Poëzie van de dag

Samen

We liepen samen,en de maan
die zag ons langzaam verder gaan.
Ik hield jouw hand vast in de mijne,
hoe kon dat toch zo vlug verdwijnen ?

We speelden samen in de zon
en niemand die het zo goed kon.
Maar het spel heb ik verloren
toen werd mijn verstand geboren.

We zullen allebei wel sterven
maar nooit meer wil ik vrijheid derven.
Dat is het enige dat rest,
zo is het goed , of beter , best.

Norman