de tijd van toen: 70 plussers - TE BEWAREN

Hier mag je praten, grappen maken, vertellen over alles.
Een humorist is iemand wiens vrolijkheid van zijn hart naar zijn hersenen is verhuisd. (Otto Weis - 1847)

ch
Lid geworden op: 30 jul 2006, 15:15
Locatie: ermelo

15 okt 2006, 12:53

Hallo Jeronimo,
ik zat zojuist je verhaal te lezen en kwam een overeenkomst met mijn jeugd tegen v.w.b. het knikkeren. Je moet weten dat wij ook dat spel kenden maar dat werd stuiteren genoemd. Er waren voor zover ik mij kan herinneren drie knikkerspellen. Eerst stuiteren, twee potje knikkeren en als derde langs de stoeprand. Bij stuiteren moest je met een stuiter(grote knikker) precies een aantal knikkers geraakt worden. Bij een potje knikkeren dan werd een straatsteen iets de grond in geslagen en dan moesten knikkers daarin gepiekt worden. Langs de stoeprand deden we wanneer we naar school liepen dan gebruikte we alle tegenkomende stoepranden. Ik verloor altijd. Nu heb ik een driejaar oudere zus en die won heel veel. Wanneer ik geen knikkers (olkers) meer had dan werd ik aangevuld door mijn zus. Op een keer kregen we ruzie omdat ze mij geen knikkers wilde geven. Toevallig moest ik plassen en om aan knikkers te komen deed ik dat in haar knikkerpotje. Je begrijpt dat ze onmiddellijk afstand deed van haar knikkers. Ja toch? Door jouw verhaal schoot mij dit weer te binnen. Het lag vers in mijn geheugen omdat we pas dit verhaal weer hebben opgehaald. Zo zie je maar wanneer iemand iets verteld dat een ander het eventueel kan aanvullen of dat hier een ander verhaal uit ontstaat. Tor zover groetjes c.h.

ch
Lid geworden op: 30 jul 2006, 15:15
Locatie: ermelo

18 okt 2006, 13:32

Beste mensen,
ik heb nu enkele dagen gewacht en ben tot de conclusie gekomen dat de opzet van deze site is mislukt. Ergens is dit jammer maar waar geen wil is, is de te volgen weg moeilijk begaanbaar. Ik besluit dus te stoppen en wens jullie in ieder geval nog succes met jullie verdere verslaggeving. Hartelijke groeten C.H.

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

18 okt 2006, 23:16

Afbeelding
Hallo 70+ers,
Heb problemen gehad met mijn peceke,
Spijtig ch, maar opgeven staat niet echt in mijn woordenboek.
Ik wou nog wat vertellen over mijn lagere schooltijd.
Als alles gelukt is moet er een fotot staan van in het derde studiejaar
ik zit daar ergens achteraan op die donkere plek maar op de andere foto
ben ik wel herkenbaar met mijn floere kostummeke aan. dit was in het derde studiejaar in het jaar 1939.
Aan de mensen van " fotos uit de oude doos" wil ik zeggen dat ik wel eens met echte oude fotos kom.
Wij hadden vier "meesters" voor de acht studiejaren. We hadden meerster Georges voor het eerste jaar; hij was zeer streng , we hebben
er wel leren lezen en schrijven, we hadden maar ene schrijfboek en een "lei" ook kregen we een griffel ( nen tousch) een potlood en een echte pen om met inkt te schrijven,en onze leesboek. Op de eerste bladzijde stonden afbeeldingen met de naam er tegen waaronder, mama, papa,een boek, de "hen" waarop ik las "de kiek" en onderaan oom in de boot ,maar ik kon het niet lezen en zei "daar zit hij zie"? In het midden stond er een versje;
Bim bam beiren
willem mag geen eieren
wat mag hij dan
spek in de pan
o wat lekker man.
De deugenieten kon hij wel de baas, hij kon goed werpen met zijn regel
waarop we hem moesten terugbrengen, dan kregen we ne goeien tik op de kneukels. Hij kon ook goed een draaiende duim op uwe kop zetten.
In alle geval heeft hij ons klaar gekregen voor het derde jaar!

Tot volgende keer bij een andere meerster
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

VictorinaVdP
Lid geworden op: 05 mei 2005, 14:58
Locatie: Bastogne

20 okt 2006, 19:40

hallo iedereen ;
CH ik heb mij gewoon ziek gelachen , wat een vondst om je knikkers te krijgen
Dat spelletje heb ik ook gedaan maar ik had een neef die 5jaar ouder was en die kwam mij ter hulp ook toen we naar school gingen n ze schooltjes lagen dicht bij mekaar en keer voor keer werd ik afgetroeft door de jongens maar als hij te voorschijn kwam zetten ze het allemaal op een lopen
Dat zijn familiebanden hé maar op een keertje had hij het voormij verknald dan heb ik hem zo een forse schop op zijn knie verkocht dat het niet mooi meer was, als ik dan al dat bloed zag werd ik zo bang dat ik naar binnen vloog en de deur vasr maakte ze hebben me onder ede moeten beloven van geen wraak te nemen anders stonden ze nu nog voor de deur
Victorina

aisha
Lid geworden op: 07 apr 2006, 21:04
Locatie: puurs

24 okt 2006, 14:13

hallo ik ben nog geen zeventig plus maar jullie forum is zo leuk om te lezen niet opgeven hoor :D
ja vroeger kon men nog heerlijk spelen ik heb om knikkers bij elkaar te krijgen smeerkaas gegeten tot ik er ziek van werd, want bij een doosje smeerkaas zaten tien knikkers zodus :wink:
groetjes aisha :wink:

