Abortus

[frits1955]

Nooit zal ik, om iemand te gerieven, een dodelijk middel voorschrijven of een raad geven, die, als hij wordt gevolgd, de dood tot gevolg heeft.

De eed van Hippocrates uit de oudheid ligt al lang in de vuilbak en is dus niet meer relevant. De huidige artseneed ziet er helemaal anders uit.
Om maar eens een voorbeeld te geven voor die mensen die denken dat godsdienst een rol mag spelen in de gezondheidszorg:" Ik zal ervoor waken dat mijn houding tegenover patiënten niet beïnvloed wordt door levensbeschouwing, politieke overtuiging, sociale stand, ras, etnie, nationaliteit, taal, gender, seksuele voorkeur, leeftijd, ziekte of handicap."

[MichelN]

De eed van Hippocrates uit de oudheid ligt al lang in de vuilbak en is dus niet meer relevant. De huidige artseneed ziet er helemaal anders uit. ..

Daar staat ook de volgende zinsnede in: "Ik zal erop toezien dat het menselijk leven optimaal geëerbiedigd wordt." Me dunkt dat op dit punt meer dan ruimte is voor interpretatie, ongeacht of dat nu een katholiek standpunt is of niet. In Nederland gaan ze nog een heel stuk verder, met name tot zes maanden na de bevruchting, daar kan ik niet mee leven, ook al zegt men dat een vrucht van zes maanden niet levensvatbaar is.
Ik vind dat allemaal getuigen van gemakzucht, eventueel aangepast aan economische omstandigheden (mijn lief is werkloos bv), er zijn meer dan genoeg voorbehoedmiddelen beschikbaar. Tenzij er medische redenen - met uitzondering van bepaalde gevallen zoals verkrachting, incest ... - van zouden zijn die het leven van de moeder in gevaar brengen vind ik dat er nogal losjes wordt omgesprongen met onze culturele moraal vandaag.

[werewoef]

Ik vind het spijtig dat niemand hier een antwoord biedt op de cruciale vraag van Frits 1955 .

Welke keuze heeft een Oekrainse vrouw die na een traumatische groepsverkrachting zwanger wordt ? Moet ze haar verdere leven dan herinnerd worden aan dit gruwelijk gebeuren ?

werewoef

[Wil.]

Uit 'de moderne eed van Hippocrates' ook dit stuk:

Ik zal het leven en de menselijke waardigheid eerbiedigen.

[Wil.]

Ik vind het spijtig dat niemand hier een antwoord biedt op de cruciale vraag van Frits 1955 .

Welke keuze heeft een Oekraïense vrouw die na een traumatische groepsverkrachting zwanger wordt ? Moet ze haar verdere leven dan herinnerd worden aan dit gruwelijk gebeuren ?

Denk je dat de herinnering ooit kan uitgewist worden, wat men ook doet?

Ik zie zo direct twee mogelijke sporen:
1. abortus
2. het kind afstaan voor adoptie

Of het ook een optie is om het kind toch te behouden, moet iedere vrouw in die situatie zelf uitmaken.

[figaretto]

Ik vind het spijtig dat niemand hier een antwoord biedt op de cruciale vraag van Frits 1955 .

Welke keuze heeft een Oekrainse vrouw die na een traumatische groepsverkrachting zwanger wordt ? Moet ze haar verdere leven dan herinnerd worden aan dit gruwelijk gebeuren ?

werewoef

Het antwoord op je vraag, werewoef, valt te lezen in de laatste paragraaf die MichelN - te lezen net voor je eigen bericht - daarover schreef. (Over verkrachting bijvoorbeeld). Wat het geheel van deze materie betreft, ben ik het volkomen eens met MichelN.

[E.T.]

Daar moet ik dan uit besluiten dat je net als Michel geen vrouw bent ...

[frits1955]

Dat is een aanzielijk probleem binnen het abortusdebat: (oude) mannen die vinden dat zij het laatste woord moeten hebben dienaangaande.

[E.T.]

Inderdaad, tot hun dochter ze 's morgens doet verslikken in hun koffie ...

[Wil.]

Mannen hebben evenveel in te brengen in het debat als vrouwen. Wanneer een vrouw in verwachting geraakt, dan is daar altijd wel een man bij te pas gekomen (zelfs bij in vitro).

Ik moet zelf geen diabeteslijder zijn om toch een gefundeerde mening te kunnen hebben over het (verkeerde) voedingspatroon van een diabeticus.

[E.T.]

Hier sla je de bal volledig mis, diabeten hebben een ziekte geen eetstoornis.

[Wil.]

Je interpreteert mijn tweet, euh , mijn posting verkeerd.

Iedereen weet wel dat een diabeet een ziekte heeft, maar het dieet speelt bij deze mensen een belangrijke rol. Indien zo iemand maar blijft overdadig veel zoetigheden eten, dan vráágt z/hij om problemen. Over dat eetpatroon kan een niet-suikerzieke mee discussiëren.

Dat is wat ik wilde zeggen.

[E.T.]

Zoals een beetje meewarig kijken naar een ´dikkertje´ die een ijsje likt ...

[MichelN]

Zoals een beetje meewarig kijken naar een ´dikkertje´ die een ijsje likt ...

Geen groter vermaak dan leedvermaak...

[MichelN]

Dat is een aanzielijk probleem binnen het abortusdebat: (oude) mannen die vinden dat zij het laatste woord moeten hebben dienaangaande.

Het gaat niet over oude of jonge mannen, wel over diegene die wel eens een stem in het kapittel mogen hebben. De hippietijd is lang voorbij en vrouwen verbranden hun beha's niet meer, ze zagen constant om nieuwe.