Poëzie van de dag

Muur

Och kende ik maar
Mijn afstand naar mijn muur,
Zodat ik weten kon
Hoeveel stappen ik mag zetten
Hoeveel keer ik je zal wekken
Hoeveel kranten ik moet kopen
Hoeveel maal ik nog kan luisteren
Naar de muziek
Van je stem
En het ritme van je adem.

Och wist ik maar
Welke muur de mijne zal zijn,
Zodat ik wenen kan
Wanneer de ziekte me velt
Wanneer de knal me plet
Wanneer de honger me inhaalt
Wanneer ik alles verlies
In de leegte
Van je blik
En het einde van je plannen.

Och kon ik maar
De muur zien met jouw naam
Zodat ik zeggen kon
Dat elk woord het laatste wordt
Dat elke zucht de laatste is
Dat elke vraag een antwoord is
Dat elke grens een draaikolk is
In de diepte
Van je hoop
En de cirkel rond je wensen.

Roland Bourgoignie(alias Frankie)