VictorinaVdP
Lid geworden op: 05 mei 2005, 14:58
Locatie: Bastogne

29 okt 2006, 18:55

Aisha; dezelfde die komt kletsen bij Snuitje?

Ik had Snuitje ook al bijna opgegeven omdat het al van in augustus geleden was dat daar nog respons kwam, gelukkig gaat het daar verder
laat ons hopen hier ook

Victorina

VictorinaVdP
Lid geworden op: 05 mei 2005, 14:58
Locatie: Bastogne

30 okt 2006, 17:37

Hallooooooo niemand vandaag
Victorina

caroline
Lid geworden op: 15 mei 2005, 20:38

30 okt 2006, 21:45

Hallo Victorina en anderen...
Kom gauw even langs om te groeten
en wens jullie allen een

Afbeelding
mvg,
caroline
"met wijsheid en kracht tot schoonheid"
blog.seniorennet.be/morgaine2003

VictorinaVdP
Lid geworden op: 05 mei 2005, 14:58
Locatie: Bastogne

31 okt 2006, 19:06

Hallo Carolina ,blij u hier ook te ontmoeten

Zo als ge ziet gaat het hier toch niet van harte hé
knuffels van ons beiden
Victorina

Pluk
Lid geworden op: 02 jan 2003, 20:51
Locatie: Merida Mexico

04 nov 2006, 16:10

jeronimo schreef:Beste 70+ers,
Na overleg met onze moderator wil ik hier een verhalen-topic beginnen.
Wij zijn immers een generatie die dingen meegemaakt hebben waar
de jongeren onder ons mischien wel in geintereseerd zullen zijn.
Er valt zoveel te vertellen van vóór, tijdens en na de oorlog 40-45.


Geboren in -33 weet ik er niet zoveel meer van maar;
Als 5-jarige knaap ging ik naar de loopgraven kijken van de engelsen
die in 38 een verdediginglinie hadden op een 10-tal km van brussel.
Diezelfde loopgrachten werden later ingenomen door de belgen.hun paarden en wagens stonden bij ons op het erf en de soldaten sliepen in de schuur, de keuken, een grote kachel op wielen, stond wat verderop.
Op zekere dag werden de grachten gedicht en weg waren ze.
De oorlog was begonnen, alle mannen namen de vlucht naar de vlaanders want de duitsers zouden alle mannen doodschieten.
Wat een chaos we toen gezien hebben, ganse huisgezinnen te voet,
met een handkar een kinderwagen, een boerekar met paard alles wat wielen had reed richting de zee, juist voor onze inrit viel er een kar in panne , het waren mensen uit katelijne-waver ze zouden hun spullen later komen halen, mensen kwamen water vragen en sommigen een boteham, ja zelfs een brussels madammeke vroeg een biefsteek met sause voor haar hondje en zeggen dat er zoveel met honger liepen.
Het leger, toen alles te paard ,baande zich een weg tussen al die massa
mensen, er werdt geschoten vanuit de duitse vliegers dat beantwoord werdt door de belgisch artillerie, van paniek gesproken!!!
Twee dagen later ging mijn vader ook vluchten, ze waren de vier laatsten
Ze zijn maar tot Menen geraakt daar werden ze gebombardeerd en konden niet meer verder, het werdt te gevaarlijk.
wat die vaders bezielde weet ik ook niet maar de schrik zat er zo in dat ze vrouw en kinderen achterlieten. Ondertussen hadden de duitsers zich al genesteld op onze boerderij en onze kar op vier wielen opgeeist. Na enkele dagen was de oorlog gedaan en iedereen kon huiswaars keren.
Ik denk wel dat er andere 70+ers de mobilisatie en begin van de oorlog
op een andere manier meegemaakt hebben, graag een vervolg op dit verhaal A U B

Inderdaad Jeronimo er valt veel te vertellen over die tijd. Ik heb met aandacht en plezier alle verhalen hier gelezen en dank de auteurs (ook Che). Het is spijtig dat deze topic terug moet kapot gemaakt worden door mensen die er niet in geintereerd zijn en elkaar alleen elkaar maar goeie morgen en goeie avond toewensen met prentjes.
Geintereerden vinden het moeilijk om daar tussen naar de verhalen te zoeken en geven op.
Hopelijk krijgen we een vervolgverhaal ?
t'Is goed in t'eigen hart te kijken...

