Historie van Kerken.
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
ik ga ook naar Venetië’ het ‘Friese Venetië’ ...Molkwerum een juweeltje met vloerverwarming!!
Want zoals jullie als wereldburgers natuurlijk weten heeft Fryslân honderden fraaie, monumentale kerkgebouwen, die het waard zijn om in de zomermaanden te bezoeken. In de maanden juli en augustus houden de stichting Alde Fryske Tsjerken open dagen onder het motto ‘Tsjerke Iepen’. Met name de hervormde Sint Lebuïnuskerk van Molkwerum is een Venetië’ in Fryslân.
Wie de geschiedenis hoort over de hervormde kerk van Molkwerum, kan niet voorbij gaan aan de schoonheid en historie van het dorp Molkwar. Dat alleen maakt een bezoek aan dit kerkje uit 1849 al de moeite waard.
Het dorp Molkwerum was in de zeventiende en achttiende eeuw om twee zaken bekend in heel Fryslân, en tevens buiten de provinciegrenzen. Allereerst werd er een dialect gesproken dat, met het dialect van Hindeloopen, beschouwd werd als het ‘echte’ Fries. Beide dialecten vertoonden kenmerken van het oud-Fries. Er zijn beschrijvingen van buitenlanders die onder andere om de taal te horen, reizen maakten naar Hindeloopen en Molkwerum.
Het dorp was gebouwd op zeven pôllen , door water van elkaar gescheiden. De eilandjes hadden namen als Tsjerkepolle, Aestrik, Westrik, Hindepolle, Kattepolle, Achthuizen-polle en Grinzerpolle. Via bruggetjes en planken onderhielden de dorpsbewoners hun onderlinge contacten, en het verhaal gaat dat vreemdelingen er gemakkelijk verdwaalden. In de tweede helft van de achttiende eeuw en gedurende de negentiende eeuw daalde het inwonertal.
Veel karakteristieke huizen werden gesloopt en sloten gedempt, maar wie nu door het dorp loopt, ziet nog steeds wel iets van de onregelmatige dorpsplanning. Molkwerum werd door die wonderlijke plaatsing van huizen vroeger ook wel het ‘Friesche doolhof’ genoemd.
De naam Molkwerum zou verwijzen naar Melkweren, of waterachtige streken lands, geschikt om melkvee op te weiden.
In 1849 en 1850 werd de huidige kerk gebouwd. In deze kerk werden weer de oude koperen kroonluchters opgehangen die ook al eerder hingen in de kerk die er sinds 1768 stond. Deze kerk had ook gebrandschilderde ramen welke helaas niet bewaard zijn gebleven. De toren was waarschijnlijk zestiende-eeuws.
De kerk van 1850 kreeg een geheel nieuw interieur. In 1873 schonk jonkheer Van Swinderen een klein orgel aan de kerk van Molkwerum. De preekstoel dateert waarschijnlijk uit de bouwperiode van de kerk. Aan de preekstoel is een koperen doopbekkenhouder bevestigd, die rond 1700 gegoten zal zijn.
In de jaren 1949-1954 werd er veel aan het interieur veranderd. Er kwam een nieuw doopvont, gemaakt door Stallman te Hindeloopen en Dijkstra te Sneek maakte een tinnen bekken met deksel. Stalmann maakte ook nieuwe psalmborden; een broer van ds Schneider schonk in 1954 het predikantenbord.
In 1971-1972 kreeg de kerk vloerverwarming. Toen werden ook de nieuwe, verplaatsbare banken opgesteld. Verder kreeg het plafond een blauwe kleur en werd de kroonlijst rond het plafond gemarmerd
Op één kroonluchter staan de namen van de schenkers: Saelingh Reyns en Claes Pyters. Een tweede is versierd met drie schildjes, waarop een man en een vrouw in klederdracht staan afgebeeld; het derde heeft een tekst: ‘Jongelingen en maagden. Dat zij de Naam des Heeren loven. Ps 148 vs 12 13’. De derde kroonluchter dateert vermoedelijk uit de achttiende eeuw.
Het orgel dat Van Swinderen in 1873 aan de kerk schonk en dat vermoedelijk een plaats had in het slot van de Van Swinderens in Rijs, heeft een kast uit ongeveer 1680. Toen het orgel door orgelbouwer Van Dam in 1873 in Molkwerum werd geplaatst, heeft hij het gehele binnenwerk vernieuwd, op enige houten pijpen na.
In 1928 kochten de kerkvoogden bij orgelmaker Van der Bliek in Leeuwarden voor 2600 gulden een nieuw pneumatisch orgel. Het oude instrument werd ingeruild en Van der Bliek verkocht dit aan de Hervormde Evangelisatie in Boazum. Toen in 1971 de Molkwerumer kerk inwendig werd veranderd, wilde men ook het mankementen vertonende Van der Bliek-orgel vernieuwen. Op hetzelfde moment werd juist de Evangelisatiekapel van Boazum gesloten. Wat gebeurde: de Molkwerumers kochten hun oude orgel terug. Aan dit orgel had orgelbouwer Eppinga in 1967 nogal wat veranderd, maar na een restauratie door de gebroeders Reil (Heerde) kon het oude orgel in 1972 weer in Molkwerum worden geplaatst. Het pijpwerk van Van Dam uit 1873 bleek nog grotendeels aanwezig, de blauwgeverfde kast werd weer ontdaan van zijn verflagen, het klavier hersteld en het door Eppinga bijgemaakte pedaal werd verwijderd. Het in 1928 door van Bliek gemaakte orgel was overbodig geraakt en hangt nu als decoratie in het horecagebouw van Camping 't Séleantsje in Molkwerum.
*********
http://www.molkwerum.nl/kerk.htm/
Auteur: Kening Redbad
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Onze Lieve Vrouwekerk
***
Onze Lieve Vrouwekerk
De OLV-Kerk aan de Keizersgracht is de eerste grote neogotische kerk boven de rivieren in Nederland en geldt als vroegste voorbeeld van een op de dertiende-eeuwse Franse gotiek geïnspireerde kerk in Nederland. Met de bouw werd in 1852 begonnen. De OLV-Kerk is een driebeukige kruiskerk ontworpen door de architekt Th. Molkenboer (1796-1863). Het hoge middenschip vormt met de kruisbeuk tezamen een Latijns kruis, waarvan de armen niet buiten de zijschepen uitsteken. Het orgel is door broeder Caspar Rettlar vervaardigd in 1859 en werd in 1886 door de orgelmaker M. van Maarschalkerweerd hersteld.
De kerk is eigendom van de Syrisch Orthodoxe Kerk en wordt ook gebruikt voor de r.-k. eredienst. De kerk is beschikbaar voor evenementen die verenigbaar zijn met haar kerk-zijn.
******
*******
http://www.deoudegracht.nl/zalen/kapelkerk.htm.
***
Onze Lieve Vrouwekerk
De OLV-Kerk aan de Keizersgracht is de eerste grote neogotische kerk boven de rivieren in Nederland en geldt als vroegste voorbeeld van een op de dertiende-eeuwse Franse gotiek geïnspireerde kerk in Nederland. Met de bouw werd in 1852 begonnen. De OLV-Kerk is een driebeukige kruiskerk ontworpen door de architekt Th. Molkenboer (1796-1863). Het hoge middenschip vormt met de kruisbeuk tezamen een Latijns kruis, waarvan de armen niet buiten de zijschepen uitsteken. Het orgel is door broeder Caspar Rettlar vervaardigd in 1859 en werd in 1886 door de orgelmaker M. van Maarschalkerweerd hersteld.
De kerk is eigendom van de Syrisch Orthodoxe Kerk en wordt ook gebruikt voor de r.-k. eredienst. De kerk is beschikbaar voor evenementen die verenigbaar zijn met haar kerk-zijn.
******
*******
http://www.deoudegracht.nl/zalen/kapelkerk.htm.
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De kathedraal van Bourges of Saint-Étienne de Bourges is een kathedraal in de Franse stad Bourges in het departement Cher. Deze gotische kathedraal werd gebouwd tussen 1195 en 1255. Sinds 1992 staat het gebouw op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
******
Bouwgeschiedenis
****
Ongeveer 20 jaar na het begin van de bouw, rond 1214, werd het koor voltooid. Het langhuis kwam gereed rond 1250. In 1260 werden de bouwactiviteiten stilgelegd. De torens waren toen nog niet voltooid. In 1313 dreigde de zuidtoren in te storten en werd deze gestut. Aan het einde van de 15e eeuw werd er verder gebouwd aan de noordtoren. Deze zou in 1506 alweer instorten, waarbij de aansluitende gewelven ook verwoest werden. In 1559 werd het dak beschadigd door een brand. Tijdens de godsdienstoorlogen, in 1562, richtten de hugenoten beschadigingen aan. Aan het begin van de 19e eeuw werd de kerk gerenoveerd. Al in 1862 werd het gebouw erkend als historisch monument.
*******
Architectuur
***
De kathedraal is bekend om de harmonische verhoudingen en de kwaliteit van de decoratie (beeldhouwkunst en gebrandschilderde ramen). Aan de westgevel wordt het Laatste Oordeel afgebeeld en ook de noord- en zuidfaçades zijn versierd met beeldhouwwerk. De kathedraal heeft het grondplan van een basilica, met kapellen rondom het schip. Vanwege de relatief korte bouwtijd is de kathedraal homogeen van uiterlijk en zonder zichtbare verandering in de bouwplannen ontstaan.
Opvallend is dat de kathedraal van Bourges vijf schepen heeft zonder dwarsschepen. Dit leidt tot een eenvormige buitenkant en een niet onderverdeeld interieur. Uitzonderlijk is dat de driedelige muuropstand van het middenschip wordt herhaald in de binnenste zijbeuk. Het binnenste zijschip is 12 meter hoger, maar smaller dan de buitenste zijbeuk. In de geleding van de westfaçade is, in tegenstelling tot bij de Notre Dame in Parijs, aan het aantal portalen te zien dat er vijf schepen zijn. Karakteristiek is het gebruik van de destijds al "ouderwetse" zesdelige gewelven in het middenschip.
***
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kathedraal_van_Bourges
******
Bouwgeschiedenis
****
Ongeveer 20 jaar na het begin van de bouw, rond 1214, werd het koor voltooid. Het langhuis kwam gereed rond 1250. In 1260 werden de bouwactiviteiten stilgelegd. De torens waren toen nog niet voltooid. In 1313 dreigde de zuidtoren in te storten en werd deze gestut. Aan het einde van de 15e eeuw werd er verder gebouwd aan de noordtoren. Deze zou in 1506 alweer instorten, waarbij de aansluitende gewelven ook verwoest werden. In 1559 werd het dak beschadigd door een brand. Tijdens de godsdienstoorlogen, in 1562, richtten de hugenoten beschadigingen aan. Aan het begin van de 19e eeuw werd de kerk gerenoveerd. Al in 1862 werd het gebouw erkend als historisch monument.
*******
Architectuur
***
De kathedraal is bekend om de harmonische verhoudingen en de kwaliteit van de decoratie (beeldhouwkunst en gebrandschilderde ramen). Aan de westgevel wordt het Laatste Oordeel afgebeeld en ook de noord- en zuidfaçades zijn versierd met beeldhouwwerk. De kathedraal heeft het grondplan van een basilica, met kapellen rondom het schip. Vanwege de relatief korte bouwtijd is de kathedraal homogeen van uiterlijk en zonder zichtbare verandering in de bouwplannen ontstaan.
Opvallend is dat de kathedraal van Bourges vijf schepen heeft zonder dwarsschepen. Dit leidt tot een eenvormige buitenkant en een niet onderverdeeld interieur. Uitzonderlijk is dat de driedelige muuropstand van het middenschip wordt herhaald in de binnenste zijbeuk. Het binnenste zijschip is 12 meter hoger, maar smaller dan de buitenste zijbeuk. In de geleding van de westfaçade is, in tegenstelling tot bij de Notre Dame in Parijs, aan het aantal portalen te zien dat er vijf schepen zijn. Karakteristiek is het gebruik van de destijds al "ouderwetse" zesdelige gewelven in het middenschip.
***
******
http://nl.wikipedia.org/wiki/Kathedraal_van_Bourges
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
RK Parochie Sint Vitus Blaricum.
