Waar vandaan: Literatuur > Poëzie van de dag > Kleine dingen
Poëzie van de dag
Kleine dingen... Kleine dingen in het leven Ze verschijnen onverwacht Niet zo snel denkt Dan blijf je langer stilstaan Het vult die gaten in je leven Maar voor iedereen komt er eens een tijdstip Je denkvermogen wordt beperkt Omdat je jezelf wilt beschermen je bouwt een muur Totdat ineens hele kleine dingen in je blijven hangen Het vertrouwen dat je door kleine dingen is gegeven Je weet dat dit het is wat je was verloren Dat je nooit meer los zal laten omdat je daarop kunt bouwen Een ieder van ons krijgt elke dag wel kleine dingen Nienka
Soms sta je er bij stil al is het maar voor even
Ze kunnen vaak zoveel betekenen
Het zijn juist de kleine dingen waar je altijd op kunt rekenen
Terwijl je soms net aan iets anders dacht
Omdat je vaak aan kleine dingen
Die je toch echt dagelijks steeds weer omringen
Niet zo snel doorhebt wat dat je schenkt
Later als je na gaat denken
Sta je stil bij deze kleine schijnbaar onbelangrijke geschenken
Want ineens kijk je er dan anders tegenaan
Het kleine dat wordt zo groot
Het is dan niet langer klein of maar een middenmoot
Die een leegte veroorzaakten waarvoor je zo vaak stond te beven
Je schonk er nooit geen aandacht aan
Want, hmm immers je kon toch altijd alles laten komen en gaan
Dat het laten komen en gaan niet zomaar meer gaat je staat dan op de wip
De ene keer omhoog de andere keer omlaag
Je bent niet meer zo soepel, je bewegingen worden traag
Omdat er zoveel is dat in je werkt
Er is geen ruimte genoeg voor alles dat je bezig houd
Je sluit je af, je wordt een beetje tegen je wil koud
Achter die muur verstop je je, werk je aan jezelf uur na uur
Om weer alles bij te kunnen benen
Ook om jezelf af te vragen waarheen en in wat ben ik verdwenen
Waarvan je de waarde ziet en die je dan ineens doen verlangen
Weer voorzichtig midden in het leven te gaan staan
Door hele kleine gebaren of dingen kun je dan langzaam veel meer aan
Maakt je weer stabieler, je staat weer iets steviger in het leven
Een rugzak vol met kleine maar oh zo waardevolle dingen
Die produceren op je gezicht een spontane glimlach, omdat ze je blijven omringen
Je voelt jezelf dan weer gelukkig je voelt je uitverkoren
Die vele kleine dingen vormen samen een geheel
Een geheel dat bestaat uit vertrouwen
Let erop laat ze niet voorbij gaan zorg dat juist die je blijven omringen
Want juist vanuit het kleine onstaat zoveel van onschatbare waarde
Dat je je gelukkig prijst zelfs met een paar korreltjes zand van deze aarde...
Zelf poëzie insturen?
Dat kan: stuur naar poezie@seniorennet.be !
Let op: u moet zélf de auteur zijn van het gedicht om toelating te geven voor publicatie op SeniorenNet.