Poëzie van de dag

Oma zijn

Ik keer dertig jaar terug,
in de tijd.
Ik voel weer die ongerustheid,
om dat prille geluk.

Zelfs als hij slaapt,
speur ik naar een teken van leven,
ademt hij nog,
zie ik z'n dekentje wel bewegen?

Ik leef op de klok,
papflesjes geven,
poepjes afvegen,
tijd te kort,
en vroeger ging dat zo vlot.

Hilde