Poëzie van de dag

Kato

Kato, de kip, wou van geen hanen meer weten
te vaak hadden ze in haar nek gezeten
Ze vond dat het nu maar eens uit moest zijn,
zij deed geen water meer bij haar wijn.

Zeg nou zelf:
Als kip heb je eigenlijk niets te zeggen
want hoofdzakelijk ben je er om eieren te leggen.
Natuurlijk doen de hanen hun duit in het zakje
maar ze doen dat wel op hun dooie gemakje.

OK, zonder haan is ’t zinloos te broeden
maar als kip blijf je zo ook onder zijn hoede.
In je eentje staan scharrelen, zonder haan als gemaal
is verschrikkelijk opstandig, bovendien a-sociaal.

Vind je dan toevallig een droom van een pier,
krijg je steevast het commando:” Geef die maar hier!”
Je wordt verondersteld mee op wandeling te gaan
maar jij loopt achter en meneer vooraan.

Ontmoet hij, o jeetje, eens een andere haan,
dan loopt van woede zijn kam bloedrood aan.
Je moet ze dan zien dreigen, elkaar imponeren,
daarbij vliegen ze elkaar vaak in de veren.

Vroeger voelde ik me daardoor wel degelijk gevleid,
ik was nog erg jong, alles heeft zo zijn tijd.

Met de maanden ging alles stilaan veranderen
want als je lang in zo’n harem moet wandelen
en je bent nog toevallig een kip met een kop
dan steek je daarbij heel wat wijsheid op.

Neem nou zo’n haan,
nee, die laat jou nooit gaan
zelfs al is alle verstandhouding zoek.
Natuurlijk weet jij waarom hij zo doet.

Zijn enige doel is een kip te versieren
en dat is louter een kwestie van een stel klieren.
Mijn leven lang droomde ik van zelfstandigheid
volgens mij wordt het de hoogste tijd
dat ik de wereld ga verkennen,
ver weg van die onnozele , kakelende hennen.

Kato schudde driftig het stof uit haar veren
en dacht:”Ik zal me heus wel weren.
Waar het op aankomt is dat we anders gaan denken,
Het leven is méér dan eitjes schenken.

Ik moet eerst een paar kippen aktiveren
en later kunnen we ons met anderen confronteren.”
Kato gaf lezingen over kippenrechten,
die moesten er komen, daar wou ze voor vechten.
Nou, ja, kippen hoorden beslist niet te domineren
want dat was gewoon de rollen omkeren.

Kippen en hanen zijn gewoon gelijkwaardig,
even intelligent en even slagvaardig.
Onderdanig gescharrel moet worden geweerd
en gelijkheid als hoogste waarde geëerd.

Toen de hanen haar hoorden
kraaiden ze hel en verderf.
Hardvleugelig werd ze geweerd van elk erf.
Maar Kato had talent voor organisatie
en haar kippenhart vol van emancipatie.

Na een toespraak volgden er wel eens rellen.
De hanen wilden met haar wel een eitje pellen,
ze voelden zich bedreigd in hun superioriteit,
en diep gekwetst in hun ijdelheid….

Ze verdedigden vurig hun eigen positie,
beriepen zich daarbij op eeuwen traditie.
Meteen groeide hun behoefte
hun viriliteiet te bewijzen
door hun kippen op de echtelijke plichten te wijzen.

Waarschijnlijk werd er samengezworen,
de waarheid zal niemand ooit weten of horen
want in maart van dit jaar
werd Kato vastgegrepen,
letterlijk en figuurlijk
de keel toegeknepen.

Ze stierf een eerloze dood
en in uiterste nood
hoorde ze de boer nog zeggen:
“Die is goed voor de pan,
daar komt toch niets van,
ze kan zelfs niet leggen?”

En op alle erven gaat ’t leven gewoon voort
alsof geen kip ooit van Kato heef gehoord…

Janine Smeers(alias Janina)