de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

[SDW]

In functie van de uitzending van WINDKRACHT TIEN met de SEAKING van KOKSIJDE kwamen wij mijn ervaringen terug naar boven van mijn ervaringen tijdens de cursus overleving op ZEE.

Ik heb driemaal in mijn loopbaan als Militaire Piloot deelgenomen aan de overleving op zee.

een eerstemaal in de Noordzee in de omgeving vazn lombardzijde waar ik met mijn uitrusting in de zee werdt gekieperd en na het opblazen van zwemvest en Individuele dingy werdt opgepikt door een Sikorsky van koksijde aan de winch door een duiker onder de helicopter endit was een hele ervaring.

Later heb ik in Nederland een gelijkaardige oefening gedaan en opgepikt met de winch met de ALOUETTE III

Als meest intresante ervaring was deze in Corsica waar we in zee werden gedumpt en de ganse nacht op zee bleeven drijven en smorgends de Sikorsky me smorgends weer kwam oppikken .

Deze maal werdt de vlucht gedaan door een jonge luchtmacht piloot welk deze oefening voor de eerste maal moest uitvoeren onder toezicht.
Het gevolg was dat hij dit nogal aan de lage hoogte vliegend en traag uitvoerde zodat hij het water deed opstuiven en mij zeker voor enkele minuten in het opstuivende watergordijn bleef plaatsen en ik bijna niet meer kon ademen zodat ik als een echte verzopen drenkeling werdt aan boord gewinst....... dat was een echte zeer onaangename ervaring hoog.

De huidige Seaking doet dit veel sneller en blijft veel hoger boven het water.

Ook in Corsika deden wijde landoverleving wat ook een zeer intresante ervaring was waar ik later zal trachten een verhaal te plaatsen.

[jeronimo]

Was drie maal op kamp in Vogelsang
De eerste keer was toen ik nog in het 14 e Linie lag in kazerne 'La Chartreuse' te 'Luik.'t Was in de winter van 1953, in de bittere kou en tussen de sneeuwvlagen moesten we alle materiaal en auto’s op de trein laden hetgeen een hele karwei was en niet zonder gevaar.Met een sukkelgangetje raakten in 'Gemünd'. Nu weer afladen maar hier was het sneeuwtapijt een beetje dikker.Van hier uit naar het kamp Vogelsang was meer glijden dan rijden, we moesten een berg over met zijn 13 bochten langs de ene kant en 12 langs de andere. We sliepen in houten barakken met een grote kachel in het midden maar hout of kolen waren er niet te vinden, als middagrantsoen kregen we die dag een halve kilo boter,een half brood een doosje paté een doos sardienen,die boter was veel te veel zodat we ons boterhammen konden bakken,” lekker” en geloof mij ze brandde goed in onze kachel. In die tijd bolde ik met een ford jeep, zonder deuren of vensters en kreeg de opdracht naar het station van Aachen te rijden en dat op een baan met sneeuw tot wielhoogte,Daar het een spoedopdracht was gaven ze me juist een marchbevel mee, de te volgen weg zou ik wel onthouden maar hoe heette weer dat plein waar ik links moest afslaan?en hoe heette dat station in het Duits? Het eerste groot plein op mijn baan zou ik toch de weg eens vragen, de eerste man die ik aansprak in een taaltje dat meer Vlaams was dan Duits antwoordde me, zeg het mo in ‘t Vloms menneken, van kontentement gaf ik hemeen pakje sigaretten, ’t ging over de ‘kaizerplatze’ en haufbhanhoff’Ik was goed gekleed, had even een “tankschort” van een carrier chauffeur geleend maar die officieren die uit verlof kwamen waren echt bevroren eer we terug waren.Echt veel kan ik er niet meer van herinneren dan dat we veel kou geleden hebben.En onze sergeant major met ons lachen, hij ging hem ’s morgens barrevoets enin bloot bovenlijf in de sneeuw wentelen.
De tweede keer was het van uit Siegen met nog 28 dagen te kloppen.Mijne camion met aanhangwagen werd volgestouwd met springstof, ja ik hadvier ton springstoffen geladen, genoeg voor een ganse stad plat te leggen.Ze zagen me wel van ver komen, voor en achteraan een bord met “ springstof”en vooraan nog twee rode vlaggen, we reden in konvooi als voorwacht.Gemakkelijker heb ik nog nooit gereden, wanneer ik even niet kon volgen bleefiedereen op een veilige afstand staan, gelukkig was er toen nog weinige verkeer.Toen reden we door een stadsgedeelte van Keulen waar de meeste huizen nogplat lagen en er met een bulldozer een baan vrij gemaakt was.Van dit kamp weet ik nog dat er veel geschoten werd, de vier ton moest erdoor.
Mijn derde kamp;Dit is gebeurde toen we ongeveer een jaar na onze legerdienst als reservist een kamp in Vogelsang moesten doen. Die avond speelden ze een mooie film en iedereen wou die film zien. Vóór de film begon was de zaal reeds volzet.Op het beginuur kwam er een bende MP's binnen en eisten hun plaats, ze wisten niet dat ze met reservisten te doen hadden, deze bleven gewoon zitten,na wat geroep en den boek op begonnen ze de soldaten van hunne stoel te trekken waarop een regelrechte vechtpartij volgde, geloof het of niet onze luitenant, zijn naam ben ik vergeten, heeft van op de operateurkamer langs de micro de zaal kalm gekregen en de M P's de zaal doen verlaten.Het had dagen aan een stuk geregend en de banen waren één modderpoel, nu moesten we langs de tankweg terug keren, ik had geluk dat er en peloton fuseliers door diezelfde modderpoel moest, zij hebben mij er uitgeduwd en was de enige die met zijn voertuig "thuis" geraakt was. Hoe de voertuigen eruitzagen kunt ge u voorstellen, de MP's op hunne teen getrapt deden strenge controle, toen ik ergens op de baan reed werd ik gecontroleerd,en ...nummerplaat niet leesbaar, lichten onder de modder en ... niet in kledij,dat we als reservisten gene ceinturon gekregen hadden kon hen niet schelen, de boek op,natuurlijk zonder gevolg.Als gevolg van die bekeuring moest iedereen naar het meer om zijn voertuig proper te maken, we reden het meer in tot het water aan de voeten kwam, dan laten afspuiten door de pompiers en ... richting de barakken. Onderweg passeerde een colonne tanks, toen ik wilde stoppen deden mijn remmen het niet, ik had geen andere keuze dan tussen twee tanks door te glippen. Er zat water in de remtrommels en met een voet op de gas en de andere op de rem was dat wel vlug opgelost.