***
De parochie Sint Vitus te Blaricum is een plaatselijke geloofsgemeenschap die zich thuis voelt in de rooms-katholieke traditie. We werken nauw samen met de parochie van Huizen, maar hebben ook open contacten met de andere christelijke kerken in de regio.
We hebben een breed scala aan liturgievieringen met zowel Eucharistievieringen als Woord-en-Communievieringen en Gebedsvieringen. Hoewel we de vieringen voor iedereen toegankelijk willen maken, zijn we ons ervan bewust dat we niet iedereen bereiken. Daarom zijn er vieringen die speciaal op kinderen gericht zijn, de zogenaamde gezinsvieringen, en speciale vieringen met ouderen: de seniorenmis. Ook zijn er regelmatig oecumenische vieringen.
Naast het vieren hebben we oog voor het leren, vooral het gezamenlijk gesprek over de teksten van de Heilige Schrift, en leggen we ons toe op het dienen, oog en oor hebben voor de mensen en de wereld om ons heen, zowel dichtbij als ver weg.
Zonder een goede coördinatie en communicatie kan een gemeenschap niet bestaan. De coördinatie is in handen van de parochievergadering. Naast haar regelmatige bijeenkomsten legt ze eenmaal per jaar in een openbare bijeenkomst verantwoording af over het gevoerde beleid en zet ze lijnen uit naar de toekomst.
Naast de mondelinge communicatie is er de schriftelijke informatie via het contactblad Galmgaten, dat iedere parochiaan thuis bezorgd krijgt. En er is het wekelijks contactblad Vitalia, dat iedere week achter in de kerk ligt.
******
http://www.belkerken.nl/hervormdegemeenteblaricum.html
***
De parochie Sint Vitus te Blaricum is een plaatselijke geloofsgemeenschap die zich thuis voelt in de rooms-katholieke traditie. We werken nauw samen met de parochie van Huizen, maar hebben ook open contacten met de andere christelijke kerken in de regio.
We hebben een breed scala aan liturgievieringen met zowel Eucharistievieringen als Woord-en-Communievieringen en Gebedsvieringen. Hoewel we de vieringen voor iedereen toegankelijk willen maken, zijn we ons ervan bewust dat we niet iedereen bereiken. Daarom zijn er vieringen die speciaal op kinderen gericht zijn, de zogenaamde gezinsvieringen, en speciale vieringen met ouderen: de seniorenmis. Ook zijn er regelmatig oecumenische vieringen.
Naast het vieren hebben we oog voor het leren, vooral het gezamenlijk gesprek over de teksten van de Heilige Schrift, en leggen we ons toe op het dienen, oog en oor hebben voor de mensen en de wereld om ons heen, zowel dichtbij als ver weg.
Zonder een goede coördinatie en communicatie kan een gemeenschap niet bestaan. De coördinatie is in handen van de parochievergadering. Naast haar regelmatige bijeenkomsten legt ze eenmaal per jaar in een openbare bijeenkomst verantwoording af over het gevoerde beleid en zet ze lijnen uit naar de toekomst.
Naast de mondelinge communicatie is er de schriftelijke informatie via het contactblad Galmgaten, dat iedere parochiaan thuis bezorgd krijgt. En er is het wekelijks contactblad Vitalia, dat iedere week achter in de kerk ligt.
******
http://www.belkerken.nl/hervormdegemeenteblaricum.html
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Saint-Denis-basiliek
***
De Saint-Denis-basiliek (Frans: Basilique de Saint-Denis) is een bekende begraafplaats voor Franse koningen in Saint-Denis, een voorstad van Parijs.
De kerk is gewijd aan Dionysius van Parijs, tevens de patroonheilige van Frankrijk. Hij zou de eerste bisschop van Parijs zijn geweest. Een simpele schrijn werd opgericht op zijn graf. Dagobert I, koning der Franken, bouwde op deze plaats de Sint-Denis abdij.
De kerk is een architecturaal meesterwerk, en wordt gezien als het eerste grote gotische bouwwerk. De bouw van de huidige kerk werd begonnen in 1136, maar het gebouw kwam niet voor het einde van de 13e eeuw gereed.
Op zondag 11 juni 1144 werd de kooromgang van de basiliek plechtig ingewijd. Deze werd gebouwd in opdracht van Abt Suger, in een nieuwe stijl met spitsbogen en glas-in-loodramen, waarbij de nadruk ligt op verticaliteit en een hemelse lichtinval. Bij de plechtigheid waren onder anderen de Franse koning Lodewijk VII de Jongere aanwezig, alsook de bisschoppen en aartsbisschoppen. De nieuwe stijl wekte bij de geestelijken het verlangen hun kathedralen op dezelfde manier te bouwen. Het is de geboorte van de gotiek.
De koningen van Frankrijk werden eeuwenlang in deze abdij begraven en de kerk staat dan ook bekend als de Franse koninkrijke necropolis. Op drie koningen na liggen alle heersers van Frankrijk van de 10e eeuw tot 1789 hier begraven. Tijdens de Franse Revolutie werden de graven echter geopend en werden hun stoffelijke resten in een grote put buiten de abdij gedumpt.
Napoleon Bonaparte heropende de kerk in 1806, maar de koninkrijke resten werden in hun massagraven gelaten. Na Napoleons eerste verbanning naar Elba werden de resten van Marie-Antoinette en Lodewijk XIV van Frankrijk hier begraven. De rest van de koninkrijke resten konden echter niet meer afzonderlijk begraven worden en de collectie beenderen werd in de crypte achter een grote marmeren plaat met de namen van alle koningen erop begraven.
Lodewijk XVIII van Frankrijk werd na zijn dood in 1824 begraven in het centrum van de crypte.
In de kerk staat het eerste orgel van Aristide Cavaillé-Coll uit 1840, een van de belangrijkste orgels in Parijs. In 1987 werd Pierre Pincemaille benoemd tot organist-titularis van dit orgel.
*****
****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Saint-Denis-basiliek
***
De Saint-Denis-basiliek (Frans: Basilique de Saint-Denis) is een bekende begraafplaats voor Franse koningen in Saint-Denis, een voorstad van Parijs.
De kerk is gewijd aan Dionysius van Parijs, tevens de patroonheilige van Frankrijk. Hij zou de eerste bisschop van Parijs zijn geweest. Een simpele schrijn werd opgericht op zijn graf. Dagobert I, koning der Franken, bouwde op deze plaats de Sint-Denis abdij.
De kerk is een architecturaal meesterwerk, en wordt gezien als het eerste grote gotische bouwwerk. De bouw van de huidige kerk werd begonnen in 1136, maar het gebouw kwam niet voor het einde van de 13e eeuw gereed.
Op zondag 11 juni 1144 werd de kooromgang van de basiliek plechtig ingewijd. Deze werd gebouwd in opdracht van Abt Suger, in een nieuwe stijl met spitsbogen en glas-in-loodramen, waarbij de nadruk ligt op verticaliteit en een hemelse lichtinval. Bij de plechtigheid waren onder anderen de Franse koning Lodewijk VII de Jongere aanwezig, alsook de bisschoppen en aartsbisschoppen. De nieuwe stijl wekte bij de geestelijken het verlangen hun kathedralen op dezelfde manier te bouwen. Het is de geboorte van de gotiek.
De koningen van Frankrijk werden eeuwenlang in deze abdij begraven en de kerk staat dan ook bekend als de Franse koninkrijke necropolis. Op drie koningen na liggen alle heersers van Frankrijk van de 10e eeuw tot 1789 hier begraven. Tijdens de Franse Revolutie werden de graven echter geopend en werden hun stoffelijke resten in een grote put buiten de abdij gedumpt.
Napoleon Bonaparte heropende de kerk in 1806, maar de koninkrijke resten werden in hun massagraven gelaten. Na Napoleons eerste verbanning naar Elba werden de resten van Marie-Antoinette en Lodewijk XIV van Frankrijk hier begraven. De rest van de koninkrijke resten konden echter niet meer afzonderlijk begraven worden en de collectie beenderen werd in de crypte achter een grote marmeren plaat met de namen van alle koningen erop begraven.
Lodewijk XVIII van Frankrijk werd na zijn dood in 1824 begraven in het centrum van de crypte.
In de kerk staat het eerste orgel van Aristide Cavaillé-Coll uit 1840, een van de belangrijkste orgels in Parijs. In 1987 werd Pierre Pincemaille benoemd tot organist-titularis van dit orgel.
*****
****
http://nl.wikipedia.org/wiki/Saint-Denis-basiliek
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Geschiedenis.
***
RIJKSMONUMENT
***
Het beleidsinitiatief van mevr. Hedy d'Ancona, minister van OCW: Selecteer monumenten uit de periode 1850-1940 resulteerde voor de Jozefkerk tot de status van Rijksmonument.
In de brief dd. 25-5-1998 Besluit aanwijzing tot beschermd monument nummer: 510630 zijn de betekenis en waardering beschreven, die hierna is opgenomen. Plus enige informatie o.a. ontleend aan het onderzoek mbt de muurschilderingen door het SRAL (Stichting Restauratie Atelier Limburg).
****
Betekenis van de Jozefkerk (o.a. uit de brief OCW):
Het is een driebeukige basiliek van zeven traveeën met een grote toren tegen de voorgevel (Oost) en een zevenzijdige koorsluiting (W) aan de achterzijde. In het verlengde van de lage zijbeuken aan weerszijden van het priesterkoor, de sacristie en de voormalige stookruimte. Het zadeldak boven het schip, de lessenaardaken boven de zijbeuken en de spitsen van de grote toren met de 4 hoektorentjes en de Angelustoren zijn gedekt met leien in Maasdekking. Van de driezijdige traptoren tegen de noordgevel is de spits ook gedekt met leien. Links van de grote toren staat onder een vijfzijdig koperen tentdak de doopkapel.
De gevels zijn opgetrokken in bruine baksteen en geleed met steunberen. In alle gevels zijn de glas-in-loodvensters onder spitsbogen samengesteld uit twee lancetvensters en een roosvenster in de kop, als of het een brandende kaars is. In de voor- en zijgevels zware opgeklampte deuren met smeedijzeren gehengen. Boven de zij-ingangen onder de toren vensters met glas-in-lood en gemetselde tracering onder spitsbogen.
De grote toren met hoeklisenen is ter hoogte van de nok van het dak van het schip ingesnoerd. Boven de insnoering zien we vier zeskantige hoektorentjes met spitsen en spitboogvormige galmgaten. De daar tussen staande achtkantige lantaarn heeft galmgaten onder spitsbogen en op de achtzijdige steile spits aan vierzijden wijzerplaten onder zadeldakjes.
De kruisribgewelven van het schip en de zijbeuken zijn uitgevoerd in schoon metselwerk. Op de zwikken van de geprofileerde spitse scheibogen boven de met schijnvoegen gepleisterde twaalf pilaren van Bentheimerzandsteen wandschilderingen van Adam en 27 profeten/patriarchen/aartsvaders. Het schijntriforium met spitsbogen is gevuld met een doorlopende schildering van een oosters landschap. Het schip heeft een lichtbeuk die hoog boven de zijbeuken uitsteekt met aan weerszijden van de vensters muurschilderingen van naar het venster gerichte engelen met zacht gele sterren op een blauw fond.
De wanden van de zijbeuken zijn tussen de in schoonmetselwerk uitgevoerde lisenen wit gepleisterd. Onder deze verflaag zitten ook muurschilderingen waarvan de `ondertitel' boven de deuren van de biechtstoelen bewaard zijn. De sterk aangetaste muurschildering op de achterwand rond het hoofdaltaar dateert uit de bouwtijd.
De Jozefkerk, begin bouw in mei 1893 tot de ingebruikneming op 25 september 1894 is heel sober. Verfraaiingen dateren van latere data o.a. bij gedenkwaardige jubilea.
Een tegelvloer met geometrische patronen, een afbeelding van St.Joris en de draak en tegels met mythische dierfiguren in het priesterkoor (1901). Het Maria-altaar (1897), het Joseph-altaar (1898), het hoofdaltaar (1908), het grote triomfkruis (1913), twee apostelbeelden bij het nieuwe altaar (1965) voorstellende Petrus en Paulus en bij de entree voorstellende de H.Gerardus Majella en H.Antonius van Padua zijn gemaakt door het atelier van Friedrich Wilhelm Mengelberg. Aan de overige vijf pilaarparen staan de beelden van de andere 10 apostelen, deze zijn gemaakt door Ruller uit Münster.
