Bang zijn of schrik hebben

Hier is plaats voor openbaar debat.

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

18 apr 2020, 09:51

Er zijn veel nuances, ge kunt u verschrikken, dit duurt maar een ogenblik.
Schrik hebben is iets dat men ziet aankomen.
Bang zijn, dit is wel een actueel onderwerp in deze corona tijden.
De 80+ers onder ons zullen zich de tijd van de vliegende bommen wel herinneren.
De V1 zag en hoorden we wel aankomen, wanneer de motor uitviel kon men zich
nog uit de voeten maken maar de V2 kwamen onverwacht zoals de corona virus
ge kon er u niet tegen beschermen. Ik woon in een flat in een WZC en geloof me,
velen lopen hier met een bang hartje alhoewel er nog geen besmetting vastgesteld is.
Het zal zijn zoals in de naoorlogse tijd,
we zullen ons aan een ander leven moeten aanpassen.
Misschien is er wel iemand die hier een stukje wil aanbreien.
Laatst gewijzigd door jeronimo op 18 apr 2020, 12:17, 1 keer totaal gewijzigd.
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

wardje
Lid geworden op: 04 dec 2005, 15:46
Locatie: oostrozebeke

18 apr 2020, 11:49

We gaan nog een aantal golven van het virus zien zolang we geen vaccin hebben.
Dus wie nu nog niet besmet geraakt is heeft nog de kans bij de volgende golven, t'is nu niet anders geen vaccin voor handen is oppassen geblazen.
Als de eerste viruspiek( is overwonnen) en het aantal opnames op intensieve zorg voldoende laag is, krijgen we wat meer vrijheid,tot het virus zich weer agressief gaat verspreiden. Dan is het weer voor meerdere weken binnenblijven.
Denk dat we voor langere tijd in en uit een vorm van lockdown zullen gaan.
Het probleem is hoe kan men een balans vinden tussen gezondheid en economie , nu zit er ook geen structuur meer in ons doen en laten , kortom we hebben schrik , niemand die ons kan laten kijken in de toekomst , hoe zal het verlopen ?
Ik denk niet dat onze moraal erop gaat verbeteren.
Vergeet niet we hebben nog een grote economische put te vullen, en die zal des te groter zijn juist als het lang aanhoudt zoals mensen meegemaakt hebben na de oorlogen.
T'is triestig maar ons goed leventje is voor onbepaalde tijd "on hold" gezet , t'zal moeten hernemen met vallen en opstaan de vraag is hoe lang kunnen sommige mensen dat verdragen zonder in depressies te vallen?

werewoef
Lid geworden op: 05 apr 2005, 17:53

18 apr 2020, 20:56

Uit een prentenboek van het museum van het Catharijne Convent - www.wbooks.com - Tittel = Geen dag zonder Maria - dees volgend gebedje uit den oorlog :

Luidt als volgt :

Ons lief Vrouwke geeft hem een douwke, dat hij (vliegende bom ) niet valt op zolder, maar midden in de polder .

aub-werewoef
AMEN en AUM

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

21 apr 2020, 09:33

Na de reportage op VRT " de oorlog" wil ik er zelf nog een stukje aanbreien.
De vliegende bommen waren wel onvoorspelbaar.
Rond Brussel zijn er wel enkele gevallen niet in verhouding met Antwerpen.
In die tijd waren er veel kinderen naar " het pajottenland" geplaatst.
Zo weet ik van ene Mauritsken bij een tante in Gooik en ene fonsken bij
de schoonouders van mijn zus in Wambeek en zo waren er velen.
Hier in Gooik op de Brusselbaan was er ook een V1 gevallen bij de nonkel
van mijn vrouw, de schuur was wel gedeeltelijk verwoest maar het woonhuis
was gespaard gebleven behalve stukgeslagen ruiten en enkele pannen van het dak.
De huizen een paar honderd meter verder waren er erger aan toe omdat het
een V2 was en die had een put van wel drie meter in de grond geslagen en zo
gingen de schokgolven tot een kilometer verder.
Ons dorp is vrij gebleven, het geloof van de mensen had ons daarbij geholpen????
De pastoor had op de preekstoel aangekondigd dat er iedere zondag na het lof een
boete processie zou doorgaan, geloof me of niet zelfs zij die geen kerkgangers waren
stapten mee op ennnn neen, geen bom op ons dorp gevallen.
Zo ziet ge hoe de schrik er inzat om een ganse gemeenschap op de been te krijgen.
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