[SDW]

ELZENBORN ken ik natuurlijk ook nogal goed.

In het LT/AVN gingen wij op het einde van de opleiding van de piloten met de L18C landen op het de vliegstrips gelegen nabij het schietveld.

Tevens ben ik enkele malen met VIP's op bezoek geweest bij de troepen welk in de winter in ijs en sneeuw daar waren ingegraven.

Een vlucht is mij steeds bijgebleven, ik heb een aantal vluchten uitgevoerd met de toenmalige Minister van Landsverdediging waar ik een persoonlijk band had mee ontwikkeld bij zijn aanwezigheid als Comandant bij de PARA'S te schaffen.

De bepaalde dag moest ik de Minister bij hem thuis ophalen en vloog naar het besneeuwde Elzenborn om de troepen te bezoeken met achter mij nog 3 helicopters met VIP Generaals met een kepi met rode band en in groot uitgangsuniform met lage bruine schoenen.

De Minister welk ik op pikte was in gevechtskledij, toen wij boven Elzenborn kwamen had men daar op een plaats op de beton de sneeuw weggedaan en stond er een ganse bende ons op te wachten.
De Minister vroeg mij waar de troepen waren ingegraven en of ok daar ergens kon landen wat ik hem bevestigde en begaf mij boven het slagveld en lande met de minister in het besneeuwde veld op een nogal drassige plaats en zette de Minister af, de drie volgers kwamen ook landen en ik zag de VIP met hun lage mooie gepoetste bruine schoentjes uitstappen en in de sneeuw en moder ploeteren.

Na het vertrek zat de Minister te lachen en vroeg mij of ik het schouwspel van deze salon officieren had kunnen aanschouwen !!!

Dit is een beeld dat mij steeds is bijgebleven over ELZENBORN

Tevens mijn waarderingen voor de Belgische Militairen die aan zulke manuevers deelnamen in zulke weersomstandiheden.

Zo maakte men van KINDEREN .........KERELS !!!

[Ivita]

Zo maakte men van KINDEREN .........KERELS !!!

jammer sylvaintje, de grootste fout die ze ooit gemaakt hebben, is de afschaffing van de legerdienst!!

das mijn persoonlijk gedacht toch

ik weet ik ben een vrouw en heb er misschien een ander "zicht" op maar geef toe, wie moet nu ons land nog verdedigen in geval er ooit nog eens .... of is elk land nu een voldoende dreiging voor een ander land om aan te vallen met hun geheime wapens die ze, niettegenstaande het verbod op het bezit van kernwapens, toch allemaal nog in hun kelder staan hebben?