De muurschilderingen in het schip en de grote op de zijwanden van het priesterkoor (1926) en de ingelijste kruiswegstaties (1935) zijn gemaakt door Joan Collette. Deze was leerling van Jan Toorop maar in genoemde schilderingen is een geheel eigen stijlontwikkeling zichtbaar.
De handgesmede lichtkronen zijn afkomstig uit het atelier Kirschbaum te Münster en dateren van omstreeks 1918; op elke kroon is een van de Goede werken (Matteus hfdst. 25 vers 35-38) aangebracht. De Piëta (ca 1925), vervaardigd uit pierre de Caen is afkomstig uit het atelier voor kerkelijke kunst A.Ruller, eveneens te Münster
Waardering door Commissie selectie monumenten
Neo-gotische basiliek van cultuur-, architectuurhistorisch en stedenbouwkundig belang vanwege:
de relatie met de opkomst van de arbeidersbeweging dankzij de inspirerende kapelaan Alphons Ariëns in de sterk groeiende textielstad Enschede* de neo-gotische bouwstijl die kenmerkend is voor de negentiende eeuwse bouwexplosie van katholieke gebouwen na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in het jaar 1853* de betekenis van de kerk als het eerste werk geleid door J.Stuyt in samenwerking met en naar ontwerp van J.Th.J.Cuypers* de uitwendige gaafheid
het interieur dat ondanks de verschillende bouwperioden toch een bijzondere eenheid vormt en enkele waardevolle interieuronderdelen van verschillende kunstenaars en ateliers bevat
de beeldbepalende situering met de dominante hoge en karakteristieke toren aan de Oldenzaalsestraat
de neo-gotische bouwstijl die kenmerkend is voor de negentiende eeuwse bouwexplosie van katholieke gebouwen na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in het jaar 1853
de betekenis van de kerk als het eerste werk geleid door J.Stuyt in samenwerking met en naar ontwerp van J.Th.J.Cuypers
de uitwendige gaafheid
het interieur dat ondanks de verschillende bouwperioden toch een bijzondere eenheid vormt en enkele waardevolle interieuronderdelen van verschillende kunstenaars en ateliers bevat
de beeldbepalende situering met de dominante hoge en karakteristieke toren aan de Oldenzaalsestraat
****
JOZEFKERK 2e RK-KERK in ENSCHEDE
****
ONTSTAAN
In de door de textiel sterk groeiende stadje Enschede kon de Jacobuskerk ondanks het maximale aantal vieringen op de zondagochtend het sterk groeiende katholieke volksdeel niet langer herbergen. Het is in die tijd dat kapelaan Alphons Ariëns ook priester was. Tijdens zijn stage o.a bij Don Bosco in Italië is hij als gelovige en priester geraakt door sociale misstanden. De encycliek van paus Leo XIII, Rerum Novarum - arbeiders hebben recht op een evenredig deel van de opbrengsten - en de desolate toestand van de textielarbeiders in Enschede inspireerden hem tot zijn inzet daarvoor.
De toeloop van gelovigen heeft het kerkbestuur van de Jacobusparochie tot initiatieven aangezet om een tweede RK Kerk te bouwen. Een zeer ingrijpend proces waarbij de begeleiding en goedkeuring van het bisdom veel voortgang en troubles heeft gegeven.
In een reactie op het vanaf 1853 weer verkrijgen van de godsdienstvrijheid ontstond in de katholieke kerk een sterke voorkeur voor de neo-gotische kerkvorm - het teken van uitbundige trots en kracht.
De familie Cuijpers zowel vader dr. Pierre Cuijpers, de bouwer van het Rijksmuseum te Amsterdam en zijn zoon ir. Jos, waren aanhangers van de opvatting: eerlijke bouwkunst waarin alle vormen ontstaan door de constructie en het ideaal eenheid tussen structuur en geometrie van het gebouw en polychromie en iconografie van het interieur. Zoals door Jos samengevat in goed Duits een `Gesamtkunstwerk'. Zij vonden dit vooral in de middeleeuwse gotische kerken en kathedralen. Dat Jos Cuijpers gevraagd werd te komen kennismaken was niet toevallig want Alphons Ariëns en hij kenden elkaar sinds hun gymnasiumopleiding in het Zuid-Limburgse Rolduc.
Jos Cuijpers krijgt de opdracht van het Jacobusbestuur en de uitvoering staat onder leiding van zijn compagnon Stuyt. Jan Stuyt werd later de ontwerper van de Mariakerk te Enschede. Bij de aanbesteding ontstaat nog het probleem dat de bisschop geen goedkeuring wil geven voor het gunnen van de bouw van de toren omdat er niet genoeg geld beschikbaar is. Daarvoor wordt door een aantal `kartrekkers' een actie opgezet waar parochianen door middel van intekenlijsten zich verplichten tot een wekelijks af te halen bijdrage.
De Jozefkerk is binnen 1,5 jaar gebouwd. De eerlijkheid gebied te melden dat de toren in 1894 slechts voor de helft gereed was en pas in het voorjaar 1895 is opgeleverd.
Een zelfs in deze tijd een zeer korte bouwtijd; een immens groot bouwwerk in schoonmetselwerk met een groot aantal speciale profielstenen in muren, ramen, bogen en voor de diverse steunribben. Dat allemaal in die relatief korte periode op tijd op de juiste plaats voor verwerking. Een enorme klus werd een geweldige prestatie.
Dat alles voor een bouwsom van f 128.000,- gulden. Eind 19e eeuw een enorm bedrag, maar door de sterke groei van de arbeiders aanzuigende textielstad is dat mogelijk geworden.
De lonen waren eind 19e eeuw: voor een metselaar 17 ct, voor een timmerman, loodgieter, grondontgraver en stucadoor 16 ct, voor de verver en smid 14,5 ct en voor de opperman en sjouwer 13 ct per uur en dat bruto en in Hollandse centen. Ingevolge het bestek moest aannemer Rodenrijs uit den Haag de zes werkdagen op max. 11 uur stellen, ter voorkoming van ongelukken door vermoeidheid bij de gebruikelijke 12 uur per dag. Tevens diende hij naast tal van zedelijke aandachtspunten ook het loon in voldoende kleingeld op maandagmiddag uit te betalen zodat het geld in de `keuken' kwam om leeftocht te kunnen kopen op de dinsdagochtendmarkt.
Dit voldoende kleingeld moest de arbeiders uit de kroeg houden want bij papiergeld was het te moeilijk om zelf wat `zakgeld' te behouden. Hierin is Ariëns ook herkenbaar vanwege zijn inzet voor de geheelonthoudersclub Sobriëtas.
In die tijd zijn er tal van kerken gebouwd in Enschede, want in die jaren werden arbeiders vanuit bijna heel Nederland naar Enschede gezogen. In Enschede is de Drentse buurt bekend, nu voor een deel gesloopt om binnen het stadsvernieuwingsbeleid eigentijdse woningen te bouwen. Hier in Enschede zijn ook nog talrijke `taal'-cultuurverenigingen actief zoals de Groninger en de Friese. Zelfs uit Brabant en Zeeland kwamen mensen naar Enschede om te gaan werken in de textiel en te kunnen wonen in huizen die men `thuis' niet gewend was.
Foto Jozefkerk van achter de kerk
MATEN die het gebouw inhoud geven:
de toren: het stenen gedeelte is 37 meter,
de spits vanaf de 4 hoektorentjes 35 meter hoog,
het smeedijzerenkruis is 5 meter zodat
de totale hoogte 77 meter is,
de voet van de toren heeft een doorsnee van 11,5 meter en de binnenmaat van het kerkportaal is 7 meter.
lengte van oost tot westgevel is 65,2 meter.
breedte van het schip met zijbeuken is 20 meter
de nokhoogte van het middenschip is 26 meter, en het Angelustorentje geeft nog eens 17,5 meter hoogte.
de hoogte van de kruisgewelven middenschip is 17 meter en van die in zijbeuken is 8,5 meter
De karakteristiek van het gebouw is klassiek neo-gotisch te noemen. Een robuuste toren met een lang schip. Die ruimte is door zes paar pilaren in 7 vakken ofwel traveën verdeeld. Het middenschip wordt aan beide zijden geflankeerd door een zijbeuk. De gewelven boven het middenschip zijn veel hoger en zo ook de muren die ver boven de zijbeuken zijn doorgetrokken. Deze verhoogde zijwanden bevatten ook vensters en vormen zo een zgn lichtbeuk. Dit is kenmerkend voor de zgn basilicale kerkenbouw. Om het gewicht van die bovenmuren en dat van de stenen gewelven naar de buitenmuren van de zijbeuken te kunnen afleiden zijn de in Noord-Frankrijk bij gotische kathedralen gebruikelijke luchtbogen en steunberen ook bij deze Jozefkerk en de een tiental jaren later gebouwde St.Georgekerk te Almelo toegepast. De noodzaak hiervan is nog te zien door een gering uitwijken van ca 10 cm ter hoogte van het midden van de kerk
**********
ONTWERP - FILOSOFIE
Jos Cuijpers
Als eerste de reeds genoemde in speciale profielen gebakken stenen en natuurlijk de gewone grijs/bruine baksteen. Voor de schalken, kraagstenen en onderdorpels van de vensters is hardsteen verwerkt terwijl de sokkellijsten en de vensterlijsten met gewoon baksteen zijn opgezet. Voor de basementlijsten onder de van Bentheimerzandsteen gemaakte pilaren is zwarte natuursteen gebruikt.
De journalist die in de Enschedese Courant van 27 september 1894 ter gelegenheid van het in gebruik nemen van de kerk het interieur beschrijft gaf met zijn tekst blijk van een preciese interpretatie van de eerder vermelde filosofie van de architect:
Bij het binnentreden der kerk treft ons dadelijk de gelukkige harmonie der lijnen en kleuren, want alhoewel de kerk niet gepolychromeerd is, is toch een kleurenharmonie verkregen, die het gemis van de beschilderingen niet doet betreuren en dit is met het oog op den toestand in Enschede een niet gering te schatten voordeel, daar in de eerste tientallen jaren niet aan polychromie gedacht kan worden.
Het effect is hier verkregen door de constitueerende deelen der kerk als: pilasters, bogen, colonetten. lijsten, venstertraceringen, enz. in profielsteen hun natuurlijke kleur te doen behouden en de vlakken der muren gepleisterd in een lichtgele kleur te sausen. De onderste twee meter van de zijbeukmuren hebben door een bruine kleur, waarin de deuren van de biechtstoelen mooi `oplichten', het karakter van een lambrizering gekregen die samen met de eikenhouten kerkbanken en de genoemde lichtgele muren daarboven een voornaam en waardige aanblik geeft.
De constructie zelve vormt hier de decoratie en naar deze rationeele methode is de geheele kerk ontworpen en opgetrokken".
Enkele technische benamingen zijn:
basement = voetstuk zuil;
kraagsteen = uitstekende draagsteen;
muraal = een boog langs muur;
kapiteel = kopstukje op zuil;
liseen = een weinig uitstekende muurverzwaring;
schalk = een halfzuil;
sluitsteen = waar de steunribben van een gewelf bijeenkomen;
*****
http://www.jozefkerk-enschede.nl/geschiedenis.htm
***
RIJKSMONUMENT
***
Het beleidsinitiatief van mevr. Hedy d'Ancona, minister van OCW: Selecteer monumenten uit de periode 1850-1940 resulteerde voor de Jozefkerk tot de status van Rijksmonument.
In de brief dd. 25-5-1998 Besluit aanwijzing tot beschermd monument nummer: 510630 zijn de betekenis en waardering beschreven, die hierna is opgenomen. Plus enige informatie o.a. ontleend aan het onderzoek mbt de muurschilderingen door het SRAL (Stichting Restauratie Atelier Limburg).