01 mei 2020, 11:52

Dit schrijf ik als zevenentachtig jarige en woon-zorg centrum bewoner
Sorry dat er geen respons komt op mijn topic maar ik kan er inkomen.
de meesten onder de lezers hebben de tijd van angst niet meegemaakt.
De vier jaar bezetting hebben bij vele ouderen wel sporen nagelaten,
men deed ooit wel iets tegen de regels van de bezetter, wie heeft er niet
gesmokkeld om dan met schrik naar huis te komen om alles af genomen
te worden. Zij die opgeroepen werden om naar Duitsland te gaan werken
leefden in voortdurend angst, in hun eigen bed slapen kon niet meer,
ze leefden als opgejaagd wild. De avondklok werd zeer stipt nageleefd,
niemand waagde zich nog buiten te komen, dit was ergers dan nu met de
corona crisis. Dat de jongeren moeite hebben om de regels na te komen
kan ik inkomen, ze zijn in volledige vrijheid opgegroeid en dwang kennen ze niet.
Zo ken ik gezinnen waar man of vrouw opstandig worden en de regels niet respecteren.
Een ander sprak me van “ mijne vent die zou de muren oplopen…”
Tot slot wil ik zeggen ; leef gewoon je leven en wees voorzichtig want dat virus
ligt steeds op de loer en wees gelukkig, het einde ligt al in ’t zicht.
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

figaretto
Lid geworden op: 13 aug 2005, 14:10
Locatie: waar de meeuwen schreeuwen boven 't golfgedruis...

02 mei 2020, 16:12

jeronimo schreef:
01 mei 2020, 11:52
De avondklok werd zeer stipt nageleefd,
niemand waagde zich nog buiten te komen, dit was ergers dan nu met de
corona crisis. Dat de jongeren moeite hebben om de regels na te komen
kan ik inkomen, ze zijn in volledige vrijheid opgegroeid en dwang kennen ze niet.
Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat vroeger alles veel beter was maar niettemin, daar waar het in mijn jonge jaren (50 en begin 60) het nog de normaalste zaak van de wereld was om zich te houden aan de regels van overheid en school, zien we nu dat de mentaliteit een heel andere richting uitgaat.
Een tijdje geleden vernam ik dat er bijvoorbeeld pas sprake is van schoolspijbelen wanneer een leerling een x aantal dagen of een dubbel aantal halve dagen per maand ongewettigd afwezig is. Wablieft ? Wij zouden het niet geriskeerd moeten hebben om ook maar eens een paar uur afwezig te zijn of onze ouders waren daarvan al op de hoogte nog diezelfde dag.
Ook toen had men goede en mindere goede leerlingen ; of vlijtige en minder vlijtige. Uiteraard gold toen ook wel de mentaliteit "mijn kind, schoon kind", maar toch was de algemene tendens om door de ouders aangespoord te worden om beter zijn best te doen in geval van onvoldoendes. Nu hoort men regelmatig dat de ouders naar de rechtbank trekken om de punten te betwisten...
Discipline in de klas ? Dat was de logica zelf ; niemand stelde zich daar vragen bij. Vandaag moet het vooral leuk zijn.
Wellevendheid ? Is nu waarschijnlijk een oubollig woord geworden.
Voorts mag men ook niet vergeten dat door de komst van allerlei mensen uit vreemde culturen er ook heel wat invloed is gekomen op de algemene houding t.o.v. officiële instructies en de ordehandhavers. Dikwijls niet in de positieve zin. Een paar uur geleden bijvoorbeeld zag ik tijdens het journaal de aankomst van Noord-Afrikaanse semi-landgenoten op de luchthaven van Zaventem. Familieleden, vrienden en kennissen verwelkomden hen massaal, in dichte drommen en de omhelzingen waren legio. "Social distancing ?" Nooit van gehoord blijkbaar. Sancties ? Kom nou...

Idefix
Lid geworden op: 21 jun 2007, 18:58
Locatie: Vlaams Brabant

08 okt 2020, 11:31

Ik heb de indruk dat (zonder te veralgemenen want er zijn altijd uitzonderingen )de mensen tegenwoordig van niets schrik hebben. Geen schrik maar van Politie want ze rijden dronken, al telefoneren en te hard alhoewel er zware boetes op staan. Kinderen hebben geen schrik meer van de meester of de directeur want ze weten perfect hoeveel halve dagen ze mogen brossen voor ze ambras krijgen. Jonge criminelen hebben geen schrik meer van het gerecht want ze weten dat ze te jong zijn om op te sluiten.
De zon is gratis voor iedereen

Idefix
Lid geworden op: 21 jun 2007, 18:58
Locatie: Vlaams Brabant

12 okt 2020, 12:35

Ondertussen is wel de tijd gekomen om een beetje schrik te hebben van dat Corona virus. Ik blijf hoe langer hoe meer uit de buurt van andere mensen. Als ik boodschappen moet doen doe ik die op een moment dat er minder volk in de winkel staat en ik kies nu voor Carrefour omdat er meer ruimte is. Panikeren hoeft niet maar ik ben niet gewoon van te vechten tegen een "onzichtbare" vijand...Voorop staat nu bij ons "hygiëne".........
De zon is gratis voor iedereen