Waar vandaan: Literatuur > Poëzie van de dag > Jeugdsentiment

Poëzie van de dag


Jeugdsentiment

Jeugdsentiment

't Zonnetje schijnt zalig,
een fijn windje maakt het af,
de natuur straalt rustigheid uit.
Groene bomen omzomen met mooi
contrast het goudgele gemaaide veld,
en nu het hooi van het land is
geeft dit een heerlijke geur.

Och,het doet me wegdromen
naar de jeugd van onze kinderen.
De tent opgezet in een hoekje,
daar op 't veld waar het beekje
altijd water heeft,waar ook kikkers
er heerlijk ongestoord woonden.

De harde stoppels die je onder
't grondzeil voelde tijdens de nacht,
het lawaai van dierlijk leven rondom,
het opschrikken van een uil,
het ritselen van weet ik wat,
en lange nachten vol griezelverhalen,
om 's morgens als echte globetrotters
ons te gaan wassen in de beek.

Waar is de tijd naartoe...?
Nu staat het beekje altijd droog,
in de zomer geen kikkers meer,
en...zijn onze kinderen groot.
Wauw,een konijntje komt hier
zomaar voor mijn neus gelopen.

Ja,'k zit op 't terras,met 'lappie',
tas koffie binnen handbereik.
't Schrijven buiten lukt niet zo,
net als lezen,altijd iets leidt me af,
zoals nu weer dat jeugdsentiment.

Jadi

 

 

 



Zelf poëzie insturen?
Dat kan: stuur naar poezie@seniorennet.be !
Let op: u moet zélf de auteur zijn van het gedicht om toelating te geven voor publicatie op SeniorenNet.