****
Betekenis van de Jozefkerk (o.a. uit de brief OCW):
Het is een driebeukige basiliek van zeven traveeën met een grote toren tegen de voorgevel (Oost) en een zevenzijdige koorsluiting (W) aan de achterzijde. In het verlengde van de lage zijbeuken aan weerszijden van het priesterkoor, de sacristie en de voormalige stookruimte. Het zadeldak boven het schip, de lessenaardaken boven de zijbeuken en de spitsen van de grote toren met de 4 hoektorentjes en de Angelustoren zijn gedekt met leien in Maasdekking. Van de driezijdige traptoren tegen de noordgevel is de spits ook gedekt met leien. Links van de grote toren staat onder een vijfzijdig koperen tentdak de doopkapel.
De gevels zijn opgetrokken in bruine baksteen en geleed met steunberen. In alle gevels zijn de glas-in-loodvensters onder spitsbogen samengesteld uit twee lancetvensters en een roosvenster in de kop, als of het een brandende kaars is. In de voor- en zijgevels zware opgeklampte deuren met smeedijzeren gehengen. Boven de zij-ingangen onder de toren vensters met glas-in-lood en gemetselde tracering onder spitsbogen.
De grote toren met hoeklisenen is ter hoogte van de nok van het dak van het schip ingesnoerd. Boven de insnoering zien we vier zeskantige hoektorentjes met spitsen en spitboogvormige galmgaten. De daar tussen staande achtkantige lantaarn heeft galmgaten onder spitsbogen en op de achtzijdige steile spits aan vierzijden wijzerplaten onder zadeldakjes.
De kruisribgewelven van het schip en de zijbeuken zijn uitgevoerd in schoon metselwerk. Op de zwikken van de geprofileerde spitse scheibogen boven de met schijnvoegen gepleisterde twaalf pilaren van Bentheimerzandsteen wandschilderingen van Adam en 27 profeten/patriarchen/aartsvaders. Het schijntriforium met spitsbogen is gevuld met een doorlopende schildering van een oosters landschap. Het schip heeft een lichtbeuk die hoog boven de zijbeuken uitsteekt met aan weerszijden van de vensters muurschilderingen van naar het venster gerichte engelen met zacht gele sterren op een blauw fond.
De wanden van de zijbeuken zijn tussen de in schoonmetselwerk uitgevoerde lisenen wit gepleisterd. Onder deze verflaag zitten ook muurschilderingen waarvan de `ondertitel' boven de deuren van de biechtstoelen bewaard zijn. De sterk aangetaste muurschildering op de achterwand rond het hoofdaltaar dateert uit de bouwtijd.
De Jozefkerk, begin bouw in mei 1893 tot de ingebruikneming op 25 september 1894 is heel sober. Verfraaiingen dateren van latere data o.a. bij gedenkwaardige jubilea.
Een tegelvloer met geometrische patronen, een afbeelding van St.Joris en de draak en tegels met mythische dierfiguren in het priesterkoor (1901). Het Maria-altaar (1897), het Joseph-altaar (1898), het hoofdaltaar (1908), het grote triomfkruis (1913), twee apostelbeelden bij het nieuwe altaar (1965) voorstellende Petrus en Paulus en bij de entree voorstellende de H.Gerardus Majella en H.Antonius van Padua zijn gemaakt door het atelier van Friedrich Wilhelm Mengelberg. Aan de overige vijf pilaarparen staan de beelden van de andere 10 apostelen, deze zijn gemaakt door Ruller uit Münster.
De muurschilderingen in het schip en de grote op de zijwanden van het priesterkoor (1926) en de ingelijste kruiswegstaties (1935) zijn gemaakt door Joan Collette. Deze was leerling van Jan Toorop maar in genoemde schilderingen is een geheel eigen stijlontwikkeling zichtbaar.
De handgesmede lichtkronen zijn afkomstig uit het atelier Kirschbaum te Münster en dateren van omstreeks 1918; op elke kroon is een van de Goede werken (Matteus hfdst. 25 vers 35-38) aangebracht. De Piëta (ca 1925), vervaardigd uit pierre de Caen is afkomstig uit het atelier voor kerkelijke kunst A.Ruller, eveneens te Münster
Waardering door Commissie selectie monumenten
Neo-gotische basiliek van cultuur-, architectuurhistorisch en stedenbouwkundig belang vanwege:
de relatie met de opkomst van de arbeidersbeweging dankzij de inspirerende kapelaan Alphons Ariëns in de sterk groeiende textielstad Enschede* de neo-gotische bouwstijl die kenmerkend is voor de negentiende eeuwse bouwexplosie van katholieke gebouwen na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in het jaar 1853* de betekenis van de kerk als het eerste werk geleid door J.Stuyt in samenwerking met en naar ontwerp van J.Th.J.Cuypers* de uitwendige gaafheid
het interieur dat ondanks de verschillende bouwperioden toch een bijzondere eenheid vormt en enkele waardevolle interieuronderdelen van verschillende kunstenaars en ateliers bevat
de beeldbepalende situering met de dominante hoge en karakteristieke toren aan de Oldenzaalsestraat
de neo-gotische bouwstijl die kenmerkend is voor de negentiende eeuwse bouwexplosie van katholieke gebouwen na het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in het jaar 1853
de betekenis van de kerk als het eerste werk geleid door J.Stuyt in samenwerking met en naar ontwerp van J.Th.J.Cuypers
de uitwendige gaafheid
het interieur dat ondanks de verschillende bouwperioden toch een bijzondere eenheid vormt en enkele waardevolle interieuronderdelen van verschillende kunstenaars en ateliers bevat
de beeldbepalende situering met de dominante hoge en karakteristieke toren aan de Oldenzaalsestraat
****
JOZEFKERK 2e RK-KERK in ENSCHEDE
****
ONTSTAAN
In de door de textiel sterk groeiende stadje Enschede kon de Jacobuskerk ondanks het maximale aantal vieringen op de zondagochtend het sterk groeiende katholieke volksdeel niet langer herbergen. Het is in die tijd dat kapelaan Alphons Ariëns ook priester was. Tijdens zijn stage o.a bij Don Bosco in Italië is hij als gelovige en priester geraakt door sociale misstanden. De encycliek van paus Leo XIII, Rerum Novarum - arbeiders hebben recht op een evenredig deel van de opbrengsten - en de desolate toestand van de textielarbeiders in Enschede inspireerden hem tot zijn inzet daarvoor.
De toeloop van gelovigen heeft het kerkbestuur van de Jacobusparochie tot initiatieven aangezet om een tweede RK Kerk te bouwen. Een zeer ingrijpend proces waarbij de begeleiding en goedkeuring van het bisdom veel voortgang en troubles heeft gegeven.
In een reactie op het vanaf 1853 weer verkrijgen van de godsdienstvrijheid ontstond in de katholieke kerk een sterke voorkeur voor de neo-gotische kerkvorm - het teken van uitbundige trots en kracht.
De familie Cuijpers zowel vader dr. Pierre Cuijpers, de bouwer van het Rijksmuseum te Amsterdam en zijn zoon ir. Jos, waren aanhangers van de opvatting: eerlijke bouwkunst waarin alle vormen ontstaan door de constructie en het ideaal eenheid tussen structuur en geometrie van het gebouw en polychromie en iconografie van het interieur. Zoals door Jos samengevat in goed Duits een `Gesamtkunstwerk'. Zij vonden dit vooral in de middeleeuwse gotische kerken en kathedralen. Dat Jos Cuijpers gevraagd werd te komen kennismaken was niet toevallig want Alphons Ariëns en hij kenden elkaar sinds hun gymnasiumopleiding in het Zuid-Limburgse Rolduc.
Jos Cuijpers krijgt de opdracht van het Jacobusbestuur en de uitvoering staat onder leiding van zijn compagnon Stuyt. Jan Stuyt werd later de ontwerper van de Mariakerk te Enschede. Bij de aanbesteding ontstaat nog het probleem dat de bisschop geen goedkeuring wil geven voor het gunnen van de bouw van de toren omdat er niet genoeg geld beschikbaar is. Daarvoor wordt door een aantal `kartrekkers' een actie opgezet waar parochianen door middel van intekenlijsten zich verplichten tot een wekelijks af te halen bijdrage.
De Jozefkerk is binnen 1,5 jaar gebouwd. De eerlijkheid gebied te melden dat de toren in 1894 slechts voor de helft gereed was en pas in het voorjaar 1895 is opgeleverd.
Een zelfs in deze tijd een zeer korte bouwtijd; een immens groot bouwwerk in schoonmetselwerk met een groot aantal speciale profielstenen in muren, ramen, bogen en voor de diverse steunribben. Dat allemaal in die relatief korte periode op tijd op de juiste plaats voor verwerking. Een enorme klus werd een geweldige prestatie.
Dat alles voor een bouwsom van f 128.000,- gulden. Eind 19e eeuw een enorm bedrag, maar door de sterke groei van de arbeiders aanzuigende textielstad is dat mogelijk geworden.
De lonen waren eind 19e eeuw: voor een metselaar 17 ct, voor een timmerman, loodgieter, grondontgraver en stucadoor 16 ct, voor de verver en smid 14,5 ct en voor de opperman en sjouwer 13 ct per uur en dat bruto en in Hollandse centen. Ingevolge het bestek moest aannemer Rodenrijs uit den Haag de zes werkdagen op max. 11 uur stellen, ter voorkoming van ongelukken door vermoeidheid bij de gebruikelijke 12 uur per dag. Tevens diende hij naast tal van zedelijke aandachtspunten ook het loon in voldoende kleingeld op maandagmiddag uit te betalen zodat het geld in de `keuken' kwam om leeftocht te kunnen kopen op de dinsdagochtendmarkt.
Dit voldoende kleingeld moest de arbeiders uit de kroeg houden want bij papiergeld was het te moeilijk om zelf wat `zakgeld' te behouden. Hierin is Ariëns ook herkenbaar vanwege zijn inzet voor de geheelonthoudersclub Sobriëtas.
In die tijd zijn er tal van kerken gebouwd in Enschede, want in die jaren werden arbeiders vanuit bijna heel Nederland naar Enschede gezogen. In Enschede is de Drentse buurt bekend, nu voor een deel gesloopt om binnen het stadsvernieuwingsbeleid eigentijdse woningen te bouwen. Hier in Enschede zijn ook nog talrijke `taal'-cultuurverenigingen actief zoals de Groninger en de Friese. Zelfs uit Brabant en Zeeland kwamen mensen naar Enschede om te gaan werken in de textiel en te kunnen wonen in huizen die men `thuis' niet gewend was.
Foto Jozefkerk van achter de kerk
MATEN die het gebouw inhoud geven:
de toren: het stenen gedeelte is 37 meter,
de spits vanaf de 4 hoektorentjes 35 meter hoog,
het smeedijzerenkruis is 5 meter zodat
de totale hoogte 77 meter is,
de voet van de toren heeft een doorsnee van 11,5 meter en de binnenmaat van het kerkportaal is 7 meter.
lengte van oost tot westgevel is 65,2 meter.
breedte van het schip met zijbeuken is 20 meter
de nokhoogte van het middenschip is 26 meter, en het Angelustorentje geeft nog eens 17,5 meter hoogte.
de hoogte van de kruisgewelven middenschip is 17 meter en van die in zijbeuken is 8,5 meter
De karakteristiek van het gebouw is klassiek neo-gotisch te noemen. Een robuuste toren met een lang schip. Die ruimte is door zes paar pilaren in 7 vakken ofwel traveën verdeeld. Het middenschip wordt aan beide zijden geflankeerd door een zijbeuk. De gewelven boven het middenschip zijn veel hoger en zo ook de muren die ver boven de zijbeuken zijn doorgetrokken. Deze verhoogde zijwanden bevatten ook vensters en vormen zo een zgn lichtbeuk. Dit is kenmerkend voor de zgn basilicale kerkenbouw. Om het gewicht van die bovenmuren en dat van de stenen gewelven naar de buitenmuren van de zijbeuken te kunnen afleiden zijn de in Noord-Frankrijk bij gotische kathedralen gebruikelijke luchtbogen en steunberen ook bij deze Jozefkerk en de een tiental jaren later gebouwde St.Georgekerk te Almelo toegepast. De noodzaak hiervan is nog te zien door een gering uitwijken van ca 10 cm ter hoogte van het midden van de kerk
**********
ONTWERP - FILOSOFIE
Jos Cuijpers
Als eerste de reeds genoemde in speciale profielen gebakken stenen en natuurlijk de gewone grijs/bruine baksteen. Voor de schalken, kraagstenen en onderdorpels van de vensters is hardsteen verwerkt terwijl de sokkellijsten en de vensterlijsten met gewoon baksteen zijn opgezet. Voor de basementlijsten onder de van Bentheimerzandsteen gemaakte pilaren is zwarte natuursteen gebruikt.