Of zie ik het te naïef?

[jadi]

http://nl.youtube.com/watch?v=uv2DQBPgKpg
Hallo kom ook nog even binnenwaaien..Ik had ook op het nieuws gezien van de helicopter daarom dacht ik ga even langs mss zal er iemand bij de zeventig plussers er herinneringen aan hebben..
Maar toen ik las van de Alouette dacht ik onmiddellijk zie hier boven wel even aanklikken
Het is altijd prettig hier langs te komen om bij te lezen..
tot de volgende keer
Och je dit nog ik moet Ivita bijtreden ook ik vond dat de verplichte legerdienst niet mocht afgeschaft worden..

[SDW]

De ALOUETTE II is nog steeds in gebruik hoor, alhoewel er reeds een

exemplaar in het LUCHTVAART MUSEUM te BRUSSEL aanwezig is

[jeronimo]

Ja Silvain, ook ik ben eens op kamp geweest in Elsenborn.
We waren toen gekazerneerd in Verviers.
Een ding weet ik nog, 't was er zó koud , neen dat was geen werk
de jongens te laten slapen in enkelwandige tenten met veel spleten.
We hadden ook een strozak gaan vullen en ieder kreeg twee dekens.
Ik weet nog dat ik met een vriend afgesproken had op gevaar van een zware straf om onze strozakken op elkaar te stapelen en de vier dekens met er nog een tentzeil op, ik denk dat we de enige waren die kunnen slapen hebben, de anderen hebben rondgelopen en gesprongen om toch maar een beetje warm te hebben.
Op bevel van de dokter was dit kamp al na een dag afgelast.
Neen 't was niet te doen. !!!

[Wout]

Ivita vraagt zich af: Wie moet er ons land nog verdedigen?
De vraag is echter: Moogt ge uw land, uw volk, uw cultuur nog verdedigeen? Is dat niet gevaarlijk? De politieke tafelspringers zweren dure eden om vervolgens op de baricaden te springen om de ons leven bedreignde figuren te pamperen en hun eigen volk te kleineren en leeg te plunderen. Want dat is pas democratie..

[jeronimo]

Na enkele bijdragen over mijn legerdienst terug naar het burgerleven.

Gastvrijheid.!
1969, De tuinbouw, vooral de fruitteelt, bevond zich in een crisis. De appels die we aanvoerden waren nauwelijks verkoopbaar, met een paar centiem boven de interventieprijs kon de handel zich bevoorraden. Het waren juist de beste maten die opgekocht werden.
Na een keuring door de nationale dienst voor afzet mochten de boeren uit de omgeving dit fruit komen halen als dierenvoer, ook sommige rusthuizen kwamen hun voorraad uitkiezen, andere loten verdwenen op de vuilnisbelt.
In die crisis besloten enkele kwekers om een serre te plaatsen,
In die periode deed het proefbedrijf der Noorderkempen te Meerle echt pionierswerk
Hun onderzoek op aardbeiteelt onder glas en later onder plastiek was echt vooruitstrevend, nee niemand in onze streek had het ons voorgedaan en wil men “up to date” blijven in het vak moet men bijscholen.zo waren we genoodzaakt bijna maandelijks naar Meerle of Hoogstraten te rijden om de nodige technische kennis op te doen.
Zo waren we weer eens naar de Noorderkempen gereden op uitnodiging van een handelaar in tuinbouwbenodigdheden. In die tijd was er nog geen sprake van autostrade en ging de tocht over Brussel-Vilvoorde-Mechelen-Lier-Oostmale Rijkevorsel- Hoogstraten -Meer –Meerle, dit was een tocht van +- 2 uur.
De bestelwagen had ook al zijn beste tijd gehad zodat we in de heenrit al last hadden met de oliedruk, kan geen kwaad zei deze en kapte er een liter olie bij.
Met de oliedrukmeter bijna op rood kwamen we op de veiling van Hoogstraten .
Na de uiteenzetting van de uitslagen van de proefprojecten zo rond 9 uur en na wat problemen de motor te starten namen we de terugtocht aan met een pruttelende motor.
Neen ver waren we nog niet geraakt, in Rijkevorsel gaf de motor definitief de geest.!!
Wat verderop zagen we de lichten van een garage en tankstation, de auto tot daar geduwd en aan de deur gaan bellen. Neen mijne man is niet thuis maar kom binnen, hij is weg een auto gaan verkopen, oei zei ik dat kan lang duren en inderdaad 12u en nog niemand te zien
Weet je wat zei de vrouw, hier zijn twee bedden vrij en mij aanwijzend, gij kunt in de lange zetel slapen. Het stoofke was goed aan ’t branden en ’t was er gezellig warm,
ik kreeg een deken en was tamelijk vlug in slaap gevallen tot opeens iemand nogal onzacht aan mij aan ’t schudden was, ik liet een schreeuw zodat gans het huis direct wakker was, gelukkig was de vrouw er rap bij om mij uit die netelige positie te redden.We zijn dan mogen blijven en ’s anderendaags stelde de garagist vast dat de auto niet te herstellen viel, en toppunt van gastvrijheid werden we uitgenodigd samen met hen te ontbijten. Ondertussen was het beginnen sneeuwen maar wat nu, een telefoontje naar onze chauffeur zijn vader om hem te komen depanneren, deze was er echt niet voor te vinden maar stemde uiteindelijk toch toe, komt die daar toe met een Simca 1100, kabel aangekoppeld en wij weg langs besneeuwde en gevaarlijke banen, en zeggen dat er nog 100 km moest gereden worden, en…. met kabel laten trekken is ook dat niet.! Het ergste was dat de ruitenwisser het ook niet deed zodat onze vriend verplicht was met open venster en kopke buiten te rijden.
Later hoorden we dat vaders koppeling aan vervanging toe was.
Dit verhaal is mij weer in gedachten gebracht door een van ons groepje die bewuste nacht in een van de kinderbedjes geslapen had.

