Poëzie van de dag

Vaders handen

Ik herinner me nog goed vaders handen,
zachtjes gevouwen in gebed.
Steeds een hand naar mij uitreikend,
telkens ik hem een bezoekje bracht.

Je kon een verhaal lezen,
in de groeven en lijnen van zijn handen,
van jaren hard labeur en zorgen,
welke diepe sporen hadden achtergelaten.

Ik herinner me nog vaders handen,
hoe ze op mijn schouden klopten,
telkens ik iets goeds had gedaan,
de liefde herinneren die in zijn handen lag.

Zijn handen bloedden van het vele zware werk,
Hij offerde zich onbaatzuchtig op,
zodat wij, zijn kinderen,
nooit iets tekort zouden komen....

Bedankt vader!!

Ninjavincent