaal. Dit zou kunnen, zonder er evenwel een persoonlijke chatbox van te maken? De té ernstige(?!) politieke discussies blijven uiteraard in de topic politiek!

Bij deze, maak ik het voorstel over aan de resterende beschaduwden en aan het, zeer wijze oordeel, van de lezers.

[telloorlekker]

Zo Ed, jij laat dus ook in je kaarten kijken. Dat had ik van jou niet verwacht. Het DHL-dossier is m.i. afgelopen zoals het moest. Het begrotingsdossier heeft er geen kater aan over gehouden; dat zou het wél gedaan hebben mochten onze regeringen zwichten voor de chantage van DHL. Want heel dat gekibbel heeft inderdaad véél weg van chantage, zij wijkten om de haverklap van hét onderwerp af in de hoop dat het in dat communotair forum zou beslecht worden. Maar zij hebben er naast gegrepen. En nu valt nog te betwijfelen of zij hun dwingelandij ook kunnen doordrukken te Leipzig of elders in Europa. Zéker weten dat daar hun lawijtkasten niet zullen opstijgen, wat ze ons hier wel trachtten op te dringen. Als het dan toch op plaatsen moest waar dit toegestaan is, waarom hebben ze dan niet geopteerd voor Baikonoer of Cape Carnaval ?
Hun vliegende cigaren gaan ook daar toch mondiaal of moest dat persee in Zaventem ?
En dan die vermoede teloorgang van nu eens 1600 en dan 1800 banen ? Weeral een meevaller eigenlijk. De begroting heeft niet voorzien in een dotatie aan DHL voor hun expantiedrang. Het bedrag dat zij daarvoor wensten op te strijken, daarvoor kunnen wij die 1800 en méér wel vergoeden tot de tijd dat ze ander werk hebben gevonden. En daarbij, zeker weten dat ALS DHL h'r zeg had gekregen, er desondanks toch banen verloren zouden gegaan zijn; want iedereen weet ondertussen al wel dat die buitenlandse firma's die hier subsidies opstrijken eenmaal aan herstructurering doen teneinde nog méér geld op te kunnen rapen. En herstructureringen kosten nu eenmaal banen... Daar kan Verhofdingen's utopie zelfs niet aan rieken...
Laat ons dus nog even schaduwen, baat het niet, schaden doet het ook niet... De échte kolder is nog niet afgelopen; het begint nog maar pas...
TLL

[ED.]

Toegegeven! TLL, is een man van mijn hart! Wat ik dacht, durfde hij te schrijven. Dat die hele DHL- historie reeds maanden een gespeelde kaart is en, dat er vroeg of laat, toch ont-slagen zouden gevallen zijn, kon je zo aan je ellebogen en andere, gevoelige lichaamsdelen, gewaar worden. Maar, de komedie mocht/moest toch een beetje blijven duren tot het politiek belangrijkste dossier- BHV- ,een beetje afgezwakt werd. Uit de belangstelling halen, noemt men dat! Of het veel zal geholpen hebben, is nog maar de vraag.

Tiens, België heeft één Kongolees minder! Het is dan nog de ambassadeur die "teruggeroepen" werd, door de grote chef, zoon van..

"De kranten hebben weeral eens overdreven" zegt mijn gebuur, die jaren in het, toenmalig, "Belgisch congo" heeft gewerkt als ontwikkelingsdeskundige. Niet, dat hij daar de negertjes heeft leren lezen en schrijven. Hij was er gewoon als fotograaf , doka-specialist voor een of ander groot bedrijf in wit, en vooral in het zwart, fotomateriaal.

Onze premier heeft zijn donkere collega opgebeld om hem te zeggen, dat hij de uitspraken van Kareltje niet zo kwaad mocht opnemen. Dat die jongen, jaren aan een stuk, het gewoon is geweest, om zijn waarheid én zijn gedacht te te mogen zeggen. Dat ze hem, enige tijd terug, een beetje de sokkel van onder zijn voeten hebben gezaagd om hem wat te kalmeren.