De journalist die in de Enschedese Courant van 27 september 1894 ter gelegenheid van het in gebruik nemen van de kerk het interieur beschrijft gaf met zijn tekst blijk van een preciese interpretatie van de eerder vermelde filosofie van de architect:
Bij het binnentreden der kerk treft ons dadelijk de gelukkige harmonie der lijnen en kleuren, want alhoewel de kerk niet gepolychromeerd is, is toch een kleurenharmonie verkregen, die het gemis van de beschilderingen niet doet betreuren en dit is met het oog op den toestand in Enschede een niet gering te schatten voordeel, daar in de eerste tientallen jaren niet aan polychromie gedacht kan worden.
Het effect is hier verkregen door de constitueerende deelen der kerk als: pilasters, bogen, colonetten. lijsten, venstertraceringen, enz. in profielsteen hun natuurlijke kleur te doen behouden en de vlakken der muren gepleisterd in een lichtgele kleur te sausen. De onderste twee meter van de zijbeukmuren hebben door een bruine kleur, waarin de deuren van de biechtstoelen mooi `oplichten', het karakter van een lambrizering gekregen die samen met de eikenhouten kerkbanken en de genoemde lichtgele muren daarboven een voornaam en waardige aanblik geeft.
De constructie zelve vormt hier de decoratie en naar deze rationeele methode is de geheele kerk ontworpen en opgetrokken".
Enkele technische benamingen zijn:
basement = voetstuk zuil;
kraagsteen = uitstekende draagsteen;
muraal = een boog langs muur;
kapiteel = kopstukje op zuil;
liseen = een weinig uitstekende muurverzwaring;
schalk = een halfzuil;
sluitsteen = waar de steunribben van een gewelf bijeenkomen;
*****
http://www.jozefkerk-enschede.nl/geschiedenis.htm
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
St. Anna kerk Litouwen
***
De St. Anna kerk (Šv. Onos bažnyčia) is een van de mooiste gebouwen en een symbool van Vilnius. Het is een laat Gotisch meesterwerk, met een schoonheid waarvan er slacht enkele te bewonderen zijn over de wereld. In de loop van de jaren heeft de kerk nauwelijks wijzigingen ondergaan. De kerk, gelegen aan de rand van het oude centrum, is gebouwd met 33 soorten stenen. De neogotische klokkentoren in 1873 gebouwd en ontworpen door N. Caginas (Tchiagin
Men veronderstelt dat de kerk gebouwd is in de 14e eeuw. De oudste documentatie over de St. Anna kerk dateert uit 1394. De oorspronkelijk houten kerk is waarschijnlijk gebouwd onder leiding van Ona Sudimantaite (ca. 1350-1418), de vrouw van Vytautas de grote (ca. 1350 – 1430). Tussen 1495 en 1500 is de houten kerk vervangen door een kerk van steen mede door de inspanningen van de Franciscanen.
Rond de kerk zijn verschillende verhalen bekend. De bekendste legende gaat over Napoleon (1769 - 1821). Toen Napoleon Vilnius bezocht, vertelde hij dat hij de kerk zo mooi vond, dat hij het gebouw in zijn handpalm wilde plaatsen en meenemen naar Parijs
Het harmonieuze gebouw is beroemd om zijn ritmische ontwerp van zijn verticale en gekromde lijnen. Boven het portaal bevinden zich geen platte muren, maar pilaren, drie verschillende soorten prachtige bogen. Op de torenspitsen staan metalen kruizen.
******
http://www.elona.nl/nl/steden/anna.php
***
De St. Anna kerk (Šv. Onos bažnyčia) is een van de mooiste gebouwen en een symbool van Vilnius. Het is een laat Gotisch meesterwerk, met een schoonheid waarvan er slacht enkele te bewonderen zijn over de wereld. In de loop van de jaren heeft de kerk nauwelijks wijzigingen ondergaan. De kerk, gelegen aan de rand van het oude centrum, is gebouwd met 33 soorten stenen. De neogotische klokkentoren in 1873 gebouwd en ontworpen door N. Caginas (Tchiagin
Men veronderstelt dat de kerk gebouwd is in de 14e eeuw. De oudste documentatie over de St. Anna kerk dateert uit 1394. De oorspronkelijk houten kerk is waarschijnlijk gebouwd onder leiding van Ona Sudimantaite (ca. 1350-1418), de vrouw van Vytautas de grote (ca. 1350 – 1430). Tussen 1495 en 1500 is de houten kerk vervangen door een kerk van steen mede door de inspanningen van de Franciscanen.
Rond de kerk zijn verschillende verhalen bekend. De bekendste legende gaat over Napoleon (1769 - 1821). Toen Napoleon Vilnius bezocht, vertelde hij dat hij de kerk zo mooi vond, dat hij het gebouw in zijn handpalm wilde plaatsen en meenemen naar Parijs
Het harmonieuze gebouw is beroemd om zijn ritmische ontwerp van zijn verticale en gekromde lijnen. Boven het portaal bevinden zich geen platte muren, maar pilaren, drie verschillende soorten prachtige bogen. Op de torenspitsen staan metalen kruizen.
******
http://www.elona.nl/nl/steden/anna.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
BASILIEK VAN SAINT-HUBERT
***
De basiliek is een van de fraaiste laatgotische kerken van het land en werd in 1927 tot basiliek verheven. Het kerkgebouw heeft de vorm van een Latijns kruis en is 81,50 m lang en 30,50 m breed. Er zijn 5 beuken, een kooromgang en 13 koorkapellen. De 65 m hoge, barokke voorgevel werd na 1568 deels verbouwd en kreeg zijn huidige vorm in 1700-1702. De fraaie tweelingtorens dateren eveneens van die laatste periode. Het bas-reliëf tussen de lantaarntorens stelt de bekering van St-Hubert voor. De bekende Luikse beeldhouwer Jean Del Cour (1627-1707) maakte de beelden van Sint-Petrus en Sint-Paulus (in de nissen op de tweede verdieping) aan wie de kerk in feite is gewijd.
Het interieur van de basiliek is zeer aantrekkelijk. Het fraaie, bakstenen gewelf bevindt zich 26 m boven de begane grond. In de linkerkruisbeuk ziet u het grote Carrera-marmeren praalgraf van Sint-Hubert, een werk van beeldhouwer Willem Geefs (1847). Het graf is evenwel leeg: toen de monniken tijdens de Franse Revolutie de abdij moesten verlaten, heeft de laatste abt de stoffelijke resten van de heilige verborgen en hij heeft zijn geheim meegenomen naar zijn eigen graf.
In het koor valt het prachtige koorgestoelte op, een werk van de Luikse beeldhouwer Guillaume Evrard (1733). Het omvat 62 zitplaatsen en 18 gebeeldhouwde panelen, met taferelen uit het leven van Sint-Hubertus en Sint-Benedictus. Een ook al prachtige trap leidt naar het hoogkoor en daar staat een Heilige Maagd met Kind, eveneens een werk van Jean Deel Cour. Het hoogaltaar, een opmerkelijk barokwerkstuk van 50 voet hoog, werd ontworpen door dom Mareschal (1727), broer van de toenmalige abt.
Onder het koor kunt u afdalen in de merkwaardige crypte, in 1560 ingewijd en afgedekt met een gotisch gewelf. De vloer was ooit belegd met geverniste tegels in diverse kleuren (13de eeuw), maar de meeste tegels zijn gewoonweg meegenomen door de bedevaartgangers. Het altaar is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw: het Sedes Sapientiae-beeld is gemaakt naar romaans voorbeeld. In de kerkschat worden kostbare voorwerpen bewaard, onder meer een stool (8ste eeuw) van Sint-Hubertus, relikwieën, ivoren voorwerpen en een 9de eeuwse fluwelen kazuifel.
********
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/k ... hubert.php
***
De basiliek is een van de fraaiste laatgotische kerken van het land en werd in 1927 tot basiliek verheven. Het kerkgebouw heeft de vorm van een Latijns kruis en is 81,50 m lang en 30,50 m breed. Er zijn 5 beuken, een kooromgang en 13 koorkapellen. De 65 m hoge, barokke voorgevel werd na 1568 deels verbouwd en kreeg zijn huidige vorm in 1700-1702. De fraaie tweelingtorens dateren eveneens van die laatste periode. Het bas-reliëf tussen de lantaarntorens stelt de bekering van St-Hubert voor. De bekende Luikse beeldhouwer Jean Del Cour (1627-1707) maakte de beelden van Sint-Petrus en Sint-Paulus (in de nissen op de tweede verdieping) aan wie de kerk in feite is gewijd.
Het interieur van de basiliek is zeer aantrekkelijk. Het fraaie, bakstenen gewelf bevindt zich 26 m boven de begane grond. In de linkerkruisbeuk ziet u het grote Carrera-marmeren praalgraf van Sint-Hubert, een werk van beeldhouwer Willem Geefs (1847). Het graf is evenwel leeg: toen de monniken tijdens de Franse Revolutie de abdij moesten verlaten, heeft de laatste abt de stoffelijke resten van de heilige verborgen en hij heeft zijn geheim meegenomen naar zijn eigen graf.
In het koor valt het prachtige koorgestoelte op, een werk van de Luikse beeldhouwer Guillaume Evrard (1733). Het omvat 62 zitplaatsen en 18 gebeeldhouwde panelen, met taferelen uit het leven van Sint-Hubertus en Sint-Benedictus. Een ook al prachtige trap leidt naar het hoogkoor en daar staat een Heilige Maagd met Kind, eveneens een werk van Jean Deel Cour. Het hoogaltaar, een opmerkelijk barokwerkstuk van 50 voet hoog, werd ontworpen door dom Mareschal (1727), broer van de toenmalige abt.
Onder het koor kunt u afdalen in de merkwaardige crypte, in 1560 ingewijd en afgedekt met een gotisch gewelf. De vloer was ooit belegd met geverniste tegels in diverse kleuren (13de eeuw), maar de meeste tegels zijn gewoonweg meegenomen door de bedevaartgangers. Het altaar is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw: het Sedes Sapientiae-beeld is gemaakt naar romaans voorbeeld. In de kerkschat worden kostbare voorwerpen bewaard, onder meer een stool (8ste eeuw) van Sint-Hubertus, relikwieën, ivoren voorwerpen en een 9de eeuwse fluwelen kazuifel.
********
http://www.ardennen.nl/bezienswaardig/k ... hubert.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Carolus Borromeuskerk.
***
Voorgevel Carolus Borromeuskerk.
****
De Carolus Borromeuskerk aan het Hendrik Conscienceplein in Antwerpen is een voormalige Jezuïetenkerk in barokke stijl. De kerk werd ontworpen door leden van de Jezuïetenorde, zoals Francois Aguillon en Pieter Huyssens. De bouw duurde van 1615 tot 1621.
Voorgevel Carolus BorromeuskerkOorspronkelijk was de kerk gewijd aan Ignatius van Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. Na het opheffen van de orde in 1773 werd de kerk opnieuw gewijd, ditmaal aan Carolus Borromeus. Na enige tijd gebruikt te zijn voor godsdienstonderwijs is het gebouw sinds 1803 in gebruik als parochiekerk.
De kerk is een typisch product van de contrareformatie, waarin de katholieke kerk probeerde met pracht en praal het volk weer aan zich te binden en waarin de Jezuïeten een leidende rol speelden. De voorgevel is een nabootsing van die van de Jezuskerk in Rome, de moederkerk van de Jezuïeten, en is acht meter hoger dan de kerk zelf. De kerk heeft een driebeukige, basilicale opzet. Boven de zijbeuken zijn gallerijen aangebracht. Het koor wordt gemarkeerd door een toren.
