Poëzie van de dag

Winter-keer

Wij ademen onder bossen-daken
de winter sluipt steels dichterbij
en ziel laat nu de stilte zwijgen
het oude jaar bijna voorbij

Dwalend door ‘t diepste van de wouden
verdampt op ‘t mos de laatste tijd
als daglicht in het schemerduister
staat ook ons einde reeds bereid

Hoe oud en moe schijnen de bomen
waarop de wintersluier zich gelegd
wij zijn als blad het humus van het komend
als ook voor ons het amen wordt gezegd.
 
Sunset