Het moet zijn, dat die kabilaiaanse chef, nog zo de kwaadste niet is. Die Jef,(nog enen) begreep, na een beetje aandringen, dat de Karel eigenlijk wou zeggen, dat zijn manschappen op een andere en betere manier, moesten leren foefelen. Dat wij, ons landje hem, ten gepaste tijde, wel zouden helpen met , zoals mijn gebuur, de doka-specialist, het noemt "Ontwikkeling"samenwerking, met heel veel zilver in de ontwikkelaar!

Ikzelf, geloof er niets van! Ik denk dat die brave man het hier gewoon, tijdelijk, afgebold is, omdat het hier té koud aan het worden is en de Belgische regering, misschien, zijne mazout niet meer wil betalen!

[telloorlekker]

Ed, ik weet niet waarvoor jij schrik hebt. Niet ik heb die onbenullige privacywetten uitgevonden hoor. Deze zijn er gekomen op vraag van Belgische grootste vriend, die zelf geeneens weet wat privacy of democratie wil zeggen. Ik durf elke Amerikaan uitdagen om mij het tegendeel te beweren én te staven. Hun verkiezingen zijn daar een frapant voorbeeld van. Zij mogen een president kiezen... ja, dat dacht je misschien. Nee, Amerikanen "voten" op kiesmannen, die niet eens democratisch verkozen zijn, maar vazallan van de huidige staatsstructuur. En die mannen bepalen wie president wordt, niet het kiesvee... Laat me niet lachen hé... ik zou er buikloop van overhouden. Uiteindelijk zullen die nazaten van ons scrapuul ons de les gaan lezen. Je moet maar durven hé...
De DHL-soap... je kan er uren over zeveren, je gal over uitspuwen, je mening over zeggen. Ik wist het op mijn blote voeten dat het zo zou aflopen. Ik ken ook Duitsers hoor... "Ein Mann ein Word" is sinds de vernedering van na 40-45 een heel andere wending gaan nemen, waarschijnlijk mede door toedoen van diezelfde "vriendjes". Je ziet maar wat er van komt. Als het aan die Noord-Atlantische VerdragsOrganisatie moest afhangen, zou -in teorie- Berlijn de zetel moeten krijgen, niet New-York. Maar die de grootste bek heeft, krijgt ook binnen een verdeeld Europa steeds gelijk. Nog even en onze Euro moet eraan geloven... als het aan de Amerikanen ligt.
De Israëlieten zijn net als de Yankees, ze beroemen zich steeds op wat hen is overkomen of te beurt gevallen voor een halve eeuw. En daarvan maken die naties misbruik om andere naties hun wil op te dringen, zowel sociaal als economisch. Hij die daarin trapt is wel de grootste onbenul die op deze aardkloot rond loopt. Niet dat ik De Gucht voorspreek, ik ben zelf geen Unizo-aanhanger, maar uiteindelijk heeft het diezelfde halve eeuw moeten duren vooraleer er ten minste iemand is opgestaan die de waarheid heeft durven zeggen. Zou De Gucht ook geen uitmuntende minister van Binnenlandze zaken kunnen zijn ? Wellicht zou hij dat chantage-getrek van DHL ook aan de schandpaal prijken... Die vermeende arbeidsplaatsen (die er trouwens nog moeten komen) zijn alleszins dik overtrokken. Ik wil daar ook wel "crisismanager" gaan spelen, maar mij vragen ze niét !
TLL

[Tillie]

Dat zègt me iets dat idee van Kareltje op binnenlandse Zaken. Kan hij nagels met koppen slaan. Valt de bevoegdheid voor de ééngemaakte politie dan ook niet onder hem? Dat gaat vonken geven. Staat er al geregistreerd aan wie die pistolen van de Antwerpse politie zijn verkocht hoop ik.
Voor BHV zou dat toch te laat komen, dat moest toch onverwijld? Ze zullen toch zichzelf de laan niet uitsturen, zo voor die komende feestdagen. Dan moeten ze al die champagne recepties missen. Een overwinningsfeest zie ik ook niet zitten. Misschien kan Steve nog uitwijken naar Cuba. En daar de Rumba leren dansen. De rum kent hij al van zijn jaren in de horeca. Of zouden de plooien bij zijn aanhang al zijn gladgestreken?

