Poëzie van de dag

Melancholie.

In mijn geest zweeft
een zachte melodie
één uit vroeger jaren
ik kan het niet verklaren
alleen ze vult mijn hart
met melancholie.

Mooie herinneringen
gekoesterd als puur goud
vormen mijn muziek
klanken die ‘k wil horen
van dagen lang vervlogen
van prille jonge jaren
van liefde en beminnen
overweldigende dingen
met jou beleefd,
samen, één symfonie.

Lang geleden, niet vergeten
een bron van romantiek.
Een warme knuffel
ontroerend zacht,
een zoentje op je wang
bracht ons in vervoering
vroeger maar ook nu.

Bomi