Poëzie van de dag

Eerlijke vlinder

'Wel heb je van je leven!'
riep de mot ontgoocheld uit
toen hij zichzelf bekeek.
'Lieve God!'
'Waarom mocht ik geen vlinder zijn
en ben ik maar een doodgewone mot'
'Ach,ach',zei de vlinder troostend.
'Het zijn niet de kleuren die het hem doen,
niet de kleren,niet de snit,
maar alles wat vanbinnen zit'
'Soms voel ik mij best wel mottig hoor'
'Maar jij bent zo mooi en leuk,
en ik zo grijs en saai',zuchtte de mot.
'Je weet toch wat ze zeggen:
vlinders in de buik.
'Wat een aardig compliment voor jou'.
'En ik moet het maar stellen met
motregen en kou'.
'Tja' zei de vlinder,'zo zit de wereld in elkaar,
de een krijgt poeder en een schattig pakje,
de ander moet het stellen met wat stekelhaar'
'Trek het je niet aan,wees blij dat je leeft,
en dat een ander motje om je geeft'.
'Jij bent een eerlijke vlinder' zei de mot.
'Ik zou je een knuffel willen geven'
'Mot je horen' zei de vlinder.
'Ik vind jou ook niet minder.
'Maar pas op voor mijn poeder,
anders zwaait er wat van mijn moeder'.
En de vlinder en de mot,
draaiden niet meer rond de pot.

Jos Denoo