[hermano]

Dag mensen, ik ben terug. Eigenlijk ben ik niet weggeweest omdat ik pas binnenkort weg ben, maar ik heb zware onderhandelingen gevoerd. Ik kreeg telefoon van datzelfde gereputeerde bureau ("division" van KPMG) dat die vorige manager voor Picanol had gevonden met de vraag of het mij niet interesseerde. Ik liet weten dat ze gelijk hadden, dat het mij helemaal niet interesseerde, mijn vrouw had geen weefgetouw nodig, maar dat was buiten de waard gerekend, die mannen werken zoals een spelersmakelaar bij het voetbal, ofwel krijgen ze een commissie op de transfertprijs ofwel op het komende loon van de speler. Die transfertvergoeding, daar kunnen ze naar fluiten, dat hadden ze wel direct begrepen, dus hadden ze zich voorgenomen om mij naar Picanol te versluizen met een dikke wedde, dat kwam voor hen ook goed uit, dus bleven ze maar zagen.

Uiteindelijk is de boel afgesprongen, die welkomstpremie van 6 miljoen € (maar deze keer wel uitbetaald via Jersey), een loon van 3 miljoen € per jaar en aandelenopties bovenop, dat was al geregeld, een Rolls als dienstwagen kon nog net, een abonnenment en een GSM waren vanzelfsprekend, maar eentje met ingebouwd fototoestel en MMSfunctie om die foto's te kunnen doorsturen dat was er teveel aan. Het kost ocharme 169 € en dat kon er niet meer vanaf, wel ik heb ook mijn principes, dan blijf ik liever zitten waar ik nu zit (tussen haakjes: ik zit nu voor/achter/op mijn PC). Hier kan ik tenminste nog een babbeltje slaan met intelligente mensen in plaats van met managers, Tillie maakt goede koffie en we wachten nog op dat diner van Mira. Voor je het weet komen ze je bij Picanol weer weg halen en dan zit je ergens bij Coca Cola en dat lust ik niet, waarschijnlijk kun je daar zelfs geen koffie krijgen. Stel je voor dat je bij Shell terecht komt, wie weet wat drinken ze daar?

Dat geval van DHL heb ik nog gevolgd maar ik begrijp niet waarom dat idee van Zandman niet werd overgenomen om die huizen tegen een serieuze prijs te onteigenen en ze later met winst terug te verkopen. Ik heb nog een ultieme poging gedaan om het probleem van die MD11 op te lossen, maar het is mislukt, de Guy heeft het zelfs niet eens voorgesteld aan DHL. Ik lees links en rechts in "Nieuws" dat het geen lawaaierig toestel zou zijn, wel dat is waar en niet waar. De normen voor geluidsoverlast van vliegtuigen liggen vast in een standaardhandleiding en alle bestaande toestellen zijn daarin opgenomen. De toestellen met de meeste geluidsoverlast (hoofdstuk 2) mogen in heel Europa 's nachts niet meer vliegen en zijn aan het verdwijnen, de MD11 zit helemaal onderaan in hoofdstuk 3 en is één van de slechtste toestellen qua geluid die nog net de grens haalt voor nachtvluchten. Hoofdstuk 4 zijn de toestellen van de toekomst en onze collega's in Nederland zijn veel strenger, ze laten 's nachts enkel nog toestellen toe uit de bovenste helft van hoofdstuk 3 en de rest niet meer zodat DHL met zijn MD11 nog niet moet denken aan Schiphol. Mijn oplossing was eigenlijk simpel: het is een viermotorig toestel, wel als ze nu 1 motor wegnemen dan is het een MD8,25 en dan maakt dat vliegtuig toch 25 % minder lawaai zodat er geen probleem meer is?

[telloorlekker]

Wat is het 's avonds en 's nachts toch rustig rond die vlieghavens. Dié mensen daarrond moeten niet klagen. Of zijn die klagers van allochtone afkomst gevlucht uit hun blanke top der duinen ? Zoals hier bij ons in de buurt... een vliegveld is moeten sluiten omdat het geluid van die eenmotorige Pilatus hun rust verstoorde. Moet je nu eens komen luisteren hoe weelderig de grasmachines ronken op zonovergoten zondagmiddagen ... Een prima vergelijking, vind je niet ?

