Poëzie van de dag

Poes ging heen

Ik las zo-even aardige gedichtjes,
en mooi verwoorde poëzie.
In mijn ogen verschenen pretlichtjes
en een glimlach om mijn mond.

Maar vaak druppen tranen neer
bij het lezen of het schrijven,
Het leven is niet immer rozengeur,
soms doet het toch zo’n zeer,

De telefoon rinkelde onverwacht.
Verdrietig klonk haar stem:
"ik heb slecht nieuws, poes is dood"
’t was kil en donker, bijna nacht.

Toen zij van huis ging, voor enkele uren,
lag poes tevreden slapend in ‘r mand.
Poes kon er een paar uurtjes tegen.
eten en drinken binnen haar bereik.

Wat een verdriet…toen baasje thuiskwam
en wat een ongeloof, dit kon toch niet!
Poes was niet meer…..haar kameraad,
haar huisgenoot en trouwe vriend.

Mijn hart voelt mee met dit verdriet.
Iedere keer opnieuw, vooral dit laatste jaar
toen haar baasje thuis kwam
van een verblijf in de kliniek,

Slaap zacht, lieve, mooie poes.
Ooit maakte ik een foto van jou,
Ik weet zeker, jij wordt niet vergeten.
En over jouw baasje, jouw kameraad
geloof me maar, zal ik ‘n beetje waken.

Ria