Azië > Réunion
La Réunion is een eiland en tegelijkertijd een Frans departement in het hart van de Indische Oceaan. Het is een mozaïek van volkeren, vegetaties en landschappen , gedomineerd door vulkaan en oceaan. Wandelen is dé manier om alle facetten van dit kleine eiland te ontdekken.
 |
De westkant van La Réunion, dat voor de Afrikaanse kust ligt, ter hoogte van Madagascar, wordt beheerst door drie grote cirques (ketelvormige dalen). Aan de oostkant domineert de Piton de la Fournaise, een krater die nog regelmatig uitbarst. Ieder jaar is er wel een eruptie van de vulkaan Piton de la Fournaise. Het is zo op het oog een klein heuveltje in een lavavlakte, maar het venijn zit er nog steeds in. De wonderbaarlijke redding van de bevolking van Piton Saint Rose bij de uitbarsting in de jaren zeventig wordt gezien als een wonder. De lavastroom kwam vlak voor de dorpskerk onverwacht tot stilstand, als het ware tegengehouden door de hand van een reus. Het tafereel ziet er nog steeds angstwekkend uit. Het kerkje heeft de toepasselijke naam Notre Dame de la Lave gekregen. |
De temperatuur op het eiland is tropisch , de begroeiing idem dito. Je komt door dichte bossen met onwerkelijke boomvarens, langs diverse soorten bamboe en orchideeën. La Réunion wordt ook wel het eiland met de duizend gezichten genoemd. Er wonen slechts 600.000 mensen op La Réunion, allemaal met heel verschillende wortels. Het zijn afstammelingen van Europeanen (voornamelijk Fransen), Indiërs, Chinezen en ex-slaven uit heel Afrika. Zij vormen tezamen een unieke smeltkroes die de gemoedelijke sfeer op het eiland mede bepaalt.
| Het hart van Réunion bestaat uit een ongerepte, groene wildernis. Vanuit de vrij droge westkant van het eiland doen we via het vochtig-groene dal van Salazie, een aanval op de top van de (vrijwel nooit besneeuwde) ` Piton des Neiges' (3069 m) . Bij zonsopgang is het uitzicht vanaf deze uitgedoofde vulkaan over de Indische oceaan uniek. Liefhebbers van wandelen kunnen kiezen uit een keur aan trektochten door de bergen, waarvan de Piton de Neige met 3069 meter overigens zonder één vlokje sneeuw de hoogste is. Niet sportief en ook niet milieuvriendelijk, maar wel heel spectaculair is een verkenning van het binnenland per helikopter. De kloven, waarover en waarin wordt gevlogen, gaan soms zo'n 1000 meter loodrecht naar beneden. Een duizelingwekkende ervaring. Per koptelefoon geeft de piloot uitleg over de natuurfenomenen. |
 |
Geschiedenis
Reeds in de 16e eeuw kwamen de Portugezen in Réunion aan land getuige de kaarten van Pedro Reinel in 1518. Vanaf het begin van de 17e eeuw waren het de Hollanders en de Engelsen die het eiland bezochten voor proviand en water. In 1642, een schip van de Franse Oriënt compagnie (opgericht door kardinaal Richelieu) nam officieel bezit van het eiland: een vlag werd neergezet op de plaats die nu bekend staat als... La Possession. Maar het was geen kolonie, geen nederzetting.
Réunion is voortgekomen uit vulkanische activiteit en bestaat in wezen uit twee vulkanen, waarvan de grootste zo'n 2,5 miljoen jaar geleden is ontstaan en de kleinste ongeveer 380.000 jaar geleden. Tot de 17e eeuw was het eiland onbewoond. De geschiedenis van Réunion is net zo kleurrijk als het eiland zelf. Het werd door veel zeevarende volken, zoals de Hollanders, Portugezen en Arabieren bezocht en gebruikt om zoet water in te slaan. Het waren echter de Fransen die het eiland gingen gebruiken in 1643 als een ballingsoord voor muiters die Madagascar onveilig hadden gemaakt. In die tijd heette Réunion overigens Bourbon. Nadat men ontdekt had dat het hier redelijk aangenaam toeven was, volgden in 1663 de eerste echte kolonisten. Slaven werden binnengebracht vanuit Madagascar en de Afrikaanse kusten en men begon met het verbouwen van koffie. Aan het einde van de 18e eeuw stapte men over op de produktie van suikerriet. Later werden ook arbeiders vanuit India gebracht. In 1946 werd Réunion officieel een Frans departement. Het feit dat mensen van alle delen van de wereld naar Réunion kwamen, verklaart de interessante etnische mix, die overigens hoofdzakelijk creools van aard is. Er wonen tegenwoordig ongeveer 700.000 mensen.
