Poëzie van de dag

Je ogen.

Het waren je ogen die mijn hart vervoerden
En die ik getekend heb op mijn kamermuur.
Ze keken naar mijn studieboeken en loerden
Naar mijn jeugdig verlangen en mijn jongensvuur.

Het waren je ogen die mijn leven stuurden
Over de puinhopen van zo vele dromen,
Over de horizonten waarheen we tuurden,
Om samen naar onze eigen roes te stomen.

Het waren je ogen die me deden wenen,
Van geluk, na een leven lang lachend zweten.
Je ogen zijn onze mooiste edelstenen
Wier rijkdom geen enkel ander mens kan meten. 

Roland Bourgoignie(alias Frankie)