[Wout]

Kom plots tot de vaststelling dat mijn vorige bericht hiert terecht is gekomen ipv; op het politieke forum. Mijn verontschuldigingen hiervoor. Ben totaal verrast.

[jeronimo]

Kan iedereen overkomen jong.

[neske]

Aan iedereen een


Zalig Kerstmis


Neske

[jeronimo]

Deze nacht de kerstmis gaan zingen met ons vierstemmig koor.
en de chiro zorgde voor glow wine (glüh weine) en warme choco.
Aan al onze lezers ; een zalig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar.

Technische schouwing 1960
In die tijd bolde mijn schoonbroer met een bestelwagentje citroën 2 pk.
Dat wagentje had ook al zijn beste tijd achter de rug en er begonnen hier en daar al roestplekken door te komen maar zolang de motor het uithield bleef hij er mee rijden.
Ja toen moest er ook al naar de”kontrol” gegaan worden maar met wat drinkgeld in het boekje moest het werkelijk “niet kunnen” voor men een rode kaart kreeg..
Daar ik nog thuis op het bedrijf van mijn ouders werkte had ik tijd zat en zo vroeg hij mij met zijn wagentje naar de schouwing te rijden.
Dat hij er roestig uitzag wist ik maar toen ik boven de put stond en die mechanieker de toestond onderaan aan ’t bekeuren was moest ik met het stuur linkse en rechtse bewegingen maken tot al met eens iemand mijn been vastpakte met de woorden “ zeg makker gij hebt gene motor nodig “ ge kunt er trontinette ( autopet) mee rijden.
Wat was er nu gebeurt,de vloer van het wagentje was zó rot geworden zodat mijn slimme schoonbroer er een plank opgelegd had en een mat erover.
Neen hier telde drinkgeld niet, moest zelf niet naar de controle van de remmen, kreeg een rode kaart en voertuig definitief afgekeurd.
Zo kocht ik mijn eerste nieuwe bestelwagen in 1959, een
” Ford Thames1000 kg” nuttig laadvermogen, een zeer handige auto met versnellinghandel aan het stuur.
Ik gebruikte hem als busje voor verplaatsingen van onze jeugdorganisatie, daar ik geen alcohol dronk mocht ik zelfs naar de oktoberfeesten te Wieze met een ganse bende feestvierders, toen we getrouwd zijn en op huwelijksreis gingen deed mijn bestelwagen, zij het in primitieve omstandigheden dienst als motorhome
Dat wagentje zou misschien wel lang meegaan, alle 5.000 km verversing van motorolie. In die tijd was de levensduur van een auto de roestweerstand van het koetswerk zodat hij regelmatig ingespoten werd met grafietolie
Hetgeen we toen niet wisten was dat juist dit een roest bevorderende invloed had.
Na enkele jaren begonnen er zich al roest te vertonen, hoe kan dat nu? Heb mijn wagen zó verzorgd en nu dit al? Na tien jaar was de bodem werkelijk al doorgeroest.
Gelukkig was het geen zelfdragend koetswerk en de chassis was nog in goede staat
Vóór mijn jaarlijkse controle had ik er al naar uitgekeken welke wagen ik zou kopen wanneer hij zou afgekeurd worden, gelukkig deed mijn 50 fr dat “per toeval” tussen de papieren verzeilt was hun werk en kon ik nog een jaartje met mijne roestbak bollen Heb ook eens een rode kaart gekregen met een splinternieuwe wagen, bij een vakantie in Frankrijk zag ik de wagen van mijn dromen een “Renault Espace,” toen deze in Belgie verdeelt werd was ik er als eerste bij om hem te kopen, was hij een stuk duurder dan andere wagens van zijn soort, ik zou er nog voordeel aan doen . bestelwagen en personenwagen werden verkocht en bolde met een aanhangwagen.
Door dit feit moest ik eerst naar de schouwing, ik denk dat iedereen die er aanwezig was eens in de wagen komen zitten was, toen de stationsdirecteur ook eens zijn goedkeuring gegeven had begon men de maten die op de kaart stonden nog eens te controleren maar waar staat hier het chassisnummer? Naar de verdeler gebeld, neen die wist het niet, de invoerder neen die wist het ook niet men zal het aanvragen in Frankrijk maar die wagen had al lang genoeg op de band gestaan en ik kreeg een rode kaart twee dagen later kon ik me weer aanbieden en voor de tweede maal betalen.