[ED.]

Den Elio begint stilaan door te hebben, dat een splitsing van ons grondgebied ook zijn voordelen heeft. Hij kan president worden van een land waar alles voorhanden is om de massa aan te trekken. Bergen, kastelen,zeer mooie natuur. Enfin, alles wat er nodig is om een wereldberoemd toeristisch land te worden. In feite, een Franstalig Bokrijk, maar dan vele malen groter, dan dat van ons.

Mij moet men niets wijsmaken. Wallonië kan gerust op eigen kracht blijven voortbestaan. Beter nog! Zij kunnen, terug, een goede naam en faam krijgen in het buitenland. Wat heeft Vlaanderen te bieden, buiten haar werklustige meertalige bevolking, het boerenverstand, haar intelligentsia, het Trappistenbier en het schoon vrouwvolk?
Eén plas water en het smaakt dan nog naar zout!

Juist boven mijn pc-scherm hangt zo een vodje papier " " Het heeft zijn majesteit Koning Albert II behaagd, op voordracht van de minister, de heer kleppekens , de gouden medaille te verlenen in de orde van Leopold II" Soms vraag ik mij af, waarom die M. Kleppekens die eer is aangedaan. Of diene Albert II wel goed wist wie die Kleppekens eigenlijk wel was of is? Maar ja, hij is voorgedragen door een minister en, een minister heeft altijd gelijk! Zeker, wanneer het in het kraam past van al de Kleppekens!

"Tiens", dacht ik nog, "wanneer we splitsten, hoe gaat men dan, in de toekomst, zo een oorkonde noemen?" Dat van die kousenband is allang afgezaagd. Ten andere, niemand draagt nog een kousenband. Ik zou niet weten wat er mee aan te vangen! De koning? Die zal er dan geen zaken meer willen mee hebben. Misschien stapt die het af, terug naar zijn roots, al dan niet met een C4 in zijn handen! Tja, koning zijn. Geen simpele job,mijn gedacht! Men zou voor veel minder een échte stiel leren!

Misschien wordt er wel een orde van de kolderaars ingesteld! Alhoewel, om dat te verkrijgen, zal men méér dan vijf en dertig jaar nodig hebben om die medaille te verkrijgen. Ik denk, eerlijk gezegd, dat ik daar zal kunnen naar fluiten! 91 jaar worden, is niet iedereen gegeven!

[mira]

"'t Kan verkeren" schreef Bredero onder zijn werken; heeft hij ook misschien voor de laatste keer gezegd toen hij door het ijs zakte. Dat het met onze staatsbazen kan verkeren dat weten we onderhand en dat ze regelmatig door het ijs zakken daar hoeft ook geen verdere uitleg bij. De gevolgen voor ons Schaduwkabinet zijn inmiddels al bekend. Een paar willen het ijzer smeden terwijl het nog heet genoeg is en dat ze op vetbetaalde jobs azen kan je hen moeilijk kwalijk nemen. Op de medewerking en espresso van Tillie moet ik ook al niet meer rekenen, TLL stond hier vlug te zwaaien met zijn luxeprobleem en dat liet zij niet aan haar fijne neus voorbij gaan. Brombeer, nog niet helemaal vlekkeloos na zijn fikse buiteling, zou ergens in het Terkamerenbos gesignaleerd zijn, maar vermits die blauwe vlekken inmiddels verkleurd zijn tot een kleurenpalet variërend van geel naar oranjebruin, valt hij moeilijk op te sporen tussen de herfstkleuren in het bos.

