Poëzie van de dag

Solden

Regen striemt mij in 't gelaat,
bezwangerd mijn brillenglas,
dus loop 'k in snelle pas,
door de drukke winkelstraat

Etalages,sfeervol verlicht,
trekken smekend aandacht,
't is of elke vitrine je toelacht,
wat echter nog niets verplicht

Toch stop ik hier en daar even,
Min twintig,min dertig en meer,
wat 'n grotesk gesoldeer,
't is net of ze 't weggeven

Oei,wat een drukte daar,
vrouwen belust op koopjes,
graaien in gestalde hoopjes,
keuren de afgeprezen waar

Ze ruziën,de dames van 't profijt,
-"blijf daar af,gij domme snabbel,
dat is 't mijne,seffens 'n ababbel"-,
klinkt daar 'n bits furieus verwijt

Ze zijn niet allen zo strijdvaardig,
dat oudere dametje,gedistingeerd,
zij monstert doodgemoedereerd,
met kennis 'n jurkje,haar waardig

Een jonge vrouw met kinderwagen,
heeft kennelijk ook wat van doen,
een overgooier van niet zoveel poen,
zal haar geliefde toch wel behagen

Zo vindt ieder wat naar zijn gading,
bij 't snuffelen in rekken en bakjes,
huistoe beladen met pakjes en zakjes,
dromend van de volgende soldering

Alterego