Poëzie van de dag

Een schaduw van onzekerheid
trekt over de top van een verbond
zodat de stijgend -warme wens
van twee verwarde mensenlevens
condenseert in tranen,
die druppelen op de grond
naar sterkbezielde wortels
en die het weifelend geluk
opnieuw gaan stuwen
dwars doorheen de schaduw
en door d' onzekerheid
zodat de zon laat zien
d'een aan d'ander
dat we nog verbonden zijn

Als ik morgen dood zou zijn
op stap naar de vergetelheid
ontvouw dan uit m'n stijf geworden handen
het woord, dat ik nooit heb uitgesproken
en bewaar het in een doek
geweven met sterke draden
van goedheid en van vrede
want niemand hoeft te weten wie ik was
ik, die nu vecht voor
wat liefde en wat leven
maar morgen dood kan zijn.

Frido