Waar vandaan: Literatuur > Poëzie van de dag > Je kunt mij nooie missen

Poëzie van de dag


Je kunt mij nooie missen

Je kunt mij nooit missen

Je hebt me allemaal in uw handen gehad.
Ik lag te gluren terwijl je in bad zat.
Ik snoof het parfum van iedereen,
want je bent niets zonder mij.

Ik word gestreeld met zachte hand,
soms zat ik opgesloten in een bos, ik werd ziek,,
maar mij moest je hebben, wij hadden een bepaalde band.
Je mocht me nooit vergeten, want dan raakte je in paniek.

Ook vloog ik soms roekeloos ergens in een hoek
maar dan was ik helemaal zoek.
Ik zag de ogen zoeken naar MIJ, die boezemvriend,
had dat wel niet verdiend.

Moet je weten, ik zit in iedere handtas,
groot moet het niet zijn, als je mij maar terug vindt,
ben ik goed gezind,
al staat uw humeur op nul, of is er de ganse tijd gezeur!

Ik ben namelijk de sleutel van iedereens geluk,
zonder mij geen deur, geen huis.
Ik open alles op mijn manier,
maar iets sluiten is mijn grootste plezier!

Hopend jullie nog jaren te mogen dienen
wil ik een kleinigheid vragen.
Mag ik de sleutel van jullie harten worden,
zo kan ik ook eens ervaren wat liefde is.

Bedankt voor uw begrip!

Uw sleutel

Claire Vanfleteren



Zelf poëzie insturen?
Dat kan: stuur naar poezie@seniorennet.be !
Let op: u moet zélf de auteur zijn van het gedicht om toelating te geven voor publicatie op SeniorenNet.