In 1646 werden twaalf piraten door de Franse gouverneur vanuit Port Dauphin (in Madagaskar) naar Réunion verbannen; wat een hel voor deze piraten moest zijn werd door hen ervaren als een paradijs: een aangenaam klimaat, rivieren vol met vis. Zij bleven gedurende drie jaren op het eiland en moesten uiteindelijk met pijn in hun hart het eiland verlaten. Niet veel daarna ondergingen rebellen eenzelfde lot.Niet veel daarna kwamen twintig vrijwilligers onder leiding van Etienne Regnault naar het eiland om zich voorgoed aldaar te vestigen. Hij werd de eerste commandant van het eiland, dat toen Bourbon heette.
De inwoners kwamen van Europa, maar ook van Madagaskar en zelfs vanuit India. De aandacht was meer gericht op het jagen en opvoeden van de kinderen. De Franse regering vond evenwel, dat het eiland commerciëler moest gaan werken. De opdracht uit Parijs kwam dan ook om spullen te produceren waar de schepen die voorbijkwamen behoefte aan hadden.Een groot deel van het eiland werd geschikt gemaakt voor het cultiveren van planten die in Europa zeldzaam waren of onbetaalbaar, zoals koffie, snel gevolgd door specerijen.
Met de komst van de 18e eeuw en de oprichting van de Oostindische Compagnie werd het eiland rijker als gevolg van de cultivering van de koffiebonen. De natuurlijke bronnen van Réunion onder andere vis trokken een groot aantal piraten aan, die in die tijd de Indische Oceaan afstroopten. De belangrijkste ontwikkeling ontstond met de komst van de gouverneur van de Mascareignes, François Mahé, een energieke man die naast een goede organisator tevens een zakenman pur sang was.
De Oostindische Compagnie bestond vanaf 1764 niet meer en de nieuwe afgezant van de Koning, Pierre Poivre, introduceerde de cultivering van de specerijen. Het decreet van 13 maart 1793 bepaalde dat de naam 'eiland van Bourbon' werd gewijzigd in 'eiland van Réunion'. Op dat moment was het inwoneraantal gestegen tot 47.000 personen.
Aan het begin van de 19e eeuw waren de koffieboonplantages verwoest door sterke cyclonen.Tijdens de oorlog tegen de Engelsen in 1810 werd het eiland door de Engelsen veroverd. De naam van het eiland die in de tussentijd was veranderd in Bonaparte Island werd weer omgedoopt tot Bourbon. Vier jaar later hebben de Fransen het eiland weer heroverd.
In 1848 werd de slavernij ten tijde van de Tweede Republiek afgeschaft en als gevolg van de toename van de suikerproduktie lachte het geluk het eiland met de nu definitieve naam Réunion toe. De populatie groeide tot 135.000 inwoners afkomstig van alle windstreken (India, Europa, China).
Met de opening van het Suez-kanaal in 1895 verloor Réunion haar rol als aanvoerhaven en als belangrijkste Franse basis.Gedurende de Eerste en Tweede Wereldoorlog onderging het eiland een lange periode van isolatie die ontmoediging en stagnatie tot gevolgd had. In 1945 gaf de Franse regering een nieuwe status aan Réunion nl. een Frans 'departement' , waardoor de wederopbouw kon beginnen: wegen, huizen, scholen en ziekenhuizen werden gebouwd, het telefoonnetwerk werd verbeterd, enz.
Heden ten dage is het eiland Réunion een modern én welvarend Frans departement met een populatie van 600.000 inwoners.
Bron tekst: Arakea |
