Poëzie van de dag

Het boerenleven

Ik hou van gras en groen
van hooi en stro
en van de boerenbuiten.

De kippen op het erf
de hond die waakt
en schaapjes in de wei…

Mijn vreugde kan niet op
een boerenpaard staat in de wei
een prachtig veulen aan haar zij,
…de boer die fluit een wijsje.

Op de velden rijpt de tarwe
en maïs en soorten graan,
de zomer heeft een tijd geleden
zijn intrede gedaan.

Een beekje kabbelt rustig
en in het zonneke dat haar streelt
spint een jonge poes zo lustig.
….de vlier met rijpe bessen,
lokt vogels om ter meest.

Gezeten naast elkaar, de zwaluwen
op een oude telefoondraad.
Geen talk-talk mastodonten
of kabels ondergronds.

Maar merels, vinken, lijsters
en ’s avonds laat de hemel rood,
dan zingt de nachtegaal zo schoon.

De moestuin van de boerin
is een streling voor het oog.
Gezond, lekker en vers,
vol heerlijke vitaminen,
zo voedt zij haar kroost.

De koeien vers gemolken
vinden een plaatske voor de nacht,
…….dicht bij elkaar.
De boerin prevelt een stil gebed,
…….zo dankbaar.

Ik hou van de boerenbuiten
waar mensen leven
op het ritme van de seizoenen.
Vroeg op en vroeg naar bed,
dat is een ongeschreven wet.

De rust, de stilte, de harmonie,
Dikwijls hard labeur,
maar toch tevredenheid,
prachtige landschappen vol kleur.

Zou boerenbloed door mijn aders stromen,
of is het romantiek? Wat het ook mag wezen,
op de boerenbuiten voel ik mij gelukkig en tevree.

Ria