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

04 nov 2006, 18:32

Hallo pluk,
Eindelijk eens een aanmoediging,
Heb mij altijd afgevraagd, waar zitten hier die 70+ers.
Ben voor het moment fotos aan 't doorsturen van " VROEGER "
Zal me nog eens aan 't werk zetten om een verhaaltje te schrijven.
dank
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

Pluk
Lid geworden op: 02 jan 2003, 20:51
Locatie: Merida Mexico

04 nov 2006, 23:53

Binnenkort vervolg.....
Laatst gewijzigd door Pluk op 06 mei 2007, 05:04, 1 keer totaal gewijzigd.

jeronimo
Lid geworden op: 23 jan 2005, 22:18
Locatie: pajottenland

05 nov 2006, 13:24

Hallo pluk, ha haaaa, Melida, Mexico. ge zijt gij ne streekgenoot!!!!
van juist buiten het pajottenland.
Wel Onze pa moest geen soldaat worden omdat hij een groot gezin had.
Toch is ook hij van schrik voor de duitsers lopengegaan, ze zouden immers alle jonge mannen doodschieten en de vrouwen verkrachten.
Onze marktkar op vier wielen stond ook vertrekkensklaar met eten dekens en potten en pannen, het paard stond verstopt in de boomgaard
tussen de rodebessen struiken maar we zijn niet weggeraakt.
Dat de huizen geplunderd waren heb ik bij ons niet geweten maar ja ,
die van Liedekerke en Ninove hadden ook gene goeie naam hé.
Ik geloof dat ze het mekaar voortvertelden waar ze iets kregen, het waren de "ninovieters" en die van "likert" die kwamen bedelen.
Eens" het hekken " binnen begonnen zij te bidden, wanneer opengedaan werd vroegen zij "madam astablief nen boeteram", ze kregen dan nen boterham met smaat (reusel)en plattekees met nen "mersie madam " en sommigen zelf met "god zalnta loenen "waren ze weg om een maand later terug te komen, ja 't waren vaste klanten geworden.
Ja de smokkelaars waren ook van Liedekerke, al wat niet te koop was kon men bij hen vinden, natuurlijk aan woekerprijzen, ze maakten ook
afsoraken met de boeren die zogezegt bestolen waren maar met het geld in de krib.
Zo had er in ons dorp ook een boer een afspraak gemaakt en om acht uur waren ze nog niet gekomen, hij dacht, lang genoeg gewacht ze zullen wel komen en hij naar het gemeentehuis om aangifte te doen.
Toen de champetter met hem thuiskwam stond de koe er nog,
awel ik dacht dat uw koe gepakt was? aaaaah ,ze zijn niet gekomen!!!
Een ander zijn varken was "gepakt" toen de veldwachter zijn vaststelling kwam doen zei hij; als uw varken nog nekeer gepakt wordt moet ge uw gat in de muur niet van binnen naar buiten kappen. Ja het waren niet allemaal bandieten die met de duitsers aan het bestuur waren.
Tot nog nekie , jeronimo
niet wat ge zegt telt maar hoe ge het zegt.

jadi
Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
Locatie: de boterstad

23 nov 2006, 17:58

Avond iedereen,ik kom nog regelmatig bijlezen hoor maar ik zet mijn zegske er niet meer tussen :oops: Het is nog altijd even boeiend en ik ben zo blij dat jullie nog niet gestopt zijn.Jeronimo die foto in de klas roept ook bij mij herinneringen op,ik heb in zo'n klas gezeten in het vijfde studiejaar.Verschil de kachel stond in het midden van de klas,en dit was in de jaren 1960-61.Pluk jij spreekt over kortrijk,als ik me goed kan herinneren vertelde mijn mama mij dat er een bom op het station van Kortrijk was gevallen en dat ze met de fiets er naar gaan kijken was.Kan dat?Groetjes en tot de volgende keer
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.

Pluk
Lid geworden op: 02 jan 2003, 20:51
Locatie: Merida Mexico

23 nov 2006, 20:55

jadi schreef:Pluk jij spreekt over kortrijk,als ik me goed kan herinneren vertelde mijn mama mij dat er een bom op het station van Kortrijk was gevallen en dat ze met de fiets er naar gaan kijken was.Kan dat?Groetjes en tot de volgende keer
Helo Jadi, Ik schreef dat mijn grootmoeder naar West Vlaanderen vluchtte. maar ginds werd nog stevig gevochten.

In Biezegem zaten sommige vluchtelingen, (vijf families en hun kinderen) vier dagen in de kelder van een vlashandelaar. Men kon goed horen dat er boven geschoten en gevochten werd. Op de vloer juist boven de kelder lagen balen vlas ter bescherming.
Toen het vechten een eind nam en men kon terug naar boven lagen overal in de omtrek de lichamen van dode en gewonde soldaten Het vee lag dood in de weiden....De huizen waren vernield. Ook de kerk was erg beschadigd door de kogels.

Ik weet niet juist waar mijn grootmoeder geweest is, maar van Kortrijk weet ik niets.
Wij zijn van in Aspelaere terug naar Ninove gegaan.

Binnenkort meer...
t'Is goed in t'eigen hart te kijken...