[/b]

[SDW]

Tijdens mijn aanwezigheid bij de veiligheidsdienst van de NATO werd er gevraagd naar een Franssprekene persoon om een week de middens van de CLOCHARDS onder de bruggen bij de Seine in de nabijheid van het NATO hoofdkwartier te infiltreren om informatie te vinden over de daar aktief zijnde personen welk informatie verzamelde.

Ik werd een drietal dagen door de Franse speciale diensten voorbereidvoor deze opdracht en zou tevens begeleid zijn door twee van hun undercover agenten reeds aanwezig in dit midden maar waarvan ik niet wist wie het waren.

Ik heb dan aan 5tal nachten en 6 dagen doorgebracht als clochard en heb daar zeer intresante en zelf afgestudeerde personen leeren kennen en mee opgetrokken om eten te vinden aan de achterzijde van de restaurants van dez buurt.
Ook heb ik toen de 5 nacjten doorgebracht aan de boorden van de seine onder de brug naap Palais de CHAILOT waar het NATO hoofdkwartier was gevestigd met franse Beaujolet te drinken en langdurige gespreken over de verschillende levenservaringen.
Via deze weg kregen wij ook een beeld hoedat er informatie over het gebeuren in de NATO werden waargenomen.
De laatste nacht was er een razia door de franse CRS waar ik ook nogal hardhandig werdt opgepakt en de laaste nacht met een aantal Clochard in de cel leterlijk werd geworpen.

De juiste toedracht en gegevens van de opgerolde informatiecel heb ik nooit geweten.

Ik heb toen na 24 uur vrijgelaten en terug opgepikt door de bevriende diensten en in een van de mooiste frande hotels biinengebracht langs de kelder en de mogelijkheid gegeven om me terug op te poetsen ik heb toen na een medisch onderzoek wel twee uur in het bad liggen weeken en genoten van een echte maaltijd tijdens de debriefing.

Ik vermoed dat mijn voorkeur van Witte wijn het gevolg is van mijn afkeer van de plakkerige rode beaujolai uit een groezelige fles die van mond tot mond ging rond het houtvuur.

Een heel speciale ervaring !!! voor het GOEDE DOEL in mijn opinie

[Tilly]

Lieve mensen,

Dank zij de grote inspanningen van onze webmaster kon deze topic toch nog terug bovengehaald worden.

Pascal schreef: "Het vormt een probleem om backups van zo lang terug te vinden. Backups worden maar +- een maand bijgehouden omdat dit gewoonweg gigantisch veel opslagruimte vraagt"

In de titel heb ik : 'Te bewaren' toegevoegd zodat die niet meer opnieuw per ongeluk verwijderd zou worden.

Veel leesgenot hier en ook in de nieuwe " De Tijd van Toen - 70 +" van onze kranige 70 plussers