Aan de decoratie van de kerk werden belangrijke bijdragen geleverd door Pieter Paul Rubens, die zowel schilderijen als beeldhouwwerk verzorgde. Tijdens een brand op 18 juli 1718 werd het interieur zwaar beschadigd en gingen onder andere 39 plafondschilderingen verloren. Na de brand kreeg de kerk een nieuw, sober interieur. Bij de restauratie van de jaren 1980 werd de kerk opnieuw in barokke stijl heringericht. Boven het altaar hangt telkens één schilderij; door een oud mechanisme wordt dit regelmatig verwisseld door een andere.
Interieur Carolus Borromeuskerk.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Carolus_Borromeuskerk
***
Voorgevel Carolus Borromeuskerk.
****
De Carolus Borromeuskerk aan het Hendrik Conscienceplein in Antwerpen is een voormalige Jezuïetenkerk in barokke stijl. De kerk werd ontworpen door leden van de Jezuïetenorde, zoals Francois Aguillon en Pieter Huyssens. De bouw duurde van 1615 tot 1621.
Voorgevel Carolus BorromeuskerkOorspronkelijk was de kerk gewijd aan Ignatius van Loyola, stichter van de Jezuïetenorde. Na het opheffen van de orde in 1773 werd de kerk opnieuw gewijd, ditmaal aan Carolus Borromeus. Na enige tijd gebruikt te zijn voor godsdienstonderwijs is het gebouw sinds 1803 in gebruik als parochiekerk.
De kerk is een typisch product van de contrareformatie, waarin de katholieke kerk probeerde met pracht en praal het volk weer aan zich te binden en waarin de Jezuïeten een leidende rol speelden. De voorgevel is een nabootsing van die van de Jezuskerk in Rome, de moederkerk van de Jezuïeten, en is acht meter hoger dan de kerk zelf. De kerk heeft een driebeukige, basilicale opzet. Boven de zijbeuken zijn gallerijen aangebracht. Het koor wordt gemarkeerd door een toren.
Aan de decoratie van de kerk werden belangrijke bijdragen geleverd door Pieter Paul Rubens, die zowel schilderijen als beeldhouwwerk verzorgde. Tijdens een brand op 18 juli 1718 werd het interieur zwaar beschadigd en gingen onder andere 39 plafondschilderingen verloren. Na de brand kreeg de kerk een nieuw, sober interieur. Bij de restauratie van de jaren 1980 werd de kerk opnieuw in barokke stijl heringericht. Boven het altaar hangt telkens één schilderij; door een oud mechanisme wordt dit regelmatig verwisseld door een andere.
Interieur Carolus Borromeuskerk.
***
http://nl.wikipedia.org/wiki/Carolus_Borromeuskerk
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Jacobuskerk
***
Bezichtiging: zie onder activiteiten - recreatiepastoraat.
De Jacobuskerk is een gotische kerk, gebouwd in de l6e eeuw. Het is niet de eerste kerk op deze plaats. Er moet al eerder een, waarschijnlijk romaanse, kapel hebben gestaan, want in de "Tegenwoordige staat der Verenigde Neder-landen" (1753) wordt vermeld, dat in 1207 een zekere Jan van Renesse voor het hoofdaltaar van de kerk van Renesse werd begraven. Het hoofdaltaar was gewijd aan Jacobus Maior, de heilige van Santiago de CompostelIa. De kermis in Renesse is nu nog altijd omstreeks de 25e juli, de naamdag van Jacobus.
De toren is eigendom van de gemeente Schouwen-Duiveland en is waarschijnlijk voor 1458 gebouwd, los van de romaanse kapel. In de toren hangt namelijk een luidklok van Pieter van Dormen uit 1458, met als randschrift. Salvatrix seculi, Stella maris succure ora nobis (redster der eeuw, sterre der zee, wees onze hulp). De huidige kerk is in de 16e eeuw tegen de toren aangebouwd.
Vanaf de noordkant is goed de toren mét aangebouwde achtkantige traptoren te zien. Dit is een symbool van Maria met haar kind. .
Ook aan de noordkant is een regenbak, waaruit men vroeger in droge zomers voor twee cent per emmer water kon putten
Aan de zuidkant staat een bijgebouwtje, toegevoegd ter wille van de bruikbaarheid van de kerk, met verwarmingsketel, keuken en toilet.
In de westgevel zijn naast de toren een groot kruis, een anker en een hart gemetseld, de symbolen van geloof, hoop en liefde. Hier stond vroeger een brandspuithuis. De spuitgasten oefenden twee keer per jaar en kregen daarvoor 10 cent. Toen dat werd verhoogd tot 25 cent zei de toenmalige wethouder:”Maar dan kunnen ze niet allemaal komen."
Aan de andere kant van de toren stond vroeger de “preson", door de plaatselijke jeugd boevenkotje genoemd. Een enkele dronkaard moest er wel eens zijn roes uitslapen. Bij zwaardere vergrijpen werd de dader door de veldwachter naar Zierikzee gebracht.
Beide aanbouwsels zijn gelukkig afgebroken.
*****
http://www.vantkerkplein.nl/id101.htm
hier is mijn http://blog.seniorennet.be/amajke/
***
Bezichtiging: zie onder activiteiten - recreatiepastoraat.
De Jacobuskerk is een gotische kerk, gebouwd in de l6e eeuw. Het is niet de eerste kerk op deze plaats. Er moet al eerder een, waarschijnlijk romaanse, kapel hebben gestaan, want in de "Tegenwoordige staat der Verenigde Neder-landen" (1753) wordt vermeld, dat in 1207 een zekere Jan van Renesse voor het hoofdaltaar van de kerk van Renesse werd begraven. Het hoofdaltaar was gewijd aan Jacobus Maior, de heilige van Santiago de CompostelIa. De kermis in Renesse is nu nog altijd omstreeks de 25e juli, de naamdag van Jacobus.
De toren is eigendom van de gemeente Schouwen-Duiveland en is waarschijnlijk voor 1458 gebouwd, los van de romaanse kapel. In de toren hangt namelijk een luidklok van Pieter van Dormen uit 1458, met als randschrift. Salvatrix seculi, Stella maris succure ora nobis (redster der eeuw, sterre der zee, wees onze hulp). De huidige kerk is in de 16e eeuw tegen de toren aangebouwd.
Vanaf de noordkant is goed de toren mét aangebouwde achtkantige traptoren te zien. Dit is een symbool van Maria met haar kind. .
Ook aan de noordkant is een regenbak, waaruit men vroeger in droge zomers voor twee cent per emmer water kon putten
Aan de zuidkant staat een bijgebouwtje, toegevoegd ter wille van de bruikbaarheid van de kerk, met verwarmingsketel, keuken en toilet.
In de westgevel zijn naast de toren een groot kruis, een anker en een hart gemetseld, de symbolen van geloof, hoop en liefde. Hier stond vroeger een brandspuithuis. De spuitgasten oefenden twee keer per jaar en kregen daarvoor 10 cent. Toen dat werd verhoogd tot 25 cent zei de toenmalige wethouder:”Maar dan kunnen ze niet allemaal komen."
Aan de andere kant van de toren stond vroeger de “preson", door de plaatselijke jeugd boevenkotje genoemd. Een enkele dronkaard moest er wel eens zijn roes uitslapen. Bij zwaardere vergrijpen werd de dader door de veldwachter naar Zierikzee gebracht.
Beide aanbouwsels zijn gelukkig afgebroken.
*****
http://www.vantkerkplein.nl/id101.htm
hier is mijn http://blog.seniorennet.be/amajke/
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Gereformeerde Kerk Bruinisse
****
Kerk.
Het huidige kerkgebouw is niet het gebouw waar het "Kerkzijn" is begonnen. Van de eigenlijke kerkbouw in 1868 is helaas geen verslag bewaard gebleven. De notulen van de kerkenraad vangen pas aan op 5 december 1868, de eerste steen is nog steeds bewaard gebleven en is gelegd op 20 mei 1868 door D. van den Berg Wzn.
De kerk werd gebouwd op een stuk grond van de familie van den Berg en lag in het verlengde van het Beensche Slob, de huidige Bergstraat. Het kerkgebouw werd evenwijdig aan de dijk gebouwd, tegelijkertijd werd er een grote pastorie naast gebouwd.
Hoeveel zitplaatsen de kerk toen had is niet bekend, wel is in 1989 door de toenmalige kerkenraad overwogen om te kerk te vergroten.
Het duurde echter tot 1904 voordat er werd begonnen met verbouw van de kerk. De kerk werd toen met het front naar de dijk toe gebouwd. Tussen de kerk en de pastorie verscheen de consistorie met een vergaderzaaltje. Oorspronkelijk zou er een vierkante kerk gebouwd worden maar omdat er aan de achterkant een met oesterschelpen gevulde put lag kreeg de kerk de huidige veelhoekige achterkant. De eerste steen werd ook nu gelegd door D. van den Berg Wzn. op 13 mei 1904. De herinneringsplaat vinden we nog steeds in het front van de kerk.
Het interieur van de kerk is lange tijd onveranderd gebleven. De ramp in 1953 had echter het kerkgebouw en pastorie aangetast, maar het zou tot 1962 duren voordat de kerk ingrijpend werd verbouwd. De consistorie werd gesloopt en de vergaderruimte verscheen aan de voorkant van het gebouw. De ingang werd aan de zijkant gemaakt. Tegen de binnenmuur werd een nieuwe steen gemetseld met stenen die gemaakt waren uit gemalen puin van het gebombardeerde centrum van Rotterdam. Tevens werd een centrale verwarming geplaatst in plaats van de grote kolenkachel in de kerk. Tevens werden er nieuwe banken geplaatst en werd de preekstoel betimmerd. In november 1962 werd de vernieuwde kerk weer in gebruik genomen.
Tijdens de gemeenteavond in 1992 werd het licht op groen gezet voor een lichte verandering er zou geschilderd worden en een nieuw liturgisch centrum gerealiseerd. Tijdens deze werkzaamheden kwam vanachter de betimmerde preekstoel de oude witte preekstoel weer tevoorschijn. Deze werd gerenoveerd en het hele liturgische centrum er op aangepast wat geresulteerd heeft in het huidige interieur.
Voorts werden nog 4 antieke kroonluchters gekocht die in eigen beheer gerenoveerd werden en als afronding werd de houten kerktoren vervangen door een stalen toren met daarin een echte luidklok.
****
http://people.zeelandnet.nl/jkolebru/kerkgebouw.htm
****
Kerk.
Het huidige kerkgebouw is niet het gebouw waar het "Kerkzijn" is begonnen. Van de eigenlijke kerkbouw in 1868 is helaas geen verslag bewaard gebleven. De notulen van de kerkenraad vangen pas aan op 5 december 1868, de eerste steen is nog steeds bewaard gebleven en is gelegd op 20 mei 1868 door D. van den Berg Wzn.
De kerk werd gebouwd op een stuk grond van de familie van den Berg en lag in het verlengde van het Beensche Slob, de huidige Bergstraat. Het kerkgebouw werd evenwijdig aan de dijk gebouwd, tegelijkertijd werd er een grote pastorie naast gebouwd.
Hoeveel zitplaatsen de kerk toen had is niet bekend, wel is in 1989 door de toenmalige kerkenraad overwogen om te kerk te vergroten.
Het duurde echter tot 1904 voordat er werd begonnen met verbouw van de kerk. De kerk werd toen met het front naar de dijk toe gebouwd. Tussen de kerk en de pastorie verscheen de consistorie met een vergaderzaaltje. Oorspronkelijk zou er een vierkante kerk gebouwd worden maar omdat er aan de achterkant een met oesterschelpen gevulde put lag kreeg de kerk de huidige veelhoekige achterkant. De eerste steen werd ook nu gelegd door D. van den Berg Wzn. op 13 mei 1904. De herinneringsplaat vinden we nog steeds in het front van de kerk.
Het interieur van de kerk is lange tijd onveranderd gebleven. De ramp in 1953 had echter het kerkgebouw en pastorie aangetast, maar het zou tot 1962 duren voordat de kerk ingrijpend werd verbouwd. De consistorie werd gesloopt en de vergaderruimte verscheen aan de voorkant van het gebouw. De ingang werd aan de zijkant gemaakt. Tegen de binnenmuur werd een nieuwe steen gemetseld met stenen die gemaakt waren uit gemalen puin van het gebombardeerde centrum van Rotterdam. Tevens werd een centrale verwarming geplaatst in plaats van de grote kolenkachel in de kerk. Tevens werden er nieuwe banken geplaatst en werd de preekstoel betimmerd. In november 1962 werd de vernieuwde kerk weer in gebruik genomen.
