Poëzie van de dag

Kaal

Zijn blaren zoeken blad over steel
wat luwte voor de dolle westenwind,
die naar zout water smaakt
en naar de klippen van Bretagne.
Nog gisteren vulden ze vol overmoed
de groene brede kruin
die leven heet.

Op 't hoekje van het kerkplein
liggen ze geel van hoogtevrees
te wachten, onwetend
hoever de weg nog is naar moeder aarde
en hoeveel wind en tegenwind
er nog moet komen
om op de sapstroom van het leven
weer notelaar te worden even,
of berk, of bloem
of mens.

Give