De burgers hechten minder en minder geloof aan de beloften van de regering, tenminste degenen die nog geloven. Stel je nu voor dat ze dat voor het volksfeest ook niet zouden doen, de opkomst zou maar povertjes zijn. Wat me vooral deed twijfelen om het alsnog te organiseren was het feit dat ik rekening diende te houden met de franstalige heerszucht in de hoofdstad. Dat werd me snel duidelijk toen ik bezoek kreeg van één der opperhoofden, een zekere Goswijn. Met veel armgezwaai en permettez-moi-madame's ging hij eens uitleggen hoe dat in zijn werk zou gaan. "Permettez-moi-madame-niemendal" zei ik. "En daarbij, Meneer Goswijn" vervolgde ik "als u denkt van met uw pollen aan ons luxeprobleem te mogen zitten, zal het zijn van pas-de-flamand-pas-d'argent". Hij schoot in een franse kolleire en riep nog iets van "on verra" terwijl hij schuimbekkend wegliep.

Over het verder organiseren van het diner heb ik ook getwijfeld. Gezien de onregelmatige en onzekere aanwezigheid van het voltallig Schaduwkabinet zou dat ook veel verloren geld en moeite zijn. Tenslotte, mijn medezeggenschap in deze schaduwregering is geen lang leven meer beschoren en ik denk dat niemand het me kwalijk zal nemen wanneer ik, alvorens opnieuw als "de vrouw achter..." in de anonimiteit te verdwijnen, het er zelf nog eens goed wil van nemen. Nog onder invloed van mijn "volksfeest"gemoedstoestand heb ik dan besloten om de organisatie volledig in handen te geven van een typisch en gezellig restaurant. Daarbij dacht ik aan de Stekerlapatte, Brussels equivalent van de vermaarde Lyonese "bouchon", en te vinden in de Marollen, een volkse wijk in de schaduw van het justitiepaleis. Amper een paar honderd meter verwijderd van het quartier chic-et-cher heb je de indruk in een oude zichtkaart te verdwijnen, een grijze tristesse, mooi in zijn lelijkheid, waar echter de geest van Brueghel nog op tijd en stond aanzet tot levendige volkse taferelen waarbij de figuranten even hun troosteloos bestaan kunnen vergeten in drank en plezier.

Daar bevindt zich dus de Stekerlapatte, een levenswerk van Daniel zaliger en de zijnen. De gelagzaal is verspreid over twee aaneenpalende huizen. Het interieur is nog steeds zoals je die ziet in oude vlaamse films of in Lili en Marleen, donkerbruin glimmend hout en warme spiegels, geen zilveren bestek en fijngeslepen crystallen glazen maar eenvoudige houten tafels met een strooibus zout en een houten pepermolen. In je bord geen miniatuurschilderijtjes die je amper met je vork durft aanraken of waar niet veel aan te raken valt. Hier is geen plaats voor geforceerde stijfgestreken hoffelijkheid van pinguin-obers en geen doorlopend défilé van gucci en andere cartiers. Hier vind je in je bord nog boestrink met pellepatatten, poularde die nog de geur en de smaak heeft van grootmoeder's keuken, delicatessen van een zwijntje, het vlees dat je zelden of nooit vermeld ziet op de kaart van andere restaurants. Het zou je zelfs niet verwonderen mochten plotseling de heren Bossemans en Coppenolle hier binnenstappen, evenmin van Madame Chapeau met misschien nog steeds dat konijn in haar grote draagtas. Meerdere keren heb ik het mogen meemaken dat, de tijd van een verblijf, onbekende aperitief-buren bekende dessert-kompanen werden, dat jong en oud als één vrolijke bende samen vertrokken. Daniel keek glimlachend toe en zag dat het goed was en ik denk dat hij dat nu ook nog doet, al zij het van elders, want sinds een goed jaar is hij er niet meer, zijn dierbaren zetten het werk verder, maar ik ben zeker dat zijn geest nog ergens in de buurt rondwaart. Bedankt Daniel Van Avermaet voor de leuke tv- en radiomomenten maar vooral bedankt voor de gezellige avonden in dat stukje authentiek Brussel.

[Tillie]

Ik geloof dat ik verdwaald was bij de losse flodders. Die fanclub van de kolderaars is daar de oorzaak van.
Die stekerlapatte dat zegt me wel iets.
Daniel van Avermaet. dienen toffe gast die de rechtvaardige rechters nog heeft gepresenteerd. Of was het de voorloper ervan op de radio?