Tijdens de gemeenteavond in 1992 werd het licht op groen gezet voor een lichte verandering er zou geschilderd worden en een nieuw liturgisch centrum gerealiseerd. Tijdens deze werkzaamheden kwam vanachter de betimmerde preekstoel de oude witte preekstoel weer tevoorschijn. Deze werd gerenoveerd en het hele liturgische centrum er op aangepast wat geresulteerd heeft in het huidige interieur.
Voorts werden nog 4 antieke kroonluchters gekocht die in eigen beheer gerenoveerd werden en als afronding werd de houten kerktoren vervangen door een stalen toren met daarin een echte luidklok.
****
http://people.zeelandnet.nl/jkolebru/kerkgebouw.htm
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De Sint-Maartenskerk in Zaltbommel
****
Het hoogtepunt van Zaltbommel is zonder twijfel de laat-middeleeuwse Sint-Maartenskerk, die met zijn forse, stompe toren en hoge daken de stad domineert. Zoals van zoveel middeleeuwse kerken in Nederland is ook de ontstaansgeschiedenis van deze kerk in nevelen gehuld. Er is niets bekend van de stichting en de oudst bekende vermelding dateert pas uit de jaren 1276-1281: de ecclesia de Bomle was destijds al een parochiekerk.
Bijzonder is de geschiedenis van de zijbeukskappen. Op de vijf oostelijke traveeën waren het oorspronkelijk laag aangezette zadeldaken, waardoor hoge lichtbeukvensters mogelijk waren. Na de brand van 1462 kregen deze vijf dezelfde, veel hoger aangezette zadeldaken als de drie nieuwe traveeën. Daartoe werden de lichtbeukvensters deels dichtgemetseld. Omstreeks 1565 zijn in de nok insneden gemaakt, waardoor de lichtbeukvensters weer iets vergroot konden worden. Kennelijk vond men het toch te donker in de kerk. Bouwkundig gezien was het echter een erg kwetsbare oplossing, die veel overlast tot gevolg heeft gehad. De huidige situatie met dwarse zadeldaken die aansluiten op een lessenaarsdak, is pas tijdens de restauratie van 1937 tot stand gekomen.
***
Rijk interieur
***
Ook de torenspits kent een bijzondere geschiedenis. Omstreeks 1500 werd de toren bekroond met een enorme spits, waardoor de totale hoogte meer dan 100 meter was. In 1538 brandde deze spits door blikseminslag af en in 1558 was een nieuwe spits gereed. De toren was nu nog steeds ruim 80 meter hoog. In 1696 sloeg de bliksem wederom in en brandde ook deze spits af. Hoewel al snel werd begonnen met de bouw van opnieuw een torenbekroning, is het werk daaraan in 1708 gestopt. In 1907 zijn de laatste resten hiervan verwijderd.
In de 20ste eeuw zijn kerk en toren ingrijpend gerestaureerd: van 1907 tot 1917 de toren en van 1937 tot 1943 het schip. Pas van 1977 tot 1985 werd de restauratie van het schip voltooid, waarbij veel tufsteenwerk is vernieuwd. In 2004 tenslotte moesten de kappen hersteld worden. Tijdens de restauratie in de jaren ‘80 zijn ook de 15de- en 16de-eeuwse muur- en gewelfschilderingen hersteld en voor een deel gereconstrueerd. De drie 17de-eeuwse portalen zijn nog altijd voorzien van hun oorspronkelijke architecturale beschildering. In het rijke interieur verdienen verder de gebeeldhouwde sluitstenen in het koor (14de eeuw), de kapitelen in de Van Balverenkapel (15de eeuw), de rijke resten van de kapittelbanken (15de eeuw) en de doopvont (16de eeuw) aandacht.
***
http://www.monumenten.nl/Site/nl-NL/Act ... bommel.htm
****
Het hoogtepunt van Zaltbommel is zonder twijfel de laat-middeleeuwse Sint-Maartenskerk, die met zijn forse, stompe toren en hoge daken de stad domineert. Zoals van zoveel middeleeuwse kerken in Nederland is ook de ontstaansgeschiedenis van deze kerk in nevelen gehuld. Er is niets bekend van de stichting en de oudst bekende vermelding dateert pas uit de jaren 1276-1281: de ecclesia de Bomle was destijds al een parochiekerk.
Bijzonder is de geschiedenis van de zijbeukskappen. Op de vijf oostelijke traveeën waren het oorspronkelijk laag aangezette zadeldaken, waardoor hoge lichtbeukvensters mogelijk waren. Na de brand van 1462 kregen deze vijf dezelfde, veel hoger aangezette zadeldaken als de drie nieuwe traveeën. Daartoe werden de lichtbeukvensters deels dichtgemetseld. Omstreeks 1565 zijn in de nok insneden gemaakt, waardoor de lichtbeukvensters weer iets vergroot konden worden. Kennelijk vond men het toch te donker in de kerk. Bouwkundig gezien was het echter een erg kwetsbare oplossing, die veel overlast tot gevolg heeft gehad. De huidige situatie met dwarse zadeldaken die aansluiten op een lessenaarsdak, is pas tijdens de restauratie van 1937 tot stand gekomen.
***
Rijk interieur
***
Ook de torenspits kent een bijzondere geschiedenis. Omstreeks 1500 werd de toren bekroond met een enorme spits, waardoor de totale hoogte meer dan 100 meter was. In 1538 brandde deze spits door blikseminslag af en in 1558 was een nieuwe spits gereed. De toren was nu nog steeds ruim 80 meter hoog. In 1696 sloeg de bliksem wederom in en brandde ook deze spits af. Hoewel al snel werd begonnen met de bouw van opnieuw een torenbekroning, is het werk daaraan in 1708 gestopt. In 1907 zijn de laatste resten hiervan verwijderd.
In de 20ste eeuw zijn kerk en toren ingrijpend gerestaureerd: van 1907 tot 1917 de toren en van 1937 tot 1943 het schip. Pas van 1977 tot 1985 werd de restauratie van het schip voltooid, waarbij veel tufsteenwerk is vernieuwd. In 2004 tenslotte moesten de kappen hersteld worden. Tijdens de restauratie in de jaren ‘80 zijn ook de 15de- en 16de-eeuwse muur- en gewelfschilderingen hersteld en voor een deel gereconstrueerd. De drie 17de-eeuwse portalen zijn nog altijd voorzien van hun oorspronkelijke architecturale beschildering. In het rijke interieur verdienen verder de gebeeldhouwde sluitstenen in het koor (14de eeuw), de kapitelen in de Van Balverenkapel (15de eeuw), de rijke resten van de kapittelbanken (15de eeuw) en de doopvont (16de eeuw) aandacht.
***
http://www.monumenten.nl/Site/nl-NL/Act ... bommel.htm
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De Geertruidskerk.
***
Deze oudste getuige van de bewogen geschiedenis van Geertruidenberg waakt over de oostelijke grens van de Markt. Vele rampen heeft het gebouw moeten doorstaan, maar de grondige restauratie in de periode 1987-1992 heeft de vroegere glorie van de kerk hersteld. In de zomermaanden is de kerk te bezichtigen van maandag tot en met zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur. Ook tijdens de vele open zomerstadswandelingen (of besproken stadswandelingen) kunt u een bezoek brengen aan de Geertruidskerk.
****
Lambertuskerk in Raamsdonk.
***
Deze kerk is een van de oudste van Noord-Brabant. De geschiedenis daarvan gaat terug naar de 12de eeuw. De eeuwenlange historie heeft haar sporen ingeprent in de verschillende bouwstijlen.
Rond 1300 is de kerk gebouwd in vier geledingen met boogfries, blindnissen en nissen met driepassen. Het puntdakje dateert uit 1930. De oorspronkelijke gotische kerk is na brand in 1716 en in 1872 gewijzigd en aangepast in de Hollands Classicistische stijl. Ook de muren van de zijbeuken zijn verhoogd. De kerk is vanaf 1609 toegewijd aan de H. Lambertus en was een hervormde kerk.
****
St. Bavokerk in Raamsdonk.
***
De St. Bavokerk aan het Kerkplein in Raamsdonk is in gebruik genomen in 1889 en is ontworpen door architect C. Weber uit Roermond. De kerk heeft een imposante koepel van 53 cm. hoog en de bekroning hiervan is de klokkentoren. De fraai gebrandschilderde ramen zijn van atelier Nicholas en Max Weis. Het interieur van de kerk onderscheidt zich in speelse lijnen en kleuren met een fraai ontworpen devotiealtaar voor O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand. Het ontwerp is van de hand van Dom Rahder OSB en het schilderij van Frère Jean Marie OSB. De oude beelden uit de vroegere schuurkerk zijn bewaard gebleven in deze monumentale kerk. De kerk is open voor bezichtiging iedere dinsdagmiddag van 14.00-16.30 uur in de maanden mei t/m september.
****
http://www.geertruidenbergdigitaal.nl/m ... heden.html
***
Deze oudste getuige van de bewogen geschiedenis van Geertruidenberg waakt over de oostelijke grens van de Markt. Vele rampen heeft het gebouw moeten doorstaan, maar de grondige restauratie in de periode 1987-1992 heeft de vroegere glorie van de kerk hersteld. In de zomermaanden is de kerk te bezichtigen van maandag tot en met zaterdag van 13.00 tot 17.00 uur. Ook tijdens de vele open zomerstadswandelingen (of besproken stadswandelingen) kunt u een bezoek brengen aan de Geertruidskerk.
****
Lambertuskerk in Raamsdonk.
***
Deze kerk is een van de oudste van Noord-Brabant. De geschiedenis daarvan gaat terug naar de 12de eeuw. De eeuwenlange historie heeft haar sporen ingeprent in de verschillende bouwstijlen.
Rond 1300 is de kerk gebouwd in vier geledingen met boogfries, blindnissen en nissen met driepassen. Het puntdakje dateert uit 1930. De oorspronkelijke gotische kerk is na brand in 1716 en in 1872 gewijzigd en aangepast in de Hollands Classicistische stijl. Ook de muren van de zijbeuken zijn verhoogd. De kerk is vanaf 1609 toegewijd aan de H. Lambertus en was een hervormde kerk.
****
St. Bavokerk in Raamsdonk.
***
De St. Bavokerk aan het Kerkplein in Raamsdonk is in gebruik genomen in 1889 en is ontworpen door architect C. Weber uit Roermond. De kerk heeft een imposante koepel van 53 cm. hoog en de bekroning hiervan is de klokkentoren. De fraai gebrandschilderde ramen zijn van atelier Nicholas en Max Weis. Het interieur van de kerk onderscheidt zich in speelse lijnen en kleuren met een fraai ontworpen devotiealtaar voor O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand. Het ontwerp is van de hand van Dom Rahder OSB en het schilderij van Frère Jean Marie OSB. De oude beelden uit de vroegere schuurkerk zijn bewaard gebleven in deze monumentale kerk. De kerk is open voor bezichtiging iedere dinsdagmiddag van 14.00-16.30 uur in de maanden mei t/m september.
****
http://www.geertruidenbergdigitaal.nl/m ... heden.html
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
De katholieke kerk v.d. Heilige Geest en Dominicaans klooster
Litouwen.
***
De historici veronderstellen dat een kleine houten kerk zich reeds op de plaats van de huidige kerk in de tijden van Gediminas bevond.
De Kerk van de Heilige Geest werd gebouwd in 1408. In 1501 werd het overgegeven aan de monniken van de oudste Dominicaanse orde in Litouwen, die in een klooster dichtbij bouwde.
Van 1753 tot 1770 bouwden de Dominicanen een nieuwe kerk en vergrootten het klooster.
****
De koepel van de Dominicaanse kerk van de Heilige Geest steekt boven de Oude Stad uit en kan gemakkelijk van de omringende straten worden gezien. De bovenkant van de koepel is 51 meter hoog. Aan de buitenkant bevat de kerk vele barokke elementen, maar binnenin heerst de rococo stijl. De 16 altaren vormen samen met de preekstoel en biecht één eenheid. Het barokke orgel dateert uit 1771. Dit orgel is het enige originele instrument uit de18de eeuw dat in Litouwen nog bestaat. De Kerk van de Heilige Geest is verfraaid in roze en wit.
*****
In de gebouwen van het klooster werden in de 18de eeuw een de slachtoffers van de plaag te herdacht. De gangen van het klooster bevatten nog fresco’s die dateren uit de 18de eeuw.
Napoleon stal delen van het inventaris in 1812, toen hij op de vlucht was voor het Russische leger, maar dit werd vervangen in 1815.
Vreemd genoeg werd de Dominicaanse Kerk, in tegenstelling tot andere godsdienstige organisaties, niet gesloten tijdens de Sovjettijden. Tegenwoordig dient de katholieke kerk de Pools sprekende gemeenschap in Vilni
****
http://www.elona.nl/nl/steden/franciscus.php
Litouwen.
***
De historici veronderstellen dat een kleine houten kerk zich reeds op de plaats van de huidige kerk in de tijden van Gediminas bevond.
De Kerk van de Heilige Geest werd gebouwd in 1408. In 1501 werd het overgegeven aan de monniken van de oudste Dominicaanse orde in Litouwen, die in een klooster dichtbij bouwde.
Van 1753 tot 1770 bouwden de Dominicanen een nieuwe kerk en vergrootten het klooster.
****
De koepel van de Dominicaanse kerk van de Heilige Geest steekt boven de Oude Stad uit en kan gemakkelijk van de omringende straten worden gezien. De bovenkant van de koepel is 51 meter hoog. Aan de buitenkant bevat de kerk vele barokke elementen, maar binnenin heerst de rococo stijl. De 16 altaren vormen samen met de preekstoel en biecht één eenheid. Het barokke orgel dateert uit 1771. Dit orgel is het enige originele instrument uit de18de eeuw dat in Litouwen nog bestaat. De Kerk van de Heilige Geest is verfraaid in roze en wit.
*****
In de gebouwen van het klooster werden in de 18de eeuw een de slachtoffers van de plaag te herdacht. De gangen van het klooster bevatten nog fresco’s die dateren uit de 18de eeuw.
Napoleon stal delen van het inventaris in 1812, toen hij op de vlucht was voor het Russische leger, maar dit werd vervangen in 1815.
Vreemd genoeg werd de Dominicaanse Kerk, in tegenstelling tot andere godsdienstige organisaties, niet gesloten tijdens de Sovjettijden. Tegenwoordig dient de katholieke kerk de Pools sprekende gemeenschap in Vilni
****
http://www.elona.nl/nl/steden/franciscus.php
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet
-
majke - Lid geworden op: 01 jan 2005, 00:20
- Locatie: europa
Sankt Elisabeth Marburg .
**
De Elisabethkirche ontstond rond het graf van Elisabeth von Thüringen. De bouw startte in 1235, het jaar waarin zij heilig werd verklaard. In 1283 vond de wijding van de kerk plaats. Op dat moment was de bouw ver gevorderd. De tachtig meter hoge kerktorens waren rond 1350 voltooid. Sindsdien hebben er geen ingrijpende bouwactiviteiten plaatsgevonden.
De westelijke façade van de Elisabethkirche.
**
Deze kerk behoort tot de eerste kerken in Duitsland die in zuiver gotische stijl zijn gebouwd. De vormgeving is zowel door Franse kathedralen (Reims, Amiens en Soisson) beïnvloed als door Duitse bakstenen slotkerken. De verwijzing naar slotkerken heeft te maken met de opdrachtgever, de Duitse Orde.
**********
De Elisabethkirche is een hallenkerk, dit wil zeggen dat de zijbeuken even hoog zijn als het middenschip. Dit type kerk is erg populair geweest in Duitsland. Het religieuze bouwwerk is mede dankzij de invloed die het uitoefende op recentere Duitse kerken een representatief voorbeeld van de Duitse kerkarchitectuur. Vooral het oostelijke deel, bestaande uit drie gelijkvormige koren, heeft veel navolging gekend. Het oostelijke koor is even lang als de armen van het dwarsschip waarin de twee andere koren zijn ondergebracht.
Het hoofdportaal met daarboven het Christuskind in de armen van Maria, de druivenrank links is een symbool van Christus, de rozenbladeren rechts van Maria (1270-80).
***
Het stoffelijke overschot van Elisabeth van Thüringen is vanaf haar heiligverklaring in 1235 tot 1539 een belangrijks pelgrimspunt. Een schrijn van verguld koper is voor haar relikwieën vervaardigd tussen 1236 en 1249, waarschijnlijk in Aken. De stijl is verwant met de Romaanse Rijnlandse schrijnen. Het edelsmeedwerk heeft de vorm van een zaalachtig gebouw met een dwarsschip. Eromheen staan beelden van de twaalf apostelen, Christus, Maria en Elisabeth. Acht reliëfs op het dak verhalen taferelen uit het leven van Elisabeth. Deze reliekschrijn, de kostbaarste kunstschat in de Elisabethkirche, bevindt zich in de sacristie ten noorden van het hoofdaltaar.
Schrijn van de Heilige Elisabeth.
Tijdens de beeldenstorm hebben de kunstschatten in de kerk grote schade opgelopen. Toch zijn er nog veel religieuze kunstwerken in het interieur te bewonderen. In het zuidelijke zijschip, nabij de ingang, staat een aan de Heilige Elisabeth gewijd altaar uit 1513. Het is gemaakt door Juppe en van der Leyten. Meerdere religieuze kunstwerken in deze kerk zijn van hun afkomstig. Het gotische altaar ertegenover, in het noordelijke zijschip dateert uit 1511 en handelt over de Heilige familie. In het noordelijke zijschip staat ook een vijftiende-eeuwse houten beeld van Elisabeth. In haar hand houdt zij een model van de kerk. Op de middelste zuil tussen het middenschip en het noordelijke dwarsschip zijn twee fresco’s uit circa 1435 en één uit ca. 1470 te vinden. Voor het oksaal staat een kruisbeeld van de expressionistische beeldhouwer Ernst Barlach ( 1870-1938 ). Het maakt deel uit van het kruisaltaar.
In de noordelijke dwarsbeuk staan eveneens interessante religieuze kunstwerken, zoals het Maria-altaar uit 1517. In het onderste gedeelte bevindt zich het Marburger Vesperbild, een piëta uit 1385. Rechts van het Maria-altaar staat het praalgraf van Elisabeth. Het graf bevindt zich op de plaats van haar oude graf. Het monument uit circa 1280 is voorzien van reliëfs en heeft zijn originele kleuren redelijk goed behouden. Ernaast staat het Katharina –altaar uit 1298 met fresco’s uit het begin van de vijftiende eeuw. Rechts daarvan is het Elisabeth altaar uit 1294 geplaatst. Het zuidelijke koor bevat monumenten voor de Hessische Landgraven (uit de dertiende tot de zestiende eeuw) en twee altaren uit het begin van de zestiende eeuw.
Het koor is uitgerust met schitterende ramen uit de dertiende en de veertiende eeuw. Veel figuren zijn frontaal weergegeven, een overlevering uit de laatromaanse traditie. Het stenen hoofdaltaar uit 1290 bestaat uit drie gelijkvormige delen, in overeenkomst met de westfaçade van de kathedraal van Straatsburg
*************
http://www.kunsttrip.nl/steden/marburg/ ... arburg.htm
**
De Elisabethkirche ontstond rond het graf van Elisabeth von Thüringen. De bouw startte in 1235, het jaar waarin zij heilig werd verklaard. In 1283 vond de wijding van de kerk plaats. Op dat moment was de bouw ver gevorderd. De tachtig meter hoge kerktorens waren rond 1350 voltooid. Sindsdien hebben er geen ingrijpende bouwactiviteiten plaatsgevonden.
De westelijke façade van de Elisabethkirche.
**
Deze kerk behoort tot de eerste kerken in Duitsland die in zuiver gotische stijl zijn gebouwd. De vormgeving is zowel door Franse kathedralen (Reims, Amiens en Soisson) beïnvloed als door Duitse bakstenen slotkerken. De verwijzing naar slotkerken heeft te maken met de opdrachtgever, de Duitse Orde.
**********
De Elisabethkirche is een hallenkerk, dit wil zeggen dat de zijbeuken even hoog zijn als het middenschip. Dit type kerk is erg populair geweest in Duitsland. Het religieuze bouwwerk is mede dankzij de invloed die het uitoefende op recentere Duitse kerken een representatief voorbeeld van de Duitse kerkarchitectuur. Vooral het oostelijke deel, bestaande uit drie gelijkvormige koren, heeft veel navolging gekend. Het oostelijke koor is even lang als de armen van het dwarsschip waarin de twee andere koren zijn ondergebracht.
Het hoofdportaal met daarboven het Christuskind in de armen van Maria, de druivenrank links is een symbool van Christus, de rozenbladeren rechts van Maria (1270-80).
***
Het stoffelijke overschot van Elisabeth van Thüringen is vanaf haar heiligverklaring in 1235 tot 1539 een belangrijks pelgrimspunt. Een schrijn van verguld koper is voor haar relikwieën vervaardigd tussen 1236 en 1249, waarschijnlijk in Aken. De stijl is verwant met de Romaanse Rijnlandse schrijnen. Het edelsmeedwerk heeft de vorm van een zaalachtig gebouw met een dwarsschip. Eromheen staan beelden van de twaalf apostelen, Christus, Maria en Elisabeth. Acht reliëfs op het dak verhalen taferelen uit het leven van Elisabeth. Deze reliekschrijn, de kostbaarste kunstschat in de Elisabethkirche, bevindt zich in de sacristie ten noorden van het hoofdaltaar.
Schrijn van de Heilige Elisabeth.
Tijdens de beeldenstorm hebben de kunstschatten in de kerk grote schade opgelopen. Toch zijn er nog veel religieuze kunstwerken in het interieur te bewonderen. In het zuidelijke zijschip, nabij de ingang, staat een aan de Heilige Elisabeth gewijd altaar uit 1513. Het is gemaakt door Juppe en van der Leyten. Meerdere religieuze kunstwerken in deze kerk zijn van hun afkomstig. Het gotische altaar ertegenover, in het noordelijke zijschip dateert uit 1511 en handelt over de Heilige familie. In het noordelijke zijschip staat ook een vijftiende-eeuwse houten beeld van Elisabeth. In haar hand houdt zij een model van de kerk. Op de middelste zuil tussen het middenschip en het noordelijke dwarsschip zijn twee fresco’s uit circa 1435 en één uit ca. 1470 te vinden. Voor het oksaal staat een kruisbeeld van de expressionistische beeldhouwer Ernst Barlach ( 1870-1938 ). Het maakt deel uit van het kruisaltaar.
In de noordelijke dwarsbeuk staan eveneens interessante religieuze kunstwerken, zoals het Maria-altaar uit 1517. In het onderste gedeelte bevindt zich het Marburger Vesperbild, een piëta uit 1385. Rechts van het Maria-altaar staat het praalgraf van Elisabeth. Het graf bevindt zich op de plaats van haar oude graf. Het monument uit circa 1280 is voorzien van reliëfs en heeft zijn originele kleuren redelijk goed behouden. Ernaast staat het Katharina –altaar uit 1298 met fresco’s uit het begin van de vijftiende eeuw. Rechts daarvan is het Elisabeth altaar uit 1294 geplaatst. Het zuidelijke koor bevat monumenten voor de Hessische Landgraven (uit de dertiende tot de zestiende eeuw) en twee altaren uit het begin van de zestiende eeuw.
Het koor is uitgerust met schitterende ramen uit de dertiende en de veertiende eeuw. Veel figuren zijn frontaal weergegeven, een overlevering uit de laatromaanse traditie. Het stenen hoofdaltaar uit 1290 bestaat uit drie gelijkvormige delen, in overeenkomst met de westfaçade van de kathedraal van Straatsburg
*************
http://www.kunsttrip.nl/steden/marburg/ ... arburg.htm
als je je zelf niet helpt
een ander kan dat niet
een ander kan dat niet